پاورپوینت کامل برکات خدمت به خلق خدا ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برکات خدمت به خلق خدا ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برکات خدمت به خلق خدا ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل برکات خدمت به خلق خدا ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

اشاره:

مواسات یا رسیدگی به امور دیگران و گره گشائی از کار آنان، از جمله مواردیست که در قرآن و روایات مکررا مورد تاکید و سفارش قرار گرفته است. علاوه بر آثار معنوی که بر مواسات مترتب است، در پرتو آن تحرک و نشاط جامعه تقویت شده و روحیه خودمحوری و تنهائی که ماحصل جوامع متکی بر اندیشه مادیگرائی است از جامعه رفع می شود. متأسفانه امروزه این فضیلت گرانسنگ در جامعه ما بخصوص در کلان شهرها که بیشتر در معرض فرهنگ غرب هستند، تضعیف شده و مشکلات بسیاری را به بار آورده است.

امید است ماه مبارک رمضان فرصتی باشد برای توجه بیشتر و نصب العین قرار دادن آموزهای غنی اسلامی کمرنگ شده در جامعه اسلامی.

بازشناسی قانون «مساوات» از منظر اسلام

قانون مساوات در اسلام به این معناست که احکام تشریعی و تکالیف الهی، برای همه لازم الاجرا هستند. به عبارت دیگر، عمل به هم احکام دین نظیر نماز، روزه، حج، خمس و زکات برای یکایک مسلمانان واجب است و رعایت قوانین اسلام اعم از عبادی، تجاری، سیاسی، اجتماعی، جزائی و امثال آن مربوط به هم افراد است. به عبارت روشن تر، براساس قانون مساوات، همه در برابر قانون یکسانند و اگر شرع مقدّس، تکلیف یا قانونی وضع کرد، همه از پیامبر اکرم و ائم طاهرین«صلوات الله علیهم» گرفته تا مراجع تقلید و حاکم اسلامی و مردم عادی در برابر آن مساویند و همگان باید آن را به جای آورند.

بازشناسی قانون «مواسات» از منظر اسلام

قانون مواسات به معنای برادری، هماهنگی، به فکر یکدیگر بودن و کمک به همدیگر است و نسبت به سایر احکام، بدان تأکید بیشتری شده است؛ لذا در آیات متعددی از قرآن کریم و در روایات فراوانی، سفارش شده است که همه باید به یکدیگر کمک کنند، به فکر یکدیگر باشند، گرفتاری دیگران را گرفتاری خود بدانند و از غم دیگران، غمناک و از شادی دیگران شاد باشند و بالاخره هم امت اسلام باید همچون یک بدن واحد و هر مسلمان باید عضوی از این پیکره باشد، خود را عضو خانواد عظیم اسلامی بداند و همان طور که اعضای یک خانواد کوچک، یعنی زن و شوهر و فرزندان به فکر یکدیگرند، هم مسلمانان باید چنین باشند؛ به گونه ای که رنج هر فرد، رنج همه و راحتی هر عضو، راحتی هم اعضا محسوب شود.

امام صادق «سلام الله علیه» می فرمایند: مؤمن برادر مؤمن است و هر دو عضو یک بدنند و اگر عضوی ناراحت شود، رنج و درد آن به دیگر اعضا سرایت می کند. «الْمُؤْمِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ کالْجَسَدِ الْوَاحِدِ إِنِ اشْتَکی شَیئاً مِنْهُ وَجَدَ أَلَمَ ذَلِک فِی سَائِرِ جَسَدِهِ»(۱)

سعدی نیز مضمون این روایت شریف را با شیوایی به شعر در آورده است:

بنی آدم اعضای یک پیکرند

که در آفرینش زیک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

تو که از محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامت نهند آدمی

افزون بر این، در بیان نورانی پیامبر گرامی«صلی الله علیه وآله و سلّم»، از تارک قانون مواسات، سلب اسلام شده است: «مَنْ أَصْبَحَ لَا یهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیسَ بِمُسْلِمٍ»(۲)

برکات عمل به قانون مواسات

عمل به قانون مواسات و خدمت به خلق خدا و به عبارت دیگر کمک به دیگران، به فکر دیگران بودن، غمی از غم های دیگران را برداشتن و گره از کار کسی گشودن، فضائل و برکات فراوانی دارد، از جمله اینکه برای دستیابی انسان به حسن عاقبت بسیار مفید است. یعنی کسی که خدمت به خلق خدا می کند، ذلّت بعد از عزّت و ورشکستگی مالی پیدا نخواهد کرد. چنین کسی به بلای انحراف فکری و اعتقادی گرفتار نمی شود و هنگام مرگ، می تواند ایمانش را با خود به سرای باقی ببرد. افزون بر این، عمل به قانون مواسات، موجب تأمین آیند فرزندان انسان نیز می شود و مانع انحراف آنان می گردد.

برخی از وجوه تمایز قوانین مساوات و مواسات

یکی از وجوه تمایز قانون مساوات و قانون مواسات این است که عمل به قانون مواسات به انداز توان انسان است. مثلاً در خصوص پرداخت خمس و زکات، پرداخت بیش از حد واجب این دو فریضه، مطلوب است، امّا واجب نیست و کسی برای عدم پرداخت بیش از آن، مؤاخذه نخواهد شد؛ در حالی که در انفاق و خدمت رسانی به خلق خدا اعم از مادی و معنوی تا وقتی که آدمی قدرت و توان دارد، واجب است به یاری دیگران بشتابد و کوتاهی در این وظیفه، بازخواست دارد.

قرآن کریم در باب زکات واجب می فرماید: «خُذْ خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَهً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکیهِمْ»(۳). همچنین حدّ خمس را مشخّص کرده و می فرماید: «وَاعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَی ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ»(۴)، هر مسلمانی، اگر دخلش از خرجش بیشتر باشد، باید خمس آن اضافه را بپردازد. خمس فعلاً متعلّق به حضرت ولی عصر«ارواحنافداه» است که آن حضرت، دریافت آن را به مجتهد جامع الشّرایط مربوط دانسته اند.

امّا هنگامی که قرآن به انفاق می رسد، در آیات چندی می فرماید: «وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ ینْفِقُونَ»(۵)، یعنی از هرچه روزیشان کردیم، انفاق می کنند. همچنین در خصوص کسانی که قدرت مالی ندارند، می فرماید که هرچه می توانند باید انفاق کنند. «لِینْفِقْ ذُو سَعَهٍ مِنْ سَعَتِهِ وَ مَنْ قُدِرَ عَلَیهِ رِزْقُهُ فَلْینْفِقْ مِمَّا آتاهُ اللَّهُ»(۶)

تفاوت دیگر قانون مواسات و قانون مساوات در این است که عمل به قانون مساوات با اجبار حکومت اسلامی همراه است، ولی عمل به قانون مواسات، به رغم وجوب، داوطلبانه و خودجوش است. مثلاً حکومت اسلامی وظیفه دارد در صورت توان، خمس و زکات مردم را از آنان بگیرد، چنان که وقتی آی زکات نازل شد، پیغمبر اکرم«صلی الله علیه وآله و سلّم» افرادی را به سوی مردم می فرستادند و آنان مأمور بودند که زکات بگیرند و نزد آن حضرت بیاورند، امّا در خصوص انفاق، چنین وظیفه ای بر عهد حکومت نیست.

وجه تمایز دیگر این دو قانون، آن است که کوتاهی در پرداخت واجبات مالی قانون مساوات نظیر خمس و زکات، مال انسان را مخلوط به حرام می کند، امّا کوتاهی در انفاق و عمل به قانون مواسات، گرچه گناه است، ولی مال را حرام نمی کند. مثلاً اگر کسی خمس اموال خود را بدهکار باشد، با آن مبلغ نمی تواند خانه بخرد و در آن خانه نماز بخواند، زیرا امام زمان«ارواحنافداه» در آن خانه شریک هستند. در باب زکات نیز، در صورت عدم پرداخت، فقرا در مال او شریکند و مالی که زکات در آن باشد، مخلوط به حرام است. حال اگر همین شخص، خمس یا زکات خود را بپردازد، ولی انفاق نکند، مال او، مال حرام نیست و شریکی در آن ندارد، امّا از آن جهت که به یکی از واجبات مهم و مورد تأکید اسلام عمل نکرده، در مقابل خداوند متعال و بندگان او مسئول است و حتماً مؤاخذه خواهد شد.

آنچه برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند و. ..

در چندین روایت از قول پیامبر اکرم و ائم طاهرین«صلوات الله علیهم» نقل شده که در پاسخ به این سئوال که مسلمان واقعی یا شیع حقیقی کیست؟ فرموده اند: مسلمان واقعی و شیع حقیقی کسی است هرچه برای خود می پسندد، برای دیگران هم بپسندد و هرچه را برای خود نمی خواهد و نمی پسندد، برای دیگران نیز نپسندد: «وَ یحِبُّ لَهُ مَا یحِبُّ لِنَفْسِهِ وَ یکرَهُ لَهُ مَا یکرَهُ لِنَفْسِهِ»(۷)

آنکه نمی خواهد و نمی پسندد که محتاج باشد، باید به همان اندازه احتیاج دیگران را رفع کند. کسی که نمی خواهد فرزندانش در مضیقه باشند، به هر اندازه که می تواند باید کمک کند تا فرزندان دیگران در مضیقه نب