پاورپوینت کامل سقوط پیامد جدایی از اهل بیت«ع» ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سقوط پیامد جدایی از اهل بیت«ع» ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سقوط پیامد جدایی از اهل بیت«ع» ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سقوط پیامد جدایی از اهل بیت«ع» ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

اشاره:

در ادامه سلسله مقالات «در آستان امامان» که برگرفته از زیارت جامعه کبیره، جامع ترین متن امام شناسی شیعی و تبلور اعتقاد معتدل به امامان است، به شرح چند فراز دیگر از این زیارت می پردازیم:

«وخاب من جحدکم»: آن کس که انکارتان می کند شکست خورده و ناکام است.

«واژه خاب»

این واژه از مصدر «خیبه» و به معنای ناکامی است. ابن فارس از لغویین عربی که در ریشه یابی لغات عربی تخصص ویژه دارد، می گوید: «خاب اصلٌ واحدٌ تدلّ علی عدم قائده و حرمان»(۱) این واژه یک معنا دارد و آن بی فایده بودن چیزی و محروم و ناکام شدن است. نظیر این معنی را قیومی، دیگر لغوی برجسته عرب گفته است.(۲) لکن نکته گفتنی این است که در این واژه از یک سو امید و آرزو مطرح است و از سوی دیگر ناکامی. به دیگر عبارت «خاب» به معنای مطلق ناکامی نیست، بلکه ناکامی در آرزوست.

واژه جحد

واژه جحود به معنای انکار است، اما نه هر انکاری، بلکه انکاری که همراه با علم و آگاهی است. جوهری -او نیز از لغویین اصیل عرب است- می گوید: «الجحود الانکار مع العلم»: جحود انکار آگاهانه است.(۳)

تفسیر جحد

موفقیت و رسیدن به آرزو مطلوب هر انسان است. به هر کس بگویید چه می خواهی؟ پاسخ همین است و بس! سخن این است که «کامروا» کیست؟ ناکام کیست؟ این دقیقاً مرتبط با هدفی است که هر کس برای خود برمی گزیند.

هدف خلقت

اینک این سئوال مطرح است که هدفی که شایسته آن است که آدمی آن را برگزیند کدام است؟ مکتب حیات بخش اسلام می گوید او کسی است که انسانیت انسان را باور کرده است و می تواند از مدت کوتاه عمر، سرمایه ابدی خود را فراهم آورد. در آیه شریفه «و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون»(۳) آمده است: جن و انس را تنها برای آن آفریدم که مرا بپرستند، یعنی «بنده خدا شدن» نهایی ترین سکوی کمال است. و این هدف است که شایسته یک انسان است.

انبیاء و امامان توفیق دستیابی به این قله را یافتند و لذا برجسته ترین وصف آنها در قرآن، وصف عبودیت است:

«…انه من عبادنا المخلصین»؛(۵) همانا او (یوسف) از بندگان به اخلاص رسیده ما بود.

«انه من عبادنا المؤمنین»؛(۶) او از بندگان با ایمان ما بود.

«واذکر عبادنا ابراهیم و اسحق و یعقوب اولی الایدی و الابصار»؛(۷) و از بندگان ما ابراهیم و اسحق و یعقوب یاد کن که توانمند بودند و اهل بینش.

جالب است بدانیم که معمولاً قبل یا بعد از وصف عبادنا، نام آن پیامبر آمده است، ولی تنها پیامبری که گویا «عبد» لقب اوست، نبی اکرم«ص» است که افضل انبیاست و از سکوی عبودیت به معراج می رود. «سبحان الذی اسری بعبده لیلاً من المسجد الحرام الی المسجد الاقصی…»: پاک است آن خدایی که شبی بنده خویش را از مسجدالحرام به مسجدالاقصی برد…(۸) و با مدال عبودیت برمی گردد: «فاوحی الی عبده ما اوحی»؛(۹) آن گاه خدا بر بنده اش وحی کرد آنچه را که وحی کرد.

کامروایی و ناکامی

مقصود از کامروا و موفق کسی است که توفیق دستیابی به این قله را بیابد و طبیعتاً ناکام کسی است که به این قله نرسد و یا حداقل در مسیر حرکت به سوی آن نباشد.

دلیل آن هم روشن است. این سرمایه سوزی، سرمایه ابدی را به تباهی کشیدن و استحاله یک انسان است و خود را خود دیدن: «ولا تکونوا کالذین نسوالله فانسیهم انفسهم…».(۱۰)

در زمین دیگران خانه مکن

کار خود کن، کار بیگانه مکن

کیست بیگانه؟ تن خاکی تو

و از برای اوست غمناکی تو

تا تو تن را چرب و شیرین می دهی

گوهر جان را نیابی فربهی

برنامه و الگو

اینک سخن این است که این هدف بلند، برنامه و الگو می خواهد. این برنامه و الگو کدام است؟ برنامه قرآن: «ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم…»؛(۱۱). بی گمان قرآن است که مردم را به استوارترین آیین رهنمون می شود و الگو اهل بیت عصمت و طهارتند.

پیامبر اکرم«ص» فرمود: «اجعلوا اهل بیتی منکم مکان الرأس من الجسد و مکان العینین من الرأس فان الجسد لا یهتدی الا بالرأس و لا یهتدی الرأس الا بالعینین»؛(۱۲) اهل بیت را همانند سر در پیکر قرار دهید و همانند چشم در سر که سر جز با دو چشم، راه را نمی یابد.

با این الگو می توانید به آن قله برسید که سالکان این مسیر و کسانی که سلوک الهی داشتند، جز با این الگوها به جایی نرسیدند. تمام سرمایه سلوکشان دلدادگی به این خاندان نور و رهروی راهشان بود.

کدام عارف را در سلسله عرفان صحیح ناب محمدی و علوی می یابید که دلداده این گل های بی خار جهان هستی و ریزه خوار خوان عرفان مولینا امیرالمؤمنین علی«ع» نباشد، بی «دعای عرفه» حضرت سیدالشهداء و سیدالساجدین«ع» و بی «مناجات شعبانیه» معنای مناجات با حضرت حق را دریافته و شیرینی نجوای با ذات مقدس ربوبی را چشیده باشد. بنابراین، کامروایی در این مکتب هم برنامه غنی دارد و هم الگوهای بی نظیر.

ناکامی و جدایی از عترت

نقطه مقابل کامروائی، ناکامی در این سلوک است که از رهگذر جدایی از قرآن و عترت می گذرد. آنان که با قرآن قهرند، نه دنیای آباد دارند و نه آخرت آباد. ممکن است از امکانات دنیوی گسترده ای برخوردار باشند، ولی ملاط زندگی سعادتمندانه را که همانا آرامش است، ندارند. مدام به بن بست می رسند و خود را بازنده می بینند. بر این اساس است که «خودکشی» در بریدگان از خدا در هر جای عالم، بازار گرمی دارد. کسی که از حضرت حق می برد و منتهای آرزویش را دنیا می بیند، وقتی به آن نمی رسد، کاخ آرزوهایش را ویران و خود را در پایان خط زندگی می بیند، یعنی مصداق آیه شریفه: «و من اعرض عن ذکری فان له معیشه ضنکاً…»؛(۱۳): و هر که از یاد من رویگردان شود، زندگانی او تنگ خواهد شد.

بن بست: ویژگی زندگی بریده از خدا

کسانی که الگویی همانند اهل بیت (ع) ندارند، قهراً الگوهایی بدلی را برمی گزینند و آن الگوها آنها را به تباهی می برند و عامل ناکامی آنها می گردند. مکتب اهل بیت«ع» و راه و سیره آنان «نور» و روشنایی محضی است که ظلمت را در آن راه نیست. منکران اهل بیت(ع) همانند کسانی هستند که برای خاموش کردن خورشید به پستوی خانه تاریک خویش پناه می برند. آنان نه تنها از تابش انوار گسترده خورشید و فواید آن بی بهره اند، بلکه اندک توانی را هم برای زیان رساندن به خورشید ندارند و نمی دانند که راه سعادت، همان راهی است که پیامبر«ص» نشان داده است و آن راه امیرمؤمنان علی«ع» و اولاد پاک و معصوم او و راه حضرت صدیقه طاهره (س) است. بنابراین، آنان که این چراغ های هدایت را می بینند و از