پاورپوینت کامل وقتی دولت آشتی ملی جوی خون راه می اندازد! ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وقتی دولت آشتی ملی جوی خون راه می اندازد! ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وقتی دولت آشتی ملی جوی خون راه می اندازد! ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وقتی دولت آشتی ملی جوی خون راه می اندازد! ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

بی پرده با تاریخ / شهریور۱۳۵۷

شهریور ۵۷ ماه سرنوشت انقلاب اسلامی ملت ایران بود، در این ماه مردم تهران به صورت میلیونی در روز عید فطر و پس از آن به خیابان ها آمده و قدرت خود را به رخ نظام طاغوت کشیدند، رژیم با مشاهده این مانور قدرت ۴ روز بعد از عید فطر در روز ۱۷ شهریور در حرکتی صبعانه صدها تظاهرکننده تهرانی را در خیابان ژاله [شهدا] محاصره و قتل عام کرد.

حرکت ملت در این ماه با سقوط جمشید آموزگار نخست وزیر وقت آغاز شد، با تظاهرات میلیونی مردم در روزهای بعد عید فطر تداوم پیدا کرد و در کشتار ۱۷شهریور به اوج خود رسید.

زلزله تأسف بار طبس نیز از جمله رویدادهایی است که در این ماه روی داد تا غم شهدای ۱۷شهریور با فقدان مردم مظلوم و رنجدیده طبس در هم تنیده شده و ناکارآمدی رژیم ستم شاهی بیش از پیش بر مردم و جهانیان عیان گردد.

و اینک اهم رویدادهای شهریور ماه ۵۷ به ترتیب زمان:

شهادت سید علی اندرزگو

حجت الاسلام سید علی اندرزگو از روحانیون و چهره های برجسته مبارز دومین روز شهریور ماه مصادف با نوزدهمین روز ماه مبارک رمضان به ضرب گلوله مأموران ساواک در خیابان سقاباشی ترور و به شهادت رسید.

ساواک که ماه ها از دستگیری شهید اندرزگو عاجز شده بود در مکاتبات خود از وی به عنوان مرد هزار چهره یاد کرده بود.(۱)

استاد اعظم فراماسونری نخست وزیر می شود

چنانچه در ذکر رویدادهای مرداد ماه به آن اشاره شد با فاجعه سینما رکس آبادان جمشید آموزگار نخست وزیر وقت به شدت مورد سؤال قرار گرفت. وضعیت ایجاد شده برای آموزگار سبب ساز این شد که وی اندک مدتی بعد از این رویداد استعفا داده و شاه جعفر شریف امامی را به سمت نخست وزیری منصوب کند.

۵ شهریور ماه دولت جمشید آموزگار دبیرکل حزب واحد رستاخیز سقوط کرد و شاه استعفای او و وزیرانش را قبول کرد.

در همین روز شاه فرمان نخست وزیری جعفر شریف امامی رئیس مجلس سنا، مدیرعامل بنیاد پهلوی و رئیس هیئت مدیره بانک توسعه صنعت و معدن ایران و نائب رئیس شیر و خورشید سرخ و عضو هیئت امنای ۱۰ دانشگاه و صاحب دامداری مفصل کرج و شریک کهبد سرمایه دار معروف را صادر و توشیح کرد.

شریف امامی نیز از شاه اختیارات تام گرفته و قرار شد شاه در امور کشور مداخله نکند.(۲)

وی که بعد از رسیدن به مقام نخست وزیری در پنج شهریور ماه ۵۷ مدعی شده بود با مفاسد اقتصادی و اخلاقی از جمله کاباره ها مبارزه خواهد کرد، خود مدیر یکی از کازینوهای آبعلی بوده و از این محل درآمد کسب می کرده است.(۳)

پرواضح بود که قصد رژیم از انتصاب شریف امامی به نخست وزیری نجات از مخمصه ای بود که انقلاب اسلامی برای شاه ایجاد کرده بود.

شریف امامی که با عنوان آشتی ملی این سمت را پذیرفته بود بیانه ای صادر کرده و قصد خود را چنین اعلام می کند: اینک که خطراتی مهلک میهن ما را تهدید می کند، همه به پا خیزید تا همه با هم در فروغ جهانگیر قرآن و تعالیم عالیه اسلام و در قلمرو قانون اساسی به نجات مملکت همت ببندیم تا در این گذرگاه خطیر تاریخی در پیشگاه تاریخ وطن و نسل های آینده سرافکنده نباشیم.»(۴)

بیانیه دولت جدید به صورتی آشکار نشان دهنده استیصال رژیم بود، مشخص بود که شریف امامی می خواهد مردم را فریب داده و از خیابان ها به خانه ها بکشاند و آتشفشانی که زبانه های آن در همه جا قابل مشاهده بود را خاموش کند.

دولت جدید در اولین بخشنامه خود تاریخ شاهنشاهی را ملغی اعلام کرده و به هجری شمسی تبدیل می کند و با انتشار بیانیه ای وعده هایی را به مردم می دهد.

در این بیانیه به مردم وعده داده شده بود:

۱ـ فعالیت احزاب قانونی آزاد باشد.

۲ـ به روحانیت، علمای اسلام و احکام دین مبین اسلام احترام گذاشته شود.

۳ـ متجاوزین بیت المال و عاملین دولتی حوادث اخیر مورد تعقیب قرار گیرند.(۵)

در همین روز که دولت سقوط کرد و شریف امامی نخست وزیر شد، روزنامه اطلاعات در صفحه یک خود از دامنه انقلاب در اقصی نقاط کشور خبر داده و نوشت: آیت الله شریعتمداری و نمایندگان ایشان از مردم خواسته اند آرامش خود را حفظ کنند.(۶)

همین روزنامه در صفحه آخر شماره این روز خود با بر شمردن مخالفین حکومت از مثلثی نام می برد که در قم حضور دارند و به قانون اساسی وفادار بوده و حاضر به مصالحه با رژیم هستند.

اطلاعات به شریف امامی توصیه می کند با این قشر که اساس نظام را قبول دارند تفاهم کند تا اوضاع سامان یابد!(۷)

از سوی دیگر امام خمینی و انقلابیون عوام فریبی تحت عنوان دولت آشتی ملی را باور نکرده و به افشاگری پرداختند.

امام یک روز پس از نخست وزیری شریف امامی بیانیه ای داد و دولت آشتی ملی را به استیضاح کشید. در بیانیه امام خمینی به نکات زیر اشاره شده بود:

۱ـ در محیطی حکومت آشتی ملی را اعلام نموده اند که که توپ ها و تانک ها و مسلسل ها توسط ارتش و سایر مأموران در شهرستان ها مشغول سرکوبی ملتی است که حقوق اولیه بشر و اجرای احکام اسلام را خواستار است.

۲ـ آشتی کنیم که خون عزیزان اسلام را هدر دهیم؟!

۳ـ امر بی ارزش بستن قمارخانه ها نیرنگ دیگری است برای اغفال جناح روحانی.

۴ـ در محیطی قمارخانه ها را به خاطر اسلام می بندند که تمام مراکز فحشا به قوت خود باقی است.

۵ـ جناح های سیاسی و جبهه ها و نهضت ها آشتی نخواهند کرد و نمی توانند آشتی کنند که آشتی به اسارت کشیدن ملت و از دست دادن مصالح کشور است.

جمعه سیاه نتیجه وعده های دولت آشتی ملی!

در حالی که دولت معروف به آشتی ملی شریف امامی از نخستین روزهای شکل گیری بر باز شدن فضای سیاسی کشور، آزادی فعالیت های احزاب و گروه های سیاسی و نیز احترام به اعتقادات و ارزش های اسلامی تأکید می کرد جمعه سیاه در تاریخ ایران ماندگار شد.

پیش از این مردم در روز ۱۳ شهریور مصادف با روز عید فطر در تپه های قیطریه تجمعی میلیونی برگزار کردند.

مردم شهرهای خمین، تهران، قم، کرج و ایلام و دیگر شهرها پس از برگزاری نماز عید به حرکت در آمده و شعارهای کوبنده ای بر ضد رژیم سر دادند و بزرگ ترین راهپیمایی ها در تهران با شرکت نزدیک به یک میلیون نفر برگزار شد تا حساب کار دست رژیم بیاید.

در این تظاهرات میلیونی مردم با مشت های گره کرده و فریادهای کوبنده خواستار برکناری رژیم شاهنشاهی و تأسیس حکومت اسلامی شدند.

امام خمینی «ره» به مناسبت این راهپیمایی، اعلامیه ای منتشر و خطاب به ملت ایران فرمودند: مردم مسلمان ایران به دنبال برگزاری نماز عید، دست به عبادت ارزنده دیگری زدند که آن فریادهای کوبنده علیه دستگاه جبار و چپاولگر برای به پا داشتن حکومت عدل الهی است که کوشش در این راه از اعظم عبادات است و فدایی دادن در راه آن سیره انبیا عظام خصوصاً نبی اکرم اسلام و وصی بزرگ او امیرمومنان است….

امام خمینی«ره» در این اعلامیه ارتشیان را برادران خود خوانده و خواستار احترام بیشتر به آنان شده و ادامه دادند: «ای سربازان غیور که برای وطن و کشور خود فداکاری می کنید، به پا خیزید، ذلت و اسارت بس است، پیوند خود را با ملت عزیز استوارتر کنید…»

تظاهرات روز عید فطر زمینه ای برای تظاهرات ۱۶ شهریور گردید. در این روز راهپیمایی بزرگ تهران انجام شد.

روزنامه اطلاعات در گزارشی از این راهپیمایی عظیم و میلیونی نوشت: مردم بر سر راهپیمایان گلاب می ریختند و در حالی که ابتدا مأموران کوشش می کردند که جلوی راهپیمایی را بگیرند بعد راه را باز کردند و به دنبال جمعیت به حرکت در آمدند.

راهپیمایی و تعطیل عمومی شانزدهم شهریور به واسطه اعتراض مردمی به جنایات رژیم و کشتار مردم در روزهای پیشین بود. مأموران رژیم از شب قبل در میدان های مهم شهر مستقر شده و آماده هرگونه درگیری با تظاهرکنندگان بودند. حرکت از قیطریه آغاز شد و به طرف میدان آزادی ادامه یافت. در این راهپیمایی شعارهای خمینی رهبر ماست، ایران کشور ماست، برادر ارتشی چرا برادرکشی، مسلمان به پا خیز برادرت کشته شد، شنیده می شد و عکس هایی از امام خمینی برفراز دست ها مشاهده می گردید.

در این روز در بین مردم اعلام شد که صبح روز بعد یعنی جمعه ۱۷ شهریور در میدان ژاله تجمع صورت خواهد گرفت.

در قطعنامه پایانی این راهپیمایی عظیم نیز شعارهای انقلاب به وضوح اعلام شد، استقلال، آزادی، برقراری حکومت اسلامی به رهبری امام خمینی، آزادی زندانیان سیاسی، انحلال ساواک و در نهایت برچیده شدن رژیم شاه.

این شعارها راه را بر هرگونه تفسیر و تحلیلی قطع کرد، عده ای که گمان می کردند می توانند با مذاکره با برخی جریان های ملی مذهبی و نیز روحانیون حافظ وضع موجود نظام را از سقوط برهانند با اتمام این راهپیمایی عمق آن چیزی را که در جامعه در حال رخ دادن بود دریافتند.

به دنبال این تظاهرات بود که هیئت دولت به ریاست جعفر شریف امامی در ساعت ۵/۸ بعد از ظهر تصویب نامه ای صادر و به موجب آن مقرر گردید از بامداد روز ۱۷ شهریور در ۱۱ شهر قم، تبریز، مشهد، اصفهان، شیراز، آبادان، اهواز، کرج، قزوین، کازرون و جهرم حکومت نظامی به مدت ۶ ماه برقرار گردد.

در اولین اعلامیه حکومت نظامی که به امضای ارتشبد غلامعلی اویسی رسیده بود، وی اعلام کرد به فرمانداری نظامی تهران و حومه منصوب شده است.

از آنجایی که نخستین اعلامیه حکومت نظامی ساعت هشت و نیم شب منتشر شده بود و به دلیل در دسترس نبودن رسانه ها و محدود بودن آنها و نیز تعطیل بودن روز ۱۷ شهریور و مهمتر از همه به دلیل عدم اعتنای مردم به هشدارها و تهدیدهای مقامات سیاسی و نظامی کشور سیل جمعیت روز ۱۷ شهریور به سمت میدان ژاله [شهدا] راهی شدند، ولی با دیدن تانک ها و زره پوش های نظامی و مأموران مسلسل به دست حکومت نظامی غافلگیر شدند.

مأموران مسلح، پس از چند بار اخطار از زمین و هوا جمعیت را هدف رگبار مسلسل قرار دادند و اینگونه جمعه سیاه در تاریخ شکوهمند انقلاب اسلامی رقم خورد و در یادها و خاطره ها ماند.

طبق گزارش ساواک، تظاهرات از میدان ژاله به « خیابان های دیگری از قسمت شرق تهران » کشیده شد،