پاورپوینت کامل مِهر مقدس و خشم مقدس ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مِهر مقدس و خشم مقدس ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مِهر مقدس و خشم مقدس ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مِهر مقدس و خشم مقدس ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

محور مجموعه مقالات «در آستان امامان» زیارت جامعه کبیره بود و اینک فراز دیگری از آن را پی می گیریم. «اشهد الله و اشهدکم انی مؤمن بکم و بما آمنتم به کافر بعدوکم و بما کفرتم به: خدا و شما را گواه می گیرم که من به شما و هر آنچه شما بدان ایمان دارید ایمان دارم و به دشمن شما و هر آنچه بدان کفر ورزیده اید کافرم.

ایمان به مقام والای امامان

در این فراز زائر ایمان ارادتش را با واژه «ایمان» بیان می کند. «ایمان» فراتر از ابراز عشق است. ایمان یعنی باور چه بسا «علم» هست، ولی ایمان نیست، چه بسا عشق و ارادت هست، ولی ایمان نیست. عشق برخاسته از احساس است و «ایمان» برخاسته از عقل و احساس است.

«قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَکِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا یَدْخُلِ الْإِیمَانُ فِی قُلُوبِکُم … ؛[۱] عرب های بادیه نشین گفتند ایمان آورده ایم. بگو شما ایمان نیاورده اید، بگویید اسلام آورده ایم، اما هنوز ایمان وارد قلب شما نشده است».

«ایمان برخاسته از انگیزه های معنوی، عشق علم و آگاهی است» و صرف ابراز اسلام «ایمان» نیست. در روایتی از پیامبر اکرم(ص) آمده است «الاسلامُ علانیهٌ والایمانُ فی القلب»؛[۲] اسلام امر آشکاری است ولی جای ایمان دل است.

وقتی گل «ایمان» در جان جوانه زد، فداکاری و ایثار را در پی دارد. بر این اساس است که قرآن، مؤمنان را با همین ویژگی می ستاید. بلافاصله در آیه بعد می فرماید: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُوْلَئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ؛[۳] مؤمنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده اند، سپس هرگز شک و تردیدی به خود راه نمی دهند و با اموال و جان های خود در راه خدا جهاد می کنند. آنها راستگویانند.

در این فراز، زائر امام می گوید من امامت شما را باور دارم و رهنمودهای شما را رهنمود الهی و در راستای ابلاغ فرامین الهی می دانم. این باور، فداکاری را در پی دارد، فداکارانی که حتی در لحظه آخر زندگی خود با اعلام این باور با پیکرهای خونین به دیدار خدا رفتند.

نمونه های ایمان راستین

یکی از این ایثارگران میثم تمار است، او سراپا عشق به مولی علی(ع) بود. پسر میثم می گوید: «شنیدم که پدرم می گفت روزی امیرمؤمنان(ع) مرا فراخواند و به من فرمود: یا میثم کیف انت اذا دعاک دعی بنی امیه عبیدالله بن زیاد الی البرائه منی؟: ای میثم تو در چه حالی آنگاه که فرزخوانده بنی امیه عبیدالله بن زیاد تو را به بیزاری جستن از من فرا می خواند؟» من گفتم: اذا والله اصبر و ذاک فی الله قلیل: به خدا سوگند آنگاه پایداری می کنم و این به خاطر خدا اندک است. مولی علی(ع) فرمود: اذا تکون معی فی درجتی: ای میثم پس (در بهشت) با من در یک جا خواهی بود.»[۴]

این میوه شیرین درخت تنومند باور است. این در حالی است که حضرت مولا ریز واقعه شهادتش را پیشگویی کرد و فرمود که تو پس از من به دار آویخته می شوی، با سر نیزه تو را زخمی می کنند و در روز سوم از بینی و دهانت خون سرازیر می شود و محاسنت را رنگین می کند. منتظر آن رنگین شدن باش و تو دهمین نفری هستی که بر خانه عمروبن حریث به دار آویخته می شوی و چوبه دارت از همه آنان کوتاه و از همه به جوی آب نزدیک تر است. بیا برویم تا درخت نخلی را که بر چوبه آن به دار کشیده می شوی به تو نشان دهم. مولا آن را به او نشان داد. میثم پیوسته نزد آن نخل می آمد و کنارش نماز می خواند و می گفت چه نخل مبارکی! من برای تو آفریده شدم و تو برای من بزرگ شده ای.

هنگامی که بالای چوبه دار بود و هنوز به شهادت نرسیده بود، برای مردم از فضایل بنی هاشم می گفت. به ابن زیاد گفته شد این جوان شما را رسوا کرد! گفت بر دهانش لگام بزنید. او نخستین خلق خدا بود که پس از اسلام بر او لگام زدند. او ده روز پیش از ورود امام حسین(ع) به عراق به شهادت رسید و در روز سوم به دار کشیدنش، با سر نیزه زخمی اش کردند که تکبیر گفت و در پایان روز خون از دماغ و دهانش سرازیر شد.[۵] تجلی برجسته «مؤمن بکم» یعنی این.

تجلی دیگر این عنوان جناب «ابن سکیت» است. او از علما و بزرگان ادب عربی است و هنوز هم نامش در ردیف صاحب نظران زبان عرب مانند سیبویه و دیگران برده می شود. وی در دوران خلافت متوکل عباسی می زیست. در حدود دویست سال پس از شهادت مولی علی(ع) در دستگاه متوکل متهم بود که شیعه است، اما چون بسیار فاضل و برجسته بود، متوکل او را به عنوان معلم فرزندانش انتخاب کرد. یک روز که بچه های متوکل به حضورش آمدند و ابن سکیت هم حاضر بود و ظاهراً در آن روز امتحانی هم از آنها گرفته بود و خوب از عهده برآمده بودند، متوکل ضمن اظهار رضایت از ابن سکیت و با توجه به سابقه ذهنی از او که شنیده بود تمایل به تشیع دارد، پرسید این دو نزد تو محبوب ترند یا حسن و حسین فرزندان علی؟

ابن سکیت از این جمله و از این مقایسه برآشفت، خونش به جوش آمد، با خود گفت کار این مرد مغرور به جایی رسیده است که فرزندان خود را با حسن و حسین(ع) مقایسه می کند؟ این تقصیر من است که تعلیم آنها را برعهده گرفته ام و در جواب متوکل گفت؛ به خدا قسم قنبر غلام علی به مراتب از این دو و پدرشان نزد من محبوب تر است. متوکل فی المجلس دستور داد زبان ابن سکیت را از پشت سرش درآوردند.[۶]

خشم مقدس

زائر امامان به همان اندازه که به انان ایمان و عشق دارد، به همان میزان از دشمنان شان نفرت دارد، هر چند تمام آرزویش هدایت آنها و راهیابی شان به صراط مستقیم امامان است.

در مکتب ما «تولی» و «تبری» با هم است، چنان که دعوت همه پیامبران خداست.

«وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِی کُلِّ أُمَّهٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوت …؛[۷] تحقیقاً برای هر امتی رسولی فرستادیم که خدا را عبادت و از طاغوت اجتناب کنند.»

این یعنی تولی به حضرت حق و تبری از د