پاورپوینت کامل سوگواری برای سالار شهیدان ۹۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سوگواری برای سالار شهیدان ۹۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سوگواری برای سالار شهیدان ۹۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سوگواری برای سالار شهیدان ۹۷ اسلاید در PowerPoint :

آفریقای شرقی فرانسیسکو گابریلی استاد دانشگاه و محقق معاصر متذکر می گردد: انعقاد مجالس سوگواری برای امام حسین(ع) از سوی شیعیان در قرن چهارم هجری عمومی و همگانی گردید و در این ایام به گونه ای مذهب شیعه رواج پیدا کرد که به آفریقای شرقی هم رسید و ایرانیان در سومالی، کنیا و تانزانیا به ساخت بناهای مقدّس و نیز متداول نمودن شعائر مذهبی مبادرت نمودند امروزه آثار شیعیان در شهرهای آفریقای شرقی به خوبی قابل مشاهده است.(۱) ابن بطوطه از سلطان کلوا سخن می گوید که در آن ایام ابوالمظفر حسن بود که به دلیل بذل و بخشش به ابوالمواهب شهرت یافت، این سلطان در سرزمین زنگبار به جنگ با کفار می رفت و غنیمت هایی را که به دست می آورد طبق فرموده قرآن عمل می کردو سهم ذوی القربی را در خزانه ای ویژه قرار می داد و چون سادات نزد او می رفتند به آنان تحویل می داد. سلطان کلوا مردی فروتن بود و با فقرا می نشست و با آنان غذا می خورد و مردمان متدین و شریف را احترام می نمود.(۲) کلوه جزیره کوچکی است که در کنار آفریقای شرقی برابر تانگانیکای فعلی قرار دارد. اساس مراسم محرم در نایروبی مرکز کنیا، شهادت امام حسین و خاندان عترت است، در کنیا برای هر دوازده روز اول محرم به جز اولین روز که آغاز سال است شیعیان با لباس سیاه رهسپار مجالس عزاداری می شوند و در سالنی که با پرده هایی سیاه پوشیده شده اجتماع می نمایند و به سخنرانی واعظین درباره حادثه کربلا گوش می دهند و به محض آن که راوی شروع به ذکر مصیبت می کند، مردم حاضر در مجلس به گریه و ندبه می پردازند. آنگاه عزاداران اعم از زن و مرد به حرکت در می آیند و هنگامی که ذکر مصایب اوج گرفت دسته های سوگوار از جای خود بر می خیزند و به ماتم می پردازند و بر سر و سینه می زنند، جمعی هم بر شانه های خود زنجیر می کوبند و فریاد یا حسین سر می دهند. روز عاشورا عزاداری اوج می یابد، در نایروبی در نیمه روز و در مومباسا عصرها مجالس عاشورا برگزار می گردد و مردم پس از گوش سپردن به سخنان روضه خوان یا حسین گویان و سینه زنان در خیابان ها به راه می افتند و بنابر رسمی کهن به بخش قدیمی شهر می روند در این مراسم تمام مردان خصوص جوانان حضور دارند امّا زنان در این سیر و حرکت دیده نمی شوند زیرا آنان برای خود مجالس زنانه باشکوه و جداگانه دارند. همه عزاداران سیاه پوش و پا برهنه اند در جلوی سوگواران، فردی که مدیریت جمعیت عزدار را عهده دار است قرآنی را در حالی که در سینی قرار گرفته است با خود حمل می کند و به دنبالش دسته ای که تابوت و بارگاه امام حسین(ع) را بر دوش دارند و بعد از آنان دستگاه صوتی و در پشت آنان؟، دسته های زنجیر زن حرکت می کنند. نیروهای انتظامی و امنیتی راهها و خیابان ها را برای آنان باز نگاه می دارد و همه دسته ها با نظم جالبی سازماندهی می شوند. اگرچه آگاهی های مربوط به تاریخ عاشورا به زبان انگلیسی و سواحیلی منتشر می شود ولی اغلب نوحه ها،مرثیه ها و روضه خوانی ها به زبان محلی سواحیلی است. گزارش این مراسم از طریق جراید و رسانه های جمعی و گروهی به اطلاع همگان می رسد. در مومباسا پس از حرکت دسته های عزادار بلافاصله و در نایروبی پس از چند ساعت، شیعیان در امام باره ها جمع می شوند تا مجلس دیگری برپا دارند، در این برنامه حوادث تألم بار عاشورا و مصائب اهل بیت نبی اکرم(ص) توسط سخنرانان برای علاقه مندان باز گفته می شود. شیوه های عزاداری، مجالس وعظ و سخنرانی و چگونگی شکل گیری دسته های سینه زنی و وجود واژه هایی چون عزادار، مجلس، ماتم، امام باره و چهلم بیانگر آن است که این مراسم از فرهنگ بومی ایرانیان تأثیر پذیرفته و یا ایرانیان بدآنجا انتقال داده اند. در سایر روزهای محرم با برپایی مجالس تعزیه، حادثه کربلا، اسارت اهل بیت امام حسین(ع)، حرکت دادن اسیران به همراه سربریده امام و شهیدان کربلا، سخنان افشاگرانه امام سجاد(ع) و زینب کبری(س) و بازگشت امام چهارم به نینوا برای دفن بدن مطهر پدر، به نمایش گذاشته می شود شیعیان کنیا پایان آخرین روز صفر را که به عقیده آنان هنگام انتقام مختار و کشته شدگان قاتلان کربلاست، جشن می گیرند، طی این مراسم تمامی پارچه های سیاه برچیده می شود و لباس سیاه را از تن بیرون آورده و به شادمانی می پردازند.(۳) زنگبار از مناطقی است که بنا به نوشته دائره المعارف چاپ لیدن در سال ۷۲ هجری اسلام را پذیرفت و موجب گسترش آن در منطقه شد، از برخی آثار برمی آید که تشیع در این سرزمین سابقه ای هزار ساله دارد، در زنگبار به تعداد چهارده معصوم، خانه های عزاداری تأسیس شد که برخی مانند حسینیه الماتم بیش از یکصدو چهل سال سابقه دارد. این اماکن عموماً وقفی هستند. منطقه کیپوندا در شهر سنگی زنگبار محله نسبتاً بزرگی است که در موقعیت خوبی واقع شده و غالباً در اختیار شیعیان است که برای حفظ هویت خود تلاش می کنند. به همین علت همه ساله در روز اربعین اجتماع با شکوهی ترتیب می دهند و حتی اقوامی که به کشورهای دیگر رفته اند در این ایام به زنگبار باز می گردند. آنان با سوگواری برای خامس آل عبا گمشده عاطفی خود را در کوچه ها می جویند. در شب اربعین شیعیان بعد از اقامه نماز در حسینیه های حضرت عباس(ع) و الماتم جمع می شوند و روضه خوانی می نمایند، اواخر شب عزاداران حرکت می کنند و به تمام کوچه هایی که در آن ها حسینیه و ماتم سرا وجود دارد سر می زنند و در آن اماکن عزاداری را ادامه می دهند این مراسم تا دو بعد از نیمه شب ادامه می یابد. سپس در حیاط مساجد به عزاداری و زنجیرزنی می پردازند و شام صرف می کنند. مراسم روز اربعین از ساعت ده ونیم صبح آغاز می گردد، ایمان مذهبی و ارادت به امام حسین (ع) موجب شد که هر کس به تناسب و فراخوار توانایی مالی امکاناتی را برای عزاداری فراهم آورد، برخی بلیط هواپیما برای مسافران تهیه می کنند، عده ای خانه های خود را در اختیار میهمانان قرار می دهند و بعضی دیگر شیعیان را اطعام می کنند، آنان از روز هفدهم تا بیست و یکم محرم به عزاداران غذا می دهند که هزینه قابل توجهی دارد.(۴) بوروندی در کناره شرقی دریاچه تانگانیکا قرار دارد و با تانزانیا همسایه است، تاریخ ورود تشیع به این سرزمین مربوط به زمان مهاجرت تجار هند و پاکستانی است که بعد از جنگ جهانی اول در بوروندی استقرار یافتند. شیعیان در مساجد و دیگر مکان های مذهبی مراسم خود را برگزار می کنند. یکی از این برنامه، عزاداری های عاشورا است که با فرا رسیدن ماه محرم با شکوه فراوان انجام می دهند.(۵) آفریقای غربی کشور سنگال در غرب آفریقا بین موریتانی، مالی، گینه و گینه بیسائو قرار دارد، ۹۵% مردم این سرزمین مسلمان هستند که درصدی از آن شیعه هستند که نیمی از آنها سنگالی و نیم دیگر از تبار لبنانی ها هستند، قدیمی ترین فرقه اسلامی سنگال تیجانیه اند که بیشترین پیروان را دارد، این فرقه و قادریه بعضاً خود را به اهل بیت منتسب می دارند و با فرا رسیدن عاشورا، در زمینه قیام کربلا مراسم دارند و غالباً از طریق سخنرانی مردم را از مصائب کربلا آگاه می سازند. مراسم محرم سنگال آمیخته با آداب و رسوم بومی و با خرافات عجین گشته است. شب عاشورا مردم این سامان غذایی به نام کوس کوس که ریشه در سنت های عربی دارد، تهیه می کنند، برخی عقیده دارند بعد از خوردن غذا باید بشقاب آن را بر سر نهاد آنان بر این باورند که علت خونرنگ خورشید، ماجرای شهادت امام حسین(ع) است. مسلمانانی که به این رسوم سنتی پای بندی ندارند روز عاشورا به عبادت می پردازند، هزار بار قل هو اللّه احد و استغفراللّه می خوانند و صلوات می فرستند. مرثیه خوانی در بین فرق قادریه و تیجانیه تا حدودی رواج دارد و واقعه عاشورا را از طریق نوارهای صوتی برای مردم تشریح می نمایند. فرقه مریدیه نیز به واقعه کربلا عقیده دارند آنان با سرهای مقدّس شهیدان بازی می کردند و شادی می نمودند، روز عاشورا در سنگال تعطیل رسمی است گاهی پیش می آید که هر فرقه ای به مناسبت عاشورا روزی را تعطیل می کند. شیعیان در مراسم محرم می کوشند چهره واقعی کربلا را به اهالی بومی سنگال معرفی کنند و تحریفاتی را که در این مورد صورت گرفته از حقایق مسلم تفکیک نمایند، این برنامه ها در محلات گوناگون به اجرا درمی آید. لبنانی های مقیم سنگال در منزل فرد خیری اجتماع می کنند و طی مراسمی یک نفر سخنرانی نموده و مدّاحی به مرثیه خوانی می پردازد ولی سینه زنی انجام نمی گیرد و در پایان از حاضران با دادن ناهار پذیرایی می شود در سنگال حسینیه، تکیه، یا فاطمیه وجود ندارد و مراسم محرم در مساجد انجام می گیرد. سفارت جمهوری اسلامی ایران در سال های اخیر در ظهر عاشورا در داکار مرکز سنگال مراسمی برگزار می نماید که بعد از سخنرانی امام مسجد شیعیان که یک روحانی سنگالی است، زیارت عاشورا خوانده می شود و سپس سینه زنی انجام می گیرد، برادران شیعه که در این مراسم شرکت می نمایند با سینه زنی آشنا شده و حتی برخی نوحه ها را به زبان محلی ترجمه کرده و خود اقدام به سینه زنی می کنند، خاطرنشان می گردد در سنگال سینه زنی رسم نشده و مردم با آن مأنوس نمی باشند و آنها که کم و بیش در خصوص آن اطلاعاتی دارند نسبت به برگزاری آن توجیه نمی باشند.(۶) کشور دیگری که در ساحل غربی آفریقا قرار دارد سیرالئون می باشد که در همسایگی گینه و لیبریا واقع است و ۷۵% سکنه ۵/۴ میلیونی آن مسلمان هستند، ساخت اجتماعی آن قبیله ای است و سنت های بومی مخلوط به خرافات و برنامه های افسانه ای در آن بسیار رواج دارد. به رغم وجود شیعیان در سیرالئون که منشأ لبنانی دارند تا قبل از افتتاح سفارت جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۶۱ ه.ش، مسلمانان سیرالئون از عاشورا اطلاعاتی نداشتند و حتی برخی از آنان از بدعت بنی امیه تأثیر پذیرفته و روز اوّل محرم را جشن می گرفتند امّا با فعالیت های ارشادی، تبلیغاتی و فرهنگی و آموزش جمهوری اسلامی ایران و نیز برگزاری سمینار، انتشار مقاله و کتاب به تدریج مسلمانان این کشور با واقعه کربلا آشنا شدند و علاقه مند دریافت آگاهی افزون تر در این باره گردیدند. اهالی مسلمان این سامان پس از این اطلاعاتی که کسب کرده اند با شنیدن مصائب امام حسین(ع) متأثر گردیده و از گونه های خود اشک جاری می کنند. تجار لبنانی مقیم سیرالئون در حسینیه مرکزی فری تاون مراسم عزاداری محرم را برگزار می نمایند که طی آن روحانیان لبنانی و مبلغان ایرانی سخنرانی می کنند. در انستیتوی بین المللی علوم اسلامی تحت سرپرستی سازمان مدارس و حوزه های علمیه خارج از کشور و نیز سالن اجتماعات رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران همه ساله مراسم عزاداری انجام می پذیرد. در شهرهایی چون «بو» و کنیما عدّه ای از مبلّغان حوزه علمیه قم مشغول فعالیت فرهنگی و ارشادی هستند و به مناسبت دهه محرم اقدام به مراسمی باشکوه می نمایند.(۷) اروپا ۱- بالکان پیروان فرقه رفاعیه، از مشهورترین طوایف اهل عرفان، در بالکان که در شهرهای پریزرن و اوراخوواتس در ایالت کوزوو، تمرکز بیشتری دارند، همه ساله از آغاز تا دهم محرم با نصب پارچه های سیاه رنگ در تکیه های ویژه خود، مراسم عزاداری برپا می کنند و در طول محرم علاوه بر امساک از غذا خوردن، شب ها بعد از اقامه نماز جماعت تا پاسی از شب رفته به نوحه خوانی و ماتم سرایی و بیان حوادث کربلا می پردازند. در روز عاشورا، سوگواران طبق آدابی ویژه، اطعام می شوند. اقامه عزاداری در دهه اول محرم بین افراد این فرقه به مراسم ماتم مشهور است بر پیروان آن واجب می باشد علت تأکید بر نوحه خوانی و اهمیت خاص بر برپایی چنین مراسمی اگرچه ارادت به خاندان عترت است اما جهتی دیگر هم دارد و آن این است که مؤسس این فرقه که از حکما و علمای قرن دوازدهم هجری می باشد یعنی سید احمد رفاعی بر اساس شجره نامه ای نسب به امام حسین(ع) می برد، افراد این فرقه در سال ۱۲۸۱ ه.ق به کوزوو آمده اند.(۸) آلبانی تبارها یکی از اقوام شبه جزیره بالکان هستند که عمدتاً در آلبانی و کوزوو زندگی می کنند با فرا رسیدن ماه محرم انبوهی از شیعیان آلبانیایی با برگزاری مراسم سوگواری سالار شهیدان به سوگ می نشینند. آبادی نسالسه با سکنه ای در حدود دوهزار نفر در شش کیلومتری شهر بویانواتس واقع در جنوب شرقی کوزوو قرار دارد، اهالی این منطقه که شیعه جعفری هستند مراسم عاشورا را به طور چشمگیری برگزار می کنند و برای این منظور در تنها تکیه این روستا گرد می آیند این تکیه قدمتی دویست ساله دارد و هفت متر مربع مساحت آن است و مردم از اطراف و اکناف برای دعا و ادای نذورات بدین مکان می آیند. روز عاشورا مردم طبق رسوم گذشته به همراه شیخ آیت شعبان، که روحانی فاضل، خوش اخلاق و با نفوذ است و به اهل بیت ارادت دارد، و کهن سال ترین زن محل به زبارت قبور مدفونین در تکیه مزبور می روند زیرا در آنجا تعدادی از عرفای مورد احترام و دارای منزلت معنوی دفن هستند، آنان برای این در گذشتگان دعا می خوانند و در کنار هر کدام از قبور شمعی روشن می کنند. شیعیان در دهه نخست محرم جهت حفظ حرمت روز عاشورا از خوردن غذاهای خوشمزه و لذیذ و شیرینی خودداری می کنند و در تکیه بدون تکلّف کنار هم می نشینند و به سخنان شیخ شعبان در فضیلت عاشورا و وقایع محرم گوش می دهند. سپس طبق سنت اسلامی برای صرف شام به گرد میزهای غذا می نشینند و به کمک یکی از اهالی دستهای خود را کنار میز شسته و دعاهای قبل از غذا توسط چند نفر خوانده می شود. آنگاه از طرف بزرگترها سه بار با آب و نمک افطار می کنند و شب هنگام با حلوا و فولیا(شام) پذیرایی به عمل می آید. در ادامه آشی به نام عاشوره که از پختن گندم و شیر بدست می آید در بین شرکت کنندگان توزیع می گردد. بعد از آن به اجرای اعمال و مراسم عاشورا می پردازند بدین ترتیب که همه شامل جوان و پیر و کوچک و بزرگ به طور منظم گرد هم می آیند و اذکاری را زیر لب زمزمه می کنند. در بخشی هایی از برنامه افرادی در ضمن کوبیدن طبل اشعاری حاوی اوضاع عاشورای سال ۶۱ هجری را می خوانند که در بین اشعار فریاد یا حسین سر می دهند این مراسم تا حوالی اذان صبح ادامه دارد و با خواندن دعای توسل به چهارده معصوم(ع) مراسم خاتمه می یابد. شایان ذکر است که هدایت این مجالس و مرثیه خوانی های آن را جوانان تحصیل کرده و اشخاص دانشگاهی بر عهده دارند و با بانوان به سهم خود در تهیه و تدارک این سنت های عاشورایی شریکند.(۹) برفراز کوه تومور در شرق آلبانی مرقدی وجود دارد که اهالی اعتقاد دارند منسوب به حضرت علی(ع) و در بین مسلمانان این سامان از حرمت کم نظیری برخوردار است و همه ساله مردم در ایام عاشورا بر کنار این مکان مذهبی مراسمی را اجرا می کنند، مردم آلبانی در طول دهه محرم به عنوان همدردی با لب تشنگان کربلا، آب نمی نوشند، زینت آلات را از خود دور کرده و برای ذکر مصائب شهدای کربلا رهسپار تکایا می شوند و در این مسیر فریاد وا اماما! وا امام