پاورپوینت کامل منظوم? اهل دل ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منظوم? اهل دل ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منظوم? اهل دل ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل منظوم? اهل دل ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل منظوم? اهل دل ۲۳ اسلاید در PowerPoint

مادر! دوباره کودک بی تاب قصه ات…

ابری است کوچه کوچه، دل من ـ خدا کند

نم نم، غزل ببارد و توفان به پا کند

حسّی غریب در قلَمَم بغض کرده است

چیزی نمانده پشت غزل را دوتا کند

مضمون داغ و واژه و مقتل بیاورید

شاید که بغض شعر مرا گریه وا کند

با واژه های از رمق افتاده آمـــدم

می خواست این غزل به شما اقتدا کند

حالا اجازه هست شما را از این به بعد

این شعر سینه سوخته، مادر صدا کند؟

مادر! دوباره کودک بی تاب قصه ات…

تا اینکه لای لای تو با او چها کند

یادش بخیر مادرم از کودکی مرا

می برد تکیه تکیه که نذر شما کند

یادم نمی رود که مرا فاطمیه ها

می برد با حسین شما آشنا کند

در کوچه های سینه زنی نوحه خوان شدم

تا داغ سین تو مرا مبتلا کند

مادر! دوباره زخم شما را سروده ام

باید غزل دوباره به عهدش وفا کند

یک شهر، خشم و کینه، در آن کوچه ـ مانده بود

دست تو را چگونه ز مولا جدا کند

باور نمی کنم که رمق داشت دست تو

مجبور شد که دست علی را رها کند…

تو روی خاک بودی و درگیر خار بود

چشمی که خاک را به نظر کیمیا کند

نفرین نکن! اجازه بده اشک دیده ات

این خاک معصیت زده را کربلا کند

زخمی که تو نشان علی هم نداده ای

چیزی نمانده سر به روی نیزه وا کند

باید شبانه داغ علی را به خاک برد

نگذار روز، راز تو را برملا کند…

گفتند فاطمیه کدام است؟ کوچه چیست؟

افسانه باشد این همه؛ گفتم خدا کند

با بغض، مردی آمد از این کوچه ها گذشت

می رفت تا برای ظهورش دعا کند

از کوچه ها گذشت و باران شروع شد

پایان شعر بود که توفان شروع شد

«حسن بیاتانی»

یاس ارغوانی

تا که با دیوار، چوبِ در تبانی می کند

قامت رعنای یارم را کمانی می کند

هرچه می پرسم از این مردم نمی داند کسی

آنچه میخی آهنی، با استخوانی می کند

دست بادِ سرد، سنگین هم نباشد باز هم

صورت یاسی جوان را ارغوانی می کند

تازگی در خانه رو می گیرد از من فاطمه

مهربان من چرا نامهربانی می کند؟

پس چرا دستی به پهلو می زند محبوب من؟

هی چرا در پا شدن یاد جوانی می کند؟

از تماشای پرستویم پریشان می شوم

تا به چشمانم نگاهی آسمانی می کند

باز کن یک بار دیگر چشم هایت را ببین

دارد اینجا زینب ات شیرین زبانی می کند

«قاسم صرافان»

عصار عصمت

خان فاطمه آن روز تماشایی بود

که فضا جلوه گر از آیت زیبایی بود

در بهاری که نسیمش نفس جبریل است

گل ناز دگری رو به شکوفایی بود

خانه ای را که خدا جلو عصمت بخشید

در و دیوار پُر از نقش شکیبایی بود

تا بیایند به تبریک محمد، جبریل

با ملائک همه در حال صف آرایی بود

به خدا! چشم خدا، دست خدا، وجه خدا

ز جگر گوش خود گرم پذیرایی بود

تا که قنداق او را به برآورد حسن

حالتی رفت در آنجا که تماشایی بود

ساکت از گریه نشد تا که حسین اش نگرفت

این دو را چون که ز آغاز شناسایی بود

دختری داشت در آغوشِ محبت، زهرا

که سراپا همه آیین زیبایی بود

دختری داشت سراپای همانند علی

زینبی داشت که ذاتش همه زهرایی بود

پنج تنِ آل عبا در دو جهان آقایند

وز شرف زینب شان وارث آقایی بود

پنج معصوم به او معرفت آموخته اند

که ز ایمان و یقین در خورِ یکتایی بود

وصف او عالم غیر معلم شده است

تا به این مرتبه اش پای دانایی بود

بود از صبر و رضا نایب خاص امام

نازم او را که به این قدر توانایی بود

کربلا صحن عشق است و در آن صحن عشق

همت زینب نستوه تماشایی بود

به علمداری صحرای بلا کرد قیام

رهبر قافل عشق به تنهایی بود

یک زن و آن همه داغ دل و آن قدر شکیب

عقل از این واقعه در چنبر شیدایی بود

دیده ام کور که شد خاک نشین ره شام

آنکه خاک در او سرم بینایی بود

«سیدرضا مؤید»

تجلی صبر خدا

خالق ز نـور آل علی کوکب آفـرید

با یُمن