پاورپوینت کامل خدمت به خلق خدا، مانع سقوط انسان ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خدمت به خلق خدا، مانع سقوط انسان ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خدمت به خلق خدا، مانع سقوط انسان ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خدمت به خلق خدا، مانع سقوط انسان ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

یکی از موانع سقوط انسان که از نظر قرآن کریم در ردیف نماز است، خدمت به خلق خداست. اساساً آیات نورانی قرآن بر انفاق و نماز توأمان تأکید می ورزد، به گونه ای که در آیات متعدّدی، در کنار تأکید بر اقام نماز، بر رسیدگی به مخلوقات و دستگیری از بندگان خدای تعالی پافشاری کرده است. خداوند متعال در آیات ابتدایی سور بقره، پیش از هرچیز، قرآن کریم را هدایتگر متّقین برمی شمرد و سپس با تعریف متّقین، به نماز و انفاق به عنوان دو مانع مهمّ سقوط انسان اشاره می فرماید.

در واقع این آیات شریف می فرماید که قرآن هدایتگر متّقین است و متّقین کسانی هستند که به خداوند، پیامبر، معاد، امام زمان و بالأخره به غیب ایمان دارند. به عبارت دیگر متّقین کسانی هستند که از نظر زیر بنا و پای اعتقادی، محکم و استوارند و علاوه بر آن، به نماز و انفاق نیز اهمیت ویژه می دهند. به عبارت رساتر، خداوند متعال اجازه نمی دهد نمازگزاران واقعی و خدمتگزاران به خلق او، سقوط کنند. ائم طاهرین«سلام الله علیهم» و بویژه در زمان حاضر، قطب عالم امکان حضرت ولی عصر«ارواحنافداه» در بن بست ها دست او را می گیرند و او را از خطر گمراهی و انحراف می رهانند.

جایگاه متعالی خدمت به خلق خدا در تعالیم دینی خدمت به خلق خدا، در فرهنگ تعالیم قرآن و عترت، ارزش و ثواب فراوانی دارد. حتّی در روایات، دستگیری از دیگران و گره گشودن از مردم، نسبت به برخی اعمال عبادی نظیر حج یا عمر مستحب، از ثواب والاتری برخوردار است. مرحوم کلینی در کتاب شریف کافی روایتی از امام صادق«سلام الله علیه» نقل می کند که حقیقتاً بهت آور است.

ابان بن تغلب می گوید: از امام صادق«سلام الله علیه» شنیدم که فرمودند: هرکس خان خدا را طواف کند، خداوند عزّوجلّ شش هزار حسنه برای او می نویسد و شش هزار گناه از او می آمرزد و شش هزار درجه به وی عطا می فرماید و شش هزار حاجت از او برآورده می سازد. سپس فرمودند: «گره گشایی از کار یک مؤمن، ده برابر این طواف فضیلت دارد»!(قَضَاءُ حَاجَهِ الْمُؤْمِنِ أَفْضَلُ مِنْ طَوَافٍ وَ طَوَافٍ حَتَّی عَدَّ عَشْراً).[۲] نظیر این روایت، در کتب روایی فراوان یافت می شود و حاکی از جایگاه ویژه و بی نظیر خدمت به خلق خدا، در تعالیم دینی است.

اهل معرفت و اولیای الاهی ارزش و فضیلت خدمت رسانی به مخلوقات را درک می کنند و از این جهت، اگر یک شبانه روز خدمت به خلق خدا نکنند، گویا گم کرده ای دارند. امیرالمؤمنین«سلام الله علیه» در راه، به یک پیرمرد مسیحی برخوردند که گدایی می کرد. آن حضرت تعجب کردند و معنای تعجب ایشان این است که به او رسیدگی کردند و او را از گدایی نجات دادند. امّا بعد با یک تشری فرمودند: وقتی جوان بود از جوانی او کار کشیدید و حالا کار رسیده به جایی که گدایی می کند؟[۳] معصومین«سلام الله علیه» تا این اندازه حتی به فکر اهل کتاب بودند، چه رسد به فکر مسلمانان.

رابطه با خداوند و رابطه با بندگان او، دو بال پرواز آدمی برای صعود و پیشرفت معنوی و در واقع برای پرواز، محتاج دو بال است: رابطه با خداوند و رابطه با مردم. کسی که از رابط با خداوند، منهای رابط با مردم، بهره گیرد، مرغ یک بال است و نمی تواند حرکت کند. چنانکه اگر با مردم رابطه داشته باشد و در برقراری رابطه با خداوند کوتاهی کند، قادر به پرواز و حرکت نخواهد بود. آیات بسیاری در قرآن کریم وجود دارد که بر لزوم برقراری این دو رابطه یا برخورداری از این دو بال پرواز با جملاتی نظیر: «یقِیمُونَ الصَّلاهَ» و «مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینفِقُونَ» پافشاری دارد.[۴] یعنی کسانی که قصد دارند به سعادت و رستگاری دست یابند و در دنیا و آخرت تعالی و تکامل روحی و معنوی داشته باشند، باید اوّلاً از طریق نماز، روزه، حج، خمس، زکات و سایر واجبات و اعمال عبادی، با معبود خویش رابطه داشته باشند و ثانیاً به واسط انفاق، با مخلوقات خداوند رابطه برقرار سازند؛ یعنی هرچه دارند، برای خود و دیگران بخواهند و خدمتگزار خلق خدا باشند.

اعمال دینی، به هم پیوسته و تفکیک ناپذیرند مطلبی که توجه جدی می طلبد این است که اعمال دینی، به هم وابسته اند و از انسجام و پیوستگی ذاتی برخوردارند؛ به این معنا که امکان ندارد کسی ادّعای ایمان یا تقوا داشته باشد، ولی عمل به بخشی از دستورات دینی را به سایر دستورات ترجیح دهد. احکام و اعمال اسلام عزیز، مثل دانه های تسبیح در کنار هم و به هم پیوسته است و در عمل نمی توان بعضی از دستورات را از سایر دستورات و موازین شرعی تفکیک کرد. قرآن کریم می فرماید: «أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکتابِ وَ تَکفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ یفْعَلُ ذلِک مِنْکمْ إِلاَّ خِزْی فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ یوْمَ الْقِیامَهِ یرَدُّونَ إِلی أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ»[۵] یعنی آیا شما به پاره ای از کتاب ایمان می آورید و به پاره ای از آن کفر می ورزید؟ پس جزای هر کس از شما که چنین کند، جز خواری در زندگی دنیا چیزی نخواهد بود، و روز رستاخیز ایشان را به سخت ترین عذابها باز برند، و خداوند از آنچه می کنید غافل نیست.

اقام نماز، اهمیت به نماز شب، روزه، حج، عمره، مشهد و کربلا و به طور کلّی رابطه با خداوند متعال و اهل بیت«سلام الله علیهم»، بسیار مطلوب است و ثواب دارد، امّا کافی نیست و دوشادوش این رابطه، باید به انداز توان به رابطه با مردم و خدمت به خلق خدا اهمیت داده شود. حتی از روایات فهمیده می شود که ارزش و ثواب خدمت به خلق خدا، بسیار برتر و والاتر از اعمال عبادی نظیر حج و عمره است: «قَضَاءُ حَاجَهِ الْمُؤْمِنِ أَفْضَلُ مِنْ أَلْفِ حِجَّهٍ مُتَقَبَّلَهٍ بِمَنَاسِکهَا»[۶] برآوردن حاجت مؤمن برتر است از هزار حج مقبول با همه آدابش. در خصوص ترک اعمال دینی و عذاب ناشی از آن نیز، پیوستگی مورد اشاره وجود دارد. به بیان روشنتر، همان طور که ترک رابط با خداوند و بخصوص ترک نماز، مذموم است و انسان را جهنّمی می کند، ترک رابطه با مردم و خودداری از انفاق و خدمت به خلق خدا نیز مورد نکوهش شدید قرآن و عترت واقع شده و سرانجام آن جهنّم و عذاب های آن است: «وَ الَّذینَ یکنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّهَ وَ لا ینْفِقُونَها فی سَبیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلیمٍ»[۷] یعنی آدم خودخواه و خودگرا که فقط به فکر خود است و با داشتن توان به دیگران رسیدگی نمی کند، جایگاهی جز جهنّم و چاره ای جز چشیدن عذاب دردناک آن نخواهد داشت. بی تفاوتی نسبت به قانون مواسات، کفر عملی است کفر، اقسامی دارد و یک قسم آن، کفر عملی است؛ به این معنا که اگر کسی در عمل به دستورات دینی کوتاهی کند، از نظر عملی کافر است. این