پاورپوینت کامل ضرورت استقلال اقتصادی بر اساس آموزه های دینی ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ضرورت استقلال اقتصادی بر اساس آموزه های دینی ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ضرورت استقلال اقتصادی بر اساس آموزه های دینی ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ضرورت استقلال اقتصادی بر اساس آموزه های دینی ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

به سوی استقلال اقتصادی

چندین سال متوالی است که رهبر معظم انقلاب بر مفاهیم اقتصادی، از قبیل اصلاح الگوی مصرف، همت و کار مضاعف، جهاد اقتصادی و نیز تصریح آشکار بر تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی با عزم ملی و مدیریت جهادی تأکید می ورزند.

از این تأکیدها برمی آید که امور مذکور از دغدغه ها و دل مشغولی های ریشه دار ایشان است. در واقع محورهای یاد شده به اصل انقلاب اسلامی برمی گردد و از شعارهای اساسی این قیام بزرگ شیعی، بحث خودکفایی و استقلال در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است.

به نظر می رسد رهبر معظم انقلاب اسلامی خطری جدی را احساس کرده و با درایت و بصیرت خویش متوجه شده اند که یک نوع فاصله گیری از آرمان های انقلاب اسلامی و خودکفایی در عرصه های مختلف صورت گرفته و همین باعث گردیده بر مضامین اقتصادی تولیدگرا اصرار ورزند. بخشی از این معضلات را می توان در فقر نگاه راهبردی و عدم مدیریت توأم با برنامه ریزی مدبرانه مسئولین تفسیر کرد. کارگزاران باید سیاست ها را به گونه ای تنظیم کنند که این نگرش رفیع، ارزشی و خنثی کننده نیرنگ دشمنان بر تصمیم های روزمرگی، شتابزده، فصلی و تقویمی رجحان یابد.

اگرچه در دهه های اخیر در عرصه های اقتصادی تحولات امیدوارکننده ای روی داده اند، اما واقعیت این است که این دگرگونی ها تولیدمدار نبوده و غالباً بر توزیع و مصرف تأکید داشته اند. این روند با منویات رهبری فاصله دارد و عوارض زیان باری را به دنبال خواهد داشت.

سیاست استکبار جهانی در قبال جمهوری اسلامی به گونه ای طراحی شده که می خواهد با اعمال تحریم های اقتصادی، کشور ما را به زانو درآورد و نظام اسلامی را وادار به عقب نشینی از مواضع ارزشی خود کند. متأسفانه سازمان های بین المللی هم این روند را پیگیری می کنند و مدام در فکر بحران آفرینی علیه ایران هستند.

توجه به مسایل مهم، ایجاد همدلی و همفکری در میان مردم و مسئولان و راهبردهای مشترک می توانند به صورت اقداماتی پیشگیرانه، خطرها و توطئه ها را خنثی کنند. قطعاً تعیین اولویت های کشور زمینه ای مهم برای حفظ استقلال، شناخت سیاست ها و راه حل مشکلات است.

افزایش توان اقتصادی در کشور نشان می دهد که جمهوری اسلامی ایران اکنون در مسیر رشد و توسعه به جایگاهی رسیده است که به عنوان الگوی یک نظام دینی موفق در سراسر جهان شناخته می شود و حضوری قوی در عرصه های سیاسی و اجتماعی دارد. همین مسئله باعث شده است که ایران مقتدر در مقابل زیاده خواهی های سیاسی دشمنانی که در مسیر حوادث پس از پیروزی انقلاب اسلامی با سنگ اندازی های گوناگون و حیله های متعدد برای مسدود کردن راه های توسعه کشور تلاش کرده اند، قد علم کند.

لذا اگر مدیران ارشد کشور استراتژی های رهبری را کاربردی کنند، کشور به سوی خودکفایی راستین حرکت می کند و از وابستگی به کشورهای بیگانه رهایی می یابد. بدیهی است تأکید بر تولید ملی و اصلاح الگوی مصرف به اهتمامی گسترده از سوی مردم و کارگزاران نیاز دارد. در این زمینه نکته حائز اهمیت نقش دولت است که بایستی فرصت ها را ساماندهی کند، فضا و بسترهای مناسب را به وجود آورد و از این رهگذر هزینه های تحمیل شده بر کشور را که عوارض سیاسی و فرهنگی مهمی دارند، از بین ببرد، مصرف زدگی را کاهش دهد، به طور زیربنائی به معضل اشتغال بپردازد و از بروز شغل های کاذب و واسطه ای بپرهیزد. البته تحقق این امور مستلزم عزمی فراگیر و مدیریتی جهادی است.

گره گشایی مدیران فرزانه

قبول مسئولیت در نظامی صالح ایجاب می کند که هر مدیری به میزان مسئولیت خود، ویژگی هایی را در خود و کارمندان خود پرورش دهد. خصالی که مدیر را قادر می سازد همه نیروها را برای سوق دادن کشور به سوی توسعه ای پایدار و ماندگار بسیج نماید عبارتند از:

۱ـ التزام عملی به موازین اعتقادی و ایمانی

التزام به تعالیم دینی، گرایش به حق، انجام وظیفه و هراس از خطاها و لغزش ها مدیر را از عصیان باز می دارد و ناروایی ها، آسیب ها و آفت ها را به پایین ترین حد تنزل می دهد. این نگرش توام با تدین برای یک سازمان و نهاد اداری آسایش خاطر و ثبات در خط مشی ها را به وجود می آورد و می توان آن را پشتوانه ای استوار برای سلامت امور و کسب موفقیت ها دانست. در این زمینه تعالیم ائمه هُدی کارگشا هستند.

امام سجاد«ع» فرموده اند: «انسان شایسته کسی است که خواست الهی را بر خواسته خویش مقدم بدارد و تمام توان خود را برای امور خداپسندانه به کار گیرد و باور داشته باشد حق محوری به عزت جاویدان نزدیک تر است.»[۱]

امام صادق«ع» فرموده اند: « ایمان فرد هنگامی کامل است که در تمام اوقات مراقب اعمال و رفتار خود باشد و مادامی که حیات دارد، هر وظیفه ای را که برعهده اش نهاده اند به طور کامل انجام دهد.»[۲]

۲ـ نگرش خردمندانه و هوشیارانه

هوشیاری و تیزبینی و نخبگی مدیر، رهیافت درست و چیرگی بر نارسایی ها و عقب افتادگی ها و دشواری ها را ممکن می سازد. خردمندی مدیر، بازدهی را افزایش می دهد، به تولید و ارتقای کیفی آن می افزاید، ارزیابی منطقی خسران ها و زیان ها و بررسی ها و برنامه ریزی های هدفمند و معنادار را قبل از اقدامات اجرایی میسر می سازد و فعالیتی بدون شناسایی و به صرف احتمال ها و تخمین ها، متوقف و راکد نمی شود.

رهاورد مثبت و نتیجه مطلوب با درایت و عقلانیت مدیر پیوندی ناگسستنی دارد. البته خردمندی با درک عمیق، مطالعه، افزایش دانش و ظرفیت های علمی، تجربه اندوزی های مفید و آگاهی های توأم با نیازسنجی و شناخت مقتضیات زمان، ممکن می گردد. هرگونه اقدام و فعالیتی بدون تأمل، درنگ و شناخت اصولی، فسادانگیز و زیان بار است.

نگرش عاقلانه و رفتار عالمانه و تصمیم گیری های متکی بر مستندات و دلایل قانع کننده ایجاب می کند که مدیر، شیفته زراندوزی، تکاثر، سلطه گری، جاه طلبی و حرکت های متملقانه و چاپلوسانه نشود، دوست و دشمن را به درستی بشناسد، از نیرنگ های دشمنان و منافقان دچار غفلت نشود، به نحو مقتضی و متناسب موضع گیری کند، از هر ماجرایی عبرت بیاموزد و تهدیدها و تحریم ها را به فرصت های سازنده و رشددهنده تبدیل نماید.

مدیر فرهیخته، معاونان، کارشناسان، مشاوران و کارکنان تحت امر خویش را به درستی و با در نظر گرفتن لیاقت ها و شایستگی هایشان شناسایی می کند و با در نظر گرفتن ملاک های منطقی و آزمون های عینی و عملی مأموران، افراد مطمئن، صالح و امانتدار و مردم پسند را به کارها می گمارد. بی جهت به کسی اعتماد و بی دلیل موجه کسی را از خود طرد نمی کند و نمی رنجاند.

مدیر خلاق و مبتکر، اهداف ارزشمند، ثمربخش و گره گشا را مطرح می کند، همت خود را در راستای تحقق آنها به کار می گیرد، تولیدات و کارکردهای انجام شده را ناچیز می انگارد و سعی می کند موفقیت های بزرگ تری را به دست آورد.

برخوردهای موقرانه و خوشایند و منصفانه مدیر با کارکنان در همبستگی نیروها و سازماندهی آنان بسیار مؤثر است. مدیری که با رفتار و اخلاقش در دل ها جای می گیرد، اعضای اداره اش با انگیزه های قوی، همدلی و تلاش های صادقانه در جهت بر طرف کردن مشکلات و کاستی ها اهتمام می ورزند و برای افزایش توانمندی علمی و فنی خود و دستیابی به دانش های جدید که به بهبود کیفی و کمی محصولات و فرایندها کمک می کند، می کوشند.

حضرت علی«ع» فرموده اند: «شخص عاقل، ناگزیر در کار خود اندیشه می کند و اهل زمان خویش را به درستی مورد شناسایی قرارمی دهد.»[۳]

از امام صادق«ع» نقل شده است: «اگر دوست داری نعمت بر تو کامل گردد و امورت به سامان برسد، در کارهایت افراد پست و نادان را به کار مگیر.»[۴]

رسول اکرم«ص» ذیل صفات افراد باایمان فرموده اند: «یطْلُبُ مِنَ الْأُمُورِ أَعْلَاهَا؛[۵] مؤمن عالی ترین امور، ارزنده ترین اهداف و کارسازترین راهکارها را برمی گزیند.»

امام جواد«ع» هشدار داده اند: «کسی که قبل از آزمودن اشخاص به آنان اطمینان کند، خود را در معرض هلاکت قرار می دهد و به فرجامی پررنج و درد گرفتار می آید.»[۶]

۳ـ نشست های مشورتی

دریافت نظر خردمندان مؤمن، متخصصان اهل تعهد و تدین، دوراندیشان دلسوز و تجربه دیدگان خوش فکر، مدیر را در به دست آوردن یافته های جدید برای افزایش بهره وری و تولید، مدد خواهد رساند و راه نویی را پیش روی او می گشاید.

این سخن برگرفته از فرمایشات امام صادق»ع» است که: «نظرخواهی و نشست های مشورتی فایده های علمی فراوانی را در بردارد. خردمند بر اثر مشورت به شناخت معارف جدید دست می یابد و در راستای اهداف خود از آنها استفاده می کند.»[۷]

در منظر دینی، خودرأیی آفتی بزرگ است که آدمی را از راه درست باز می دارد. استبداد در رأی و نظر ریشه در جهالت دارد و سرانجامش هلاکت است. حضرت علی«ع» فرموده اند: « قَد خاطَرَ بِنَفسِهِ مَنِ استَغنی بِرَأیِه: هر کس به رأی خود بسنده کند، خویشتن را به مخاطره افکنده است.»

بینش عاقلانه و خیرخواهانه اقتضا دارد که آدمی از افکار دیگران استفاده کند و از داوری و تصمیم گیری براساس توهمات خویش بپرهیزد. نظرخواهی از صاحبان فکر، معرفت، بصیرت و دانش این فواید را دربردارد:

انسان را از اندیشه های گوناگون مطلع می سازد، جنبه های گوناگون موضوع نمایان می شوند، چاره سازی برای برداشتن موانع و مشکلات آسان می گردد، بن بست ها گشوده می شوند، انسان از مقاصد و نیرنگ های دشمنان آگاه می شود، خط مشی ها را در می یابد، خطاها را می شناسد و بر اساس واقعیت ها و در حد مقدورات، امکانات و نیازها به تولید می پردازد و از سقوط و خسران در امان می ماند.

امام علی«ع» فرموده اند: «آنکه مشورت می کند در امورش درنمی ماند (حیران و سرگردان نمی شود)[۸] و کسی که با خردمندان مشورت می کند، به سوی صواب و درستی رهنمون می شود.»[۹]

مشورت با دیگران و تشکیل «اتاق فکر»، بی علاقگی افراد به موفقیت نهاد مربوطه را از بین می برد، از مخالفت ورزی ها، سنگ اندازی ها و کارشکنی ها پیشگیری می کند و افراد را برای شرکت فعال در کارهای اساسی و زیربنایی مهیا می سازد. یک مدیر شایسته از انتقادهای سازنده و نظرات اصلاحی استقبال می کند، در زمینه رفع نقص ها و درمان نارسایی ها وسعت نظر دارد، اجازه می دهد کاستی های مجموعه تحت امرش نمایان و برای رفع آنها راهکارهای درست ارائه شود. مدیر لایق به بهبودی کار و افزایش کیفیت، فکر و در این راستا از دیدگاه های افراد با سلیقه ها و گرایش های مختلف استقبال می کند، از ستایشگران افراطی متنفر است و تعریف های چاپلوسان را با اجرای مدیریت منطقی در تعارض می داند، زیرا مدح بی جا و تشویق های موهوم موجب تباهی و نشانه عدم صداقت هستند.

۴ـ عزمی استوار و اراده ای راسخ