پاورپوینت کامل رابطه دین و حکومت از منظر علی(ع) ۸۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رابطه دین و حکومت از منظر علی(ع) ۸۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رابطه دین و حکومت از منظر علی(ع) ۸۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رابطه دین و حکومت از منظر علی(ع) ۸۱ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه:

در جهان امروز عده ای ادعای طرفداری از حقوق بشر داشته و برای آنان برنامه و قانون هایی تنظیم می کنند. این در حالی است که خود آنان, نه بشر را می شناسند و نه حقوق آن را, زیرا آنان سازنده روح و جسم بشر نبوده و خود نیز در چنگال مادیات گرفتار هستند و به افراد ضعیف تر از خودشان وابسته می باشند که این وضعیت مجال شناخت انسان را به آنان نمی دهد.

علاوه بر آن درک این مطلب و حقیقت بر آنان روشن نیست که هدف از خلقت انسان چیست؟ زیرا شناخت انسان, شخصیتی ملکوتی و عمیق می طلبد که با الهام گرفتن از خالق هستی, هدف خلقت را درک نماید و این انسان ملکوتی جز امیرمومنان و امثال ایشان نمی تواند باشد.

در نظر مولای متقیان امت, پیکر واحدی است که رهبر باید همه اعضای آن را به طوری که لازم است, نگهداری کند تا همگان در سلامتی و امنیت و رفاه نسبی بسر ببرند. تنها چنین طرز تفکری است که می تواند جامعه را توحیدی کرده و پایدار نماید و بر حول محور دین و عدالت اجتماعی که خمیرمایه سعادت هر جامعه پایدار می باشد, بچرخاند و با برنامه ریزی منظم سازماندهی مطلوب جامعه را در جهت اصلاح و رفاه به پیش ببرد و برای عمران و آبادانی و توسعه انگیزه لازم و کافی را در مردم به وجود بیاورد.

یکی از اهداف امام(ع) از قبول خلافت, ایجاد زمینه های مادی و معنوی از طریق ـ جامعه شناسی و روانشناسی ـ احترام به حقوق انسان ها و احقاق حق و شناساندن جایگاه خلیفه الهی مسلمین و اهل ذمه و… در جهت تإمین امنیت ملی در جامعه توحیدی بود, تا همگان در محیط آرام و بی دغدغه به تفکر و اندیشه در جهت اصلاحات درونی وبیرونی اقدام نمایند و به یک زندگی سعادت مندی دست یابند.

در این نوشتار سعی بر آن است که عملکرد پنج ساله حکومت مولای متقیان را از دو محور مورد بررسی قرار دهیم:

۱. عواملی که رابطه میان حکومت و مردم را استحکام بخشیده و جامعه را به سوی یک زندگی ایدهآل سوق می داد.

۲. عواملی که پایه های حکومت اسلامی را متزلزل ساخته و زمینه رشد فساد را فراهم می کرد.

محور اول:

برپایی ارکان اصلاح و هدایت

هر حکومتی برای ایجاد چنین فضایی, علاوه بر ایمان به خدا می باید به پایه های عدالت اجتماعی نیز تکیه نماید. در این راستا مولای متقیان برای استحکام پایه های عدالت, گام نخست را با انتخاب کارگزاران صالح و مدیران شایسته شروع کرد. چرا که مسوولانی که در رإس امور قرار می گیرند, الگوهای رفتاری و عملی هر جامعه ای به شمار میآیند.

امیرمومنان(ع) در انتخاب کارگزاران صالح ضمن توجه به شایسته سالاری و مدیریت مطلوب آنان و تشویق آنان, از خطای کوچک آنان چشم پوشی نمی کرد, زیرا انحراف و فساد کارگزاران و اغماض از خطای آنان زمینه ساز فساد در جامعه توحیدی بود و یا زمینه های فساد را گسترش می داد و پایه های عدالت را لرزانده و مخل امنیت ملی بود.

با توجه به دگرگونی عقیدتی, فرهنگی, اجتماعی و سیاسی در جامعه مسلمین, مولای متقیان نیاز ضروری و حیاتی جان اسلام را پاک سازی بنیادین تشخیص داده و بر این اساس برنامه ریزی کردند که شروع کار ایشان با انتخاب کارگزاران صالح و متعهد بود. تا این که از یک سو خلاهای موجود, که میراث خلفإ سلف بود جبران گردد, و از سوی دیگر اسلام ناب در جامعه ترویج گردیده و یک آمادگی دفاعی جدی در برابر دشمنان درونی وبیرونی پدید آید. و نیز تشنگان عدالت از سرچشمه آب سیراب گردند.

تشنگانی که به جبر جهالت و قبیله گرایی, از سرچشمه آب حیات منحرف شده بودند و سال ها تازیانه های جهل و ستم را بر وجود خود تحمل کرده بودند. این ستم, پس از وفات رسول خدا آغاز شده و با طی کردن فراز و نشیب های بسیار در عصر عثمان به اوج خود رسیده بود, زیرا تمام امکانات جامعه و ارکان حکومت در دست خواص و درباریان و بنی امیه قرار داشت.

بدین وسیله تمام اسباب و ابزارهای انگیزش برای اصلاح و بازگشت از انحطاط از مردم گرفته شده بود و مسلما جهادگر و ایثارگر عصر رسول خدا(ص) را به انسان هایی بی تفاوت تبدیل کرده بود, به طوری که در بسیاری از مسایل با یکدیگر اختلاف نظر داشتند. بنابر اعتراف خود مردم تنها در مورد قبله و اذان با هم اتفاق نظر داشتند.

((جرج زیدان)) مورخ لبنانی معتقد است:

((اعراب مسلمان اندک اندک به فساد و هرزگی گراییدند)) این سخن جرج زیدان هشداری است برای همه مسلمانان عصر معاصر, به ویژه مردم انقلابی کشور ایران, در حالی که آن ها سال ها در خدمت رسول خدا در فضای معنوی و پاکیزه اسلام استنشاق کرده بودند و در پای رکاب آن حضرت به جهاد فی سبیل الله پرداخته بودند.

اما پس از وفات آن حضرت در یک واکنش ناشایست و غیر منطقی از مسیر اصلی اسلام جدا شدند و به دنبال جدایی از سرچشمه هدایت, به دنیاگرایی روی آوردند و سرانجام عامل سستی زیربنای اسلام راستین گردیدند و به تبع اشتباه فاحش آنان و پایه ریزی غلط آن دوران, امروز شاهد واپس گرایی بسیاری از کشورهای اسلامی هستیم. بنابراین اصلاح ارکان عدالت یک ضرورت بود.

در این راستا تمام دستورات و هشدارهای امام علی(ع) برای کارگزاران در جهت برپایی عدالت اجتماعی و جانشین کردن مهر و محبت و صمیمیت به جای بغض و کینه و سوء ظن ها بود.

آن جا که فرموده: ((پس داد خدا و مردم را از خود بدهید, در برآوردن حاجت های آنان شکیبایی ورزید که شما رعیت را گنجورانید امت را وکیلان و امامان را سفیران, حاجت کسی را ناروا مگذارید و در اداهای آنچه مطلوب است باز مدارید…))

هنگامی که مسلمانان ستم کشیده این همه لطف و محبت را در حق خودشان می دیدند, مشتاقانه دل هایشان را به سوی اسلام و حکومت دینی روانه می کردند. در جنگ های معروف سه گانه قاسطین همین مردم برهنه و گرسنه بودند که پای رکاب امیرمومنان شمشیر می زدند و شهید می شدند; نه دنیاپرستان بی درد که تاب تحمل عدالت امام را نداشته و از راه حق منحرف شدند.

هر انسان منصف هنگامی که دستورالعمل های کارگزاران را می بیند بی اختیار سر تعظیم و ارادت در پیشگاه آن رهبر فرزانه فرود میآورد. در نامه ای خطاب به مالک فرموده: ((پس امیدشان را برآور, ستودنشان را به نیکی پیوسته دار و رنج کسانی را که کوشش کرده اند بر زبان آر که فراوان یاد کردن نیکویی آنان, دلیری را برانگیزاند و ترسان به دل را به کوشش مایل گرداند, ان شإ الله مقدار رنج هر یک را در نظر بگیر و رنج دیگری را به حساب دیگر مگذار…))(۱)

مولای متقیان با احیای شخصیت انسان ها اعم از مسلمان و ذمی, گرد و غبار حقارت و اسارت را از روح و جسم آنان زدودند و آنان را انسان هایی دلیر ببار آوردند, به طوری که دشمن سرسخت امام (معاویه) در یک محاکمه به یکی از یاران باوفای آن حضرت که زنی به نام ((ام الخیر)) بود ـ و در جنگ صفین مردم را علیه معاویه تحریک می کرد ـ گفت: علی بن ابی طالب شما را گستاخ کرده که بر سلطان خود جسارت کنید. (۲)

از دیدگاه امام بدترین فقر, فقر شخصیت بود. لذا به مدیران خود توصیه می کردند که به خاطر مالیات لباس تابستان و زمستان مردم را نفروشید زیرا برنامه ما آن است که با گذشت و اغماض از مردم مالیات بگیریم. نظر تو در آبادانی زمین, بیشتر از فکر جمعآوری مالیات باشد.(۳)

و نیز می فرمود: ((به مسئله خراج باید چنان برسی, که موجب اصلاح گردد, زیرا مصلحت همگان در آن است. اگر مردم به صلاح نباشند, کار دیگران نیز اصلاح نپذیرد))(۴)

شاید مراد حضرت از دیگران, مردم دیگر بلاد اسلامی غیر از محل حکومت خودشان باشد.

با توجه به نامه ها و خطبه های آن حضرت, امام(ع) بسان یک روانشناس و روانپزشک حاذق به روانکاوی جامعه عنایت داشته و سعی در درمان دردهای روحی ـ روانی و جسمی مردم داشتند و به تمام اقشار مردم توجه کرده و آنان را مورد لطف خود قرار می دادند و می فرمودند: ((… و کار این جمله استوار نشود (سپاه و رعیت, قاضی, عاملان دیوان و…) جز با بازرگانان و صنعت گران که فراهم می شوند و با سودی که به دست میآورند بازارها را برپا می دارند و کار مردم را کفایت می کنند.))(۵)

از آن جا که تقدیر وتشکر, عامل پیشرفت و تلاش بیشتر می گردد, به ویژه آن که این تشویق از سوی رهبر جامعه باشد ـ مردم را به پیمودن راه و روش رهبران خود علاقمند می سازد. معروف است که ((الناس علی دین ملوکهم)).

در این راستا امام به طور جدی به عوامل حکومتی خود توصیه می کردند که اخلاق و رفتار یک مدیر شایسته را داشته باشند تا این که مردم از آنان الگو بگیرند و از آن چه باعث تفرقه و تشتت در میان مسلمین باشد بپرهیزند; حتی در مورد انجام فرائض دینی به مالک می فرماید:

((با مردم چنان نمازگزار که نه آنان را برهانی و نه نماز را ضایع گردانی, زیرا ممکن است در میان مردم کسی باشد که بیمار است یا حاجتی دارد و گرفتارست. من از رسول خدا(ص) ـ آن گاه که مرا به یمن می فرستاد ـ پرسیدم با مردم چگونه نماز گزارم؟ فرمود: در حد ناتوان آنان و بر مومنان رحمت آور.))

امروز نیز هرگاه مدیران خدمتگزار جامعه ما از این شیوه زیبا و استاندارد امام(ع) پیروی کرده و آن را سرلوحه کار خود قرار بدهند, مردم را در جهت دینداری و اصلاح جامعه یاری می نمایند.

از جمله عواملی که از دیدگاه مولای متقیان زمینه ساز روابط حسنه میان مردم وحکومت بود. احقاق حق و اجرای حدود الهی بود به طوری که هیچ مجرم یا ظالمی از چنگال عدالت ایشان نتوانست فرار کند حتی در دورانی که خلیفه مسلمین نبود و به عنوان یک مسلمان واقعی در میان مردم به یاری اسلام می شتافت.

به عنوان مثال: ((یکی از نزدیکان عثمان (خلیفه وقت) مرتکب خلافی شد و مجرم شناخته شده بود و هیچ یک از مسلمان ها جرإت نکردند که حدود الهی را بر وی جاری کنند, ولی امام با کمال شهامت و بدون در نظر گرفتن موقعیت آن شخص با عثمان به وظیفه خود عمل کرده و حدود الهی رادر مورد آن جاری کردند.))

آن حضرت در قضاوت ها و داوریهای زیبای خود با استفاده از روابط عاطفی و حتی مسائل فیزیکی با روش حکیمانه بهترین نتیجه گیریها را نموده و عادلانه ترین احکام را صادر می فرمودند, به طوری که زبان زد خاص و عام بودند.

حضرت همواره با انصاف و قاطعیت از حق مظلوم دفاع می کردند و در این راستا هیچ شخصیت و گروهی نمی توانست مانع کار آن حضرت باشد. خود حضرت می فرماید: ((افراد خوار و ستمدیده در نزد من بسیار عزیز و قوی هستند تا این که حق آنان را به آن ها بازگردانم و افراد قوی و ستمگر را به سزای اعمالشان برسانم)) در این راستا به فرزند خود توصیه می فرمود: ((و کونا للظالم خصما و للمظلوم عونا)) دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید.

گرچه امام این توصیه را به فرزند خود فرمود, اما در حقیقت این توصیه برای همه فرزندان اسلام, در همه اعصار است که همواره طرفدار حق باشند و دشمن باطل, هرچند که فرسنگ ها راه فاصله میان ظالم و مظلوم و مدافع مظلوم وجود داشته باشد. امروز اعلام برائت از زورمداران, به ویژه صهیونیسم و امریکا از جانب مسلمانان از همین مقوله است و طرفداری از مردم مظلوم فلسطین, لبیک به پیام نجات بخش مولای متقیان است.

این گونه بود که تشنگان آب حیات سیراب گشته و جانی دوباره گرفتند و پابرهنگان در حکومت علوی مقام و منزلت یافتند و احساس بزرگی کردند و اعتماد به نفس از دست رفته خویش را دوباره بازیافتند. و به پاس خدمات ارزنده امیرمومنان پای رکاب حضرتش تا آخرین لحظه مقاومت و دفاع کردند. بدینگونه همه آحاد ملت از خان گسترده عدالت علوی بهره مند گردیدند.

برخلاف دشمن یهود و خوارج, آن حضرت حقوق آن ها را از بیت المال قطع نفرمودند, بلکه سفارش کردند که بعد از من با خوارج کاری نداشته باشید زیرا از دیدگاه امام همه مردم یا انسانند ـ که حقوق انسانی دارند ـ یا مسلمانند ـ که حقوق اسلامی دارند ـ.

در میان سیاست های حکومتی مولای متقیان, اصلاح سیستم قضایی واقتصادی از جایگاه ویژه ای برخوردار بود.

از آن جا که امنیت ملی بسان حصار به اطراف بلاد اسلامی بود, تا در سایه آرامش مردم به امور معیشتی خود رسیدگی کنند که این خود نقش کلیدی در زندگی انسان ها دارد, زیرا با شکم خالی و گرسنه خداپرستی میسر نمی شود.

این دیدگاه, امام را بر آن داشت که امور معیشتی مردم به گونه ای باشد که افرادی که نزدیک به حکومت زندگی می کنند با کسانی که در نقاط دور زندگی می کنند یکسان باشند. گرچه امام در مورد پیاده کردن روش تقسیم عادلانه بیت المال با مشکلات فراوانی رو به رو شده و مورد سرزنش قرار گرفتند, اما این را نپذیرفتند که عرب بر عجم و سفید بر سیاه برتری داشته باشند, حتی عده