پاورپوینت کامل از سیاست تا دیانت! ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از سیاست تا دیانت! ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از سیاست تا دیانت! ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از سیاست تا دیانت! ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

* سهم ما از سینما

دبیر جشنواره فیلم فجر در سال ۹۰ و از چهره های نزدیک به معاونت سینمایی وزارت ارشاد اسلامی در مصاحبه با روزنامه جوان (۲۰/۶/۹۱):

در چند سال اخیر تمسخر و استهزاء ارزش های دفاع مقدس در سینمای ایران رایج شده و این روزها می رود که تمسخر و استهزاء ارزش های دینی هم در سینما رایج شود! کسی از مسئولین به فکر نیست و برای مقابله با این مشکل راهی پیموده نشده است.

۱. گویند از نزدیکان و عزیزان وزیر ارشاد و ریاست سازمان سینمایی است و قولش حجت است و هنوز هم مشغول همکاری با وزارت ارشاد است و این یعنی: اقرار العقلا علی انفسهم نافذ ( او جائز )

۲. منظور گوینده دوران اصلاحات نبوده که توپ را به زمین “مهاجرانی” علیه ما علیه بیندازیم! منظور چند سال اخیر بوده است!

۳. و البته صحیح فرموده که کسی از مسئولین ارشاد به فکر مقابله با این وضعیت نیست! (چون اگر به فکر بودند که اجازه شیوع جسارت و اهانت و تمسخر را نمی دادند!)

۴. با این مقدمات نتیجه می گیریم که: برای مقابله،لازم است روحانیت،حاملان ارزش های دفاع مقدس (رزمندگان، جانبازان، آزادگان و خانواده های آنان )و متدینان مملکت، خود وارد صحنه شوند و بیش از این اجازه اهانت و تمسخر ارزش های اسلامی و انقلابی را به بی هنران بی تعهدی که سینمای ایران را غصب کرده اند،ندهند!

۵. و یادمان باشد که این سینما می تواند در صورت تصدی هنرمندان مومن و انقلابی،جایگاه ترویج دین و ارزش های اسلامی و انقلابی باشد! ( البته تا حدودی و نه به صورت نامحدود! )

۶. قدم اول آن است که برای نهی از این منکرات،ائمه محترم جمعه و جماعات و اساتید حوزه های علمیه و ایثارگران در حرکتی هماهنگ،وضع فعلی سینما را به چالش کشیده و از وزیر ارشاد در این خصوص توضیح بخواهند! (مگر مسئول کسی نیست که باید از او سئوال کرد؟ )

۷. قدم دوم مطالبه از نمایندگان مجلس ( بویژه اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس ) است که در جهت اصلاح سینما وارد عمل شده و برای حاکمیت شرع و اخلاق بر سینما و مجازات اهانت و تمسخر ارزش های اسلامی و انقلابی در سینما طرحی را تهیه و به تصویب برسانند،آنهم با فوریت!

۸. و البته بماند که تقصیر خودمان است! اگر کار را رها نمی کردیم و به مسئولین فعلی و قبلی اعتماد بی جا نمی فرمودیم و اوضاع فرهنگی مملکت را مراقبت و رصد می کردیم، کار به اینجا نمی رسید که مرده شور هم از فرط سختی مصیبت به گریه و ناله بیفتد!

* ظرفیت مسجد

– لابد شنیده اید که مسجدی در یکی از محلات تهران با همکاری امام جماعت و هیئت امناء و اعضای بسیج، طرح جمع آوری داوطلبانه گیرنده های ماهواره، قلیان و… را در چند نوبت اجرا کرده و هر بار مردم محله با استقبال از این طرح، خودشان آمده و گیرنده های ماهواره و قلیان و آلات متعلقه را به مسجد تحول داده اند! و البته باید شنیده باشید که تنها ابزار مسجدیان برای تشویق مردم به تحویل ادوات ممنوعه و مکروهه، زبان خوش، قول لین و اطلاع رسانی دقیق بوده است! (البته جوایزی هم به ملت داده اند که دست خالی از خانه خدا بیرون نروند!)

۱ـ آیا ما به قدرت مسجد واقفیم؟

۲ـ و آیا باور داریم که مسجد سنگر است؟

۳ـ فرض کنید که از مجموع ۵۰ هزار مسجد مملکت (عدد بیشتر از اینهاست!) نصف یا یک پنجم شان اهل فعالیت این جوری (همان جوری که در بالا گفتیم) باشند! آن وقت اوضاع فرهنگی مملکت چه جوری خواهد بود؟

۴ـ چرا اکثر مساجد ما این جوری نیستند؟ (چه هستند؟ بماند!!)

– یک مسجدی است در غرب تهران (حوالی خیابان استاد معین) که قبل از انقلاب، یک کلاس نویسندگی در آن برپا بوده! آن هم به ابتکار دو جوان متدین و علاقمند و همکاری امام جماعت و با بودجه صفر تومان! ده ها نفر از نویسندگان مشهور ادبیات داستانی پس از انقلاب (که به انقلاب و اسلام وفادار مانده اند)، محصول همان کلاس کوچک داستان نویسی آن مسجدند!

۱ـ اگر هزار تا مسجد این جوری داشتیم، آن وقت دیگر کمبودی از بابت نویسنده و شاعر و هنرمند متدین و انقلابی احساس می کردیم؟

۲ـ مگر این مسجد چه داشته که بقیه مساجد ندارند؟ (لازم به ذکر است که این مسجد بسیار معمولی و حتی مستضعفی بوده و هست! و فاقد محراب و گنبد میلیونی و میلیاردی!)

۳ـ چرا بقیه مساجد ما این جوری نیستند؟

۴ـ آیا مساجد واقعاً سنگرند؟ آیا سنگرها را حفظ کرده ایم؟

* رسانه ها، سیاست، غوره و مویز!

چند دسته اند که با یک غوره سردیشان می کند و با یک مویز گرمی شان!

دسته اول: آدم هایی که خیلی کوچکند!

دسته دوم: آنهایی که بسیار کم ظرفیتند!

دسته سوم: کسانی که بیش از حد احساساتی اند!

دسته چهارم: صدا و سیما و اغلب رسانه ها و سیاسیون مملکت ما!

مثال ۱: