پاورپوینت کامل رابطه و تأثیرگذاری متقابل عقل و ادب ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رابطه و تأثیرگذاری متقابل عقل و ادب ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رابطه و تأثیرگذاری متقابل عقل و ادب ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رابطه و تأثیرگذاری متقابل عقل و ادب ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

اشاره:

رابطه ادب با عقل چنان بدیهی و تنگاتنگ است که بی ادبی در فرهنگ قرآن و سیره اولیاء و انبیاء به سفاهت تعبیر شده و در جهت تأدیب انسان ها روایات و احادیث فراوان نقل شده اند که در این سلسله بحث ها بدانها پرداخته شده است.

ادب به عنوان یکی از موضوعات اخلاقی و معرفتی به دو بخش تقسیم می‎شود: ادب انسانی که ریشه در عقل عملی دارد و ادب الهی ریشه در عقل نظری. اگر انسان همسو با حاکمیت عقل عملی رفتار کند و بر اساس آن صاحب روش رفتاری شود، از نظر انسانی با ادب شده است و اگر در بستر عقل نظری از مرزهای شناخته شد الهی حفاظت عملی نماید، به ادب الهی رسیده است.

رابط عقل و ادب تنگاتنگ و مستقیم است و می توان گفت ادب به یک معنا ثمره و نتیج عقل است. در روایت آمده است: «الْآدَابُ تَلْقِیحُ الْأَفْهَامِ وَ نَتَائِجُ الْأَذْهَان »؛() روش‎های رفتاری انسان ثمر نگاه ها و برداشت ها و نتیج بُعد عقلانی اوست. مراد از «ذهن»، بعد عقلانی انسان است.

ادب بر شکوفایی عقل تأثیر دارد. در روایت دیگری آمده است: «إِنَ بِذَوِی الْعُقُولِ مِنَ الْحَاجَه إِلَی الْأَدَبِ کمَا یظْمَأُ الزَّرْعُ إِلَی الْمَطَرِ»؛() احتیاج موجودات عاقل به ادب، مانند احتیاج گیاه به آب است و عقل آنگاه مُثمر ثمر خواهد بود که همراه با رفتار نیکو باشد و ادب از آن نشأت بگیرد. به یک معنا ادب، موجب شکوفایی و رشد عقل می شود.

روایت به این نکته نیز اشاره می کند که موجود دارای عقل امّا بی ادب، با موجودی که عقل ندارد مساوی است. عقلی که در کنارش ادب نباشد، با بی‎عقلی فرقی نمی کند، چون فایده و کارایی ندارد.

در روایت دیگری با صراحت کامل به نیازمندی عقل، نسبت به ادب اشاره شده و آمده است: «کلُّ شَی ءٍ یحْتَاجُ إِلَی الْعَقْلِ وَ الْعَقْلُ یحْتَاجُ إِلَی الْأَدَب »؛() هر چیزی احتیاج به عقل دارد و عقل نیز محتاج ادب است.

وجه تمایز انسان و حیوان در «عقل و ادب» است

چگونه می‎توان بر روی موجودی نام «انسان» گذاشت که رفتارش با یک حیوان فرقی نمی کند و ادب انسانی ندارد؟ انسانیت که به مستوی القامه بودن نیست. وجه امتیاز انسان نسبت به حیوانات داشتن عقل و تشخیص خوب و بد است و نشانه های بروز و ظهور این قوّ تشخیص نیز در رفتار انسان نمایان می شود، لذا هر انسانی باید به یک روشِ رفتاریِ خاص دست پیدا کند که از عقلش نشأت می گیرد، وگرنه با حیوان تفاوتی نخواهد داشت. همان طور که حیوان در رفتار خود هیچ مرزی نمی شناسد، چنین شخصی نیز حدّ و مرزی را که عقل برایش مشخّص می سازد، رعایت نمی کند و مانند یک حیوان افسارگسیخته رفتار می کند.

البتّه کسی که رفتاری صحیح و عقلانی ندارد، از حیوان هم بدتر است، چون گاهی اوقات می توان به دهان برخی از حیوانات افسار زد، در مزرعه از آنها کار کشید، به زور جلویشان را گرفت، امّا با انسانی که هیچ مرزی را نمی شناسد، نمی توان چنین کاری کرد. پس ادب مخصوص موجوداتی است که عقل دارند و در غیر آنها یافت نمی شود.

معیار ارزشی انسان در روایات

یک دسته از روایات به این نکته اشاره دارند که اگر بخواهیم بفهمیم ارزش یک انسان چقدر است، باید به هدف‎گیری او نگاه کنیم. علی«ع» در روایتی فرمود: «قَدْرُ الرَّجُلِ عَلی قَدْرِ هِمَّتِه()»؛() ارزش شخص به مقدار همّت او است. یا در جایی فرمودند: «مَنْ شَرُفَتْ هِمَّتُهُ عَظُمَتْ قِیمَتُهُ»؛() کسی که هدفش شریف باشد قیمت و بهایش زیاد است. در روایت دیگری آمده است: «إنَّکَ مُقَوِّمٌ بِأدَبِکَ»؛() اگر بخواهند تو را تقویم کنند، یعنی روی تو ارزش بگذارند به سراغ ادب تو می‎روند. «إِنَ هَذَا الْعِلْمَ وَ الْأَدَبَ ثَمَنُ نَفْسِک فَاجْتَهِدْ فی تَعَلُّمِهِمَا فَمَا یزِیدُ مِنْ عِلْمِک وَ أَدَبِک یزِیدُ فی ثَمَنِک وَ قَدْرِک»؛() ادب موجب تعالی قدر انسان می‎شود.

همسوئی هدف و ادب در تعیین ارزش انسان

ادب روش رفتاری انسان است و جنب عملی دارد. منظور از «روش» هم نوع خاص عمل کردن است که شخص در شرایط مختلف انجام می‎دهد و از آن تخلف نمی کند. اعمال و رفتارهای روشمند انسان چه رابطه ای با هدف گیری‎های او دارد؟ رفتار انسان گویای هدف اوست و روش رفتاری خاص، انسان را به اهداف معینی می رساند. به تعبیر دیگر اعمال انسان، انعکاسی از هدف‎گیری های او هستند. اگر رفتار و روش رفتار فرد، الهی باشد، هدفش نیز الهی است و اگر مادی باشد، هدف نیز مادی است.

گاهی انسان مادیات را از مسیر شریفی کسب می کند و لذا روش رفتاری انسانی را به کار می بندد. «به دست آوردن مادیات به صورت شرافتمندانه» مانع