پاورپوینت کامل مظلومیت فرهنگ و چاره جویی آن ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مظلومیت فرهنگ و چاره جویی آن ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مظلومیت فرهنگ و چاره جویی آن ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مظلومیت فرهنگ و چاره جویی آن ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

سخن از مظلومیت فرهنگ است که مقام معظم رهبری بارها از آن سخن گفته و به رفع مظلومیت از آن تأکید فرموده اند. نگارنده این مقال نیز حتی سالها در همین سلسله مقالات در پیرامون آن قلم زده و این مظلومیت را از ابعاد مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار داده که این بررسی ها، استقبال دلسوزان نظام اسلامی و دردمندان دینی را همراه داشته است و این بار می خواهد با توجه به وضع موجود فرهنگی و با عنایت به سخنان اخیر رهبر معظم در چند دیدار ماه مبارک رمضان با دانشگاهیان و اساتید و دانشجویان و کارگزاران نظام، مظلومیت فرهنگ و راه کارهای مظلومیت زدایی از آن را مورد گفتگو قرار دهد. در این مجال چند مطلب باید مورد توجه قرار گیرد: مقصود از فرهنگ در این گفتمان چیست؟ دلائل مظلومیت فرهنگ… چه کسانی مسؤول این مظلومیت اند؟ چگونه رفع مظلومیت باید کرد؟ و موضوعاتی از این قبیل که طی این مقال بدان اشاره می شود. مقوله فرهنگ هر چند فرهنگ به معنای عام شامل هر نوع دانستی و فهمیدنی می باشد اما به مفهوم خاص مقوله فرهنگ با دانش و معلومات اصطلاحی فرق دارد. ممکن است در یک نظام علم و دانش به اوج خود رسیده باشد اما بینش فرهنگی در آن نظام به انحطاط گرائیده باشد و سقوط فرهنگی آن نظام را تهدید کند. نمونه آن دانش و تکنولوژی در کشورهای غربی است که سنگرهای بسیاری را فتح کرده و به دل ذره راه گشوده و به آسمانها پر کشیده و هر روز دستاوردی نو در این عرصه بدست آورده و امکانات زندگی مادی را برای بشر فراهم کرده است اما در عین حال همین غرب از بعد فرهنگی به دوران قرون وسطائی روآورده و انحطاط اخلاقی آن را تهدید می کند و برای ارزشهای انسانی در تمدن جدید جایی باقی نمانده است. نمودارهای آن، استعمار کهنه و نو، قتل و غارت، بی رحمی و قساوت، شیطنت و شهوت و صدها نمونه از فساد اخلاق و بی عدالتی و تبعیض و سلطه و استبداد است که مغرب زمین و آینده آن را با چالش های جدّی روبرو کرده و افول این تمدن را نوید می دهد. بنابراین، حوزه دانش و پژوهش با حوزه فرهنگ فرق دارد، و می توان گفت در این تعریف فرهنگ شامل اندیشه و بینش و اخلاق و عرف و عادات و ارزشهایی است که با نگاه معنوی و انسانی قابل ارزیابی هستند نه با ابزارهای علمی مثلاً دانش روز مانند فیزیک و ریاضی می توانند در دل ذرات نفوذ کرده و به سنجش و اندازه گیریهای علمی راه بگشایند ولی در مفهوم عدالت و اخلاق و حقوق انسانی کمترین کاربرد را ندارند مولانا هشتصد سال قبل با تفکیک دو حوزه (علوم مادی و دانش معنوی) چنین گفته است: خرده کاریهای علم هندسه یا نجوم و علم طب و فلسفه کان تعلق با همین دنییستش ره به هفتم آسمان برنیستش اینهمه علم بنای آخور است که عماد بود گاو و اشتر است بهر استبقای حیوان چند روز نام آن کردند این گیجان رموز علم راه حق و علم منزلش صاحب دل داند آن را با دلش دانش و تکنولوژی روز همان علم آخور و حیات حیوانی است که آنرا بهره ای از حیات معنوی و معارف آسمانی و فضائل انسانی نیست. نتیجه آنکه: ارتقای علمی روز به معنای ارتقای انسانی نیست چرا که انسان را از بعد معنوی حیاتی دیگر است که با مقیاس های دیگر قابل سنجش است. بطور خلاصه وقتی از فرهنگ سخن گفته می شود ناظر به ارزشهایی است که با فیزیک و ریاضی و هندسه و فیزیولوژی و حتی روانشناسی جدید فرق ماهوی دارد به این خاطر است که می گوییم جهان غرب درگیر جاهلیت جدید است که با بکارگیری ابزارهای مدرن، جنایات عهد جاهلیت و قرون وسطایی را در گستره ای هزاران بار بیش از گذشته شکل می دهد و بقول آن انسان وحشی آدمخوار که چند روزی در میان روشنفکران غربی زیست و چون به دیار خود برگشت گفت: اکنون گوشت انسان را با کارد و چنگال می خوریم!! و این ماهیت تمدن جدید است… که نمونه های آن را در فلسطین و عراق و افغانستان می بینیم و در ویتنام و جنگهای جهانی اول و دوم دیدیم و سرانجام این تمدن چیزی جز نابودی و زوال و نگون بختی بشریت نیست مگر آنکه دستی از غیب برون آید و کاری بکند! اینجاست که به کارگزاران فرهنگی نظام و دانش آموختگان می گوییم نباید فریفته دانش و تکنولوژی غرب و فرهنگ و تمدن آن باشند بلکه فرهنگ و دانش را با معیارهای آسمانی بنگرند و همپای دانش و نوآوری های علمی روز، به ارزشهای فرهنگی و دینی اهتمام جدی ورزند و از سرنوشت غرب و سبعیت حاکم بر تمدن قرن بیستم عبرت گیرند و این همان چیزی است که اسلام بر آن تکیه دارد و امام راحل فرمودند و رهبری نظام بر آن تأکید می ورزد و دیگر دلسوزان یقه چاک می زنند که کارگزاران فرهنگی همزمان با تولید علم و استفاده از تکنولوژی عصر – که بحمد اللّه پیشرفت های قابل توجهی در پرتو انقلاب اسلامی داشته است – به فکر دینی و انضباط اخلاقی توجه بیشتر نموده و از خطرات بی ایمانی و انحطاط اخلاقی که در تهاجم فرهنگی برای این نسل تدارک دیده شده غافل نباشند. مظلومیت فرهنگ و اما مظلومیت فرهنگ به مفهومی که بیان شد. به حاشیه رانده شدن تدریجی آن طی سالیان اخیر ونبودن حساسیت کافی روی فرهنگ دینی و اخلاقی در کانون های آموزش و فقر معنویت و اخلاق است که خروجی های این کانون ها گواهی می دهد. دوران سه گانه فرهنگ توضیح آنکه:پیروزی انقلاب اسلامی بدون تردید مدیون فرهنگ دینی و تحولات بنیادین در افکار و اندیشه ها بود که با رهبری امام راحل و مهندسی فرهنگ اسلامی با روشن بینی آن معمار بزرگ قرن در عرصه جهان ظاهر شد، حادثه ای که چون زلزله ناظران جهانی را بهت زده کرد و خواب از چشم جهانخواران ربود و نور امید و نجات را در دلهای مستضعفان جهان بر افروخت و افسانه های تحجر و افسون خود باختگی در برابر بیگانگان را درهم شکست. در این فرایند تاریخی اسلام بار دیگر از انزوا درآمد و با قامتی برافراشته در عرصه اندیشه ها ظهور کرد و می رود تا به خواست خداوند به عنوان یک مکتب حیات بخش در عرصه جهانی ماندگار باشد و به فرموده آن بزرگ مرد روشن روان ابرقدرتها را به خاک مذلت بنشاند و اینهمه در صورتی است که فرهنگ اسلامی و اندیشه های ناب آن به انزوا نگراید و دست تحریف از دامن آن کوتاه شود و توطئه و تهاجم بیگانه که با تمام وجود به صحنه آمده با هوشیاری و آمادگی فرزندان امام و انقلاب نقش برآب شود و در یک نبرد بی امان در برابر ناتوی فرهنگی تا به شکست کشاندن دشمن ایستادگی شود همانگونه که در جنگ تحمیلی دیدیم. و اما چگونگی مظلومیت فرهنگ و بی مهری ها یا بی توجهی ها به بنیادهای معرفت دینی و اصول اخلاقی از آنجا آغاز شد که با پایان گرفتن جنگ هشت ساله که اوج شکوفایی ایمان و اخلاق و پایداری بود، دوره سازندگی رسید که هم ضروری بود و هم کارنامه درخشانی در این عرصه داشت اما همانگونه که طبیعت روزگار و آدمیان است که پس از پیروزی بر دشمن، انگیزه های نفسانی سر بر می کشد و یا مسئله رفاه و آرامش نوعی بی تفاوتی در برابر مسؤولیتهای اخلاقی و اعتقادی و عملی را همراه می آورد، و رقابت دنیوی سرگرمی های مادی نوعی غفلت برای آدمی پدید می آورد، ما نیز از این سرنوشت مصون نماندیم و دنیازدگی و جاه طلبی و هوا و هوسها کم و بیش چهره نمودند و آن شور و حال فرهنگی و اعتقادی و اخلاق و ایثار و همدلی و همدردی را تحت الشعاع قرار داده و تدریجاً نوعی استحاله فرهنگی را زمینه ساز شدند که با شروع دوره اصلاحات و طرح توسعه سیاسی و دعوی بر سر آزادی و تنش های جناحی از یک سو و فرهنگ زدایی و بقول مسؤولان فرهنگی آنروز تساهل و تسامح تدریجاً از ولنگاری و بی بندباری سر برآورد و کار به آنجا کشید که فضای باز سیاسی و فرهنگی عرصه ای شد برای معارضان در برابر ارزشهای اسلام و انقلاب و کم نبودند مطبوعات که از بودجه بیت المال تغذیه می شدند و افرادی که پست های کلیدی را در اشغال داشته اما آب به آسیاب دشمن می ریختند و پاره ای جیره خوار دشمنان و ریزه خوار دلارهای بیگانه گشته و بسیج شدند تا فاتحه انقلاب اسلامی را بخوانند که شرح این ماجرای تلخ را در اسناد و مدارکی باید کاوید که از دوره اصلاحات بویژه چهارساله دوم آن مانده است و اگر این اسناد و نوشته ها و نطق ها و مصاحبه ها و تحصن ها و اعتصاب ها در دید عموم قرار گیرد مردم خواهند فهمید چه دوره سیاهی را انقلاب پشت سر گذاشت که آن عناصر ورشکسته را ملت بالأخره جواب داد و دست رد به س