پاورپوینت کامل به استقبال مجلس هفتم ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل به استقبال مجلس هفتم ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل به استقبال مجلس هفتم ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل به استقبال مجلس هفتم ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

اعتدال در کارها

یکی از ارزش های بسیار مفید و ممتاز در همه امور و شؤون زندگی رعایت اعتدال است، اعتدال صفت و حالتی بین افراط و تفریط است، در اسلام از افراط و تفریط، یعنی زیاده روی، و یا کاستی در امور، به طور مکرر و مؤکد نکوهش شده، و آن را از صفات جاهلان دانسته، چنان که امام علی (ع) در سخنی می فرماید: «لاتَرَی الجاهِلَ اِلّا مُفرِطاً اَو مُفَرَّطاً؛همیشه انسان نادان، یا افراطگر و یا تفریط کننده است.»(۱) و نیز فرمود: «وسَیهلِک فِی صِنفانٍ، محبٌّ مفرطٌ یذهب به الحبّ الی غیر الحقّ و مبغضٌ مفرطٌ یذهب به البُغضُ اِلی غَیرِ الحَقِّ وَ خَیرُ النّاسِ فِی حالاً اَلنَّمَطُ الاَوسَطُ فَالزَموه؛ به زودی دو گروه درباره من به هلاکت می رسند، دوستدار افراط کننده، که محبت افراطی نسبت به من او را به غیر حق بکشاند، و دشمن کینه توز که زیاده رویش او را در غیر راه حق بیفکند، بهترین مردم نسبت به من گروه میانه رو هستند، از آنها جدا نشوید»(۲). و یا فرمود « هَلَک فِی رَجُلانِ، مُحِبٌّ غالٍ وَ مُبغِضٌ قالٍ؛ دو کس در مورد من هلاک شدند، ۱- دوست غلو کننده و افراطی ۲- دشمن بدخواه و دشنام دهنده.»(۳)اعتدال یعنی میانه روی صحیح، و حد وسط در امور که نه در آن زیاده روی باشد و نه کاستی، به تعبیر امروز استاندارد هر چیزی همان حد اعتدال آن چیز است، مثلاً یک انسان بر اساس موازین پزشکی باید شبانه روزی یک کیلو غذا بخورد، حال اگر بیشتر بخورد به راه افراط و اسراف رفته، و اگر کمتر بخورد، راه تفریط و کمبود را پیموده است، حد اعتدال و استاندارد او همان یک کیلو است. از این رو اعتدال، خصلتی هماهنگ با مزاج و ساختار وجودی انسان سالم است، و در مقابل آن راه افراط و تفریط، راهی انحرافی از صراط مستقیم و ناهماهنگ با شاکله و ساختار انسان است. در قرآن می خوانیم: «و کذلِک جَعَلناکم اُمَّهً وَسَطاً؛ همان گونه (که قبله شما یک قبله میانه بین شرق و غرب است) شما را نیز امّت میانه ای قرار دادیم.»(۴)

مفسّران در ذیل این آیه ضمن توضیحاتی گفته اند: آیین اسلام در همه ابعاد، معتدل بین افراط و تفریط است، یهودیان در افزون طلبی و ثروت اندوزی افراط نمودند، و مسیحیان ترک دنیا کرده و در غارها خزیدند، ولی مسلمانان باید راه اعتدال را که راه میانه است بپیمایند، از جمله در مصرف اموال و نعمت های الهی، صرفه جویی کرده، و از هرگونه اسراف که یک نوع زیاده روی است بپرهیزند و از تفریط و کاهش نسبت به استانداردها پرهیزنمایند و طبق شعر سعدی که ضرب المثلی معروف شده:

نه چندان بخور کز دهانت برآید

نه چندان که از ضعف جانت بر آید

بر همین اساس امیر مؤمنان علی (ع) در وصیتی به فرزندش امام حسن (ع) فرمود: «واقتصد یا بنی فی معیشتک واقتصد فی عبادتک؛ پسر جان! در تأمین هزینه زندگی، و در عبادت نمودن، راه میانه را بپیما.»(۵) و حضرت رضا (ع) فرمود: «لاخیر فی الرّجل لا یقتصد فی معیشته ما یصلح، لالدنیاه، و لا لآخرته؛ انسانی که در اندازه گیری و سامان دهی هزینه زندگی خود، میانه روی را رعایت نکند، خیری در او نیست. نه در دنیا و نه در آخرت.»(۶)

بیهوده گرایی

یکی از شاخه های خروج از حد اعتدال، اسراف است، اسراف دارای معنی عام است و به هرگونه افراط، حتی افراط در کشتن و انفاق را شامل می شود، ولی منظور ما در اینجا بیشتر اسراف اقتصادی است در طرح سامان دهی اقتصادی باید مبارزه با اسراف را در سرلوحه آن قرار داد، راغب لغت شناس معروف در معنی اسراف چنین می نویسد: «السّرف تجاوز الحدّ فی کلّ فعلٍ یفعله الانسان؛ اسراف هرگونه زیاده روی و تجاوز از حد اعتدال در هر چیزی است که انسان آن را انجام می دهد.»(۷) امام صادق (ع) فرمود:«انّما الاسراف فی ما اتلف المال، و اضرّ بالبدن؛ اسراف چیزی است که موجب نابودی ثروت و زیان به بدن شود.»

شخصی در مورد پایین ترین موارد اسراف از امام صادق (ع) سؤال کرد. آن حضرت در پاسخ فرمود: «ابذالک ثوب صونک، و اهراقک فضل انائک، و اکلک التمر و رمیک بالنّوی ههنا و ههنا؛ بخشش لباسی که برای حفظ آبروی تو مورد نیاز است، و دور ریختن ته مانده آب ظرف، و خوردن خرما و بیرون انداختن هسته آن به اینجا و آنجا.»(۸)

امیرمؤمنان علی (ع) در یکی از گفتارش نشانه های اسراف را در سه چیز معرفی نمود، «۱- خوردن زیاده از حدّ اعتدال ۲- خریداری وسایل غیر لازم ۳- پوشیدن لباسهای فاخر که خارج از حد و شأن است.»(۹)

بنابراین مصادیق اسراف در جامعه بسیار است مانند: پرخوری، تجمّل گرایی، افزایش تشریفات بر زندگی، استعمال مواد مخدّر، حتی سیگار، مهریه های سنگین، به دور ریختن اضافه های آب و نان و کاغذ و هرگونه غذا، تهیه دسته گل های گران قیمت برای روی قبرها، و یا به عنوان عیادت بیماران، آرایش های افراطی، و استفاده های بی محتوا از اشیاء لوکس،و به طور کلی ریخت و پاش ها، و غذا درست کردن چند برابر برای یک وعده مهمانی، و نخوردن کامل میوه ها، زیاده روی در مصرف بیت المال و حتی مصرف آن در موارد غیر لازم، و عدم توجه به اولویت ها، و انفاق بیش از حد اعتدال نیز یک نوع اسراف است، چنان که در قرآن (آیه ۷، سوره فرقان) به این مطلب تصریح شده، کوتاه سخن آن که روایت شده پیامبر (ص) فرمود: «فی الوضوء اسرافٌ، و فی کلّ شی ءٍ اسرافٌ؛ در وضو و در هرچیزی اسراف است.»(۱۰) حتی در نیکی کردن باید رعایت اعتدال را نمود به قول سعدی:

شبانی با پدر گفت ای خردمند

مرا تعلیم ده پیرانه یک پند

بگفتا: نیک مردی کن نه چندان

که گردد خیره، گرگ تیز دندان

آخرین سخن در معنی اسراف این که: اس