پاورپوینت کامل ویژگی های ۳۱۳نفر یاران حضرت مهدی(ع) ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ویژگی های ۳۱۳نفر یاران حضرت مهدی(ع) ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ویژگی های ۳۱۳نفر یاران حضرت مهدی(ع) ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ویژگی های ۳۱۳نفر یاران حضرت مهدی(ع) ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

از مهم ترین شاخصه های اولین هسته لشکریان و یاران حضرت مهدی«ع» این است که تعداد آنها ۳۱۳ نفر است و با همین تعداد، قیام شروع می شود و با گسترش آنها پیروزی نهایی به دست می آید. این عدد در تاریخ سابقه ای دیرینه دارد و در موارد متعددی چنین تعدادی بر دشمنان خدا پیروز شده اند. از جمله در جریان پیروزی طالوت بر جالوت تعداد لشکریان طالوت ۳۱۳ نفر بوده است. در جنگ بدر نیز که اولین جنگ اسلام با مشرکان قریش است و درخشان ترین پیروزی به دست آمد، تعداد لشکریان حضرت رسول «ص» ۳۱۳ نفر بود.

نکته قابل دقت این است که موارد یاد شده، فقط در عدد تشابه و همسانی ندارند، بلکه در اوصاف و اهداف و نقش یاری خداوند، بیشترین همسانی و همرنگی را دارند. آنچه پیش رو دارید، نگاهی است به برخی از مواردی که در طول تاریخ ادیان، لشکریان حق ۳۱۳ نفر بوده اند و بیان اوصاف بارز و مشترک این افراد.

الف) ۳۱۳ تن یاران طالوت

طالوت مردی بلند قامت، قوی و خوش اندام بود. اراده ای نیرومند و فولادین داشت و بسیار زیرک و دانشمند و با تدبیر بود. علّت نامگذاری او به «طالوت » را برخی قامت کشیده و رشید او دانسته اند.[۱] خداوند او را مأمور نجات بنی اسرائیل کرد و قرآن درباره او می فرماید:

«آیا مشاهده نکردی جمعی از بنی اسرائیل را بعد از موسی که به پیامبر خود گفتند: زمامدار [و فرماندهی] برای ما انتخاب کن تا [تحت فرماندهی او] در راه خدا پیکار کنیم. پیامبر آنها گفت: شاید اگر دستور پیکار به شما داده شود، [سرپیچی کنید] و در راه خدا جهاد و پیکار نکنید. گفتند: چگونه ممکن است در راه خدا پیکار نکنیم در حالی که از خانه و فرزندانمان رانده شده ایم؟ پیامبر آنها گفت: خداوند طالوت را برای زمامداری شما مبعوث کرده است. گفتند: با اینکه ما از او شایسته تریم و او ثروت زیادی ندارد، چگونه بر ما حکومت داشته باشد؟ «قالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاهُ عَلَیکُمْ وَ زادَهُ بَسْطَهً فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ وَ اللَّهُ یؤْتی مُلْکَهُ مَنْ یشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ»؛ گفت: خداوند او را بر شما برگزیده و علم و جسم او را وسعت بخشیده است و خداوند ملکش را به هر کس بخواهد، می بخشد و خداوند وسعت دهنده و آگاه است.»[۲]

بعد از آزمایش سختی که پیش آمد، تعداد قلیلی از لشکریان طالوت در آن پیروز شدند و تا پایان جنگ آن تعداد اندک ۳۱۳ نفر ماندند.

امام صادق «ع» در این باره فرمودند: «اَلْقَلِیلُ الَّذِینَ لَمْ یشْرَبُوا وَ لَمْ یغْتَرِفُوا ثَلَاثهَ مِائَهٍ وَ ثَلَاثَهَ عَشَرَ رَجُلاً…؛[۳] آن عده قلیلی که آب ننوشیدند، ۳۱۳ نفر مرد بودند.» اما در نقل کافی و عیاشی آمده است: «إِلَّا ثَلاثَ مِائَهٍ وَ ثَلَاثَهَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْهُمْ مَنِ اغْتَرَفَ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ یشْرَبْ؛[۴] مگر ۳۱۳ نفر مرد که برخی یک غرفه (با کف دست) نوشیدند و گروهی از آنها اصلاً آب ننوشیدند.» به هر حال، این مجموعه ۳۱۳ نفر یا اصلاً آب ننوشیدند و یا گروهی از آنها به مقدار دستور فرمانده، یعنی یک جرعه نوشیدند.

سرانجام خداوند پیروزی را نصیب آنها کرد. قرآن در این باره می فرماید: «فَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ وَ آتاهُ اللَّهُ الْمُلْکَ وَ الْحِکْمَهَ وَ عَلَّمَهُ مِمَّا یشاءُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَ لکِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَی الْعالَمین»؛[۵] «سپس آنها به فرمان خدا سپاه دشمن را به هزیمت (شکست) واداشتند و داود [جوان کم سن و سال نیرومند و شجاع] جالوت را کشت و خداوند حکومت و حکمت را به او بخشید و از آنچه می خواست، به او تعلیم داد و اگر خداوند بعضی از مردم را به وسیله بعضی دیگر دفع نکند، زمین را فساد فرا می گیرد ولکن خداوند نسبت به جهانیان لطف و احسان دارد.»

اوصاف لشکریان طالوت

این ۳۱۳ نفر که در لشکر طالوت تا پای جان ماندند، ویژگی هایی دارند که با ویژگی های ۳۱۳ نفر حاضر در جنگ بدر و ۳۱۳ نفر یاران مهدی «عج» اشتراک دارند. اهمّ این ویژگی ها عبارتند از:

۱ـ مورد عنایت خداوند

لشکریان طالوت یعنی آن ۳۱۳ نفر از طرق مختلف مورد عنایت الهی قرار گرفتند. در این باره در قرآن کریم می خوانیم: «وَ قالَ لَهُمْ نَبِیهُمْ إِنَّ آیهَ مُلْکِهِ أَنْ یأْتِیکُمُ التَّابُوتُ فیهِ سَکینَهٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ بَقِیهٌ مِمَّا تَرَکَ آلُ مُوسی وَ آلُ هارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلائِکَهُ إِنَّ فی ذلِکَ لآَیهً لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنین»؛[۶] «پیامبر آنها به آنها گفت: نشانه حکومت او (طالوت) این است که صندوق عهد به سوی شما خواهد آمد؛ [همان صندوقی] که در آن آرامشی از سوی پروردگارتان است و یادگار خاندان موسی و هارون«ع» در آن است، در حالی که فرشتگان آن را حمل می کنند. در این موضوع نشانه روشنی برای شماست، اگر ایمان داشته باشید.»

صندوق عهد یا همان صندوقی که مادر موسی«ع» فرزندش را در آن به دریا سپرد و بعدها حضرت موسی«ع» الواح مقدس و زره و یادگارهای دیگر را در آن قرار داد، بعد از این که به دست بت پرستان فلسطین افتاد، دوباره به امر الهی توسط فرشتگان برگشت که هم جنبه معنوی داشت و هم تاریخی[۷]

در ذیل آیه «فَهَزَمُوهُمْ » امام صادق«ع» فرمودند: «داود«ع» مقابل جالوت آمد، در حالی که جالوت بر فیل سوار بود و بر سرش تاجی و بر پیشانی اش یاقوت درخشان قرار داشت و لشکریانش در اطراف او بودند. داود«ع» سنگی برداشت و آن را به سمت راست [لشکر] جالوت انداخت. پس آن سنگ بعد از طی مسافتی در هوا بر آنها فرود آمد و آنها را به هزیمت وادار کرد [و درهم کوبید] و سنگ دیگری برداشت و آن را به سمت چپ [لشکر] جالوت انداخت. پس آنها را درهم شکست و سنگی را به سوی جالوت انداخت که [بر پیشانی او درست روی یاقوت درخشان اصابت کرد و] یاقوت در پیشانی او فرو رفت تا به مغز سر رسید و او مانند مرده بی جان به زمین افتاد. و این است سخن خدا: «پس آنها را به اذن خداوند به هزیمت واداشتند و داود جالوت را به قتل رساند.»[۸]

در روایت فوق دست عنایت اعجاز الهی مشهود است وگرنه با یک سنگ یک سمت لشکر از هم نمی پاشد و در هم شکسته نمی شود و همین طور معلوم است که رسیدن سنگ به مغز جالوت با عنایت الهی میسر شد.

۲ـ افراد امتحان پس داده

خصوصیت دیگر این ۳۱۳ نفر این بود که از امتحان سخت الهی پیروز بیرون آمدند. قرآن کریم می فرماید: «فَلَمَّا فَصَلَ طالُوتُ بِالْجُنُودِ قالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلیکُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَیسَ مِنِّی وَ مَنْ لَمْ یطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَهً بِیدِهِ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلاَّ قَلیلاً مِنْهُم»؛[۹] «و هنگامی که طالوت سپاهیان را [با خود] بیرون برد، [به آنها] گفت: خداوند شما را به وسیله یک نهر آب آزمایش می کند. پس کسی که [به هنگام تشنگی] از آن بنوشد، از من نیست، ولی کسی که جز یک جرعه با دست ننوشد، از [لشکریان] من است. همگی جز عدد کمی [به تعداد ۳۱۳ نفر] از آن آب نوشیدند.»

البته این دومین تصفیه و آزمایش بود. تصفیه اول، زمانی بود که به هنگام اعلام بسیج عمومی گفت: کسانی که ساختمان و یا تجارت نیمه کاره و امثال آن دارند، با من نیایند. در نتیجه، عده ای به این بهانه برگشتند.[۱۰]

۳ـ دارای ایمان و شجاعت و بردباری

از دیگر اوصاف این ۳۱۳ نفر این بود که ایمان به قیامت داشتند، مردان شجاع و دلیری بودند، از زیادی لشکریان دشمن به خود ترس راه ندادند و در کنار شجاعت، از صفت صبر و بردباری نیز برخوردار بودند. قرآن در این باره می فرماید: «فَلَمَّا جاوَزَهُ هُوَ وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ قالُوا لا طاقَهَ لَنَا الْیوْمَ بِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ قالَ الَّذینَ یظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا اللَّهِ کَمْ مِنْ فِئَهٍ قَلیلَهٍ غَلَبَتْ فِئَهً کَثیرَهً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرینَ»؛[۱۱] «پس هنگامی که او (طالوت) و افرادی که به او ایمان آورده بودند، از آن نهر گذشتند، [آنان که آب نوشیده بودند] گفتند: امروز ما توانایی مقابله با جالوت و سپاهیان او را نداریم و آنهایی که می دانستند [و یقین داشتند] که خدا را ملاقات خواهند کرد، گفتند: چه بسیار گروه های کوچکی که به فرمان خدا بر گروه های عظیمی پیروز شدند و خداوند با صابران است.»

آیه به روشنی می رساند که آن گروه قلیل ایمان به خدا و قیامت داشتند و از شجاعت و دلاوری برخوردار بودند و در برابر سختی ها صبر و بردباری داشتند.

امام صادق «ع» نیز در ذیل آیه فرمودند: «آن گروهی که از لشکریان جالوت اظهار ترس کردند، همان هایی بودند که بیش از اندازه مجاز آب نوشیدند و در واقع، در امتحان رد شده بودند؛ ولی آن ۳۱۳ نفری که یا آب ننوشیده بودند و یا به اندازه یک جرعه نوشیده بودند، همان هایی بودند که یقین به قیامت و صبر داشتند.»[۱۲]

۴ـ تکیه بر خداوند

از دیگر اوصاف بارز این ۳۱۳ آن بود که اعتماد و توکل بر خداوند داشتند و با همه شجاعت و بردباری، باز از خداوند استمداد جستند، تا آخر استقامت ورزند و صبر و بردباری را از دست ندادند و صریحاً از خداوند پیروزی نهایی را خواستار شدند. در قرآن کریم می خوانیم: «وَ لَمَّا بَرَزُوا لِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ قالُوا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَینا صَبْراً وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَی الْقَوْمِ الْکافِرینَ»؛[۱۳] «و هنگامی که در برابر جالوت و سپاهیان او قرار گرفتند، گفتند: پروردگارا! پیمانه شکیبایی و استقامت را بر ما بریز و قدم های ما را ثابت بدار و ما را بر جمعیت کافران پیروز گردان!»

ب. ۳۱۳ نفر در جنگ بدر

در جنگ بدر نیز تعداد مسلمانان ۳۱۳ نفر به تعداد لشکریان طالوت بود که ۷۷ نفر آنها از مهاجران و ۲۳۶ نفر آنها از انصار بودند. پرچم مهاجران، به دست علی بن ابی طالب«ع» بود و علمدار انصار، سعدبن عباده و بنابر قولی سعد بن معاذ بود. آنان تنها با داشتن ۷۰ شتر و دو اسب و شش زره و هشت شمشیر، در این نبرد بزرگ شرکت کرده بودند، در حالی که لشکر دشمن ۱۲۵۰ نفر بودند و بعضی تا سه هزار نفر هم ذکر کرده اند که اسلحه کافی و صد اسب داشتند. سرانجام مسلمانان با دادن ۲۲ شهید (۱۴ نفر از مهاجران و ۸ نفر از انصار) بر دشمن که ۷۰ کشته و ۷۰ اسیر دادند، غالب شدند و با پیروزی کامل به مدینه برگشتند.[۱۴]

قرآن در این باره می فرماید: «قَدْ کانَ لَکُمْ آیهٌ فی فِئَتَینِ الْتَقَتا فِئَهٌ تُقاتِلُ فی سَبیلِ اللَّهِ وَ أُخْری کافِرَهٌ»؛[۱۵] «در دو گروهی که [در میدان جنگ بدر] با هم روبه رو شدند، نشانه [و درس عبرتی] برای شما بود. یک جمعیت در راه خدا نبرد می کرد و گروه دیگر که کافر بود [در راه شیطان].»

خصوصیات لشکریان بدر

۳۱۳ نفر حاضر در جنگ بدر نیز دارای اوصاف و ویژگی هایی شبیه لشکریان طالوت بودند که در قرآن کریم به این ویژگی ها برمی خوریم:

۱ـ نصرت و عنایت الهی همراهشان

همچنان که لشکریان طالوت و آن ۳۱۳ تن از طرق مختلف مورد عنایات الهی قرار گرفتند، ۳۱۳ تن حاضر در جنگ بدر نیز مورد نصرت و عنایات خاصی از طرف خداوند قرار گرفتند که عبارت است از:

یاری فرشتگان: «إِذْ تَسْتَغیثُونَ رَبَّکُمْ فَاسْتَجابَ لَکُمْ أَنِّی مُمِدُّکُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلائِکَهِ مُرْدِفینَ وَ ما جَعَلَهُ اللَّهُ إِلاَّ بُشْری وَ لِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُکُمْ وَ مَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیم»؛[۱۶