پاورپوینت کامل خدمت رسانی و خوبی به مردم ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خدمت رسانی و خوبی به مردم ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خدمت رسانی و خوبی به مردم ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خدمت رسانی و خوبی به مردم ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

طلیعه سخن

در سالی که به فرمان رهبر معظم انقلاب سال نهضت خدمت رسانی نام گرفته، اهتمام در رفع مشکلات مردم امری لازم و واجب است و این مسئولیت بیشتر به عهده افرادی است که باحمایت و مجاهدت اقشار مختلف این ملت شریف به مقام و موقعیتی عالی دست یافته اند. جامعه ای که رهبران و مسئولان دینی و اجتماعی در آن پیشگام خدمت رسانی باشند مصداق جامعه قرآنی است، زیرا در بینش توحیدی، بزرگان هر ملتی طبیبان دوّاری هستند که شیفتگان خدمت اند نه تشنگان قدرت. از روی آوری به مشکلات مردم، دل خسته و ملول نمی شوند بلکه با شتاب و عدم اتلاف وقت زمینه اعتماد و خوش بینی را در مردم به وجود می آورند.

امام خمینی (ره) بارها مسئولین نظام را در راه خدمت و نیکی به مردم تشویق کردند واز این که خود خدمت گزار ملت باشد اظهار رضایت می نمود. ایشان در دستورالعملی چنین به فرزند خویش نگاشته اند: آنچه گفتم بدان معنا نیست که خود را از خدمت به جامعه کنارکشی و گوشه گیر و کلّ بر خلق اللّه باشی که این از صفات جاهلان متنسّک است یا درویشان دکان دار… از زیر بار مسئولیت انسانی، که خدمت به حق در صورت خدمت به خلق است، شانه خالی مکن.(۱)

این تعبیر امام خمینی (ره) از نگرشی ژرف سرچشمه می گیرد که انسان حقیقت جو خدمت به خلق را جدای از بندگی خالق نمی بیند و در واقع مردم را عیال خدا می داند و از خدمت به آنها سرباز نمی زند.چنان چه این دید به صورت فرهنگ درآمده و مسئولان با عزمی راسخ در پی انجام وظایف محوله گام بردارند مردم با دل گرمی بیشتر در امر حفاظت از نظام در صحنه حاضر می گردند.

امام علی (ع) درباره نیکی و خدمت به خلق می فرماید: این را بدان که در جلب خوش بینی مسئولان نسبت به کارمندان و زیر دستان و شهروندان چیزی کار سازتر از خدمت به آنان و کاستن هزینه های

زندگیشان و حذف تحمیل هانیست. پس در این زمینه طوری رفتار کن که با تکیه برآن خوش بینی و اعتماد زیر دستانت فراهم شود.(۲)

خدمت رسانی

در فرهنگ اسلام موضوع خدمت رسانی به مردم؛ خصوصاً صالحان و مؤمنان از جایگاه ویژه ای برخوردار است. اولیای الهی همواره در خدمت به خلق پیش قدم بوده و به پیروان خویش سفارش نموده اند که در انجام این فریضه مهم که از عالی ترین درجات دینداری است همت گماشته و در نفع رسانی به مردم ولو با خدمتی اندک از هیچ کوششی دریغ نورزند.

این عمل چندان با اهمیت است که پیامبر اکرم (ص) میزان محبوبیت نزد خدا را ۲وابسته به آن دانسته و می فرماید: بهترین مردم کسی است که برای دیگران سودمندتر باشد.(۳)

از دیگر وجوه خدمت به خلق، بُعدِ عبادی آن است، زیرا عبادت تنها به روزه گرفتن و نمازخواندن محدود نمی شود و چنان چه فکر، قلب و اعضا در خدمت حق باشند و اعمال خالصانه در راه رضای خدا انجام پذیرد داشتن روحیه خدمت گذاری نیز زمینه ساز عبادت پروردگار است:

در آموزه های دینی خدمت به مردم وظیفه هر فرد مسلمان و جزء برنامه های اصلی پیامبران و اساس اخلاق اسلامی است. اهمیت این مطلب به حدی است که پیامبر اکرم (ص) کسانی را که با بی توجهی و غفلت از پذیرش این مسئولیت شانه خالی می کنند، مسلمان نمی داند:«من اصبح لایهتم بامور المسلمین فلیس منهم و من سمع رجلا ینادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم؛(۴) کسی که در هر صبحگاه به امور مسلمین همت نگمارد و در اندیشه کارهای آنان نباشد از آنها نیست و کسی که بشنود مردی فریاد می زند و کمک می طلبد و به او کمک نکند مسلمان نیست.»

از آن جا که زندگی اجتماعی بر پایه ارتباطات سنجیده و در سایه خیرخواهی وعلاقه به هم نوع، پایه ریزی گردیده و بر اساس تعاون و خدمت به هم قوام می یابد، لازم است افراد به فکر منفعت خویش نباشند ودر پی ارضای غرایز شخصی قدم برندارند، بلکه به نفع دیگران نیز گام بردارند، درد آنها را درد خود دانسته و در درمانش بکوشند. چنین اندیشه مثبتی موجب می شود تیرگی ها و مشکلات از آسمان زندگی انسان ها کنار رفته و درد دردمندان به داروی جانبخش طبیبان دوّار (خدمت گزاران) درمان شود و به مدد دست های توانای آنها جامعه ای پیشرو، سالم و سربلند به وجود آید.

خوبی و احسان

احسان به مردم ویژگی ای است پسندیده که بارها قرآن کریم انسان ها را به انجامش ترغیب نموده است. خداوند متعال نیکوکاران را دوست دارد و آنها را به پاداشی عظیم مژده داده است. دست گیری از مردم و کمک در حل مشکلات مادی ومعنوی آنها و شادکردن قلوب مؤمنین جلوه هایی از احسان است. نیکی به مردم خصلتی است ارزشمند که با ایمان به خدا موقعیتی را به وجود می آورد که انسان با تکیه بر فضل پروردگار، با شور و علاقه، خوبی راترویج کند وباعشق و ایثار در برداشتن موانع از سر راه دیگران لذت آسوده زیستن را به کامشان گوارا کند. در پرتو احسان، عدالت اجتماعی و انصاف پدیدار می گردد و فرمان قرآن کریم تحقق می یابد: «انّ الله یامر بالعدل و الاحسان؛(۵)خدا فرمان می دهد به عدل و احسان.

از ثمرات احسان، رفع کدورت ها، حذف دشمنی ها و به وجود آوردن فضایی است که همه از احساس یک رنگی و همدلی لذت می برند. این اندیشه که انسان در افق دیدش بندگان خدا را نیز جای دهد، برخاسته از طبعی عالی و جوهره انسانی است که خداوند به بشر ارزانی داشته است. وقتی دردی از مسلمانان وجوان آدمی را بیدار می کند و او را با آغوشی باز و نیرویی خستگی ناپذیر به مساعدت هم نوعان می کشاند، انسانیت معنا می یابد که:

بنی آدم اعضای یکدیگرند

که در آفرینش زیک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

کسانی که استطاعت دارند ولی در دستگیری از مستمندی قدمی بر نداشته و کوچک ترین زحمتی را تقبل نمی کنند و حتی از اقداماتی که در این زمینه صورت می گیرد ممانعت به عمل می آورندافرادی فرومایه و بی احساسند که خداوند آنها را به عقوبت سخت مبتلا می گرداند، زیرا خداوند همان گونه که خود با فضل و رحمت با مردم رفتار کرده از انسانها نیز خواسته تا با هم به نیکی برخورد کنند و فضل و بخشش را فراموش نکنند: «ولا تنسوا الفضل بینکم»(۶)

پاداش احسان

پروردگار عالم مظهر هر خیر و خوبی است. او انسان ها را با احسان پرورش می دهد و در مدرسه بندگیش الفبای نیکی می آموزد. اگر بنده ای توفیق یافت تا به بندگان احسان کند باید بداند که خداوند به لطف خویش او را برگزیده تا با الهام از سرچشمه فیض ربوبی زیبایی احسان را درک نماید و آن گاه به واسطه او نعمت های الهی بر مردم نازل شود. این سعادتی والاست که امام سجّاد (ع) نیز در دعای مکارم الاخلاق از خدا می طلبد: «واجری للناس علی یدی الخیر؛ با دست های من به مردم خیر برسان.» در فرهنگ قرآنی پاداش نیکی به دیگران برگشت آن عمل به خود است و بی توجهی به نیازهای مردم و کم لطفی در رفع احتیاجات آنها ظلم به خویشتن است؛ چنان چه قرآن می فرماید:

«ان احسنتم احسنتم لانفسکم و ان اسأتم فلها»(۷)؛ اگر نیکی کنید به خود کرده اید و اگر بدی کنید به خود کرده اید.

در شرع مقدس از عمل نیک به معروف تعبیر شده و نیکوکاران اهل معروف اند، یعنی خوبی کرده و به خوبی فرمان می دهند و این از بالاترین فضایل و کمالات انسانی است. امام باقر (ع) فرمود: «محبوب ترین مردم پیش خدا کسی است که معروف را دوست بدارد و خودش هم به مردم نیکی کند.»(۸)

در روایات آمده است که در بهشت دری است که فقط نیکوکاران از آن وارد می شوند، افرادی که در دنیا مازاد ثروت خویش را در جهت رفع مشکلات قشر آبرومند جامعه صرف می کنند و با باران خیر و نیکی کویر عطشناک جان های نیازمند را سیراب می سازند و با این عمل، خدا و پیامبرش را خرسند می گردانند. نیکوکاران در دنیا عزیز و سربلندند و در آخرت نیز از خوبان هستند. پیامبر اکرم (ص) فرمود: «نیکوکاران در دنیا در آخرت نیز نیکوکار شناخته می شوند، زیرا در عرصه محشر که کفّه حسنات و اعمال خیر آنها در میزان(۹) سنجش سنگینی می کند از ثواب ها و حسنات خود مقداری را به گناه کاران می بخشند و باعث رهایی آنها می شوند.»

به چه کسی نیکی کنیم

در احادیث و متون دینی به ارزش ذاتی احسان و خدمت به مردم اشاره شده و آن را به زمان و کان و یا اشخاص خاصی محدود نکرده اند. هرچه دامنه این عمل پسندیده گسترش یافته و در شعاع تابش آن انسان های بیشتری قرار گیرند، خداوند بر نزول برکت و رحمت خویش می افزاید. پیامبر اکرم (ص) در این باره فرمود: «پس از ایمان به خداوند سرآمد تمام اعمال عاقلانه، مهربانی و نیکی با مردم است؛ چه خوب باشند چه بد.»(۱۰)

گرچه در احسان نمودن مرزی وجود ندارد و در پرتو آن انسان های خوب و بد بهره مند و سیراب می شوند، اما نباید از نظر دور داشت که کمک به ظالمین و ستم گران در حیطه وظایف مسلمین نمی باشدو چنان چه شخصی از کمک رسانی به کافر خودداری کرد مورد مؤاخذه قرار نمی گیرد، در حالی که کوتاهی در مورد انسان هایی که مسلمان، مؤمن و نیازمند هستند مذمت شده و عذاب الهی به دنبال خواهد داشت.

امام سجّاد (ع) در این باره به فرزندش فرمود: هرکس تقاضای خیر و نیکی از تو نماید، از احسان به او دریغ مکن، زیرا اگر تقاضا کننده لایق آن نیکی باشد تو به حقیقت دست یافته ای و اگر شایستگی آن را نداشته باشد تو در پاسخ به خواسته اش مراتب بزرگواری خود