پاورپوینت کامل مظلومیت فرهنگ و چاره جویی آن(۳) ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مظلومیت فرهنگ و چاره جویی آن(۳) ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مظلومیت فرهنگ و چاره جویی آن(۳) ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مظلومیت فرهنگ و چاره جویی آن(۳) ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

در دو مقال پیشین از مظلومیت فرهنگ و چاره جوئی آن سخن گفتیم، مطلبی که امروزه نقل محافل فرهنگی و اجتماعی شده است و از دیدگاه های مختلف مورد بحث قرار می گیرد. و همانگونه که دیدیم رهبری فرزانه انقلاب موضوع فرهنگ را محور سخنان خویش قرار داده و در دیدارهای مختلف با اساتید دانشگاهها، دانشجویان و وزرای آموزش و پرورش، وزارت علوم، وزارت ارشاد و شورای عالی انقلاب فرهنگی بر آن تأکید فرموده و رهنمودهای ارزنده ای را ارائه داده و از دیرباز تلاش جدی مسؤولان فرهنگی را در تدوین مفهوم فرهنگی کشور خواسته اند. خوانندگان گرامی خود می دانند که این قلم نیز طی ده ها و صدها مقاله عمدتاً در پیرامون فرهنگ سخن گفته و در صفحات این ماهنامه در معرض افکار عمومی قرار داده که هر چند مورد استقبال خوانندگان قرار گرفته اما دست اندرکاران فرهنگ کمتر بدان توجه کرده اند و چنین به نظر می رسد که حساسیتی که لازم و مورد انتظار است در عرصه فرهنگ مشاهده نمی شود! خصوصاً در مقطعی از مدیریت کشور و رواج شعارهای لیبرالیستی و مد شدن هجمه به ارزشها اصولاً به فرهنگ اسلامی عنایت ویژه ای نبوده و این روزها که توجه بیشتری در این مقوله به چشم می خورد دشواری های خاص خود را دارد. در هر حال اگر پیش از این دغدغه فرهنگ را داشتیم و به ارزشهای انقلابی مسؤولانه و جدی تر نگاه می کردیم اینگونه سدّها شکسته نمی شد و حرمت شکنی رواج نمی یافت و ابتکار عمل از دست نمی رفت که امروز بنشینیم و از مظلومیت فرهنگ سخن بگوئیم! تازه اگر این گفتگوها یک حرکت مقطعی و زودگذر و احساسی نباشد و مسائل بنیادین لحاظ شود نه فقط بودجه و اعتبارات، مثل خیلی از چیزهای دیگر که پس از چندی حرارت ها فرو نشیند و در عمل اثری از آن مشاهده نگردد و به وضع عادی برگردد و معلوم نشود بالأخره مظلومیت فرهنگ چه مفهومی دارد و برای نجات فرهنگ، بویژه فرهنگ دینی، از مظلومیت چه کردیم و چه طرحی در افکندیم که دست کم بعد از چند سال جامعه شاهد آثار عینی آن باشد! آسیب شناسی عرصه فرهنگ در مقال گذشته اشاره کردیم که رفع مظلومیت از فرهنگ منحصر به تأمین کسری بودجه نیست و با افزایش بودجه از فرهنگ رفع مظلومیت نخواهد شد مادام که سیاستهای راهبردی آن معلوم نباشد و اینجا نیز تأکید می ورزیم که هر چند در پاره ای موارد واقعاً با کمبود بودجه مواجهیم که از آن جمله است فرهنگ دینی، تبلیغی و اعزام مبلغ و حوزه ها، مساجد و کتابخانه ها مخصوصاً در روستاها و ازدواج جوانان و غیره اما در بسیاری موارد و نهادهای فرهنگی بودجه های کلانی وجود دارد اما خروجی و محصول آن نامعلوم است لذا مشکل را در جای دیگر باید جستجو کرد. به نظر می رسد مشکل اصلی فراتر از محدودیت بودجه های فرهنگی است. مشکل اصلی مدیریت است و برنامه نداشتن و مرد میدان نبودن، اگر مدیران فرهنگی فراتر از کارهای روتین و کلیشه ای دغدغه جدی در فرهنگ سازی داشتند و در اطاق فکر طراحی و برنامه ای تدوین می کردند، راهکارهای عملی را جستجو می نمودند و درد و درمان را می شناختند ساختار فرهنگی جامعه به گونه ای دیگر بود. مدیریت فرهنگی آنگاه موفق است که دارای چند ویژگی باشد: «دلسوزی، تخصص، تعهد، آسیب شناسی، برنامه ریزی و شجاعت و تحوّل خواهی و بکارگیری نیروهای کارآمد و جذب کارشناسان مجرب با چشم اندازی روشن و آنگاه ارزیابی بازخورها و نتایج و پذیرش نقد و استفاده از نیروهای صالح و تصفیه نیروهای ناصالح، بدور از باندبازی و یارگیری جناحی با مقاصد خاص غیر فرهنگی. اشکال کار اینجاست که غالب مدیریت های فرهنگی فاقد توانمندی و تحرّک و ابتکار و برنامه و شجاعت و ریسک پذیری اند. تا وقتی مدیر نشده اند به روش مدیران قبلی ایراد می گیرند و برای آنها هزار عیب و علت می تراشند اما هنگامی که خود جای مدیران گذشته نشستند همان راه و روش گذشتگان را ادامه می دهند و طرحی و ابتکاری ندارند، و سیاسی کاری، درگیر مسائل جزئی شدن و سیاستهای کلان را نادیده گرفتن و انتقادناپذیری کم و بیش که متأسفانه حاکم بر مدیریت هاست. نقش سازنده مدیریت اصل اولیه در همه جا و همه کار نیروی انسانی است و مدیریت در رأس این هرم قرار دارد. مدیریت در یک سازمان موتور محرک است که همه دستگاه ها را جهت می دهد و به حرکت و جنب و جوش وا می دارد. اگر مدیریت ضعیف و بی انگیزه و یا بی اعتقاد به مسؤولیت خود باشد، همه چیز در آن سازمان فلج و بی خاصیت می شود. مدیریت شایسته به مثابه روح است که اگر در کالبد یک نظام دمیده شود همه اعضاء و اجزاء را در جهت مطلوب بکار خواهد گرفت و اگر ناکارآمد باشد آن نظام یا سازمان را با مرگ تدریجی روبرو می سازد. این اصل همه جا جاری است از مدیریت یک خانواده گرفته تا یک کشور، که به مدیر دلسوز، مدبر و کاردان و پرتلاش و شجاع نیاز دارد تا از کمترین امکانات بیشترین بهره برداری کند و تک تک اعضاء یک سازمان و اداره و مؤسسه را به کار گمارد و منشأ تحوّل گردد. متأسفانه امروز ما دچار چنین مشکلی هستیم که اغلب مدیران ما به میز و ریاست و حفظ جایگاه خود وابسته اند و در گزینش همکاران به انتخاب اصلح فکر نمی کنند و گرفتار بی برنامه ای هستند و در مسائل فرهنگی نیز این مشکل مشهود است. بودجه ها مصرف می شود، انبوه جزوه و کتاب و نشریه پشت سر هم چاپ و منتشر می گردد اما بسیاری از اینها با روح تشنه این نسل همخوانی ندارد. گاه میلیون ها و میلیاردها خرج می شود اما بازدهی آن نامعلوم است، همایش ها و کنفرانس و سمینارهای بسیاری بپا می گردد اما آنهمه ریخت و پاش ها و خاصه خرجی ها در داخل و خارج دستاوردی ندارد، سفرهای خارجی با وجودی که کمتر از گذشته است و بگفته یکی از مسؤولین در دولت کنونی پنجاه میلیارد تومان صرفه جوئی در هزینه های خارجی شده اما با این حال هزینه کلانی را می بلعد و صدها نفر برای مأموریت می روند و میلیون ها تومان خرج هواپیما و هتل و گشت و گذار هر یک از آنها می شود و هر روز یکصد و سی دلار هم حق مأموریت به اینها می دهند! و معلوم نیست این هزینه ها که از کیسه ملت داده می شود کدام دستاوردی را برای کشور و ملت و انقلاب دارد و اصولاً حق مأموریت خارج چه مفهومی دارد. در موارد دیگر نیز این مشکل دیده می شود. کم کاری، بی تفاوتی، بی برنامه گی در بسیاری دستگاه های دولتی وجود دارد که در مرحله نخست اصلاح ساختار اداری و مبارزه با مفاسد این دستگاه ها را الزامی می سازد. سوءاستفاده و رانت خواری اگر مقداری فراتر از این برویم و سوء استفاده های مالی را بازبینی کنیم مثنوی هفتاد من کاغذ می شود، هنگامی که سخنگوی قوه قضائیه از محکومیت ۱۰۷ مدیر