پاورپوینت کامل ویژگی های بی ثباتی حکومت ها از دیدگاه نهج البلاغه قسمت آخر ۷۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ویژگی های بی ثباتی حکومت ها از دیدگاه نهج البلاغه قسمت آخر ۷۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ویژگی های بی ثباتی حکومت ها از دیدگاه نهج البلاغه قسمت آخر ۷۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ویژگی های بی ثباتی حکومت ها از دیدگاه نهج البلاغه قسمت آخر ۷۴ اسلاید در PowerPoint :

ترک امر به معروف و نهی از منکر

از دیگر عوامل مهم و کاملا موثر در تنظیم ارتباطات اجتماعی مسئله امر به معروف و نهی از منکر است که به عنوان یکی از فروع دین مبین اسلام نیز مطرح می باشد.

شاید بتوان گفت کاربردی بودن و گستره اجتماعی این سنت الهی بیش از مواردی از قبیل: جهاد, خمس, زکات و… باشد.

علی(ع) صریحا در باب فریضه امر به معروف و نهی از منکر می فرماید:

((مردم! مثل های قرآن درباره کسانی که عذاب و کیفر شدند و روزهای سخت آنان و آسیب های شدیدی که دیدند, در نزد شماست, پس وعده عذاب خدا را دور مپندارید و به عذر این که آگاهی ندارید خود را گرفتار نسازید و انتقام خدا را سبک و خود را از کیفر الهی ایمن مپندارید, زیرا که خدای سبحان, مردم روزگاران گذشته را از رحمت خود دور نساخت, مگر به خاطر ترک امر به معروف و نهی از منکر.

پس خدا, بی خردان را برای نافرمانی و خردمندان را برای ترک و بازداشتن دیگران از گناه لعنت کرد.))(۱)

در جای دیگر می فرماید: ((فساد آشکار شد, نه کسی باقیمانده که کار زشت را دگرگون کند و یا از نافرمانی و معصیت بازدارد, شما با چنین وضعی می خواهید در خانه قدس الهی و جوار رحمت پروردگاری قرار گیرید؟

و عزیزترین دوستانش باشید؟

هرگز! نمی توان خدا را نسبت به بهشت جاویدانش فریفت و جز با عبادت نمی توان رضایت او را به دست آورد, نفرین بر آنان که امر به معروف می کنند و خود ترک می نمایند و نهی از منکر دارند و خود مرتکب آن می شوند.))(۲)

همان طور که ذکر شد دایره عمل امر به معروف و نهی از منکر, حوزه های مختلف و وسیعی از جامعه را ـ چه ابعاد فردی و چه ابعاد اجتماعی ـ در بر می گیرد; از جمله زمینه های اقتصادی فرهنگی, سیاسی, اخلاقی و…

متإسفانه بعضی اوقات به دلیل سطحی نگری, دامنه وسیع این فریضه به طور ناخواسته محدود به مسایل کم اهمیت تر می شود که خود این موضوع را می توان نوعی منکر پنهان, نامید.

به هر حال براساس آیات و روایات متعدد, بی توجهی به موضوع امر به معروف و نهی از منکر منجر به عوارض و نابسامانی های اجتماعی شده که به برخی از آن ها به صورت گذرا اشاره می کنیم:

۱. کم رنگ شدن ارزش ها و نیکی ها در سطح جامعه (تغییر ارزش های حاکم بر یک جامعه)

۲. گسترش فساد و گناه در سطوح مختلف جامعه.

۳. رواج عدم مسئولیت پذیری و بی تفاوتی نسبت به رذایل اخلاقی در گروه های مختلف اجتماعی به دلیل از بین رفتن قبح ذاتی و فعلی معاصی (که این نابود شدن قبح معاصی از خود معاصی و تباهی ها مخرب تر و ویران گرتر می باشد.)

۴. اختلاط حق وباطل, نیکی و بدی به دلیل تناقض به دستورات الهی با عرف مردم جامعه.

۵. تسلط بدکاران و فاسقان بر جامعه.

۶. عدم استجابت دعای نیکان و پرهیزکاران جامعه (که به نوعی تمثیل سوختن تر و خشک با همدیگر را تداعی می کند)

۷. محروم شدن از نعمت های الهی.

ی ـ دوری از نعمت اسلام

از آنجایی که دین مبین اسلام کامل ترین و جامع ترین ادیان الهی بوده و تمامی دستورات این دین در قرآن کریم متجلی و جهت هدایت آدمیان بر پیامبر(ص) اسلام نازل گردیده ـ و بنا به تصریح خود قرآن که فرموده: ((لا رطب و لایابس الا فی کتاب مبین))(۳) مسلما به راه سعادت و نجات آدمیان نیز در آن اشاره شده, لذا دوری از نعمت دین اسلام به معنای واقعی, باعث خسران و زیان زندگی انسان ها می گردد.

خدای متعال در قرآن می فرماید: ((و من یبتغ غیر الاسلام دینا فلن یقبل منه))(۴)

امام(ع) نیز با استناد به کلام الهی می فرماید: ((هر کس جز اسلام دینی را انتخاب کند به یقین, شقاوت او ثابت و پیوند او با خدا قطع و سقوطش سهمگین خواهد بود, سرانجامش رنج و اندوهی بی پایان و شکنجه ای پردرد می باشد.))(۵)

البته این که جامعه مسلمین در مقایسه با سایر بلاد غیر اسلامی از لحاظ پیشرفت عمومی چه جایگاهی دارد و یا چه عواملی در عقب ماندگی یا شکوفایی جامعه اسلامی (در مقاطع خاصی از تاریخ) دخیل بوده بحثی جداگانه است که در این مجال نمی گنجد اما برای آگاهی بیشتر می توان به بخش ((علل انحطاط مسلمین)), کتاب ((اسلام و مقتضیات زمان)) شهید مطهری مراجعه کرد.

ک ـ رهبر ناسالم

از فاکتورهای مهم که در ارتقا یا تنزل مرتبه اجتماعی مردم یک جامعه موثر بوده و اختصاص به مسلمین ندارد, ویژگی های شخصیتی و کارآمدی پیشوا و مقتدای آن جامعه است. از زمان فلاسفه قدیم ـ مانند ارسطو و افلاطون ـ تا حال حاضر, علمای اجتماعی عنایت خاصی به شیوه های زمامداری و شرایط داشته اند, چون قوام و بقای حکومت ها بستگی به نوع تقابل بین رهبر و مردم دارد.

البته وجود رهبر, اگرچه واجد شرایط هم نباشد, جهت پیشگیری از متلاشی شدن و از هم گسیختگی جامعه ضروری است.

حضرت علی(ع) با توجه به شرایط خاص و بحرانی زمان واگذاری خلافت به ایشان می فرماید: ((سوگند به خدا! به آن چه انجام داده اید گردن می نهم تا هنگامی که اوضاع مسلمین رو به راه باشد و از هم نپاشد و جز من بر دیگری ستم نشود.))(۶)

حضرت علی(ع) به برخی از ویژگی های منفی رهبر جامعه ـ که باعث سقوط جامعه می شود ـ اشاره می فرمایند:

((… همانا شما دانستید که سزاوار نیست بخیل بر ناموس, جان, غنیمت ها و احکام مسلمین رهبری کرده و امامت مسلمین را عهده دار شود تا در اموال آن ها حریص گردد. نادان نیز لیاقت رهبری ندارد تا با نادانی خود مسلمانان را به گمراهی کشاند. ستم کار نیز نمی تواند رهبر مردم باشد که با ستم, حق مردم را غصب و عطاهای آنان را قطع کند و نه کسی که در تقسیم بیت المال عدالت ندارد, زیرا در اموال و ثروت آنان حیف و میل داشته و گروهی را بر گروهی مقدم می دارد. رشوه خوار درقضاوت هم نمی تواند امام باشد, زیرا برای داوری با رشوه گرفتن, حقوق مردم را پایمال و حق را به صاحبان آن نرساند. آن کس که سنت پیامبر(ص) را ضایع می کند, لیاقت رهبری ندارد, زیرا امت اسلامی را به هلاکت می کشاند.))(۷)

در جای دیگر می فرماید: ((آگاه باشید! به زودی پس از من به خواری و ذلت گرفتار می شوید و شمشیر برنده بر شما مسلط می گردد و به استبدادی دچار خواهید شد که برای دیگر ستم گران راه و رسم حکومت قرار خواهد گرفت.))(۸)

امام(ع) به طور واضح به حقوق متقابل رهبر و مردم و اثرات آن اشاره می فرماید:

((… در میان حقوق الهی بزرگ ترین حق, حق رهبر بر مردم و حق مردم بر رهبر است, حقی که خدای سبحان بر هر دو گروه لازم کرد و آن را عامل پایداری پیوند ملت و رهبر و عزت دین قرار داد. پس رعیت اصلاح نمی شود, جز آن که زمامداران اصلاح گردند, و زمامداران اصلاح نمی شوند جز با درست کاری رعیت. آن گاه که مردم حق رهبری را ادا کنند و زمامدار حق مردم را بپردازد, حق در جامعه عزت می یابد و راه های دین پدیدار, و نشانه های عدالت برقرار و سنت پیامبر(ص) پایدار گردد, پس روزگار اصلاح شود و مردم در تداوم حکومت امیدوار و دشمن در آرزوهایش مإیوس می شود, اما اگر مردم هر حکومت چیره شوند یا زمامدار بر رعیت ستم کند, وحدت کلمه از بین می رود, نشانه های ستم آشکار و نیرنگ بازی در دین فراوان می گردد و راه گسترده سنت پیامبر(ص) متروک, هواپرستی فراوان, احکام دین تعطیل و بیماریهای دل فراوان گردد, مردم از این که حق بزرگی فراموش می شود یا باطل خطرناکی در جامعه رواج می یابد, احساس نگرانی ای نمی کنند.

پس در آن زمان نیکان خوار و بدان قدرت مند می شوند و کیفر الهی بر بندگان بزرگ و دردناک خواهد بود.))

از دیدگاه امام (ع), عدم رعایت حقوق رهبر و مردم دارای پیامدهای مضری است که عبارت اند از: بی ثباتی جامعه, به وجود آمدن تبعیض های اجتماعی و تغییر هنجارهای جامعه که نهایتا به استحاله فکری ـ عقیدتی خواص و عامه مردم می انجامد.

علاوه بر این, یک رهبر کارآمد و موفق و واجد شرایط مدیریت جامعه, باید سرپرستی گروهی از مردم را به عهده بگیرد تا آن جامعه نیز در مسیر موفقیت و سربلندی قرار گیرد.

ل ـ عدم رعایت حقوق مردم

اصولا عدم رعایت حقوق اجتماعی مردم سبب ایجاد بی عدالتی, هرج و مرج, تبعیض ودر نهایت افزایش فاصله های طبقاتی در جامعه می شود که پیدایش شکاف طبقاتی آفت بسیار بزرگی جهت سست شدن پایه های هر حکومتی ـ چه مسلمان و چه غیر مسلمان ـ می شود.

بحث عدم تجاوز و تعدی به حریم عمومی و خصوصی دیگران به حدی گسترده است که از دیرباز مطمح نظر اغلب فلاسفه و علمای علوم انسانی و اجتماعی بوده تا جایی که منجر به پیدایش مکتب ها و نظریات مختلفی در این باب شده است.

امام(ع) می فرماید: ((… همانا ملت های پیش از شما به هلاکت رسیدند, بدان جهت که حق مردم را نپرداختند. پس دنیا را با رشوه دادن به دست آوردند و به راه باطلشان بردند و آنان هم اطاعت کردند.))(۹)

وقتی رعایت قانون و گسترش قسط و عدالت در جامعه ای کم رنگ شد, وقتی اهداف و مطامع شخصی وسیله و ابزار رسیدن به اهداف را توجیه نمایند, وقتی فرهنگ رایج این است که با پول هر امری ممکن می شود, وقتی جمع شدن ثروت از راه های مشروع و غیرمشروع از هم تشخیص داده نشود, وقتی از رشوه به عنوان هبه و هدیه یاد شود, وقتی رسیدگی عادلانه ای در خصوص افزایش بی حد و حصر ثروت عده ای محدود در جامعه صورت نپذیرد, وقتی هر کس بنا به سلیقه و منافع خود حامی عدالت و قانون باشد و از رانت های موجود به جای خدمت به کشور از قانون بهره برداری شخصی شود, طبیعتا جایگاه رفیع قانون و عدالت به جای احقاق حقوق مظلومین و مستحقین, به نوعی, ابزار دست صاحبان ثروت و قدرت می گردد.

پر واضح است که اگر در جامعه ای که اجرای قانون, توجه به عدالت و انصاف, رسیدگی به تخلفات در سایه دستورات الهی نباشد, و آرامش و امنیت اجتماعی نیز دچار تزلزل و آسیب پذیری شود و جامعه ای که روی آرامش نبیند, همیشه درگیر تخاصمات گروهی و اجتماعی خواهد بود.

به جای این که از فرصت های موجود جهت پیشرفت و آبادانی جامعه استفاده شود, تمام وقت و هزینه عمومی; حتی خصوصی صرف امور باطل و مخرب جامعه می گردد. تصمیم گیرندگان و نخبگان به جای ارائه راه کارهای جدید و مناسب جهت ارتقإ جامعه باید درگیر مسایل جزیی و بی اهمیت باندی و گروهی شوند.

م ـ فقر (اقتصادی, فرهنگی, سیاسی)

حضرت علی(ع) خطاب به فرزندش محمد حنفیه می فرماید: ((ای فرزند من از تهیدستی بر تو هراسناکم, از فقر به خدا پناه ببر که همانا فقر دین انسان را ناقص, عقل را سرگردان می کند و عامل دشمنی است.))

البته مراد از فقر فقط جنبه اقتصادی آن نیست, بلکه در زمینه های مختلف می تواند در زندگی فردی و اجتماعی افراد موثر باشد. اگر جامعه ای از لحاظ امکانات مادی و رفاهی در مضیقه باشد چه تبعات نامناسبی بر تعاملات و روابط اجتماعی ـ چه در داخل جامعه و یک ملت و چه در ارتباط با سایر ممالک دیگر ـ به بار میآورد. مسلما وقتی کشوری دارای ذخایر مادی فراوان باشد و فرهنگ استفاده صحیح آن نیز رایج باشد به استقلال, استغنإ و عزت آن ملت کمک خواهد کرد.

با تخصیص منابع مالی مطلوب, امکان نشر اصول اعتقادی و فکری مناسب حال افراد جامعه نیز فراهم میآید. فقر و فلاکت از عواملی هستند که به طور واضح در نوع زندگی فردی و اجتماعی افراد دخیل است. معصومین(ع) و بزرگان دین اسلام نیز نسبت به آفات فقر توصیه های متعددی بیان کرده اند, از جمله: ((من لا معاد له لا معاش له)).

در هر حال تمکن مادی به اقتدار وپایداری جوامع کمک خواهد کرد. البته داشتن ثروت های طبیعی وغنی و تمکن مادی یک مسإله است و استفاده مطلوب و بهینه از این