پاورپوینت کامل فروغی از اندیشه های قرآنی امام صادق«ع» ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فروغی از اندیشه های قرآنی امام صادق«ع» ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فروغی از اندیشه های قرآنی امام صادق«ع» ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فروغی از اندیشه های قرآنی امام صادق«ع» ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

تمام فرقه های اسلامی اتفاق نظر دارند که امام صادق«ع» در بسیاری از علوم از کلام و اعتقادات اعم از فقه و تفسیر و… پیشتاز بودند. شیخ مفید می گوید: «راویان حدیث، اصحاب مورد اطمینان حضرت صادق«ع» را با همه اختلافاتی که داشتند تا ۴۰۰۰ تن شماره کرده اند.(۱) و بیش از چهارصد اثر به ایشان و شاگردانشان منسوب است.(۲) .

امام صادق«ع» نکات کلیدی و مهمی را درباره ایات قرآن بیان فرموده اند که در اینجا به نمونه هائی اشاره می کنیم.

قرآن، جامع علوم

آیا قرآن تمام علوم بشری را در خود جای داده است؟ از ظاهر آیات قرآن فهمیده می شود که قرآن بیانگر هر تری و خشکی (لا رطبٍ ولا یابسٍ)(۳) و تبیان هر چیزی است.(۴)

علامه طباطبایی می گوید: «مراد از «هر چیزی» امور مربوط به هدایت بشر است؛ یعنی معارف حقیقی مربوط به دنیا، مبدأ و معاد، اخلاق فاصله، شرایع الهی، قصه ها و مواعظ».(۵)

در تفسیر نمونه می خوانیم:

«با توجه به وسعت مفهوم «کل شیءٍ»، به خوبی می توان استدلال کرد که قرآن بیان همه چیز است، ولی از این نکته که قرآن کتاب تربیتی و انسان سازی است که برای تکامل فرد و جامعه در همه جنبه های معنوی و مادی نازل شده است، روشن می شود که منظور از «همه چیز» تمام اموری است که برای پیمودن این راه لازم است، نه اینکه قرآن دائره المعارف بزرگی است که تمام جزئیات علم ریاضی، جغرافیایی، شیمی، فیزیک و مانند آن درآن آمده است. البته قرآن دعوت کلی به کسب همه علوم و دانش ها کرده و تمام دانش ها مشمول این دعوت کلی است. به علاوه، گاه گاهی به تناسب بحث های توحیدی و تربیتی، پرده از روی قسمت های حساسی از علوم و دانش ها برداشته است، ولی با این حال آنچه قرآن برای آن نازل نشده و هدف اصلی و نهایی قرآن را تشکیل می دهد، همان مسئله انسان سازی است و در این زمینه چیزی را فروگذار نکرده است.»(۶)

تمام این سخنان به نوعی برگرفته از سخنان امامان، خصوصاً حضرت صادق«ع» در ذیل این آیه است. آن حضرت فرمود:

«ان الله تبارک و تعالی انزل فی القرآن تبیان کل شیءٍ(۷) حتی والله ما ترک الله شیئا یحتاج الیه العباد، حتی لا یستطیع عبد ان یقول: لو کالن هذا انزل فی القرآن، الا و قد انزل الله فیه؛(۸) خداوند تبارک و تعالی در قرآن هر چیزی را بیان کرده است. به خدا سوگند، چیزی که مورد نیاز مردم بوده است، کم نگذارده است، تا کسی نگوید اگر فلان مطلب درست بود، در قرآن نازل می شد، مگر اینکه در قرآن نازل شده است.

حضرت امام باقر«ع» نیز فرمود:

«خداوند متعال چیزی را که مورد نیاز این امت است، در کتابش فروگذار نکرده است و برای رسولش تبیین کرده است و برای هر چیزی حدی قرار داده و دلیل روشنی برای آن نهاده و برای هر کسی که از این حد تجاوز کند، حد و مجازاتی قرار داده است.»(۹)

معلّی بن خیس از امام صادق «ع» نقل کرده است که فرمود: «هیچ امری نیست که دو نفر با هم در آن اختلاف کنند، مگر آنکه اصلی [برای حل آن] در قرآن وجود دارد، ولی عقول مردان به آن نمی رسد.(۱۰)

بن اعین می گوید: از امام صادق «ع» شنیدم: «من کتاب خدا را می دانم. در آن آغاز خلقت و آنچه تا قیامت خواهد بود، آمده است. در آن خبر آسمان و زمین، خبر بهشت و جهنم و خبر گذشته و حال وجود دارد و من این را به گونه ای که به کف دستم نگاه می کنم، می دانم. براستی خداوند فرمود: فیه تبیان کل شیءٍ؛ در قرآن بیان همه چیز است.»(۱۱)

در حدیث دیگری فرمود: «براستی می دانم آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است. می دانم آنچه در بهشت است و می دانم آنچه در آتش است و می دانم آنچه تا قیامت خواهد بود».

آنگاه لحظه ای ساکت شد. سپس احساس کرد که شنوندگان تعجب کرده و این سخن بر ایشان گران آمده است، بنابراین فرمود: همه اینها را از کتاب خدای عزوجل می دانم؛ زیرا خدای تعالی درباره کتابش می فرماید: تبیاناً لکل شیءٍ».(۱۲)

ابواسامه می گوید: «در محضر امام صادق «ع» بودم و در نزد او مردی از مغیریه(۱۳) هم حضور داشت که از سنت ها و مستحبات پرسش کرد، حضرت فرمود: هیچ چیزی نیست که فرزند آدم به آن محتاج باشد، مگر اینکه از طرف خداوند و رسولش رسیده است. اگر چنین نبود، خداوند به وسیله ما احتجاج نمی کرد به آنچه احتجاج کرده است. مغیری پرسید: به چه احتجاج کرده است؟ حضرت صادق«ع» فرمود: امروز دین شما را کامل و نعمت را بر شما تمام کردم».(۱۴)

از این سخن معلوم می شود که خداوند با طرح امامت دین را کامل و حجت را بر مردم تمام کرده است.»(۱۵)

تازگی قرآن

از حضرت صادق«ع» سئوال شد که چگونه قرآن با وجود انتشار یافتن و گذشتن زمان، جز تازگی چیزی بر آن اضافه نمی شود؟ فرمود: «لأن الله تبارک و تعالی لم یجعله لزمان دون زمان ولا لناس دون ناس فهو فی کل زمان جدید، و عند کل قوم غض الی یوم القیامه؛(۱۶) برای اینکه خدای بلندمرتبه آن را برای زمان خاص و مردمی خاص قرار نداده است، از این رو، قرآن در هر زمانی تازه و در نزد هر قومی جدید است تا روز قیامت».

آموختن قرآن

حضرت صادق«ع» فرمود: «ینبغی أن لا یموت المؤمن حتی