پاورپوینت کامل آرمان قدس، مقاومت و بیداری اسلامی ۸۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آرمان قدس، مقاومت و بیداری اسلامی ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آرمان قدس، مقاومت و بیداری اسلامی ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آرمان قدس، مقاومت و بیداری اسلامی ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

هنگامی که امام خمینی(ره) روز قدس را روزقیام همه مستضعفین عالم علیه رژیم غاصب صهیونیستی اعلام کردند، چنین تصور می شد که ایشان در تلاشند تا فقط مسئله آزادسازی قدس و فلسطین را زنده و توجه جهان اسلام را به این اولویت مهم جلب کنند و کمتر کسی متوجه منظور امام و افقی که ایشان ترسیم کردند، شد. اکنون که بیداری اسلامی از دل مقاومت ضد صهیونیستی بیرون آمده است، به خوبی درمی یابیم که راه رهایی همه جهان اسلام، از مسیر نفی این رژیم جعلی می گذرد. بررسی کارکرد رژیم صهیونیستی در حفظ شرایط استبداد و عقب ماندگی کشورهای منطقه و ارتباط همه این مسایل به استمرار حیات این رژیم غاصب نشان می دهد که جهان اسلام برای خروج از دایره عقب ماندگی و وابستگی ناگزیر است مبنای نگاه کلان خود را آزادسازی فلسطین و نفی رژیم صهیونیستی قرار دهد و نگاه خرد و تنگ نظرانه مبتنی بر ناسیونالیسم را کنار بگذارد. آغاز موج بیداری اسلامی در شمال افریقا و خاورمیانه در سال ۱۳۹۰، چهره خاورمیانه را دگرگون ساخت، ساختار داخلی بسیاری از کشورها را دستخوش تحول جدی کرد و سیاست خارجی، اتحاد و ائتلاف این کشورها را نیز تغییر داد؛ در نتیجه، رژیم صهیونیستی به شدت احساس خطر کرد و سردمداران امریکا به ناچار تحولات منطقه و گفت وگو با جریانات اسلامی ای را که نقش مهمی در این فرایند ایفا کردند، پذیرفتند. تغییر باورهای اجتماعی، مهم ترین متغیر در جریان بیداری اسلامی است. مردم منطقه در طول چندین دهه به این باور رسیده بودند که تغییر ممکن نیست و به همین دلیل در مقابل حکومت های استبدادی تسلیم بودند. این شرایط به رژیم ها فرصت می داد تا برای مدتی طولانی در قدرت باقی بمانند. به عنوان نمونه زین العابدین بن علی ۲۳ سال بر تونس، حسنی مبارک ۳۰ سال بر مصر و قذافی ۴۳ سال بر لیبی و علی عبدالله صالح ۳۳ سال بر یمن حکومت کردند و مشکل چندانی هم برای حفظ وضع موجود نداشتند، اما هنگامی که مردم منطقه امکان تحول را باور کردند، شرایط کاملاً تغییر کرد و با حضور گسترده مردم در صحنه، سران این رژیم های به ظاهر ریشه دار، توان مقاومت را از دست دادند و به سرعت از کشور فرار کردند و یا شتاب زده از قدرت کناره گرفتند. اینک این سئوال بزرگ مطرح است که باورهای اجتماعی مردم منطقه چگونه تغییر کرد؟ بدیهی است که باورهای اجتماعی به شکلی ناگهانی تغییر نمی کنند، بلکه در چهارچوب یک فرایند طولانی و براساس تحولات سیاسی و واقعیت های میدانی دگرگون می شوند. پرسش دیگر این است که در منطقه خاورمیانه چه حوادثی اتفاق افتادند که باورهای مردم را دگرگون ساختند؟ برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید باورهای سیاسی قبلی مردم منطقه را شناخت و سپس تحولات را بررسی کرد. منطقه خاورمیانه از سال ۱۹۴۸ تحت تأثیر حادثه بزرگ غصب فلسطین قرار گرفت و به علت اولویت سیاسی این مسئله، عمده کشورهای عربی از جمله مصر، سوریه، اردن، لبنان، عراق و کشورهای عربی دیگر در سال های ۴۸، ۵۷، ۶۷ و ۷۳ کم و بیش با رژیم غاصب صهیونیستی درگیر شدند. این کشورها امیدوار بودند با این جنگ ها، شرایط را به نفع مردم فلسطین تغییر دهند و این کانون بحران را مهار کنند، ولی به علت حمایت قدرت های بزرگ بین المللی از این رژیم غاصب، این تلاش ها چیزی جز شکست نظامی و سرخوردگی به همراه نداشتند. در این میان جنگ ۱۹۶۷ م. یک فاجعه به تمام معنا بود و طی آن اسرائیل ظرف شش روز ارتش چندین کشور عربی را شکست و منطقه تحت اشغال خود را از ۲۱ هزار کیلومتر مربع به ۱۲۸ هزار کیلومتر مربع گسترش داد. مصر در جنگ، نوار غزه و شبه جزیره سینا را از دست داد، اردن کرانه باختری و سوریه بلندی های جولان را به دشمن واگذار کردند. این شکست مفتضحانه به حدی بزرگ بود که جمال عبدالناصر رهبر وقت مصر از سمت خود استعفا داد و در چندین کشور عربی دیگر از جمله سوریه، عراق و لیبی تحت عنوان مقابله با این شکست کودتا شد و رژیم های جدیدی به قدرت رسیدند. تلاش بسیاری از رژیم های عربی برای جبران شکست در جنگ ۱۹۷۳ م با موفقیت مورد نظر آنان قرین نشد. تصمیم رهبران سوریه و مصر برای خرید سلاح های پیشرفته از شوروی سابق و توافق برای حمله به رژیم غاصب صهیونیستی در عید کیپور آن سال، در آغاز، رژیم غاصب صهیونیستی را غافلگیر کرد و دستاوردهای بسیاری را به ارمغان آورد، اما شرایط جنگ به سرعت تغییر یافت. ارتش مصر در این جنگ طی چند ساعت از قوی ترین و نیرومندترین استحکامات جهان یعنی خط پارلیو در شرق کانال سوئز عبور کرد و با پیشروی به داخل شبه جزیره سینا، اسرائیل را غافلگیر ساخت. ارتش سوریه نیز با عبور از مناطق ناهموار بلندی های جولان، عمده سرزمین های اشغالی سوریه را آزاد کرد، اما این شرایط از روز پنجم تغییر کرد. رژیم صهیونیستی نیروهای ذخیره را به خدمت احضار کرد و با تشکیل سپاهی جدید با فرماندهی آریل شارون، مأموریت مقابله با ارتش مصر را برعهده این سپاه قرار داد. نیروهای تازه نفس صهیونیستی با آغاز عملیات پاتک، نه تنها به شرق کانال سوئز بازگشتند، بلکه با عبور از نقطه فراسوار به پیشروی در غرب کانال سوئز به سوی قاهره دست زدند. اتفاقی که انور سادات رئیس جمهور وقت مصر را دچار هراس و به پذیرش آتش بس به صورت انفرادی وادار کرد. در زمان آتش بس ارتش رژیم صهیونیستی در نقطه ۱۰۱ کیلومتری قاهره قرار داشت و به همین علت گفت وگوهای آتش بس به گفت وگوهای کیلومتر ۱۰۱ معروف شد. در این شرایط سوریه در صحنه جنگ تنها ماند و رژیم صهیونیستی با جابه جایی نیرو از جبهه جنوب به شمال، سوریه را تحت فشار نظامی بیشتری قرار داد. در این جنگ دو جانبه، ارتش رژیم صهیونیستی برخی از مواضع از دست داده شده را بازپس گرفت، ولی موفق به اشغال مجدد همه منطقه جولان نشد و پس از ۹۰ روز درگیری سنگین، دوطرف آتش بس را پذیرفتند. سوریه به رغم خیانت سادات و برقراری آتش بس یک طرفه در این جنگ موفق شد بیش از نیمی از بلندی های جولان را آزاد کند و این شرایط نشان داد که حافظ اسد رهبر سوریه از ویژگی های فرماندهی نظامی بالایی برخوردار است. او در جنگ با رژیم صهیونیستی با آنکه تنها مانده بود، دچار شکست های انورسادات نشد. با پایان این جنگ یکی از روزنامه های رژیم صهیونیستی با تیتر بزرگ نوشت این آخرین جنگ اعراب با اسرائیل بود، زیرا رژیم غاصب اسرائیل در این جنگ کاملاً غافلگیر شد. سوریه و مصر با پیشرفته ترین جنگ افزارهای شوروی از جمله انواع موشک های سام وارد جنگ شدند، اما نتوانستند اسرائیل را به صورت جدی شکست دهند و این تجربه تا حدی مانع از ورود مجدد دولت های عربی به جنگ بر ضد رژیم صهیونیستی شد. پس از پایان جنگ، باور جدیدی در میان دولت های ناتوان عربی به ویژه مصر مبنی بر اینکه ارتش اسرائیل شکست ناپذیر است، شکل گرفت و سادات با سفر به اسرائیل پیشنهاد صلح داد. با آغاز گفت وگو میان مصر و اسرائیل، سرانجام در سال ۱۹۷۸ م سازش کمپ دیوید توسط سادات و بگین نخست وزیر رژیم صهیونیستی با حضور کارتر رئیس جمهور امریکا به امضا رسید و با خروج مصر به عنوان قوی ترین و پرجمعیت ترین کشور عربی از معادله رویارویی با رژیم صهیونیستی، امکان جنگ با این رژیم در ابعاد کلاسیک از دست رفت. رژیم صهیونیستی در شرایط برتر جدید در سال ۱۹۸۲ به شکل گسترده ای به لبنان حمله برد و سازمان آزادی بخش فلسطین را از این کشور اخراج و به تونس، الجزایر و یمن تبعید کرد. در چنین شرایط ناامیدکننده ای انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید و در همان گام اول در معادله رویارویی با رژیم صهیونیستی بازنگری کرد. با خروج مصر این معادله به شدت نابرابر شده بود، ولی با ورود ایران، هم پیمان سابق اسرائیل، جدیدی نمایان شد. اولین کشوری که از این تحول استراتژیک استقبال کرد، سوریه بود. شعارهای انقلاب اسلامی در حمایت از فلسطین و واگذاری سفارت اسرائیل در تهران به سازمان آزادی بخش فلسطین، نوع نگاه سیاسی جدید انقلاب را نشان می داد. امام خمینی(ره) از همان آغاز باور موجود در منطقه را در اینکه اسرائیل قدرت شکست ناپذیر است، کاملاً مردود دانستند و در جهت ایجاد باور شکست پذیری اسرائیل حرکت کردند. اعلام روز قدس از سوی امام خمینی و این سخن ایشان که اگر مسلمانان هرکدام یک سطل آب بریزند، سیل اسرائیل را می برد و اسرائیل باید از بین برود و ده ها جمله دیگر، همه و همه در جهت ایجاد باور جدید بود. با حمله اسرائیل به لبنان در سال ۱۹۸۲ م اولین آزمون عملی این تفکر امام فراهم شد. هنگامی که سپاه و ارتش واحدهای رزمی را از طریق سوریه به لبنان اعزام کردند، با مخالفت امام روبه رو شدند. این موضع امام برای همه تعجب برانگیز بود، چون تفکر امتی، بخشی از باورهای امام بود و اقدام سپاه و ارتش در این چهارچوب قرار داشت. امام دستور دادند نیروهای رزمی برگردند و این مأموریت به سپاه داده شد که تنها گروه های آموزشی و تبلیغاتی را به لبنان اعزام کند. از دستور امام درمی یابیم که ایشان رفتار عافیت طلبانه را کاملاً رد می کنند و نمی پذیرند که رزمنده ایرانی به جای لبنانی انجام وظیفه کند، زیرا حتی اگر رزمندگان ایرانی مناطق اشغالی لبنان را هم آزاد می کردند، قطعاً طرف لبنانی قدرت نگهداشتن مناطق آزاد شده را نداشت. از این رو، مهم ترین پایه دستور امام مبتنی بر هماهنگی با سنت های الهی است. خداوند در قرآن می فرماید: «إن الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بأنفسهم»: خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد، مگر اینکه آنها خود سرنوشتشان را تغیی بدهند.» این فرمان الهی ایجاب می کرد که مردم لبنان که با سکوت خود اجازه ورود دشمن به کشورشان را دادند، به حدی دگرگون شوند که دشمن را از خانه خویش بیرون برانند و کوتاهی خود را جبران کنند. این تدبیر امام به زودی نتیجه داد و گروه سیاسی ـ جهادی جدیدی به نام حزب الله شکل گرفت که در هنگام جنگ داخلی لبنان اولویت خود را درگیری با اشغالگران قرار داد و ظرف ۱۸ سال مقاومت حماسه آفرین، توانست دشمن صهیونیستی را در سال ۱۳۷۹ از جنوب لبنان عقب براند و این اولین عقب نشینی بدون قید و شرط در کارنامه اسرائیل بود. عقب نشینی نظامی اسرائیل از لبنان، افسانه شکست ناپذیری رژیم غاصب صهیونیستی را به شدت به چالش کشید و حزب الله طی مقاومتی حماسه آفرین، دشمن دیرین خود را شکست داد. اسرائیل بر پایه وعده های دروغین توراتی، مدعی سرزمین از نیل تا فرات است و عقب نشینی از جنوب لبنان نوعی عقب نشینی از این ادعای ایدئولوژیک هم محسوب می شود. جنگ ۳۳ روزه در سال ۱۳۸۵ آخرین تیشه ها را بر ریشه شکست ناپذیری اسرائیل زد. در این جنگ اسرائیل یکسره از تحقق اهداف جنگی خود بازماند. در این رویارویی، اسرائیل در عرصه هوایی برتری کامل داشت و در عرصه دریایی نیز از امکانات وسیعی برخوردار بود، در حالی که حزب الله هیچ گونه امکانات جنگی هوائی و دریایی ای را دراختیار نداشت. در عرصه زمینی نیز برتری اسرائیل کاملاً محسوس بود و حزب الله تنها مقداری موشک و سلاح های دفاعی سبک را در اختیار داشت، ولی ایمان رزمندگان حزب الله و تدبیر فرماندهان آن در انتخاب جنگ نامتقارن برای رویارویی، نتیجه جنگ را تغییر داد و حزب الله پیروز میدان شد. این نتیجه برای رژیم صهیونیستی باورکردنی نبود، به همین علت بلافاصله پس از عملیات نظامی، گروه وینوگراد را تشکیل داد تا علل شکست اسرائیل در این جنگ را بررسی کند. این جنگ واقعاً نقطه تحولی در تفکرات مردم منطقه بود و پس از آن از باورهای غلط گذشته خود دست برداشتند و از خود پرسیدند اگر اسرائیل در لبنان و امریکا به عنوان ابرقدرت جهان در عراق شکست پذیرند، چرا رهبران دیکتاتور کشور آنها شکست نخورند؟ این پرسش، باورهای جدیدی را پدید آورد که مهم ترین آنها خودباوری و امکان سرنگون کردن سران استبداد و نهادهای وابسته به آنان بود. چند دهه ایستادگی و حماسه آفرینی نیروهای مقاومت ضدصهیونیستی در لبنان و فلسطین کافی بود تا باور جوامع تحت ستم منطقه را دگرگون سازد و آنها را برای تغییر وضع موجود به حرکت درآورد. به گفته مقام معظم رهبری، بیداری اسلامی نتیجه مقاومت فلسطین و لبنان است. حرکت بیداری اسلامی که از تونس آغاز شد و سپس تا مصر، لیبی، یمن و بحرین گسترش یافت و اکنون جرقه های آن در اردن و عربستان نیز دیده می شود، از ویژگی های خاصی برخوردار است که هویت ا