پاورپوینت کامل ازپرتگاه بیم تا ساحل امید ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ازپرتگاه بیم تا ساحل امید ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ازپرتگاه بیم تا ساحل امید ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ازپرتگاه بیم تا ساحل امید ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

خوف و رجا (بیم و امید) و تعادل آنها

خوف و رجا دو صفت هستند که در آیات و روایات، وجود هر دو لازم دانسته شده است. اگر خوف و بیم انسان از عذاب الهی زیاد شود، چه بسا موجب یاس و ناامیدی او شود واگر امید ورجا در انسان زیاد شود، چه بسا موجب اهمال در انجام وظایف وایمن شدن از مکر وعذاب الهی گردد. خوف ورجا دو بالند که با آنها مقربین به هر جایگاه ستوده ای پرواز می کنند ومرکب های تندپایی هستند که گردنه های سخت راه آخرت را می توان با آنها طی کرد.

در برخی از آیات به لزوم همراهی خوف ورجا اشاره شده است مانند: «مَن خَشی الرَّحمَانَ بِالْغَیبِ وَ جَاءَ بِقَلبٍ مُّنِیبٍ»[۱]: «آن کس که از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبی پُرانابه در محضر او حاضر شود! »

در این آیه خوف وخشیت، به رحمان که بیانگر رحمت الهی است معلق شده تا در بر دارنده خوف در متن امنیت باشد.

در دو آیه پی در پی به رحمت وعذاب اشاره شده است که مفسرین لزوم همراهی خوف ورجا را از آن برداشت کرده اند. «َبئّ عِبَادِی أَنی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ* وَ أَنَّ عَذَابی هُوَ العَذَابُ الأَلِیمُ»[۲] «بندگانم را آگاه کن که من بخشند مهربانم! و (اینکه) عذاب و کیفر من، همان عذاب دردناک است». «َتَجَافی جُنُوبُهُم عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدعُونَ رَبهَّم خَوفًا وَ طَمَعًا وَ مِمَّا رَزَقنَاهُم یُنفِقُون»[۳] «پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور می شود (و به پا می خیزند و رو به درگاه خدا می آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید می خوانند و از آنچه به آنان روزی داده ایم انفاق می کنند!»

در این آیه به دو صفت مؤمنان اشاره دارد: آنها پروردگار خود را با «بیم» و «امید» می خوانند: «یَدعُونَ رَبَّهُم خَوفاً وَ طَمَعاً». نه از غضب و عذاب او ایمن می شوند و نه از رحمتش مایوس می گردند توازن این بیم و امید که ضامن تکامل و پیشروی آنها در راه خداست همواره در وجودشان حکمفرماست. غلبه خوف بر امید، انسان را به یاس و سستی می کشاند.و غلبه رجا و طمع، انسان را به غرور و غفلت وا می دارد و این هر دو دشمن حرکت تکاملی انسان در سیر او به سوی خدا هستند.

پیامبر خدا «ص» فرمودند: «لو یَعلَمُ المؤمنُ ما عِندَ اللّه مِن العُقوبَهِ ما طَمِعَ فی الجَنّهِ أحَدٌ، و لَو یَعلَمُ الکافِرُ ما عِندَ اللّه مِن الرَّحمَهِ ما قَنَطَ مِن الجَنّهِ أحَدٌ»[۴]: «اگر مؤمن از کیفر خدا آگاه بود، هیچ کسی به بهشت امید نمی بست و اگر کافر از رحمت خدا آگاه بود هیچ کسی از بهشت نومید نمی شد.»

امام علی(ع) فرمودند: «خَیرُ الأعمالِ اعتِدالُ الرجأ و الخَوفِ.»[۵].« بهترین کارها، برابر بودن بیم و امید است».و «خَف ربَّکَ خَوفا یَشغَلُک عن رَجائهِ، و ارجُهُ رجا مَن لا یَأمَنُ خَوفَهُ».[۶]: «از پروردگارت چنان نترس که تو را از امید بستن به او باز دارد و چونان کسی به او امید بند که اُمیدش خالی از ترس نیست.»

حارث بن مغیره یا پدرش از حضرت صادق(ع) نقل می کند که گوید به حضرت عرضه داشتم در وصیّت لقمان چه چیز بود؟ فرمودند: «چیزهای عجیبی بود و عجیب ترین آنکه به پسرش گفت پسرم!. خوف و ترس تو از خدا باید طوری باشد که اگر تمام اعمال نیک جن و انس را داشته باشی باز هم احتمال عذاب را بدهی. و امیدت به خداوند باید طوری باشد که اگر تمام گناهان جن و انس را داشته باشی باز هم احتمال بدهی مشمول رحمت و لطف او قرار خواهی گرفت.»

سپس حضرت فرمودند: «پدرم می فرمودند که هیچ بنده مؤمنی نیست مگر در درون قلبش دو نور متساوی هست، نور ترس و نور امید که اگر با هم سنجیده شوند هیچ یک از این نورها بیشتر از دیگری نیست (همان مقدار که ترس از خدا دارد، به همان میزان به رحمتش امیدوار است).»

این حدیث دلالت بر این دارد که خوف و رجا هر دو باید در حد کمال باشند و منافاتی ندارد که هم خوف و هم امید هر دو خیلی زیاد باشند، چون هر یک از جهتی است. دیدن و ملاحظه رحمت واسع الهی و بی نیازی وجود و بخشش و لطف پروردگار در باره بندگان باعث امید فراوان است و از سوی دیگر شدت غضب و کیفر بی مانندش و تهدیدهای هراسناکی که به معصیت کاران دارد، منشأ خوف و بیم زیاد می شود. علاوه بر این علت خوف و ترس مربوط به خود انسان و نقص و کوتاهی و تقصیر انسان و زشتی اعمال و نارسائی و قصور از دستیابی به مراتب قرب و وصال الهی و غوطه ور شدن در کارهائی است که موجب زیان و بدبختی می شود، ولی اسباب و علل امید و رجا مربوط به لطف و رحمت خدا و عفو و بخشش او و احسان و عنایت وافر و کامل اوست. پس ریش خوف قصور و تقصیر بنده است و ریشه رجا کمال اوصاف خداوندی است و در هر دو طرف حد و مرزی نیست.

همان طور که خوف به دلیل اینکه مقتضای عقل و شرع و باعث بر عمل است (به سبب بیم و ترس) از متعلقات قوه غضب است و نوع پسندیده و ستوده آن و از فضائل آن به شمار می رود، رجا متعلق به آن و از فضائل آن است، زیرا به مقتضای عقل و شرع و باعث بر عمل از حیث رغبت است. تفاوت این است که خوف چون پیامد ضعف دل است، به تفریط نزدیک تر است و رجا چون نتیجه قوت قلب است به طرف افراط نزدیک تر، اگر چه هر دو ممدوح و پسندیده اند.»

در کلامی دیگر از امام صادق«ع» نقل شده است: «یَنبَغی للمؤمنِ أن یَخافَ اللّه خَوفا کأنّهُ یُشرِفُ علی النّارِ، و یَرجوَهُ رجا کأنّهُ مِن أهلِ الجَنّهِ»:[۷] «سزاوار است که مؤمن از خداوند چنان بترسد که گویی بر لبه دوزخ قرار دارد، و به او چنان امیدوار باشد که گویی اهل بهشت است»

رابطه میزان شناخت افراد با امیدها و ترس ها

امید و ترس افراد به میزان شناخت و معرفت و نیازهایی که درک می کنند بستگی دارد. مثلاً ترس و امید یک کودک دو سه ساله فقط در محدوده خواسته های در حال شکل گیری اولیه اوست. او هیچ وقت در باره مسائل بین المللی، اجتماعی، معنوی و اخروی و… ترس و امیدی ندارد، زیرا تصوری از آنها ندارد. یا مثلاً افراد عادی از یک سو از بیماری، فقر، گرفتاری های زندگی و… ترس دارند و از سوی دیگر امیدوارند پولدار شوند و همسر خوب، خانه خوب و موقعیت اجتماعی خوبی را به دست آورند. افرادی که معرفت شان بیش تر است، مسائل معنوی را هم در نظر می گیرند و از اینکه عقل و ایمانشان از بین برود می ترسند و امیدوارند که بر معرفت و ایمانشان افزوده شود. کسانی هم که به آخرت ایمان دارند، به ثواب های اخروی امیدوارند و از عذاب های اخروی می ترسند.

خوف و رجا منحصر به امور دنیایی نیستند، یعنی فقط اموری را که در دنیا از آنها می ترسیم یا به آنها امیدواریم شامل نمی شوند، بلکه با بالا بردن معرفتمان باید بفهمیم چه چیزهایی ترسیدنی و چه چیزهایی امیدبستنی هستند. عامل حرکت انسانی در قالب معرفت اسلامی، خوف از خدا و رجا به خداست. دو عامل خوف و رجا موجب می شوند تا انسان ها بر حسب مراتب ایمان و معرفت خود، به عبادت خدا بپردازند.

توازن بین خوف و رجاء

خوف یکی از ابعاد وجودی انسان است که باید به شکل عبادت در وجود انسان ظهور پیدا کند. این خوف حتی در کسانی که اصلاً گناهی مرتکب نشده و معصوم اند وجود دارد. آنها با اینکه می دانند مورد آمرزش خدا قرار می گیرند، اما به دلیل توجهی که به صفت قهاریت خداوند دارند، فقط قهر خدا را می بینند و خود را فراموش می کنند. رجای آنها نیز در اثر توجه به صفات جمالیه خداوند است. البته در این مرحله هم ممکن است در وجود بعضی از افراد خوف بیش از رجا ظهور پیدا کند و یا برعکس. کامل ترین افراد کسانی هستند که در وجودشان هر دو عامل خوف و رجا در حد تعادل وجود داشته باشد.

خوف و رجا اموری تشکیکی و ذومراتب اند و حد نصابی دارند که مومن باید حداقل مرتبه آن را داشته باشد. اگر امید انسان به رحمت خداوند به گونه ای باشد که فکر کند کارهای او دخالتی در سرنوشتش ندارند و رحمت خدا به قدری واسع است که همه را می آمرزد، باعث می شود تا انسان گستاخ شود و از ارتکاب گناهان باکی نداشته باشد. این امید، در واقع رجاء کاذب است و واقعیت ندارد، زیرا خداوند از روی اعمال افراد، آنها را می آمرزد و به بهشت می برد یا عذاب می کند و به جهنم می برد.

راه درسـت در زمـیـنه خوف و رجا راه اعتدال است، زیرا با توجه به بیان مفهوم رجا، رجای الهی دقـیـقـاً در راستای نجات انسان از