پاورپوینت کامل توحید در سیره پیشوایان ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل توحید در سیره پیشوایان ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل توحید در سیره پیشوایان ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل توحید در سیره پیشوایان ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

پیش سخن:

توحید و اعتقاد به یکتایی و بی همتایی خدا در همه ابعاد, اساس و پایه هر دین حق, و نخستین سخن پیامبران خدا است که در سرلوحه برنامه آنها و پیروانشان می درخشد. و به عکس, شرک و بت پرستی و هرگونه انحراف از صراط توحید, آفت بزرگ برای انسانیت و آتش شعله ور برای سوزاندن کرامت و کمال انسانی است, صلابت و موضع گیری قاطع پیامبران در تثبیت توحید و مبارزه با شرک به قدری جدی و شکست ناپذیر بود که در راه توحید در سخت ترین شرایط و فضاسازیهای مشرکان ایستادگی نمودند, و حتی در این راستا به شهادت رسیدند.

در قرآن آمده: ((وکاین من نبی قاتل معه ربیون کثیر))(۱) و چه بسیار پیامبرانی که مردان الهی فراوانی به همراه آنها (در راه مبارزه با شرک) با مشرکان جنگیدند.

و در ذیل آیه ۲۱ و ۲۲ آل عمران روایت شده: یهود عنود, قبل از اسلام, در یک روز, چهل و سه نفر از پیامبران بنی اسرائیل را کشتند, که آنها براساس شریعت موسی(ع) مردم را به توحید دعوت کرده و از شرک برحذر می داشتند, در همان روز ۱۱۲ نفر از عابدان و صالحان به دفاع از پیامبران شهید برخاستند, و به امر به معروف و نهی از منکر پرداختند, یهودیان سنگدل در همان روز, آن ۱۱۲ نفر را قتل عام کردند(۲) و در آیه ۸ سوره بروج می خوانیم: ((وما نقموا منهم الا ان یومنوا بالله العزیز الحمید))(۳) هیچ ایرادی بر آنها (یکتاپرستان) نداشتند, جز این که آنها به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند.

امام صادق(ع) پس از تلاوت این آیه فرمود: ((قبل از شما قومی بودند که آنها را به دلیل توحید و مبارزه با شرک می سوزاندند و با اره قطعه قطعه می نمودند, و در شکنجه های بسیار سخت قرار می دادند, ولی آنها با کمال ایستادگی در راه توحید و دوری از شرک, مقاومت می نمودند.))(۴)

و از حضرت علی(ع) نقل شده خداوند پیامبری از میان مردم حبشه به سوی مردم مبعوث کرد, او مردم را به توحید و مبارزه بر هر گونه شرک دعوت نمود, مردم آن پیامبر را تکذیب کردند, و با او و یارانش جنگیدند, سرانجام گروهی از یاران آن پیامبر را کشتند, و گروهی را با آن پیامبر اسیر نمودند, سپس گودالی را پر از آتش نموده, و مردم را کنار آن دعوت می نمودند و به آنها می گفتند هر کس در آیین ما است, کنار برود, و هر کس, دین این گروه را دارد, باید خودش را در درون آتش بیفکند, آن پیامبر و یارانش که برای شهادت از همدیگر پیشی می گرفتند, در آن آتش سوختند, و دست از توحید برنداشتند, در این هنگام یک بانوی خداپرست را همراه فرزند خردسالش آوردند, او هنگامی که به اجبار مشرکان می خواست خود را به آتش بیفکند, عطوفت مادری نسبت به کودک شیرخوارش به هیجان آمد و مانع از این کار شد, آن کودک صدا زد: ((مادرم نترس هم خود را و هم مرا به آتش بیفکن, ((ان هذا والله فی الله قلیل))(۵) سوگند به خدا این در راه خدا چیز اندکی است.

تاریخ اسلام, به ویژه در صدر اسلام در مکه, نیز پر از این حوادث است, که پیامبر اسلام(ص) و یارانش در راه تثبیت توحید و مبارزه با شرک, هرگونه شکنجه ها را تحمل نموده, و با کمال قاطعیت, از حریم توحید دفاع می نمودند, و در این راه عده ای شهید شدند, و سرانجام همه بت ها و مظاهر بت پرستی را در سراسر جزیره العرب نابود نموده, و سرزمین ها را از لوث وجود بت ها پاک سازی نمودند.

توحید دارای شاخه ها و ابعاد گوناگون است که چهارشاخه اصلی آن عبارتند از: توحید ذات, توحید صفات, توحید عبادت (یعنی پرستش تنها به ذات پاک خدا اختصاص دارد) و توحید افعال, که هر یک به شعبه های دیگری تقسیم می گردد, اهداف پیامبران در سرلوحه برنامه هایشان استقرار توحید در همه ابعادش در همه عرصه ها بود, روشن است که چنین کاری همراه مبارزه شدید با هرگونه شرک جلی و خفی در همه ابعاد آن می باشد, از این رو آنها همه مظاهر شرک را برای مردم تبیین می کردند, تا روح و روان آنها را برای زمینه سازی و گرایش به توحید آماده نمایند. تا این حد که پیامبر(ص) به یکی از اصحاب به نام عبدالله بن مسعود فرمود:

((ایاک ان تشرک بالله طرفه عین, و ان نشزت بالمنشار, إو قطعت او صلبت, او احرقت بالنار))(۶) از همتا قراردادن برای خدا حتی به اندازه یک چشم برهم زدن اجتناب کن, هرچند با اره تو را بریده بریده کنند, یا تو را پاره پاره نموده و یا به دار بیاویزند و یا با آتش بسوزانند.))

توحید در سیمای پیامبر و علی در دوران کودکی

در تاریخ زندگی درخشان پیامبر(ص) آمده, هنگامی که آن حضرت در دوران شیرخوارگی به حلیمه سعدیه سپرده شد, در آن هنگام که سه ساله بود, روزی به مادر رضاعی خود حلیمه که در بیابان چادرنشین بود گفت ((ای مادر چرا دو نفر از برادرانم (منظور فرزندان حلیمه هستند) را در روز نمی بینم؟ حلیمه عرض کرد: آنها روزها برای چراندن گوسفندها به صحرا می روند, و اکنون در بیابان هستند. پیامبر(ص) فرمود: دوست دارم من نیز همراه آنها به صحرا بروم.

حلیمه به او پاسخ مثبت داد, صبح بعد روغن بر موی سر محمد(ص) زد, و سرمه بر چشمش کشید, و یک مهره یمانی (برای حفاظت او) به گردنش آویخت.

محمد(ص) که در همان دوران کودکی به طور دقیق همه ابعاد توحید را رعایت می کرد, بی درنگ مهره را از گردنش بیرون آورد و به دور افکند, سپس به حلیمه رو کرد و فرمود: ((مهلا یا اماه! فان معی من یحفظنی))(۷) مادرجان آرام بگیر, این چیست؟ من خدایی دارم که مرا حفظ می کند.)) (نه مهره یمانی)

و در زندگی تابان حضرت علی(ع) در دوران کودکی آمده: روزی ابوطالب پدر بزرگوارش به خانه آمد و به همسرش فاطمه بنت اسد چنین گفت: ((امروز چیز عجیبی از علی(ع) دیدم, او را دیدم (که در دوران کودکی بود) بت ها را می شکند, ترسیدم که بزرگان مشرک قریش با خبر شده و به او آسیب برسانند.))

فاطمه مادر علی(ع) گفت: شگفتا! من خبری عجیب تر از این به تو بدهم, آن هنگام که علی(ع) کودک و در رحم من قرار داشت, کنار کعبه برای طواف رفتم, مشغول طواف به قصد پرستش خدا (نه پرستش بتها) شدم, بت پرستان بت ها را در محلی در کنار کعبه نهاده بودند, وقتی که در طواف کعبه به روبروی آن محل می رسیدم, علی(ع) در رحم من آن چنان دو پای خود را فشار می داد که من از نزدیک شدن به جایگاه بت ها ناتوان می شدم و احساس می کردم که اگر فرضا (به فرض محال) بخواهم به سوی بت ها بروم, علی(ع) از رفتن من به آن سو جلوگیری می کند, و نیز احساس می کردم که حضرت علی(ع) از بت ها متنفر است.(۸)

علی(ع) از همان کودکی آن چنان در سطح عالی توحید بود که خود می فرماید: ((لو کشف الغطا ما إزددت یقینا))(۹) اگر همه پرده ها برداشته شود, چیزی بر یقین من نمی افزاید.

یعنی یقین من درباره توحید و ایمان به غیب به درجه آخر رسیده است, و هرگز او از آغاز کودکی تا آخر, به اندازه یک