پاورپوینت کامل پیروزی نهضت باصلابت امام خمینی در نخستین گام ها ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیروزی نهضت باصلابت امام خمینی در نخستین گام ها ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیروزی نهضت باصلابت امام خمینی در نخستین گام ها ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیروزی نهضت باصلابت امام خمینی در نخستین گام ها ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

تصمیمی هوشیارانه در برابر مصوبه ای خائنانه

هدف از تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی که در مهر ش. در جراید و مطبوعات انتشار یافت موارد ذیل بود:

ـ ارزیابی میزان هوشیاری سیاسی علما و پیش بینی مخالفت های لازم

ـ آماده کردن زمینه هایی برای کمرنگ و حتی محو کردن نقش مذهب در کشور

ـ توطئه دستبرد به قانون اساسی و تغییر و تبدیل برخی از مواد قانونی که مانع نقشه های پلید دربار و هیئت حاکمه بود.

ـ فراهم آوردن زمینه هایی به منظور اعطای پست های حساس به دست اقلیت های مذهبی که نقش ستون پنجم را در کشورهای اسلامی ایفا می کردند.

ـ مقدمه چینی برای پیوستن به غاصبان قدس شریف و هماهنگی با صهیونیست ها

ـ رژیم شاه خود باعث گردید که زنان از ضروری ترین و ابتدایی ترین حقوق خود محروم شوند، ولی با عنوان فریبنده آزادی بانوان، به اساس قانون مشروطه تجاوز کرد تا گناه عقب افتادگی و حرمان زنان را متوجه اسلام و قانون اساسی ایران کند.

ـ شاه با تصویب این لایحه، پایگاه فرمانروایی خود را در میان خانواده ها به کار می گرفت و انتظارات امریکا را با دیده تمکین پاسخ می گفت.

ـ ایجاد محکی در توان و کیفیت بالقوه و بالفعل برای اقدامات آینده()

ـ شاه از این رهگذر درصدد بود در میان جامعه روحانیت شکاف پدید آورد و نیز نزد افکارعمومی، علما را مخالف ترقی خواهی، توسعه طلبی و منفور جلوه دهد.

با اعلام این تصویب نامه که بوی خیانت و نیرنگ می داد، فرصت بسیار مناسبی برای امام خمینی به وجود آمد تا رسالت تاریخی و وظیفه اسلامی خود را آغاز و از این مصوبه ضداسلامی، به عنوان انگیزه ای برای بیداری و به حرکت درآوردن امت مسلمان بهره برداری کند؛ از این رو، بی درنگ علمای طراز اول را به نشست اضطراری و گفت وگو پیرامون این توطئه فراخواند. ساعتی بعد اولین جلسه علمای قم در منزل مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری (مؤسس حوزه علمیه قم) تشکیل شد. امام خمینی در این جلسه محورهای ذیل را مطرح ساخت:

ـ ترسیم دورنمای و وحشت بار آینده

ـ نقشه های خانمان سوز و مخرّب رژیم شاه و مأموریت او در پاسداری از منافع استکبار جهانی که با نابودی اسلام و ملت مسلمان همراه بود.

ـ توطئه های خطرناکی که در پشت پرده علیه اسلام در دست اجرا بود که این تصویب نامه نمونه بارز و بازگوکننده آن بود.

ـ امام مسئولیت خطیر علما و زعمای روحانیت را در این عصر تاریک در برابر نقشه های خطرناک ایادی استکبار علیه اسلام و استقلال کشورهای اسلامی را یادآور شد و هشدار داد اگر در مقابل این خطرات سکوت و مسامحه کنیم و یا کوتاه بیاییم، اسلام و امت اسلامی در معرض سقوط و زوال قرار می گیرند و ما در برابر قرآن و رسول اکرم «ص» مسئول خواهیم بود.()

به دنبال تذکرات و بیانات بیدارکننده امام خمینی و سخنان دیگر مراجع حاضر در جلسه مذکور و تبادل نظر درخصوص مفاد تصویب نامه، تصمیم های ذیل اتخاذ شدند:

الف) طی تلگرافی به شاه، مخالفت علمای اسلام با محتوای تصویب نامه اعلام گردد و لغو فوری آن درخواست شود که این موضوع اجرا شد و علمای قم در مهر ش در تلگراف هایی خطاب به شاه، مخالفت با تصویب نامه را مورد توجه قرار دادند.

ب) طی نامه و پیغام خطاب به علمای تهران و شهرستان ها عوارض ناگوار و غیرقابل اغماض تصویب نامه بازگو شود و برای مقابله با آن از این بزرگان دعوت به عمل آید.

ج) هر هفته یک بار و در صورت لزوم بیشتر جلسه مشاوره و تبادل نظر میان علمای قم برگزار شود.()

امام خمینی علاوه بر مخابره تلگراف هایی خطاب به شاه و نخست وزیر وقت (اسدالله علم) طی نامه هایی خطاب به علما و مقامات روحانی تهران و نواحی دیگر و حتی علمای خارج از کشور خطرهایی را که اسلام و استقلال مسلمانان را در جهان اسلام تهدید می کند، گوشزد کرد و اقشار گوناگون مردم را به استقامت، اتحاد و همکاری فراخواند و از آغاز اعتراض علیه مصوبه دولت عَلَم با شیوه ای مطلوب و خردمندانه و برنامه ریزی شده به سوی تحولی فکری و تأثیرگذار در جامعه اسلامی پیش رفت. به دنبال اعتراض امام خمینی و دیگر مراجع، موج نارضایتی در میان عموم مردم پدیدار گردید و آنان مخالفت خود را با رژیم پهلوی اعلام داشتند و از موضع گیری علما و مراجع تقلید درباره مفاد مخدوش مصوبه انجمن های ایالتی و ولایتی حمایت کردند.

واکنش روحانیون مبارز و در رأس آنان امام خمینی و پیروان آن بزرگان، برای رژیم غیرمنتظره و در آن مقطع زمانی دور از انتظار بود، به خصوص تلگراف امام به شاه که حاوی عبارتی چون عَلَم می خواهد دین اسلام را از رسمیت بیندازد، مخالف صریح قرآن عمل کرده و به دستورات الهی گردن ننهاده و قانون اساسی را زیر پا گذاشته است، بود.

از این رو واهمه و ترس از گسترش دامنه اعتراض ها و انتقادها که نوک تیز آن در اصل متوجه شخص شاه بود، هیئت حاکمه را به فکر چاره اندیشی انداخت.()

گسترش اعتراضات و عقب نشینی رژیم

عقب نشینی رژیم استبدادی و به دنبال آن اعتراض علما با راه پیمایی و بستن بازار و ایراد سخنرانی در مساجد استمرار یافت و عده ای از مردم به عنوان مخالفت با مصوبه مذکور در منازل علما تحصن کردند.

بدین ترتیب، موج اعتراضات به محافل عمومی و مساجد کشیده شد. مردم با روحانیون تماس می گرفتند و کسب تکلیف می کردند. حتی نفرت اقشار گوناگون از این مصوبه ضددینی از محافل مذهبی و بازاریان متدین گذشت و به مرکز دانشگاهی و علمی هم رسید و سیل نامه ها و تلگراف ها از طبقات مختلف به سوی دربار، نخست وزیر و مراجع سرازیر گردید. خطبا، وعاظ در مجامع عمومی این موضوع را مورد بحث، نقد و تحلیل قرار می دادند و متن تلگراف ها را که از صدها مورد می گذشت بر فراز منابر قرائت می کردند،() اما رژیم مطبوعات را به شدت تحت کنترل داشت که مبادا در این باره کوچک ترین خبری و گزارشی بنویسند و می کوشید موضوع را ناچیز جلوه دهد تا با مسامحه و تعلل، روحانیون را از مبارزه و مقاومت خسته کند و آنها مسئله را به فراموشی بسپارند.

سرانجام هیئت حاکمه متوجه شد تهدید و ارعاب و اختناق شدید، علما را از مبارزه بازنمی دارد، ولی کانون اصلی و قله این اعتراض ها و مخالفت ها را شناسایی کرد و متوجه شد شخصیتی که با موضع گیری های شدید خود، دیگران را تحت الشعاع نظرات خود قرار می دهد، امام خمینی است. رژیم صلاح نمی دید در این باره واکنش مسلحانه نشان بدهد و با گلوله و مسلسل مانع اعتراض های عمومی و خشم مردم گردد، در نتیجه حیله گرانه درصدد برآمد تا صفوف علما را از هم جدا و بنا بر تفکر موهوم خود امام را منزوی کند و دیگران را با تعریف و تمجید راضی سازد؛ به همین جهت نخست وزیر وقت، اسدالله علم، بعد از یک ماه و نیم که هیچ گونه پاسخی به تلگراف ها نداد و حتی در سخنرانی هایش لحن تهدیدآمیز داشت، ناگهان تلگرافی برای سه نفر از مراجع مخابره کرد و در آن خاطرنشان ساخت نظر دولت در مورد شرط مسلمان بودن انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان همان دیدگاه علمای اعلام است، سوگند هم با قرآن مجید است و در مورد شرکت بانوان در انتخابات هم دولت نظر علما را به مجلس سنا و شورای ملی تسلیم می کند و منتظر تسلیم آنان خواهد بود.()

این اقدام اولین موضع گیری و واکنش رسمی رژیم علیه امام خمینی به شمار می آید و می توان آن را در جواب