پاورپوینت کامل دشمنی یهود با اسلام ۹۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دشمنی یهود با اسلام ۹۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دشمنی یهود با اسلام ۹۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دشمنی یهود با اسلام ۹۳ اسلاید در PowerPoint :

آیین یهود، یکی از سه دین بزرگ دارای کتاب آسمانی است. پیامبران بسیاری برای هدایت و راهنمایی آنان از جانب خداوند آمده که همگی در دوران زندگی و رسالت خویش متحمل رنج های فراوانی شده اند، تا بتوانند مردم زمان خویش را از خواب غفلت بیدار و متوجه مبدأ هستی و روز جزا کرده و در پرتو عمل به احکام الهی به سعادت و خوشبختی همیشگی نایل شان کنند.

یهود از روز نخست تشکل قومی خود، واکنش های ناشایستی نشان داده و در زمان هر پیامبری به گونه ای نافرمانی و مخالفت خود را ابراز داشته اند. که صفحات تاریخ گواه گویا و شاهدی بی طرف بر مدعا است. بازماندگان قوم بنی اسرائیل در آغاز بعثت نبی مکرم اسلام(ص) آن چنان دست به دشمنی و عداوت یازیدند که قرآن مجید «از آنان با عنوان سرسخت ترین دشمن مسلمانان یاد می کند»(۱).

در این نوشتار به تبیین نظر قرآن در این باره می پردازیم:

صفات و ویژگی های یهود در قرآن

یکی از راه های شناخت هر قوم و ملتی دانستن اوصاف و ویژگی های آنان است. قرآن کریم در آیات بسیاری صفات و ویژگی های یهودیان را یادآور شده و با بیان اوصاف آنها مسلمانان را با ماهیت اصلی و واقعی شان آشنا می سازد.

قساوت قلب

از جمله بیماری های روانی و گناهان قلبی که در عقل و شرع درمان علاج آن ها لازم و ضروری است، بیماری قساوت قلب (سنگ دلی و سخت دلی) است. افزون بر این که خود قساوت قلب، بیماری و علامت ناسالمی دل انسان است؛ سبب بیماری های دیگری هم می شود که از جمله آن ها انحراف انسان از صراط مستقیم عبودیت در گفتار و کردار است.(۲) قرآن کریم آثار وخیم قساوت قلب را این چنین بیان می کند:«اَفَمَنْ شَرَحَ اللّهُ صَدْرَهُ لِلاِسْلام فَهُوَ عَلی نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَیلٌ لِلْقاسِیهِ قُلْوبُهُمْ مِنْ ذِکرِ اللَّهِ أَوْلئِک فی ضَلالٍ مُبینٍ(۳)؛ «پس آیا کسی که خدا سینه اش را برای (پذیرش) اسلام گشاده، و (در نتیجه) برخوردار از نوری از جانب پرودرگارش می باشد (همانند فرد تاریک دل است)؟ پس وای بر آنان که از سخت دلی یاد خدا نمی کنند، اینانند که در گمراهی آشکارند.»

قرآن کریم از این سنگ دلی یهود این گونه سخن می گوید: «ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکمْ مِنْ بَعْدِ ذلِک فَهِی کالْحِجارَهِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَهً وَ إِنَّ مِنَ الْحِجارَهِ لَما یتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهارُ وَ إِنَّ مِنْها لَما یشَّقَّقُ فَیخْرُجُ مِنْهُ الْماءُ وَ إِنَّ مِنْها لَما یهْبِطُ مِنْ خَشْیهِ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ(۴)؛ سپس دل های شما (یهودیان) بعد از این واقعه سخت شد؛ همچون سنگ یا سخت تر از آن؛ چرا که برخی از سنگ ها می شکافد و از آن، نهرها جاری می شود، و پاره ای از آنها شکاف بر می دارد و آب از آن تراوش می کند، و پاره ای از خوف خدا (از فراز کوه) به زیر می افتد؛ اما دل های شما چنین نیست و خداوند از اعمال شما غافل نیست.»

بر پایه شواهد و قرائن فراوان، یهود در طول تاریخ از سنگ دل ترین ملّت ها بوده و هست؛ چنان که اگر زمانی بر منطقه ای حاکم می شدند با بی رحمانه ترین شیوه دست به کشتار می زدند. شاید آنان این طور جنگیدن و خونریزی را از توراتِ تحریف شده گرفته باشند که در اسفار مختلف از آن سخن به میان آورده است از جمله «…هیچ کسی را زنده نگذارید و به کسی رحم نکنید. پیر و جوان دختر و زن و بچه همه را از بین ببرید.(۵)» و در سفر اشعیا نبی این گونه آمده است «هر که

گیر بیفتد با شمشیر یا نیزه کشته خواهد شد. اطفال کوچک در برابر چشمان والدینشان به زمین کوبیده خواهند شد. خانه هایشان غارت و زنان بی عصمت خواهند گردید.»(۶) این بینش و نگرش را خداوند چنین در قرآن به نقد می کشد: چون از شما پیمان محکم گرفتیم که خون همدیگر را مریزید و یکدیگر را از سرزمین خود بیرون نکنید؛ سپس شما به این پیمان اقرار کردید و خود گواهید؛ ولی باز همین شما هستید که یک دیگر را می کشید و گروهی از خودتان را از دیارشان بیرون می رانید و به گناه و تجاوز بر ضد آنان به یک دیگر کمک می کنید؛ و اگر به اسارت پیش شما آیند به دادن فدیه آنان را آزاد کنید؛ با آن که نه تنها کشتن بلکه بیرون کردن آنان بر شما حرام شده است. آیا شما به پاره ای از کتاب تورات ایمان می آورید و به پاره ای دیگر کفر می ورزید.(۷)

ثروت پرستی و مال اندوزی

در تاریخ بشریت هیچ امتی مانند یهود وجود نداشته که این چنین شیفته ثروت و مال دنیا باشد. آنها برای به دست آوردن مال، از هر راهی استفاده می کردند گرچه مخالف با شرف و حیثیتِ انسانی باشد.(۸) قرآن کریم کسانی را که فقط به دنبال مال اندوزی هستند و هیچ گونه بهره ای از معنویات و هدایت ندارند به حیوانات تشبیه کرده و می فرماید: «وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کثِیراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا یفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْینٌ لا یبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یسْمَعُونَ بِها أُولئِک کالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِک هُمُ الْغافِلُونَ(۹)؛ «آنها دل ها [= عقل ها]یی دارند که با آن اندیشه نمی کنند و نمی فهمند؛ چشمانی که با آن نمی بینند، و گوش هایی که با آن نمی شنوند. آنها هم چون چهار پایانند، بلکه گمراهتر. اینان همان غافلانند (چرا که با داشتن همه گونه امکانات هدایت باز هم گمراهند.»

یهودیان با این که پیامبران زیادی داشتند و می توانستند با بهره گیری از مواعظ و نصایح آنان از ضلالت و گمراهی نجات یابند، ولی همیشه در غفلت بودند، و تنها به جمع آوری مال دنیا فکر می کردند، تا آن جایی که به مرحله ی پرستش مال می رسند؛ چنان که عیسی ابن مریم(س) به آنها می فرماید:«لا تَعبُدُوا رَبَّینِ اللَّهَ وَ المال(۱۰)» یعنی دو خدا را پروردگار و ثروت را عبادت نکنید.

قرآن کریم حقیقت حال یهود و شدت علاقه آنان را به زندگی مادی دنیا، این گونه توصیف می کند: «وَ لَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلی حَیاهٍ وَ مِنَ الَّذِینَ أَشْرَکوا یوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ یعَمَّرُ أَلْفَ سَنَهٍ وَ ما هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذابِ أَنْ یعَمَّرَ وَ اللَّهُ بَصِیرٌ بِما یعْمَلُونَ(۱۱)؛ «آنان (یهودیان) را حریص ترین مردم حتی حریص تر از مشرکان بر زندگی (این دنیا و اندوختن ثروت) خواهی یافت (تا آن جایی) که هر یک از آنها آرزو دارد هزار سال عمر به او داده شود. در حالی که این عمر طولانی او را از کیفر و عذاب (الهی) باز نخواهد داشت و خداوند به اعمال آنها بیناست.»

به فرموده ی قرآن، یهود حریص ترین مردم به زندگی دنیا است و به خیال این که عمر طولانی مانع از عذاب الهی می شود همیشه این آرزو را داشته اند. شاید یکی از علل مال اندوزی یهود عدم اعتقاد آنان به جهان آخرت در مقام عمل می باشد خداوند متعال در قرآن کریم با اشاره به این عقیده یهود این گونه می فرماید: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَیهِمْ قَدْ یئِسُوا مِنَ الاخِرَهِ کما یئِسَ الْکفَّارُ مِنْ أَصْحابِ الْقُبُورِ(۱۲)؛ «ای کسانی که ایمان آورده اید با مردمی که خداوند آن ها را مورد غضب قرار داد. (یعنی یهودیان که ملت مغضوب علیهم هستند چنان که در آیه ۹۰ سوره بقره گفته شد.) دوستی نکنید آن ها از آخرت مأیوسند همان گونه که کفار مدفون در قبرها مأیوس می باشند.»

از ویل دورانت نقل شده که «یهود به جهان پس از مرگ معتقد نیست و پاداش و کیفر را منحصر به زندگی دنیا می داند.»(۱۳)

رباخواری

ربا یکی از محرمات الهی است، که انسان های حریص به دنیا گرفتار آن هستند. با این که در شریعت موسی و عیسی(ع) ربا منع شده بود، باز هم یهودیان به آن عمل کرده و اموال خود را به این وسیله آلوده می کردند. قرآن کیفر این رفتار ناپسند ایشان را عذاب دنیوی و اخروی دانسته و می فرماید: «فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِینَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَیهِمْ طَیباتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ کثِیراً وَ أَخْذِهِمِ الرِّبَوا وَ قَدْ نُهُوا عَنْهُ وَ أَکلِهِمْ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ أَعْتَدْنا لِلْکافِرِینَ مِنْهُمْ عَذاباً أَلِیماً(۱۴)؛ «پس به سزای ستمی که از یهودیان سر زد و به سبب آن که (مردم را) بسیار از راه خدا باز داشتند، چیزهای پاکیزه ای را که به آنان حلال شده بود حرام گردانیدیم و (به سبب) ربا گرفتنشان با آن که از آن نهی شده بودند و به ناروا مال مردم خوردنشان و ما برای کافران آنان عذابی دردناک آماده کرده ایم.»

این آیه شریفه نشانگر روح طغیانگر مادی آنهاست که در راه رباخواری گام بر می داشتند. از شواهد تاریخی، چنین استفاده می شود که این ملت، نظام مالیشان را براساس ربا پایه گذاری کرده اند. «رو تشلد» می گوید: یهودیان، نظام اقتصادی جهان را براساس ربا قرار داده اند. آن ها به هر منطقه ای که وارد شدند، به زمامداران قرض دادند تا سیاست آنها را به نفع خود کنترل کنند.

لجاجت یهود

لجاجت و سرسختی بنی اسرائیل به اندازه ای بود که حتی از گفتن جمله «قُولُوا حِطَّهٌ…؛(۱۵) بگوئید خداوندا گناهان ما را بریز»؛ امتناع ورزیدند و به جای آن کلمه نامناسبی به طور استهزاء گفتند.(۱۶) برای همین قرآن کریم می فرماید: «فَبَدَّلَ الذَّینَ ظَلَمُوا قُولاً غَیرَ الَّذی قیلَ لَهُمْ.(۱۷)؛ «اما کسانی که ستم کرده بودند، (آن سخن را) به سخن دیگری غیر از آنچه به ایشان گفته شده بود تبدیل کردند.»

در مجمع البیان در ذیل همین آیه نقل شده است؛ گروهی از بنی اسرائیل به جای کلمه «حطه» به معنی «ریزش گناهان»(۱۸) از روی مسخره گفتند «حنطه» یعنی گندم.(۱۹) خداوند متعال هم به سبب این گونه لجاجت ها آنها را به عذاب دردناک خویش گرفتار نمود. البته لجاجت و بهانه جویی های بنی اسرائیل فراوان است که بخشی از آن در سوره بقره آمده است.

پیمان شکنی یهود

یهود از جمله اقوامی است که به پیمان شکنی معروف می باشد. قرآن کریم در آیات متعددی از نقض پیمان یهودیان سخن به میان آورده است. که بررسی همه موارد رساله جداگانه ای می طلبد به همین جهت به نمونه هایی از آن اشاره می کنیم.

یکی از موارد مهم نقض پیمان یهودیان نقض پیمان دوازده دستور الهی بود که خداوند در دو آیه به بیان آن پرداخته و می فرماید: «وَ إِذْ أَخَذْنا مِیثاقَ بَنِی إِسْرائِیلَ لا تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللَّهَ وَ بِالْوالِدَینِ إِحْساناً وَ ذِی الْقُرْبی وَ الْیتامی وَ الْمَساکینِ وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً وَ أَقِیمُوا الصَّلاهَ وَ آتُوا الزَّکاهَ ثُمَّ تَوَلَّیتُمْ إِلاَّ قَلِیلاً مِنْکمْ وَ أَنْتُمْ مُعْرِضُونَ وَ إِذْ أَخَذْنا مِیثاقَکمْ لا تَسْفِکونَ دِماءَکمْ وَ لا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَکمْ مِنْ دِیارِکمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ(۲۰)؛ «و چون از فرزندان اسرائیل پیمان محکم گرفتیم که: جز خدا را نپرستید، و به پدر و مادر و خویشاوندان و یتیمان و مستمندان احسان کنید، و با مردم (به زبان) خوش سخن بگویید، و نماز را به پا دارید و زکات را بدهید؛ آنگاه جز اندکی از شما، (همگی) به حالت اعراض روی برتافتید؛ و چون از شما پیمان محکم گرفتیم که: خون همدیگر را مریزید، و یکدیگر را از سرزمین خود بیرون نکنید، سپس (به این پیمان) اقرار کردید و خود گواهید.»

چنان که ملاحظه گردید ده پیمان از فرمان های الهی در این دو آیه آمده است و با آن که یهودیان بر آن اقرار کرده بودند ولی متأسفانه همه آنها را مورد نقض قرار دادند. افزون بر این، در سوره مائده، سخن از نقض دو پیمان دیگر نیز آمده است: «وَ لَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثاقَ بَنِی إِسْرائِیلَ وَ بَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَی عَشَرَ نَقِیباً وَ قالَ اللَّهُ إِنِّی مَعَکمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاهَ وَ آتَیتُمُ الزَّکاهَ وَ آمَنْتُمْ بِرُسُلِی وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ وَ أَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً(۲۱)؛ «در حقیقت، خدا از فرزندان اسرائیل پیمان گرفت، و از آنان دوازده سرکرده برانگیختیم، و خدا فرمود: من با شما هستم. اگر نماز برپا دارید و زکات بدهید و به فرستادگانم ایمان بیاورید و یاریشان کنید و وام نیکویی به خدا بدهید، قطعاً گناهانتان را از شما می زدایم، و شما را به باغ هایی که از زیر (درختان) آن نهرها روان است در می آورم، پس هر کس از شما بعد از این کفر ورزد، در حقیقت از راه راست گمراه شده است. خداوند متعال به همین سبب آنها را از رحمت خویش دور ساخت و دل های آنان را سخت و سنگین نمود که موجب فراموشی نعمتهای الهی گردید.(۲۲)»

ظلم و جنایت یهود

جنایاتی را که ملت یهود در طول تاریخ انجام داده نمی توان فراموش کرد؛ چنان که اشاره شد، این روحیه ستمگری را شاید از تورات تحریف شده یاد گرفته اند، یعنی دانشمندان یهود هنگام نگارش تورات، قسمتی از آن را طوری بیان کرده اند که روح ستمگری و تجاوز را در میان قوم خویش رواج دهند تا بتوانند جنایات خویش را توجیه کنند.

«عبدالفتاح طبّاره» در این زمینه چنین می گوید: «جنایات یهود در سرزمین عرب به صورتی بود که بدن ها را به لرزه می انداخت و امروز نسل جدید یهود به پیروی از افکار نیاکان خود به جنایات و کشتار وحشتناک دست زده است.»

هم چنین گوستاولبون چنین می نویسد: «ملت یهود هیچ گاه از جنایات جدا نبوده است آنها اسیران فراوانی می گرفتند، و بدن های آنها را با ارّه پاره می کردند و جلو سگ ها می ریختند و مردم شهر از کوچک و بزرگ و پیر و جوان را سر می بریدند.»(۲۳)

قرآن کریم، آنها را آدم کش و قاتل انبیاء معرفی نموده و می فرماید: «اِنَّ الَذَّین یکفُرُونَ بِآیاتِ اللّهِ وَ یقْتُلُونَ النَّبیینَ بِغَیرِ حَقِّ وَ یقْتُلُونَ الذَّین یأمُرُونَ بِالقِسْطِ مِنْ النّْاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ اَلیمٍ(۲۴)؛ «کسانی که به آیات خدا کفر می ورزند و پیامبران را بناحق می کشند، و دادگستران را به قتل می رساندند، آنان را از عذابی دردناک خبر ده.»

خودخواهی یهود

در طول تاریخ یهودیان خود را تافته ای جدابافته می دانسته اند و همیشه این تصور را داشته که بنده ممتاز خداوند فقط آنها هستند؛ حتی چنین ادعا دارند که ما پسران خدا هستیم و یا می گویند که ما دوستان خاص پروردگار می باشیم؛ چنان که قرآن کریم از زبان آنان نقل می کند: «وَ قالَتِ الیهُودُ وَ النَصارَی نَحْنُ اَبْناءُ اللّهِ وَ اَحْبَّاءُهُ(۲۵)» و یهودیان و ترسایان (مسیحی ها) گفتند: «ما پسران خدا و دو