پاورپوینت کامل امانت داری در سیره پیشوایان ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امانت داری در سیره پیشوایان ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امانت داری در سیره پیشوایان ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امانت داری در سیره پیشوایان ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

وسعت معنای امانت و اهمیت آن در اسلام

یکی از خصلت های بسیار مهم فردی و اجتماعی، امانت داری است. امانت داری به معنای حفظ و سالم نگه داشتن آن از خطر و آسیب است. واژه امانت در اصل از «أمن» و آرامش و اطمینان گرفته شده؛ چنان که امانت داری موجب امنیت، اعتماد و سلامتی جامعه از انحرافات و خطرها خواهد شد.

قیومی صاحب لغت نامه «المصباح المنیر» می نویسد:

«امانت در اصل از امن به معنای سکونت و آرامش قلب است و از نظر لفظ و معنا مانند واژه سلِمَ است: «اَمِنَ مِنَ الاسد، مثل سَلِمَ مِنهُ»، یعنی از گزند شیر ایمن شد، مرادف است با از گزند شیر به سلامت ماند»،(۱)

ضد امانت، خیانت است که زشت ترین خصلت از نظر عقل و دین می باشد.

گرچه در میان مردم وقتی از امانت داری سخن به میان می آید، غالب مردم به امانت در امور مالی توجّه می کنند، ولی بر اساس معنای لغوی و آیات و روایات بسیاری که در این راستا آمده، امانت داری معنای وسیع و شاخه های مختلفی دارد که هر کدام در جای خود مهم است.

به طور کلی در وهله اول، امانت را می توان به دو شاخه: معنوی و مادی تقسیم کرد هر کدام از این دو نیز دارای شاخه های متعدد و آثار متناسب با خود دارند.

امانت های معنوی مانند: اسلام، ایمان،قرآن، نماز، ولایت، مقام و…

امانت های مادی مانند: ودیعه مالی، قرض الحسنه، بیت المال، سپرده های گوناگون، در نزد اشخاص حقیقی و حقوقی، بانک ها و…

حتی یک سوزن ته گرد و یک نخ هم در نزد افراد و یا مسؤولان دولتی، یک نوع امانت است. از امام صادق و امام باقر (علیهما السلام) نقل شده که فرمودند: «امانت های خداوند، اوامر و نواهی او است و امانت های بندگان خدا، امانت های مالی است که به همدیگر می سپارند.»(۲)

کوتاه سخن آن که در بررسی آیات و روایات چنین بر می آید که بزرگ ترین امانت الهی همان تکلیف و مسئولیت است که خداوند در پرتو آزادی و اراده ای که به انسان داده، در اختیارش نهاده است، بر همین اساس حضرت علی (ع) نقل می کند که پیامبر (ص) یک ساعت قبل از رحلتش خطاب به من فرمود: «یا اَباالحسن اَدّ الامانه اِلَی البرّ والفاجِرِ فی ما قَلَّ و جَلَّ حَتّی فی الخیط وَالمخیط؛ ای ابوالحسن! امانت را چه مربوط به شخص نیکوکار باشد یا بدکار، چه کم باشد، چه زیاد، حتی امثال نخ و سوزن هم به صاحبش برگردان.»(۳)

از اهمّیت امانت داری و رد کردن به موقع آن به صاحبش، همین بس که امام سجّاد (ع) فرمود: «بر شما باد به دادن امانت به صاحبش، سوگند به آن کسی که محمّد (ص) را به حق به پیامبری مبعوث کرد، اگر قاتل پدرم حسین (ع) همان شمشیری را که با آن پدرم را شهید کرد، به عنوان امانت به من می سپرد، (و من آن را می پذیرفتم) در امانت داری آن خیانت نمی کردم.»(۴)

امام صادق(ع) نیز فرمود: «هر کسی که او را مسئول امانتی کرده اند و او آن را به صاحبش برگرداند، هزار گره از گره های آتش دوزخ را از گردنش گشوده است، بنابراین به ادای امانت پیشی گیرید و آن را جدّی بگیرید، زیرا هر کسی که حریم امانت را رعایت کند، شیطان صد نفر از شیاطین گمراه گر را بر آدمی گمارد، تا او را وسوسه و گمراه کنند.»(۵)

این حدیث بیان گر آن است که امانت داری و رعایت حریم امانت به طور کامل، بسیار کار دشواری است و انسان در این راستا باید بسیار جدی و مراقب باشد تا در کمند شیطان قرار نگیرد. چنین کسی باید با اراده نیرومند، در برابر القائات شیطان، استوار بوده و مقاومت کند.

امانت داری از نظر قرآن و سیره پیامبر(ص)

در آیات متعددی از قرآن سخن از لزوم امانت داری و نکوهش خیانت به امانت به میان آمده است؛(۶) از جمله در توصیف مؤمنان و نماز گزاران راستین می فرماید:«وَالَّذینَ هُم لاما ناتِهِم و عَهدِهِم راعُونَ؛ آنها امانت ها و عهد خود را رعایت می کنند».(۷) یعنی آنهایی که حریم امانت را رعایت نمی کنند، مؤمن راستین، و نمازگزار حقیقی نخواهند بود.

از جمله اعلام می دارد که ادای امانت از فرمان های الهی است که باید حتماً به انجام آن اقدام کرد، آن جا که با تأکید می فرماید:«اِنَّ اللّهَ یأمُرُکم اَن تُؤدُّوا الاماناتِ اِلی اَهلِها(۸)؛ خداوند به شما فرمان می دهد که امانت ها را به صاحبانش پرداخت کنید.

در مورد شأن نزول این آیه چنین نقل شده: وقتی در سال هشتم هجرت، مکه به دست سپاه اسلام به فرماندهی پیامبر اکرم (ص) فتح و آزاد شد، عثمان بن طلحه در آن وقت کلید دار کعبه از طرف مشرکان بود، پیامبر(ص) او را احضار کرد و کلید را از او گرفت تا در کعبه را باز کند و درون خانه کعبه را از لوث وجود بت ها پاک نماید، پس از انجام این کار، عباس عموی پیامبر(ص) از پیامبر (ص) تقاضا کرد تا کلید داری کعبه را (که منصب مهمی بود)، به او واگذارد، ولی پیامبر (ص) بر خلاف این تقاضا، پس از بستن در کعبه، کلید را به عثمان بن طلحه (با این که در آن وقت مشرک بود) داد، در حالی که این آیه را تلاوت می کرد:«اِنَّ اللّهَ یأمُرُکم اَن تُؤَدُّوا الاَماناتِ اِلی اَهلِها»(۹)

این شیوه پیامبر (ص) که بر اساس فرمان قرآن بود، حاکی از اهمّیت ویژه در امانت داری است، تا آن جا که تقاضای عمویش را رد کرد و امانت را به صاحبش که مشرک بود بازگرداند.

اهمّیت امانت داری در روایات

شاید کمتر موضوعی در گفتار پیامبر (ص) و امامان (ع)، هم چون امانت داری مورد توجّه جدی قرار گرفته و با تعبیرات گوناگون به اوج ارزش آن تصریح شده باشد، ده ها؛ بلکه صدها سخن از پیشوایان معصوم (ع) در مورد رعایت امانت و هشدار درباره خیانت در آن به ما رسیده که هر کدام به نحوی ما را به حفظ حرمت امانت داری فرا می خواند. در این جا به عنوان نمونه به چند حدیث که هم بیان گر اهمّیت امانت داری و هم بیان گر موضع گیری و روش و منش پیشوایان در این راستا است اشاره می کنیم:

۱- امام صادق (ع) فرمود: به رکوع و سجود طولانی افراد نگاه نکنید (و تنها آن را نشانه دین داری ندانید) چرا که این چیزی است که به آن عادت کرده اند که هرگاه آن را ترک کنند نگران می شوند، ولی به راست گویی و امانت داری آنها بنگرید»(۱۰) که اگر امانت دار نیستند بدانید که دین ندارند.

۲- نیز فرمود:«به بسیاری نماز، روزه، حج و کارهای نیک افراد و سرو صدای مناجات و راز و نیاز شبانه آنها ننگرید، بلکه به راست گویی و امانت داری آنها بنگرید»(۱۱) یعنی با میزان قرار دادن راست گویی و امانت داری، شخصیت دینی و معنوی انسان ها را بسنجید، نه ظاهر آراسته آنها؛ چنان که پیامبر (ص) نیز فرموده:«لَیسَ مِنّا مَن یحَقِّرُ الاَمانَهَ؛(۱۲) کسی که حفظ امانت را کوچک بشمرد از ما نیست!»

۳- پیامبر (ص) فرمود: کسی که به امانت خیانت کند و آن را به صاحبش برنگرداند و با این حال بمیرد، بر دین اسلام نمرده است، لذا در حالی با خدا ملاقات می کند که خداوند نسبت به او خشمگین است.»(۱۳)

نمونه هایی از سیره پیامبر(ص) و امامان (ع) در امانت داری

از بررسی سیره درخشان پیامبر (ص) و امامان (ع) به دست می آید که آنها به مسئله امانت (معنوی و مادی) بسیار دقّت کرده و اهمیت می دادند؛ مثلاً:

۱- پیامبر(ص) در حفظ امانت به قدری جدی و کوشا بود که به «امین» لقب گرفت، به طوری که قبل از بعثت وقتی مشرکان او را می دیدند می گفتند: امین آمد. چنان که در ماجرای نصب حجرالاسود در جای خود، که پنج سال قبل از بعثت رخ داد، همین مطلب آمده است که گفتند: «هذا الامین قد رضینا به؛ ما به داوری این امین در نصب حجرالاسود، راضی شدیم.»(۱۴)

در ماجرای هجرت پیامبر(ص) از مکه به مدینه آن حضرت در سخت ترین و خطرناک ترین شرایط، حضرت علی (ع) را به جای خود نصب کردو شبانه از مکه خارج شد، اموری موجب شد که پیامبر (ص) علی (ع) را جانشین خود کند و پس از چند روز، هجرت نماید، در رأس این امور، ادای امانت هایی بود که بعضی از مشرکان در نزد پیامبر (ص) داشتند، ابن هشام در سیره خود می نویسد: «حضرت علی (ع) سه شبانه روز در مکه ماند تا امانت های مردم مکه را که نزد پیامبر(ص) بود، به صاحبانش برساند تا پس از آن که امانت ها را به صاحبانش رد کرد او نیز هجرت کند.»(۱۵)

از حوادث جالب این که در ماجرای جنگ خیبر که در سال هفتم هجرت رخ داد، آذوقه سپاه اسلام، تمام شد و از نظر غذا رسانی به قدری در مضیقه قرار گرفتند که برای برطرف