پاورپوینت کامل انقلابی به گستره تاریخ ۷۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انقلابی به گستره تاریخ ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انقلابی به گستره تاریخ ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انقلابی به گستره تاریخ ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

بی پرده با تاریخ

اسفند ۵۷ و فروردین ۵۸

در پی پیروزی انقلاب، در حالی که نهادسازی به عنوان گام اول پس از پیروزی آغاز نشده بود، بحران ها یکی پس از دیگری آغاز و مرزهای شرقی و غربی کشور به فتنه ای بزرگ گرفتار شدند. هر چند فقر موروثی از نظام طاغوت در سراسر کشور به خوبی دیده می شد، ولی استعمار پیر برای مرزها اولویت ویژه ای قائل بود و در صدد بود بخش هایی از کشور را از میهن اسلامی جدا سازد. کردستان اولین منطقه ای بود که دستخوش آشوب شد و ضدانقلاب تمام توان خود را در این منطقه به کار گرفت.

ارتش در واپسین روزهای نظام طاغوت با پیوستن به انقلاب، کمر نظام ۲۵۰۰ساله را شکست و به انقلاب خدمت بزرگی کرد و این در حالی بود که گروه های چپ آمریکایی مسلک، در نخستین روزها و ماه های پس از پیروزی انقلاب، تمام تلاش خود را صرف انحلال ارتش کردند، نقشه ای که با مقاومت امام خمینی(ره) همچون سایر توطئه های دشمن نقش بر آب شد.

با مشخص شدن زمان برگزاری رفراندوم در ۱۱فروردین ۵۸، امام خمینی(ره) در اسفندماه سال ۵۷ از مردم دعوت کردند تا در انتخابات به جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد رأی دهند. این رفراندوم در روزهای دهم و یازدهم فروردین سال ۵۸ برگزار شد و بیش از ۹۸ درصد مردم ایران به جمهوری اسلامی رأی دادند.

از دیگر رویدادهای مهم فروردین ماه ۵۸ صلح سادات با رژیم صهیونیستی با میانداری کارتر بود که اعتراضات گسترده ای را در جهان اسلام به وجود آورد. دستگیری و آزادی فرزندان آیت الله طالقانی در روزهای پایانی فروردین ماه ۵۸ و سوءاستفاده ضدانقلاب از این حادثه که می رفت به فتنه ای بزرگ تبدیل شود، از دیگر حوادثی است که به آنها اشاره خواهد شد.

درخواست چپ های آمریکایی برای انحلال ارتش!

خواسته انحلال ارتش، ترجیع بند خواسته های چریک ها و منافقین در اسفندماه ۵۷ بود. آنها با این ادعا که ارتش به رژیم گذشته تعلق دارد و با تصفیه های گسترده نیز نمی توان غبار وابستگی را از چهره آن زدود، از رهبر انقلاب خواستند تا ارتش را منحل کند، خواسته ای که امام قبلاً آن را به شدت نفی کرده بود.() در یکی از بیانیه های منافقین در این زمینه آمده بود:

«امپریالیسم برای حفظ منافع خود با ایجاد ارتش ضدخلقی، سال های متمادی کوشید توسط رژیم منحط پهلوی، استبداد و خفقان را بر ملت ما تحمیل کند. اینک استبداد رخت بر بسته است، اما تا انحلال ارتش ضدخلقی و برپایی ارتشی مردمی، این پیروزی از شکست محفوظ نیست، زیرا سیستم حاکم بر این ارتش سیستمی ضدخلقی و در جهت منافع امپریالیسم است».

رجوی، سرکرده گروهک نفاق در مراسم سالگرد مصدق در ۱۵ اسفند، نظر نهایی خود را در یک جمله این گونه بیان کرد:

«ما به دنبال انهدام سیستم ارتش هستیم نه نفرات آن.»()

از سوی دیگر چریک های فدایی خلق نیز در پایان یکی از تجمعات خود در محل دانشگاه تهران، قطعنامه ای صادر و بر انحلال ارتش تأکید کردند. در بخشی از قطعنامه پایانی تجمع چریک های به اصطلاح فدایی خلق با اشاره به این موضوع که تصفیه ارتش و جایگزینی امرای قبلی با فرماندهان جدید، چاره کار نیست آمده است:

«ارتش و دستگاه های عریض و طویل اداری که ستون های رژیم وابسته به امپریالیسم به شمار می روند باید هر چه زودتر منحل شوند و ارتش نوین خلقی و ارگان های اداری نوین که پاسخگوی شرایط نوین هستند به وجود آیند.»()

امام به شدت در مقابل این توطئه ها مقاومت و شاکله ارتش را به رغم تصفیه سران جنایتکار آن که در رژیم گذشته دستشان به خون مردم مستضعف ایران آلوده بود، حفظ کرد. رهبر انقلاب با اشاره به انتصاب های صورت گرفته در پادگان ها، شهربانی و… خطاب به علما و روحانیون فرمودند:

«یکی از کمک هایی که از آقایان ساخته است این است که در این پادگان هایی که کسی را می‎گذارند و در شهربانی، در کلانتری ها که کسی را می‎گذارند، تأیید کنید. کارشکنی نکنید»()

پیروزی انقلاب و تجمعات مشکوک

در نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی و در حالی که هنوز نهادهای اداره کننده جامعه به خوبی شکل نگرفته و کار خود را در تمامی سطوح آغاز نکرده بودند، گروه های مختلفی هر روز مردم را به ادامه تظاهرات و تحصن با عناوین مختلف دعوت می کردند. گروه های چپ گرا از جمله کمونیست ها و چریک های فدایی خلق در پوشش حمایت از امام و انقلاب، از هواداران خود می خواستند به سمت مقر امام حرکت و تظاهرات کنند.

در یکی از این موارد که چریک های فدایی خلق اعلام کرده بودند در روز سوم اسفند به سمت مقر امام راه پیمایی خواهند کرد، دفتر تبلیغات امام با انتشار بیانیه ای اعلام کرد این راه پیمایی از طرف کمونیست هاست و شرکت خواهران و برادران مسلمان در راه پیمایی روز پنج شنبه و هر روز دیگری جایز نیست.()

سالگرد مصدق در احمدآباد با حضور چپ و راست

در روز ۱۴ اسفند ۵۷ اولین سالگرد مصدق بعد از پیروزی انقلاب برگزار می شود. از چند روز قبل از آن برنامه های وسیعی از سوی نیروهای ملی مذهبی و به ویژه دولت موقت برای هرچه باشکوه تر برگزار شدن این مراسم ترتیب داده شده بود.

آیت الله طالقانی هم در این مراسم به مدت نزدیک به یک ساعت سخنرانی کرد.() ایشان به نزدیکانش گفته بود که برای جلوگیری از میداند اری این گروه های فرصت طلب در مراسم آن روز شرکت و سخنرانی خود را طولانی کرده بود.

از مسعود رجوی که هواداران گروه خود را برای اولین بار پس از پیروزی انقلاب به یک اجتماع بزرگ دعوت کرده بود تا هدایت الله متین دفتری که این تجمع را وسیله ای برای اعلام موجودیت جبهه دموکراتیک ملی قرار داد، در این اجتماع حضور یافتند. آنان در کنار جبهه ملی، کمونیست های افراطی و… قصد داشتند در برابر امام خمینی جبهه جدیدی را بگشایند. متین دفتری عضو فعال کانون وکلای دادگستری و از رابطان سفارت آمریکا در ماه های آخر سلطنت پهلوی بود. وی با تشکیل یک جبهه سیاسی از چپ های مارکسیست تا راست های جبهه ملی می خواست خود را به عنوان یک شخصیت سیاسی محوری مطرح کند.()

انعکاس وسیع نظر امام در مورد حجاب اسلامی

پس از سخنان امام مبنی بر اینکه زن ها بایستی با حجاب در ادارات حاضر شوند، گروه های مختلفی به این سخنان واکنش نشان دادند. در حالی که برخی مخالفان حجاب هر روز به خیابان ها می ریختند تا مخالفت خود را نشان دهند، علی اصغر حاج سیدجوادی برادر وزیر کشور دولت موقت در مقاله ای تحت عنوان «نه استالین، نه سلطان سعید بن تیمور» الزام به رعایت حکم الهی حجاب را موجب افزایش نارضایتی ها و نیز سرخوردگی از انقلاب دانست و نوشت:

«این دستور که زن ها باید حجاب اسلامی بپوشند، به نتیجه ای جز افزایش نارضایتی و سرخوردگی از انقلاب از طرف مردم و افزایش دیگری بین مردم و مأموران کمیته ها نمی رسد».()

این سخنان و نوشته های مشابه در حالی مطرح می شدند که انقلاب ملت ایران الهام گرفته از اسلام و آیات قرآن بوده و مردم برای اجرای این احکام به شهادت رسیده و رنج ها و سختی ها را تحمل کرده بودند.

در حالی که برخی گروه های منحرف تلاش می کردند از نظرات آیت الله طالقانی برای نفی ضرورت رعایت حجاب در سطح جامعه سوءاستفاده کنند، ایشان در یک گفت وگوی رادیو تلویزیونی این مطلب را که حجاب بهانه ای است تا زنان را از ادارات برانند، مردود اعلام کرد و گفت:

«حجاب اسلامی یعنی حجاب وقار، حجاب شخصیت، ساخته من و فقیه و اینها هم نیست، نص صریح قرآن است».()

از جمهوری اسلامی تا جمهوری خلق!

یک هفته پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در ۲۹بهمن، شماری از برجسته ترین شخصیت های علمی، مذهبی و سیاسی کشور که در پیروزی انقلاب نقش مهمی داشتند و از یاران نزدیک امام محسوب می شدند، حزب جمهوری اسلامی را تأسیس کردند.()

به دنبال تشکیل حزب جمهوری اسلامی، حزب جمهوری خلق مسلمان ایران نیز اعلام موجودیت کرد. آیت الله شریعتمداری از مراجع تقلید از حامیان اصلی این حزب محسوب می شد.(). و ()

بسیاری از اعضای مؤسس این حزب از جمله سید هادی خسروشاهی به زودی و با روشن شدن مشی آمریکایی و ضد ملی خلق مسلمان از آن کناره گرفتند و اعلام برائت کردند.

در ماه های آینده زیاد از این حزب خواهیم شنید.

هرکسی مسلمان است باید طالب جمهوری اسلامی باشد

یکی از مأموریت های محوله به دولت موقت از سوی امام، زمینه چینی برای برگزاری رفراندومی بود که براساس رأی مردم، شکل نظام آینده کشور را مشخص می کرد. در روز۹ اسفند ۵۷ اعلام شد که رفراندوم قطعاً در روز جمعه ۱۰ فروردین ماه سال آینده انجام خواهد شد.()

در حالی که گروه های مختلف از مردم می خواستند به جمهوری، جمهوری دموکراتیک، جمهوری دموکراتیک اسلامی و… رأی بدهند، امام خمینی بارها اعلام کردند مسلمانان باید به جمهوری اسلامی رأی دهند.

در ادامه به برخی از نظرات امام در این زمینه که در اسفند ماه ۵۷ اعلام شدند، اشاره می شود:

ـ آنکه ملت ما می‎خواهد جمهوری اسلامی است نه جمهوری فقط، نه جمهوری دمکراتیک، نه جمهوری دمکراتیک اسلامی؛ «جمهوری اسلامی»

ـ رأی من حکومت جمهوری است، «جمهوری اسلامی» است. هر کسی که تبعیت از اسلام دارد، باید جمهوری اسلامی بخواهد. لکن، تمام مردم آزادند که آرای خودشان را بنویسند و بگویند که ما رژیم سلطنتی می‎خواهیم، بگویند که ما برگشت محمدرضا پهلوی را می‎خواهیم؛ آزادند! بگویند که ما رژیم غربی می‎خواهیم. جمهوری باشد، لکن اسلام نباشد.()

ـ آنهائی که در نوشتجاتشان از «جمهوری» دم می‎زنند ـ فقط جمهوری ـ یعنی اسلام نه. آنهایی که «جمهوری دمکراتیک» می‎گویند، یعنی جمهوری غربی، جمهوری اسلامی نه، آنها می‎خواهند باز همان مصایب را با فرم دیگر برای ما به ‎بار بیاورند. آنها اصلاً در این نهضت دخالت نداشتند.()

ـ هم شما باید رأی بدهید. رأی به جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد.()

تحریم کنندگان اولین انتخابات

جبهه دموکراتیک ملی، چریک های فدایی خلق و چند جمعیت دیگر از جمله گروه هایی بودند که اولین انتخابات جمهوری اسلامی را تحریم کردند. جبهه دموکراتیک ملی طی بیانیه ای نحوه برگزاری رفراندومی را که از سوی دولت در باره تعیین نوع رژیم آینده کشور اعلام شد، غیردموکراتیک خواند و اعلام داشت اگر رفراندوم به همین شیوه برگزار شود، نیروهای مترقی، از جمله ما در انتخابات شرکت نخواهیم کرد.

سازمان چریک های فدایی خلق ایران نیز طی بیانیه ای اعلام کرد به دلیل اینکه طرح سئوال رفراندوم یکجانبه و مستبدانه است و دولت نیز قادر به تضمین آزادی برای همه نیروهای سیاسی نیست، این سازمان در رفراندوم شرکت نخواهد کرد.

سرانجام در روزهای دهم و یازدهم فروردین ۵۸ رفراندوم در سراسر کشور برگزار شد و بر اساس نتایج اعلام شده، حکومت ایران با رأی بیش از ۲۰ میلیون ایرانی «جمهوری اسلامی» شد. حداقل سن رأی دهندگان در این انتخابات ۱۶سال بود و ۲/۹۸ درصد از شرکت کنندگان به جمهوری اسلامی رأی دادند.

تجزیه طلبی تحت نام خودمختاری

به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی در گوشه کنار کشور، از سیستان و بلوچستان گرفته تا کردستان و روز بعد خلق عرب، زمزمه های تجزیه طلب