پاورپوینت کامل گذری بر زندگی و اندیشه شیخ بهایی ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گذری بر زندگی و اندیشه شیخ بهایی ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گذری بر زندگی و اندیشه شیخ بهایی ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گذری بر زندگی و اندیشه شیخ بهایی ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

جامع کمالات انسانی و علمی

به دیدار فاضلی فرزانه و دانشوری گرانمایه می رویم که همه معارف و کمالات انسانی را در وجود خویش گرد آورده بود. عالمی عامل با شهرتی جهانی که نه تنها علمای مسلمان، توانایی های علمی و فکری او را ستوده اند، بلکه دانشمندان و حکمای دیگر نقاط جهان نیز از ابتکارات، خلاقیت ها و تولیدات علمی او اظهار شگفتی و حیرت کرده و وی را در زمره مشاهیری چون ابن سینا، زکریای رازی، خواجه نصیر طوسی و ابوریحان بیرونی قلمداد نموده اند؛ زیرا در دورانی که قاره اروپا در آتش جهل، خرافات و تعصب می سوخت، امثال شیخ بهایی با اندیشه های تابناک خود، جوامع گوناگون را با نور دانش و اندیشه، آذین بسته بودند.

آن فرزانه سیاستمدار در لباس زهد و پارسایی، چون چشمه ای جوشان و با صفا از ارتفاعات جبل عامل لبنان به سوی دشت های تشنه ایران جاری گردید، در اصفهان به امداد دولت شیعه صفوی شتافت و به رویش معرفت و فضیلت اقدام نمود. ستاره ای پرفروغ که آزادگی و ساده زیستی را به زر، زور و تزویر برتری داد و با سلاح علم و ایمان، از مرزهای مکارم ناب اهل بیت(ع) حراست کرد.

آنچه بیش از هر چیز در زندگی این عالم ربانی جلب توجه می کند و انسان را در برابر عظمت او خاضع می نماید، جامعیت و گستردگی معلومات و اطلاعات اوست. او به قول خودش قابلیت پذیرایی و هضم تمام علوم و فنون را به دست آورد و در مباحث علمی و جدال های احسن بر هر ذی فنونی چیره گردید. [۱]

از این رو، مورخین و شرح حال نگاران، وی را اقیانوس مواجی دانسته اند که امواج فضیلت را به ارمغان آورد. او دریای متلاطمی است که دیگر دانشوران، ریزه خوار سفره کمالاتش بودند: «او کوه معارفی بود که هیچ توفانی آن را به لرزه درنمی آورد و ماه بدری بود که در محاق قرار نمی گرفت». [۲]

در وصف او نوشته اند: «شیخ بهایی استاد فقیهان، پرورش دهنده حکیمان، رئیس ادیبان، علامه روزگار، نابغه عصر و شیخ الاسلام مسلمین است. او فقیهی است اصولی، محدثی رجالی، مفسر ریاضی دان، حکیم متکلم، شاهد ماهر، جامع علوم عقلی و نقلی و مسلط بر دانش های غریبه که در معارف متنوع، گوی سبقت را از همگان ربوده است. جلالت مقامش را موافق و مخالف عوام و خواص تأیید کرده اند». [۳]

اگرچه اطلاعات وسیع شیخ بهایی به شهرت او کمک کرد و سیاحتش در نواحی گوناگون او را نامدار ساخت، اما به نظر می رسد آنچه بدین قله معرفت، اهمیت ویژه ای می بخشد، این است که با وجود رسیدن به مقامات دنیوی و مسئولیت های مهم سیاسی و اجتماعی، از هرگونه غرور، خودخواهی، جاه طلبی اجتناب و از زخارف دنیوی اعراض کرد و دولت فقر را بر هرگونه قدرت سیاسی ترجیح داد و با آنکه مناصب حکومتی مهمی را به عهده گرفت، با وارستگی ویژه ای سیر معنویت را با موفقیت کرد.

خود می گوید:

من آن یگانه دهرم که وصف فضل مرا

نوشته منشی قدرت به هر در و دیوار

به هر دیار که آیی اشارتی شنوی

به هر کجا که روی ذکر من بود در کار[۴]

خاندان و خانواده

بهاءالدین محمد فرزند عزالدین حسین فرزند عبدالصمد معروف به شیخ بهایی در خاندانی دانشور و پارسا که همگی از معاریف جهان اسلام بودند نشو و نما یافت. این سلسله در جبل عامل لبنان می زیستند و به حارث بن عبدالله همدانی (متوفی هجری) نسب می بردند. او از یاران باوفای حضرت علی(ع) بود که علاوه بر ایمان و پرهیزگاری و مجاهدت در راه خدا، در بین یاران امیرمؤمنان(ع) به تخصص در دانش فقه و بحث ارث معروف بود. معارف متداول را از محضر پیشوای پرهیزگاران امام علی(ع) آموخت و نزد آن حضرت بسیار عزیز و محترم بود. مواعظ آن امام همام خطاب به وی بیانگر جایگاه رفیع اوست. [۵]

شیخ بهایی بعدها برای شاگرد خود علامه محمدتقی مجلسی (پدر علامه مجلسی) گفت: «پدران من در جبل عامل اهل زهد و عبادت بودند و به برکت این حالات، از فروغ معنوی، مقامات قدسی و کرامت های الهی بهره می بردند». [۶]

عزالدین حسین (والد شیخ بهایی) متولد روستای جبع از توابع بعلبک لبنان در هجری، شاگرد و یار و همراه شهید ثانی بود که بعد از شهادت استادش به دست دربار عثمانی، از لبنان به ایران هجرت کرد و در اصفهان به تدریس اشتغال ورزید تا آن که توسط شاه طهماسب صفوی به قزوین (مرکز حکمرانی این سلسله) فراخوانده شد و به سمت شیخ الاسلامی دولت صفویه منصوب گردید و مدت هفت سال در این مقام باقی ماند.

شیخ عزالدین مدت هشت سال در منطقه هرات به ترویج و نشر معارف اهل بیت(ع) پرداخت و به سعی و اهتمام او کثیری از اهالی این منطقه با مبانی مذهب تشیع آشنا گردیدند و به آن گرویدند. سپس به زیارت خانه خدا رفت و در راه بازگشت بر اثر رؤیایی صادق، عازم سرزمین بحرین گردید و تا پایان عمر در این قلمرو به ترویج تعالیم قرآن و عترت پرداخت. از او تألیفاتی در فقه، کلام، حدیث و ادبیات باقی مانده است. عزالدین در هجری درگذشت. [۷]

فصل رویش

محمد (شیخ بهایی) در ذی الحجه به دنیا آمد. هفت ساله بود که همراه پدر از جبل عامل به ایران آمد. این هجرت با توصیه شیخ علی مشار عاملی صورت گرفت. زندگی در خانه پدری پارسا و عالم و معاشرت با عالمان عصر، همراه با کوشش های مداوم، زمینه مساعدی را برای دانش اندوزی این نوجوان بااستعداد فراهم ساخت. [۸]

نخستین استاد شیخ بهایی پدرش بود که نزد وی زبان و ادبیات عرب، تفسیر و حدیث را آموخت. علوم عقلی را در قزوین از محضر ملاعبدالله قزوینی، عالمی که در دانش و تقوا کم نظیر بود و با مقدس اردبیلی ارتباطی تنگاتنگ داشت، فراگرفت. [۹]

ملاعلی مذّهِب که در علوم ریاضی مهارت داشت، حساب، هندسه، جبر، مقابله، هیئت و نجوم را به شیخ بهایی جوان آموزش داد. همزمان شیخ بهایی محضر مولانا افضل قاضی را که در تدریس قانون ابوعلی سینا تبحر داشت، درک کرد.

شخصیت دیگری که وی دانش های نقلی را نزدش خواند محمد ابی الطیف مقدسی بود. شیخ بهایی احادیث و اخبار اهل بیت(ع) را از والدش و میرداماد روایت می کرد. او در مدتی کوتاه تر از ادوار متداول تحصیلی، در دانش های متعارف سرآمد گردید. [۱۰]

پرورش یافتگان

شیخ بهایی بعد از رسیدن به قله دانش و معرفت، خود کرسی تدریس برقرار ساخت و در جلسات درسی پیچیدگی های علوم و فنون را با مهارت و تسلط فوق العاده ای تشریح می کرد. بیاناتش با جلوه های ادبی و حکمت های ذوقی عجین گردیده بود.

کاروانی از اهل فضل و دانش به محضرش راه یافتند و از خرمن خرد و ادبش خوشه ها برچیدند، هر کس به فراخور لیاقت، استعداد و همتی که داشت در گلستان معرفت او به تفرج می پرداخت و با رایحه روح افزای گل های آن، دل و ذهن خویش را سرشار از طراوت می ساخت.

در این نوشتار، مجال آن نیست که به معرفی تمام شاگردان او بپردازیم، اما برخی از تربیت یافتگان مکتب او که خود در زمره علما و فرزانگان بودند عبارتند از: ملامحسن فیض کاشانی، محقق سبزواری، مجلسی اول، ملاصالح مازندرانی، قاسم بن محمد طباطبایی زواره ای کوهپایی معروف به علامه رجالی کوپایی، سید بحرانی، ملاصدرا، ملاخلیل قزوینی، میرزارضای نائینی زواره ای طباطبایی، ملاحسنعلی فرزند ملاعبدالله شوشتری، سیدحسین مجتهد کرکی، شیخ زین الدین محمد، نظام الدین ساوجی. [۱۱]

معاشرت ها و ملاقات ها

شیخ بهایی با عالمان زمان خویش ارتباطی مداوم داشت و بین وی و معاصران دانشورش از طریق بحث های حضوری، مکاتبات و ملاقات ها تبادل علمی و فرهنگی صورت می گرفت. او با وجود جامعیت علمی، همواره از مشورت با مشاهیر دانش و فرهنگ بهره می برد.

برخی از افرادی که شیخ بهایی با آنان مراوده و مکاتبه داشت عبارتند از: قاضی نورالله شوشتری صاحب کتاب احقاق الحق که توسط متعصبین افراطی مذهب عامه به شهادت رسید. شیخ لطف الله عاملی عیسی بانی مسجد شیخ لطف الله در میدان امام اصفهان، مولی حسین اردبیلی صاحب کتاب شرح اصولیه. او با علمای اهل سنت هم در مسافرت ها و دیدارها، مناظره هایی داشت و همین ارتباط ها به ایجاد اتحاد