پاورپوینت کامل درآمدی بر تلاش های علمی فرهنگی امام رضا(ع) ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درآمدی بر تلاش های علمی فرهنگی امام رضا(ع) ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درآمدی بر تلاش های علمی فرهنگی امام رضا(ع) ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درآمدی بر تلاش های علمی فرهنگی امام رضا(ع) ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

از مهم ترین رموز موفقیت در گستره زندگی، تلاش و پایداری برای رسیدن به اهداف راستین است. تحرک و پویایی وقتی از اعتقاد راسخ انسان سرچشمه بگیرد، اساسی ترین عامل در راه رسیدن به مقصود به شمار می رود. مطالعه سیره و زندگی ائمه اطهار«ع» و توجه به تلاش های علمی و فرهنگی آنان نشان می دهد که آن بزرگواران چشمه های جوشان معرفت و گنجینه های حکمت الهی اند که چون چراغی پرفروغ و جاودانه، تاریکی ها را از بین می برند و در هر زمان امید حق ستیزان را نا امید می سازند.

هشتمین فروغ امامت حضرت علی بن موسی الرضا«ع» همانند دیگر امامان معصوم«ع» دارای کمالات و فضایل انسانی است. ایشان بعد از شهادت پدر بزرگوارشان امامت و رهبری شیعیان را به عهده گرفتند و به رغم مشکلات حاد جامعه مسلمین، در مدت سال امامت خویش، نقش سازنده ای را در راه گسترش فرهنگ اسلامی و تنویر افکارعمومی ایفا نمودند. آن گوهر نبوی در روز یازدهم ذی القعده سال هـ.ق در مدینه دیده به جهان گشود. [۱]دوران امامت آن حضرت با حکمرانی سه تن از خلفای مستبد عباسی: هارون (ده سال)، امین (پنج سال) و مأمون (پنج سال) همزمان بود. آن بزرگوار در آخر ماه صفر سال هـ.ق در سن سالگی توسط مأمون مسموم شد و در سناباد نوقان که امروز یکی از محله های مشهد مقدس محسوب می شود به شهادت رسید و در محل مرقد فعلی به خاک سپرده شد.[۲]

تبیین جایگاه امامت

پس از رحلت پیامبر(ص) جایگاه امامت و ولایت شناخته نشد؛ بنابراین کسانی زمام امور مسلمین را به دست گرفتند که شایستگی و لیاقتی نداشتند. این بی لیاقتی، پیامدهای ناگواری همچون به وجود آمدن اختلافات، رواج بدعت ها و زیان های سنگین علمی و فرهنگی را برای جامعه اسلامی به دنبال داشت؛ به همین علت، امامان معصوم«ع» در طول تاریخ اسلام تلاش کردند تا جایگاه امامت و ولایت را برای عموم مردم تبیین نمایند. امام رضا«ع» همچون پدر بزرگوارشان، سخت تلاش کردند تا از فرصت ها بهره برداری کنند و در جامعه ای که امامت و خلافت رنگ پادشاهی و خودکامگی به خود گرفته و در حد ولایتعهدی تنزل یافته بود، معنا و تفسیر روشنی از امامت و جایگاه آن ارائه دهند و مردم را به شناخت امام عصر خویش رهنمون باشند. ایشان در مورد جایگاه رفیع امامت می فرمایند:

«به راستی امامت ریشه اسلام بالنده و شاخه بلند آن است. کامل شدن نماز، زکات، روزه، حج، جهاد، صدقات و اجرای حدود و نگهداری مرزها به وسیله امام انجام می گیرد. امام است که حلال خدا را حلال و حرام او را حرام می کند، حدود الهی را برپا می دارد، از دین خدا دفاع و با بیان اندرزهای نیکو و دلایل منطقی، مردم را به سوی پروردگار خویش دعوت می کند.»[۳]

همچنین ایشان اوصاف امامت را این گونه بیان می کنند:

«امام مانند خورشید فروزان است که نورش عالم را فرامی گیرد و خودش در افق اعلا قرار دارد. امام ماه تابان و ستاره راهنما در تاریکی ها، کویرها و گرداب دریاهاست. امام آب گوارای زمان تشنگی و راهنمای نجات بخش است.»[۴]

در ایامی که حضرت علی بن موسی الرضا«ع» در مرو حضور داشتند، خطبه ای در باب امامت و امام شناسی ایراد نمودند که می توان از آن به عنوان منشور ولایت یاد کرد. ایشان بعد از آنکه گزارش اختلاف مردم را در مورد امامت از یکی از اصحاب می شنوند به وی چنین می فرمایند: «مردم در نادانی به سر می برند. مقام امام را نشناخته اند و در دینشان فریب خورده اند، زیرا پنداشته اند که امام«ع» تعیین نگشته و آنان باید وی را برگزینند، حال آنکه امامت و رهبری مسلمین از مسائل اصولی و مکمل دین است و امام از جانب خداوند تعیین می شود.»[۵]

هشتمین فروغ امامت«ع» در این خطبه به جریان تاریخ امامت اشاره و از امامت حضرت ابراهیم«ع» شروع می کنند تا نوبت به پیامبر اسلام«ص» می رسد و در ادامه جانشینان آن خاتم رسولان، بار این مسئولیت بزرگ را بر دوش می کشند.[۶]

تبیین جایگاه امامت و ولایت از سوی امام رضا«ع» در روزگاری صورت گرفت که بحران اعتقادی و فکری بر آن پرده ابهام افکنده بود و مردم گرفتار بسیاری از تردیدها و انحرافات شده بودند.

دفاع از حریم اسلام

مسئله دفاع فرهنگی از کیان اسلام و جلوگیری از بدعت ها و گمراهی ها از ضروریات مکتب حیات بخش اسلام است و موجب پاداش های عظیم و محبوبیت های بسیار بزرگ در پیشگاه خداوند است، به طوری که پیامبر اسلام«ص» در مورد نگهبانی از حریم دین و حکومت اسلامی فرموده اند:

«یک شب نگهبانی از حریم حکومت اسلامی از هزار شب عبادت که انسان روزش را روه بگیرد برتر است.»[۷]

هشتمین ستاره فروزان آسمان امامت در راستای دفاع از حریم اسلام می فرمایند:

«عده ای از غالیان، اخباری را در مورد تشبیه ما به خدا و مسئله جبر در شأن ما به دروغ جعل و با این بیهوده گویی ها عظمت خدا را کوچک کرده اند.

هر کس این گونه افراد را دوست بدارد، با ما دشمنی و هر کس آنان را دشمن بدارد با ما دوستی کرده است. هر کس با آنان رابطه برقرار سازد از ما بریده و هر کس از آنان ببرد با ما پیوند برقرار کرده است. هر کس نسبت به آنان بی اعتنایی کند به ما نیکی کرده و هر کس به آنان نیکی کند به ما جفا کرده است. شیعیان واقعی ما کسانی هستند که این گونه افراد را یار خود قرار نمی دهند و با آنان همکاری نمی کنند.»

هدایت منحرفان

امام رضا«ع» به راهنمایی و هدایت منحرفان فکری و سیاسی بسیار اهمیت می دادند. پس از شهادت امام کاظم«ع» گروهی چنین پنداشتند که امام موسی کاظم«ع» همچنان زنده است. امام رضا«ع» به شیوه های گوناگون با این گروه روبه رو شدند و به هدایت آنان پرداختند. عبدالله بن مغیره می گوید:

«من به مذهب «واقفیه»[۸] اعتقاد داشتم. وقتی برای به جای آوردن مراسم حج به مکه رفتم، شک و تردید تمام وجودم را فراگرفت. خود را به دیوار کعبه چسباندم و گفتم: خدایا! حاجتم را می دانی. مرا به بهترین و کامل ترین دین ها ارشاد فرما. همان جا به قلبم خطور کرد که به مدینه نزد امام رضا«ع» بروم. وقتی به خانه آن حضرت رسیدم، به خدمتگزار گفتم: به مولایت بگو مردی عراقی آمده است. در این لحظه صدای امام رضا«ع» را شنیدم که دوبار فرمود: عبدالله بن مغیره وارد شو. وارد خانه شدم، به چهره ام نگریست و فرمود: خداوند دعایت را مستجاب و تو را وارد دین خویش کرد، گفتم: اشهد انک حجه الله و امینه علی خلقه».[۹]

تفسیر کلام وحی

با اندکی تأمل در زندگانی علی بن موسی الرضا«ع» به خوبی روشن می شود که قرآن در سیره و سخن آن امام جایگاه ویژه ای داشته است. آن بزرگوار هر سه روز یک بار تمام قرآن را تلاوت و در عمق آیاتش تدبر می کردند. درباره اوصاف قرآن سخنان گهرباری از ایشان به یادگار مانده است. امام رضا«ع» قرآن را کتاب هدایتگر، سرچشمه حیات و مایه عزت می دانند و می فرمایند:

«قرآن ریسمان محکم الهی و راهی بی بدیل است که به بهشت منتهی می شود و انسان را از آتش نجات می دهد. این کتاب با گذشت زمان کهنه نمی شود و هیچ گاه ارزش و اعتبار خود را از دست نمی دهد، زیرا برای یک عصر نازل نشده است، بلکه راهنما، برهان و حجت برای هر انسانی است و باطل و نادرستی در آن راه نمی یابد.»[۱۰]

روایات تفسیری باقی مانده از عالم آل محمد«ص» گنجینه ای بسیار ارزشمند و دستمایه بسیار مهمی برای مفسران و علاقمندان به تفسیر قرآن به شمار می رود. امام هشتم«ع» در تفسیر آیه شریفه: « الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الأَرْضَ فِرَاشاً وَالسَّمَاء بِنَاء»[۱۱] فرمودند: «یعنی زمین را با طبیعت و جسم شما سازگار قرار داد و آن را گرم و سوزان نساخت تا شما را بسوزاند و بسیار سرد قرار نداد تا شما را منجمد گرداند. هوای آن را زیاد خوشبو نکرد تا سرهای شما به درد آید و زیاد بدبو نساخت تا شما را هلاک کند. آن را مانند آب، نرم و روان قرار نداد تا در آن غرق شوید و زیاد سخت و محکم نیافرید تا نتوانید خانه، ابنیه و قبرهای مردگان را در آن بسازید.»[۱۲]

«علی بن شعبه» می گوید: وقتی امام رضا«ع» در مجلس مأمون به گروهی از دانشمندان عراقی و خراسانی پیوستند، مأمون گفت: منظور از آیه « ثُمَّ أَوْرَثـْنَا الْکِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا»[۱۳] چیست؟دانشمندان گفتند: منظور تمام امت است، یعنی همه امت پیامبر«ص» را برگزیده اند و کتاب به آنها ارث می