پاورپوینت کامل کشف حجاب با نام حجاب اسلامی!! ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کشف حجاب با نام حجاب اسلامی!! ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کشف حجاب با نام حجاب اسلامی!! ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کشف حجاب با نام حجاب اسلامی!! ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

برای این مقاله عنوان «کشف حجاب» را برگزیدیم نه بد حجابی، چرا که ساده انگاری است آنچه را امروز در سطح جامعه می گذرد و نوع پوشش زنان و دختران و آرایش های «مشتری جمع کن» را بدحجابی بنامیم. یک نگاه به نمایشگاه ها و فروشگاه ها، تفریحگاه ها و خیابان ها و پارک ها و اماکن عمومی کافی است که اثبات کند چرا کشف حجاب؟

این وضع، تکراری است از ماجرای ننگین هفده دی و کشف حجاب آنروز. با این تفاوت که کشف حجاب هفده دی زیر نظر سیاستهای بیگانه و با اجرای خاندان کثیف پهلوی و رضاخان قلدر جاهل صورت می گرفت، اما کشف حجاب نوین در لوای حجاب اسلامی و بی تفاوتی متولیان امر و زیر نگاه مسئولین نظامی که به برکت اسلام و انقلاب و خون صدها هزار شهید شکل گرفته است. بنابراین زخم این ننگ از ننگ عصر پهلوی عمیق تر و معنی دارتر است… رضاخان مدعی اسلامیت نبود، سیاستی را به اجرا در می آورد که انگلیسی ها طراحی و دیکته کرده بودند و نام آن را نیز حجاب اسلامی نگذاشتند. آنچه کردند صریح بود و با زور سرنیزه به اجرا در می آمد و زنان پاکدامن و محجبه را سالها خانه نشین کرد، اما امروز مسئولین نظام، مجلس و دولت و دستگاه قضائی و نهادهای فرهنگی و اجرائی ما از اسلام دم می زنند و به ارزشهای اسلامی عقیده دارند، نان اسلام را می خورند. از عمر انقلاب اسلامی ربع قرن بیشتر نگذشته است. مشروعیت مسئولان و دست اندرکاران امور به خاطر این است که از اسلام و قوانین آن حمایت کنند نه فقط حرف آن را بزنند اما متأسفانه در چنین شرائطی هرچند سخن از کشف حجاب نیست اما کشف حجاب عملاً به اجرا در آمده و در فضائی از بی تفاوتی و ترس! با سرعت رو به گسترش است و از سوی عناصری در درون نظام غیر مستقیم حمایت می شود.

وقتی فلان نماینده مرد یا زن به کنوانسیون رفع تبعیض از زنان که یک طرح صد در صد غیر اسلامی است و هم اکنون دوازده کشور مسلمان آن را نپذیرفته اند تنها با یک شرط غیر عملی رأی مثبت می دهند آیا نباید بر بعضی نمایندگان این مجلس فاتحه خواند؟ وقتی بعضی از دست اندرکاران امور از مجلس و دفتر ریاست جمهوری – علی رغم اظهارات رئیس جمهور محترم – به استقبال آن خانم که به پاداش زیر سئوال بردن حجاب اسلامی – که یک حکم ضروری اسلام است – جایزه بنیاد (صلح) نوبل به ارمغان آورده است، می روند و فلان سید، با لباس روحانیت، یا سخنگوی دولت یا نماینده مجلس یا فلان مسئول دیگر در این استقبال که پیامش دهن کجی به ارزشهای اسلامی بوده است شرکت می کنند آیا جای تأسف ندارد؟! آیا این همصدائی با بوش و بلر نیست؟! آیا حلقه گل آویختن بوسیله آن خانم چادری از آن بیت محترم به گردن آن خانم، جز تحقیر حجاب و کوچک کردن خود و اهانت به آن بیت محترم و امضاء کردن افکار بانوی کنفرانس برلین مفهومی دارد هرچند خود نفهمد و ژست روشنفکرانه بگیرند!(۱)

وقتی خانمی با عنوان ریاست دانشگاه، کسی را که به معنویات فاطمه زهرا – سلام اللّه علیها – دهن کجی کرده مورد ستایش قرار می دهد و او را مدافع حقوق زن می داند و می گوید: «این جایزه به زنی تعلّق گرفته که عمری را به دفاع از حقوق زنان و کودکان و تحقق دموکراسی گذرانیده است» (روزنامه انتخاب ۲۲/۷/۸۲) نباید به حال دانشگاهی که تنها دانشگاه ویژه دختران و زنان با سابقه متعهد می باشد و نام گرامی حضرت زهرا را همراه دارد، تأسف خورد؟ اینها با این افکار و بینش – علی رغم سابقه انقلابی بودن – امروزه چه می خواهند بگویند، جز اینکه به تجدید نظر در ارزشهای اسلام و انقلاب تفسیر شود؟! اینها حکایت از نوعی خودباختگی و مرعوبیت در برابر هجمه فرهنگی و تبلیغات گمراه کننده بیگانه دارد که عدّه ای سعی می کنند برای اینکه از قافله تمدن عقب نمانند به اینگونه اظهار نظرها دست می یازند!

ماجرای کنوانسیون زن

شاهد دیگر این مطلب واکنش هائی است که در برابر کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض از زنان دیدیم، که هر ناظری را به شگفتی وا می دارد و این سؤال را مطرح می کند که اینگونه طرح های استعماری از کدام کانال با کدام سیاست به درون مجلس کشیده می شود و خوراک تبلیغاتی برای دشمنان اسلام و ایران فراهم می سازد؟ شاید بی فائده نباشد یادآور شویم کنوانسیون محو تمام اشکال تبعیض علیه زنان با این شرط که با شرع مقدس مغایرت نداشته باشد در اواخر آذرماه ۱۳۸۰ در هیأت دولت به تصویب رسید و به مجلس فرستاده شد و مدتی در مجلس مسکوت ماند تا این اواخر که با هدف زمینه سازی برای انتخابات آینده و زمینه جلب رأی غرب زده ها به نمایندگان اکثریت، حمایت رسانه های خارج کشور و سیاست های استکباری در عرصه سیاسی، باز به مجلس آمد و به تصویب نمایندگان اکثریت رسید و البته که شورای نگهبان آن را مغایر شرع و قانون دانسته و رد کرد و برای بررسی به شورای تشخیص مصلحت نظام فرستاد که قطعاً آنجا هم مردود شناخته خواهد شد.

این کنوانسیون از همان آغاز و در مرحله تصویب در هیأت دولت با ایرادهای جدی و انتقادهائی روبرو بود. مراجع عظام آنرا مغایر شرع دانستند و در این باره فرمودند: پیوستن به این کنوانسیون یک توطئه استعماری است، و شرط عدم مغایرت با شرع هم نمی تواند از التزام به تعهّدات مندرج در آن مانع باشد، بیگانگان می خواهند به این بهانه بر ما فشار آورند که مبانی اسلام را زیر پا بگذاریم و در غیر این صورت ما را زیر رگبار تبلیغاتی قرار دهند. محققان اسلامی اشکال شرعی و قانونی بر این کنوانسیون، وارد کردند و تصریح نمودند شرط عدم مغایرت با شرع هیچ تأثیری در عواقب سوء پذیرش کنوانسیون ندارد با این حال و علی رغم فتوای مراجع یکی از خانم ها که مشاور رئیس جمهور هم هست اظهار داشت: نیازی به فتوای مراجع تقلید نداریم و قانون اساسی و شورای نگهبان معیار عمل است!(۲) این تناقض گوئی آشکار و اهانت به فقه و مرجعیت از سوی یک خانم مسلمان چادری اما غرب باور، جای تعجّب و تأسف دارد.

یک نماینده دیگری (زن) اظهار داشت قانون اساسی و قوانین موجود (اسلامی) حقوق زنان را تأمین نکرد! شاید کنوانسیون بیاید و مشکل زنان را حل کند! که این جمله سخن آن زن عصر طاغوت را یاد آورد که از پاره شدن «سند رقیت» در سایه انقلاب سفید شاه معدوم!! حرف می زد. و جای طرح این سؤال نیز هست که مگر زنان ما در سایه همین انقلاب نبود که از بردگی های گذشته رهائی یافته و در عرصه های فرهنگی و سیاسی و اجتماعی حضور بی مانند دارند تا آن جا که ۶۱ درصد پذیرفته شدگان کنکور را زنان و دختران تشکیل می دهند و سایر نهادهای کشوری نیز شاهد حضور زنان در عرصه سیاسی و فرهنگی و مجلس و جاهای مختلف دیگر است، نمی دانیم چرا بعضی خانم ها خودشان را گم کرده اند. این ماجرا ما را بیاد گفتار ابن عباس می آورد که به آن زن گفت: «تجملت تبقلت ولو عشت لفیلت» کدام مانع بر سر راه زنان و دختران در جهت ارتقا و تعالی است تا کنوانسیون – که یک تز استعماری است – بیاید آن را بر دارد؟! راستی انسان نمی داند چه بگوید. خانمی با عنوان نمایندگی این ملّت، که تمام هستی شان را برای اسلام ایثار کردند، به مجلس رخنه کند حقوق کلان این ملت را بگیرد، بر کرسی مجلس تکیه زند، و حرف های نسنجیده بگوید… اینها چه قدر از اسلام شناخت دارند، حقوق و ارزشها را چگونه ارزیابی می کنند؟ واقعاً به حال اسلام و انقلاب و نظام باید تأسف خورد چرا کار ما به اینجا رسیده که یک نماینده اینگونه حرف بزند؟ و چرا کسی به اینها پاسخ نمی دهد و جریانی را که در صدد محو ارزشهای اسلامی است افشا نمی کند و در برابر بدعت ها موضعگیری نمی شود؟ پس آنهمه آیات و روایات که حاملان کتاب و رسالتداران دین را مورد عتاب قرار داده که چرا امر به معروف و نهی از منکر نمی کنند. چرا به فراموشی سپرده شده، این یک جنگ فرهنگی است و ساز و کار مناسب خود را می طلبد، خطبا، ائمه جمعه، نویسندگان، پیشوایان دینی، حوزه ها چرا ساکت اند؟!

اما موضوع برهنگی نوین وکشف حجاب جدید که عنوان مقاله بود، داستان غم انگیزی دارد که به این سادگی از کنار آن نباید عبور کرد. لباس پوشیدن عدّه ای از زنان و دختران شکل زشت و رسوایی به خود گرفته، آرایش های غلیظ و وقیحانه شگفتی همگان را بر انگیخته که این همه امنیت و آزادی با کدام معیار شرعی وفق می دهد، کسی جرأت امر و نهی ندارد، اگر یک مسلمان بخواهد نهی از منکر کند یک چیزی هم بدهکار می شود!

نمونه دیگر این جریان، صحنه استقبال آن خانم مدافع افکار هفده دی عصر پهلوی بود که در فرودگاه مهر آباد تهران به تصویر کشیده شد و پخش شیرینی و گل به عنوان جایزه رویاروئی با اسلام و انقلاب! تصویر شرم آور آن استقبال که گوشه ای از آن در نشریات آمده بود و بی حجابی با آرایش های غلیظ و رقص و پایکوبی و دف و چنگ و شعارهای توهین آمیز به شخصیت های کشور برای هر غیرتمند مسلمانی شکننده است. بخصوص آنکه اگر با استقبال برخی دست اندرکاران امور و حلقه گل و تبریک و تهنیت و تأیید و تمجید همراه باشد که برخی نمونه های آن را دیدیم!

بدحجابی و وقاحت گروهی از زنان به اوج رسیده و هیچ مقام و یا نهادی مسئول پاسخگوئی نیست. متظاهرین به برهنگی نوین با احساس امنیت کامل همه جا ظاهر می شوند. در خیابان و بازار، مجموعه های ورزشی و فرهنگی، فستیوال های هنری، نمایشگاه ها و مراکز تجاری و حتی گاهی اداری و دانشگاهی