پاورپوینت کامل روش تربیتی در اسلام ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روش تربیتی در اسلام ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روش تربیتی در اسلام ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روش تربیتی در اسلام ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

یکی از روش های تربیت اسلامی[۱] روش بشارت و تشویق است که در منابع دینی بسیار بر آن تأکید شده است.

مبنای تربیتی

از عواملی که تأثیر فراوان و چشمگیری در انجام عمل دارد، انگیزه (داعی) است. نقش و تأثیر انگیزه به حدی است که می توان گفت بدون انگیزه انجام یک عمل غیرممکن یا بسیار دشوار است. برعکس، انگیزه، گاهی غیرممکن ها را ممکن می سازد.

علی«ع» می فرماید: «ان الله اوحی الی موسی علیه السلام، من احب حبیباً انس به و من انس بحبیب صدق قوله و رضی فعله و من وثق بحبیب اعتمد علیه و من اشتاق الی حبیب جد فی السرّ الیه: به راستی خداوند به موسی«ع» وحی فرمود کسی که حبیبی را دوست بدارد با او انس می گیرد و هر کس با محبوبش انس بگیرد سخن او را تصدیق می کند و کار او را می پسندد و به او اطمینان می کند و اگر کسی به حبیبش اطمینان داشته باشد به او اعتماد می کند و مشتاق او می شود و کسی مشتاق محبوبش باشد برای رسیدن به او در آشکار ونهان تلاش می کند».

از مهم ترین تأثیرات تبشیر، ایجاد انگیزه قوی برای رسیدن به هدف و نتیجه است.

اصل تربیتی

تربیت عموماً و تربیت دینی خصوصاً مستلزم تن دادن به تکالیف است. این امر فی نفسه ممکن است رغبت و اشتیاق را از انسان ـ مگر اولیای الهی ـ بگیرد. باید به طرقی از این سنگینی و تلخی کاست تا قبول تکالیف میسر شود. یکی از اموری که این تلخی را تبدیل به اشتیاق و رغبت می کند تبشیر و تشویق است.

تعریف تبشیر

راغب می گوید: ابشرت الرجل و بشرته: یعنی خبر خوشحال کننده دادم و صورتش بشاش و منبسط شد. راز مسئله در این است که روح انسان وقتی خوشحال می شود، خون مانند آب که در درخت جاری می شود، در آن جریان می یابد، لذا به خبر خوشحال کننده و نشاط آور بشارت می گویند.[۲]

بنابراین تبشیر به معنی بشارت دادن به عطایا و هدایایی است که پس از به دوش کشیدن تکالیف به فرد ارزانی خواهد شد و مظهری از فضل و رحمت بی پایان الهی است.

اهمیت تبشیر

در منابع دینی بر اهمیت تبشیر بسیار تأکید شده است. قرآن کریم نکات بسیار برجسته و کلیدی درباره اهمیت تبشیر بیان نموده است که می تواند قابل توجه مربیان و مبلغان و… باشد.

الف) اهمیت مبشرّان

قرآن کریم گاه برای بیان اهمیت تبشیر جایگاه والا و بالای مبشرّان و انواع آن را مورد توجه قرار می دهد و در این زمینه آیات متعددی وارد شده است از جمله:

ـ خدا بشارت دهنده

در سوره توبه می خوانیم: « اَلَّذینَ امَنُوا وَهاجَرُوا وَجاهَدُوا فی سَبیلِ اللَّهِ بِاَمْوالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ اَعْظَمُ دَرَجَهً عِنْدَاللَّهِ أُوْلَئکَ هُمُ الْفَائزُونَ یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَهٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فیها نَعیمٌ مُقیمٌ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا إِنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ.[۳] کسانی که ایمان آوردند و هجرت و با مال و جانشان در راه خدا جهاد کردند، مقامشان نزد خدا برتر است و آنان رستگارانند. پروردگارشان آنها را به رحمتی از ناحیه خود و خشنودی (خویش) و باغ های بهشتی بشارت می دهد که در آن نعمت های پایدار دارند جاودانه و تا ابد در این باغ ها (و در میان این نعمت ها) خواهند بود، زیرا پاداش عظیم نزد خداوند است.»

در این آیه خداوند را مبشرّ معرفی می کند که نشانه اهمیت تبشیر است و به بشارت هایی چون: رستگاری، رحمت الهی، خشنودی خداوند، باغ های بهشتی، نعمت های پایدار و خلود در بهشت مورد اشاره شده است.

ـ پیامبر خاتم مبشرّ است

« وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلاَّ مُبَشِّرًا وَنَذِیرًا[۴] (ای پیامبر!) ما تو را جز به عنوان بشارت دهنده و انذارکننده نفرستادیم.»

ـ قرآن کریم نیز مبشرّ است

« الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنزَلَ عَلَی عَبْدِهِ الْکِتَابَ وَلَمْ یَجْعَل لَّهُ عِوَجا قَیِّماً لِّیُنذِرَ بَأْساً شَدِیداً مِن لَّدُنْهُ وَیُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً [۵] حمد مخصوص خدایی است که این کتاب (آسمانی) را بر بنده (برگزیده اش) نازل کرد و هیچ گونه گژی در آن قرار نداد، در حالی که ثابت و مستقیم و نگاهبان کتاب های (آسمانی) دیگر است تا (بدکاران را) از عذاب شدید او بترساند و مؤمنانی را که کارهای شایسته انجام می دهند بشارت دهد که پاداش نیکویی برای آنهاست.»

قرآن کریم در این آیه خود را که معجزه ماندگار الهی است، مبشر مؤمنان معرفی می کند.

علامه طباطبائی می فرماید: «چون کتاب و قرآن خودش مستقیم است و بر غیر خودش قیم است، لذا می تواند انذار و بشارت برای دیگران باشد.»[۶]

ـ اهمیت تبشیر

بشارت و تبشیر تا بدانجا از اهمیت برخوردار است که قرآن کریم در آیات متعددی (بیش از ده آیه) هدف بعثت انبیا و پیامبر خاتم«ص» را بشارت شمرده است، به عنوان نمونه به چند آیه اشاره می شود:

ـ درباره پیامبر اکرم«ص» می خوانیم: « وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلاَّ مُبَشِّرًا وَنَذِیرًا؛[۷] ما تو را جز به عنوان بشارت دهنده و انذارکننده نفرستادیم». در سوره فرقان نیز عین همین عبارت آمده است.[۸]

در سوره احزاب می خوانیم: « إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِیرًا؛ [۹] ای پیامبر! ما تو را گواه فرستادیم و بشارت دهنده و انذارکننده.» و عین همین عبارت در سوره فتح آمده است.[۱۰]

ـ درباره حضرت مسیح می خوانیم: «إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُم مُصَدِّقاً لِمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرَاهِ وَمُبَشِّرَاً بِرَسُولٍ یَأْتِی مِن بَعدِی اسمه احمد…؛ من فرستاده خدا به سوی شما هستم، در حالی که تصدیق کننده کتابی که قبل از من فرستاده شده (تورات) هستم و بشارت دهنده به رسولی که بعد از من می آید…».[۱۱]

ـ در باره تمام پیامبران فرمود: « وَ مَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا مُبَشِّرِینَ وَ مُنْذِرِینَ؛[۱۲] ما پیامبران را جز (به عنوان) بشارت دهنده و بیم دهنده نمی فرستیم». عین همین عبارت در سوه کهف آمده است.[۱۳]

و در سوره نساء می خوانیم: «رسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَی اللَّهِ حُجَّهٌ بَعْدَ الرُّسُلِ…؛[۱۴] پیامبرانی که بشارت دهنده و بیم دهنده بودند تا بعد از این پیامبران حجتی برای مردم بر خدا باقی نماند.»

این آیات به خوبی نشان می دهند که یکی از مهم ترین اهداف بعثت پیامبران تبشر و بشارت بوده است که این نشان دهنده اهمیت بالای تبشیر است.

آثار تربیتی تبشیر

ـ ایجاد و تقویت انگیزه

علی«ع» می فرماید: «و کان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم نصباً بعد التبشیر له بالجنه لقول الله سبحانه: «وأمر اهلک بالصلاه و اصطبر علیها»[۱۵] فکان یأمر بها اهله و یصبر علیها نفسه؛[۱۶] رسول خدا«ص» پس از بشارت به بهشت، خود را در نماز خواندن به زحمت می انداخت (و انگیزه بیشتری پیدا کرده بود)، زیرا خداوند به او فرمود: «خانواده خویش را به نماز فرمان ده و بر انجام آن شکیبا باش» پس پیامبر«ص» پی درپی خانواده خود را به نماز فرمان می داد و خود نیز در انجام نماز شکیبا بود.»

علی بن الحسین«ع» فرمود: هنگامی که کار بر حسین بن علی بن ابیطالب«ع» سخت شد (در کربلا) کسانی که با او بودند به چهره او نگاه کردند و دیدند برعکس آنان هر چه کار (جنگ) سخت تر می شود آنها رنگشان تغییر می کند و بدن هایشان به لرزه می افتد ودل هایشان می لرزد، ولی حسین بن علی«ع» و برخی از افراد که (واقعاً) با او بودند از خواصش، چهره هایشان نورانی و بدن هایشان آرام بود و دل هایشان آرامش داشت. برخی به برخی دیگر گفتند به او (حسین) نگاه کنید انگار از مرگ ترس ندارد. حضرت امام حسین«ع» فرمود: صبر پیشه کنید، ای فرزندان کرامت و بزرگ زادگان! مرگ جز پلی که شما را از سختی ها و دشواری ها به سوی بهشت وسیع و نعمت دائمی برساند نیست. پس کدامیک شما از اینکه از زندان به قصر انتقال یابد اکراه دارد؟ برعکس دشمنان شما از قصر به زندان و عذاب انتقال می یابند. پدرم از رسول خدا«ص» نقل کرده است که دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است و مرگ پل مؤمنان به سوی بهشت است و برای کافران پلی است به سوی جهنم…».[۱۷]

بعد از این سخنان، تمام یاران آن حضرت روحیه گرفتند و انگیزه بالایی برای استقامت و جنگیدن و شهادت طلبی پیدا نمودند.

ـ امیدواری

اثر مفید دیگر تبشیر امیدواری است، خصوصاً در لحظه هایی که یأس و ناامیدی بر انسان مستولی می شود که هم برای دنیای انسان مفید است و هم آخرت او.

«قلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَهِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ؛[۱۸] ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید. از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.»

این آیه از امیدوارکننده ترین آیات است، چون گناهکاران با بشارت غفران و عفو الهی امیدوار می شوند، مخصوصاً اگر این آیه در کنار آیه سوره فرقان مل