پاورپوینت کامل بی پرده با تاریخ/ تیر و مرداد ۱۳۵۹ کشف و خنثی کردن کودتای نوژه/ نخست وزیری رجایی، مرگ آخرین شاه ایران در آوارگی و… ۶۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بی پرده با تاریخ/ تیر و مرداد ۱۳۵۹ کشف و خنثی کردن کودتای نوژه/ نخست وزیری رجایی، مرگ آخرین شاه ایران در آوارگی و… ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بی پرده با تاریخ/ تیر و مرداد ۱۳۵۹ کشف و خنثی کردن کودتای نوژه/ نخست وزیری رجایی، مرگ آخرین شاه ایران در آوارگی و… ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بی پرده با تاریخ/ تیر و مرداد ۱۳۵۹ کشف و خنثی کردن کودتای نوژه/ نخست وزیری رجایی، مرگ آخرین شاه ایران در آوارگی و… ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

تیر و مرداد ۱۳۵۹

تیر و مرداد ماه سال حوادث و رویدادهای مهمی را ثبت کرده اند، از کودتای نافرجام و خطرناک نوژه تا چالش نظام نوپای جمهوری اسلامی بر سر تعیین نخست وزیر…

در مرداد ماه این سال آخرین شاه ایران مرد تا با خود آرزوی بازگشت به سلطنت را به گور ببرد…

انتخاب آیت الله هاشمی رفسنجانی به ریاست نخستین مجلس شورای اسلامی از دیگر رویدادهای این دو ماه بود.

با هم این رویدادها را مرور می کنیم.

کودتای نوژه چگونه کشف و خنثی شد؟

هر چند که شکست آمریکا در صحرای طبس موجب شد تا مقامات این کشور موقتاً اندیشه عملیات نظامی علیه کشورمان را از سر بیرون کنند، اما این حادثه باعث نشد تا آمریکا طرح های خرابکارانه خود را متوقف کند، بلکه حمایت مستقیم از ضدانقلابیون و تحریک آنان و همچنین پشتیبانی از رژیم بعث عراق، در مرحله پس از شکست کودتا در دستور کار آنان قرار گرفت.

برخی از کارشناسان کشورمان معتقدند که پس از شکست آمریکا در حمله نظامی به طبس، دو راهکار برای جبران این مسئله از سوی مقامات کاخ سفید در نظر گرفته شد که عبارت بودند از؛

۱ـ انجام یک کودتای نظامی با هدف سرنگونی نظام جمهوری اسلامی با همکاری فرماندهان سابق ارتش رژیم شاهنشاهی، نیروهای ساواک، گروه های ضدانقلاب، متحدین آمریکا در منطقه و از طریق دریافت کمک های مالی، نظامی و فنی آمریکا

۲ـ تحریک یک کشور ثالث به طرح ریزی حمله نظامی و تجاوز گسترده به خاک جمهوری اسلامی ایران.

مؤیداتی برای اثبات این نظریه وجود دارد. از یک سو برخی از مقامات آمریکایی در خاطرات یا اظهارات خود با ظرافت به این مسئله اشاره کرده اند. از جمله برژینسکی ـ مشاور امنیت ملی کارتر ـ به بحث های خود با کارتر رئیس جمهور وقت آمریکا و دیگر اعضای کابینه وی در باره لزوم انجام یک عملیات تلافی جویانه در صورت شکست توطئه طبس اشاره کرده و می گوید:

«براون (وزیر دفاع آمریکا) و ترنر (رئیس سازمان سیا) با عملیات تلافی جویانه در صورت شکست مأموریت نجات موافق بودند. در پایان این گفت وگوها به ما اجازه داده شد طرح هایی را برای عملیات تلافی جویانه در نظر بگیریم، ولی تصمیم اجرای این نقشه به بعد موکول شد».

اعترافات برخی از سران دستگیر شده کودتای نوژه نیز نشان می دهد که بحث تقدم و تأخر این دو توطئه در میان طراحان و استراتژیست های آمریکایی مطرح بوده و سرانجام قرار شد طرح کودتا که کم هزینه تر، مؤثرتر و سریع تر است، اجرا و در صورت شکست آن، از راه حل طولانی تر و پرهزینه تر تحمیل جنگ استفاده شود. به عنوان مثال، در اعترافات یکی از این افراد می خوانیم:

«پس از سفر بنی عامری [یکی از سران کودتا] به پاریس، طرح حمله عراق به ایران در اولویت دوم و انجام کودتای نظامی به عنوان اولویت اول، در صدر برنامه های آمریکا قرار گرفت».

علاوه بر این، دولت آمریکا در بحبوحه پیروزی انقلاب، یعنی در روز ۲۲ بهمن نیز تلاش کرده بود تا یک کودتای نظامی را علیه انقلاب اسلامی ساماندهی کند.

برژینسکی، مشاور امنیت ملی کارتر که بیش از تمام همکاران رئیس جمهور آمریکا به استفاده از روش های تند و خشن علیه انقلاب ایران علاقمند بود، در بحبوحه انقلاب و در حالی که سولیوان، سفیر آمریکا در ایران تلاش می کرد پرسنل نظامی را که در تهران در محاصره بودند، نجات دهد، با وی تماس گرفت و خواستار اظهارنظر سولیوان در این مورد شد. نظرات سولیوان در این زمینه خواندنی است:

«نهایت خشم و عصبانیت من در این مکالمه موقعی بود که گفته شد برژینسکی در باره امکان ترتیب دادن یک کودتا برای استقرار یک رژیم نظامی به جای حکومت در حال سقوط بختیار، از من نظر می خواهد. این فکر و این سئوال در آن شرایط به قدری سخیف و نامعقول بود که بی اختیار مرا به ادای یک کلمه زشت درباره برژینسکی وادار ساخت».

سولیوان سرانجام به دنبال اصرار مقامات واشنگتن با رئیس مستشاران نظامی آمریکا در تهران که در محاصره نیروهای انقلابی بود، تماس می گیرد و نظر خود را این چنین اعلام می کنند:

«در شرایط فعلی شانس موفقیت یک کودتای نظامی فقط پنج درصد است».

اما برژینسکی خیال کودتا را کنار نمی گذارد و اندکی پس از پیروزی انقلاب با ژنرال هایزر که تا چند روز قبل از پیروزی انقلاب برای ساماندهی ارتش شاهنشاهی در تهران به سر می برد، تماس می گیرد و از او سئوال می کند آیا مایل است برای انجام یک کودتای نظامی به تهران برگردد که هایزر چنین پاسخ می دهد:

«وضعیت فعلی ایران را با توجه به اینکه افراد ارشد ارتش در زندان هستند، بسیار وخیم می دانم؛ به این جهت اجرای برنامه کودتا فعلاً میسر نیست. اما برژینسکی علاقه شدیدی به کودتا نشان می داد. گفتم تحت شرایطی می توانم این کار را انجام دهم که مقدار نامحدودی پول در اختیارم قرار گیرد. باید در حدود ۱۰ تا ۱۲ ژنرال آمریکائی را با خودم ببرم و به ده هزار نفر از بهترین سربازان آمریکایی نیاز دارم. حمایت همه جانبه و متحد کشور نیز لازم است».

این اظهارنظر موجب می شود تا برژینسکی و همفکرانش در آن مقطع فکر کودتا را از سر به در کنند، اما به دنبال واقعه گروگان گیری و شکست عملیات نجات در طبس و تحقیر شدید وجهه آمریکا در جهان، این فکر بار دیگر در ذهن سرمداران کاخ سفید جوانه زد و تماس هایی با شاپور بختیار در پاریس برای هدایت کودتای نوژه به عمل آمد. در همین زمینه سفیران آمریکا و انگلیس در فرانسه با بختیار ملاقات و چگونگی اجرای کودتا، تاریخ وقوع و اولویت آن نسبت به طرح های دیگر را مشخص می کنند.

مقدمات و اجرای کودتا

این مسایل پس از مسافرت سرهنگ ۲ بازنشسته ژاندارمری، بنی عامری به پاریس در تاریخ ۱۵ اسفند ۱۳۵۸ مشخص شد و جدی ترین طرح براندازی علیه نظام نوپای جمهوری اسلامی پس از شکست آمریکا در طبس در دستورکار قرار گرفت. بر همین اساس، بختیار تحت فشار آمریکا و انگلیس به سازماندهی کودتا و شناسایی و جذب گروه ها و دسته ها و چهره هایی پرداخت که به طور فردی یا جمعی علیه نظام جمهوری اسلامی فعالیت می کردند. به این ترتیب، بنی عامری در مقام رئیس شاخه نظامی کودتا از پاریس به تهران بازگشت و مشغول جذب افراد اطلاعاتی و نظامی از اداره دوم ارتش و مأمورین ساواک منحله شد.

ستاد هدایت کودتا با کمک حامیان خارجی خود توانست سه کمیته مجزا را ایجاد کتد که جلسات متعددی را برای مدیریت کودتا تشکیل دادند و زیر نظر ستاد فرماندهی متشکل از چهره های سیاسی و نظامی رژیم پهلوی در پاریس شروع به فعالیت کردند. سه کمیته تشکیل شده برای انجام کودتا عبارت بودند از: ۱ـ کمیته نظامی و لجستیک (پشتیبانی) ۲ـ کمیته سیاسی ۳ـ کمیته عالی.

کودتای نوژه که در تاریخ ۱۸ تیر ماه سال ۱۳۵۹، یعنی سه روز قبل از وقوع، کشف و خنثی گردید. بر اساس اعترافات عوامل کودتا، همه ابرقدرت ها در مورد کودتای نوژه توافق کرده بودند و طرح کودتا به قدری دقیق و حساب شده بود که کودتاگران گمان می کردند صد درصد موفق خواهند شد.

قرار بود عناصر کودتاچی پس از کسب آمادگی های نظامی، مالی و سیاسی در میان ایلات و عشایر غیور و وطن پرست نفوذ و با انفجار در دکل های برق، راه آهن، پل ها، غارت سربازخانه ها و غیره، ایجاد اغتشاش و شورش و خرابکاری کنند.

عملیات کودتا قرار بود همزمان در تهران و سایر شهرهای بزرگ به اجرا درآید و اماکنی مانند مدرسه فیضیه، اقامتگاه امام، کمیته مرکزی، نخست وزیری، میعادگاه های نماز جمعه، صدا و سیما و غیره با هواپیماهای جنگی و با بمب های خوشه ای و آتش زا بمباران و حدود ۷۰ تن از شخصیت های برجسته مذهبی و سیاسی ظرف ۱۲ ساعت دستگیر شوند. همچنین قرار بود پس از آغاز عملیات هوایی، به فاصله کوتاهی نیروهای زرهی و پیاده وارد عمل شوند. رکنی در این مورد می گوید:

«اعضای نیروی زمینی و لشکر گارد می گفتند بعد از اینکه نیروی هوایی وارد کار شد و هدف های انتخاب شده را کوبید، ما حداکثر تا چهارساعت، با تانک ها و نفرات وارد عمل می شویم.»

عوامل خرابکار و وابسته به بیگانه، مانند دیگر سرکردگان گروهک های ضدانقلاب و اربابان خارجی شان، امام خمینی«ره» را بزرگ ترین خطر می دانستند و با آنکه منزل ساده امام منطقه نظامی و از هیچ گونه استحکامات دفاعی بهره مند نبود، اما سه فروند هواپیمای فانتوم را برای بمباران اقامتگاه ایشان آماده کرده بودند.

رکنی در این باره می گوید:

«عاملی که خطر واقعی محسوب می شد، امام بود. به همین جهت با وجود آن که منزل امام یک منطقه رزمی نبود، اما برای خانه ایشان سه فروند هواپیمای فانتوم منظور شده بود. این سه فروند هواپیما بمب جنگی و یک فروند موشک داشت، چون دقت موشک بی نهایت زیادتر از بمب است. اینها را با هم مخلوط کرده بودند که حداکثر نتیجه را بگیرند.

در یک فروند دیگر، بمب های خوشه ای ضد نفر بود که هرگاه پرتاب می شد تا نیم ساعت بعد از آن، هر کسی که به منزل امام و محوطه ای که این بمب پرتاب شده بود نزدیک می شد، از بین می رفت، چون این بمب ها فیوز داشتند و فیوزها از صفر تا نیم ساعت تنظیم شده بودند. با توجه به آتش قدرت هوایی، این کودتا از لحاظ تاکتیکی یک کودتای پیروز بود، ولی ایدئولوژی نداشت و این نقطه ضعف بود.»

در صورت پیروزی کودتا قرار بود اعلامیه زیر به اطلاع مردم برسد:

«همکاران عزیز! ساعت موعود فرارسید. ارتش وطن پرست ایران حکومت پوسیده آخوندها را برچید. کلیه واحدهای ارتش و ژاندارمری و شهربانی اعلام همبستگی نمودند. هرگونه مقاومت به شدت سرکوب خواهد شد. آماده اخذ دستورات باشید.» کودتاگران می خواستند پس از برکناری دولت توسط عناصر کودتا، یک دولت صد در صد نظامی را روی کار بیاورند و زمام امور کشور را به مدت دو سال در دست بگیرند. همچنین قرار بود بختیار به ایران بیاید و به نخست وزیری برسد، ولی فقط قدرت سیاسی را در دست داشته باشد و به هیچ حزب و گروه سیاسی تا دو سال اجازه فعالیت داده نشود. پس از گذشت دو سال، یک به اصطلاح انتخابات برگزار و از مردم خواسته شود تا بین «جمهوری دموکراتیک» یا «رژیم موروثی سلطنتی» یکی را انتخاب کنند!

اما در عمل، شورای نظامی که سرهنگ بنی عامری ریاست آن را برعهده داشت و قرار بود با برقراری امنیت، مقدمات و شرایط بازگشت بختیار به کشور را فراهم آورد، افکار دیگری در سر داشت که می توان از آن به عنوان «کودتا در کودتا» یاد کرد.

در حالی که سران کودتا در پاریس اصرار داشتند که