پاورپوینت کامل سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی (بخش نهم) ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی (بخش نهم) ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی (بخش نهم) ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی (بخش نهم) ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

فرهنگ و هنر در سبک زندگی اسلامی

زیربنای سبک زندگی، فرهنگ و فرهنگ سازی است، پدیده فرهنگ نیز به صورت تدریجی و متأثر از عقاید، نگرش ها، آرمان ها، انگیزه ها و باورهای یک ملت شکل می گیرد. اخلاق، عادات، سنت ها و رسوم پدیده های فرهنگی اند که در افراد و جوامع نهادینه می شوند. فرهنگ رکن اصلی تحولات اجتماعی است. از فرهنگ می توان به زیربنای علمی و معرفتی نیز تعبیر کرد که شخصیت و هویت ملت را تشکیل می دهد. فرهنگ زیربنای فرایند پرورش در نظام تربیتی است و اصلاح رفتار به اصلاح فرهنگ است که در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی و سیاسی تأثیر مستقیم دارد. به بیان امام خمینی: «راه اصلاح یک مملکت فرهنگ آن مملکت است. اگر فرهنگ درست شود، مملکت اصلاح می شود».

تمدن بزرگ اسلامی قرن ها در جهان حاکمیت داشت و هر چه از تعالی و کمال در جهان مانده از فرهنگ و مکتب آسمانی اسلام سر برآورده، وگرنه اعراب بت پرست جاهل بودند و دخترانشان را زنده به گور می کردند. این فرهنگ متعالی اسلام بود که تمدن بزرگی را در جهان پی نهاد و از سرزمین حجاز به اقطار عالم گسترش پیدا کرد.

منابع تاریخی خودی و بیگانه و حتی غربی ها آکنده از آثار فرهنگ و تمدن اسلامی از فیزیک، شیمی، پزشکی، صنعت، معماری و سایر فنون و علوم تا معارف دینی و عرفانی و اجتماعی، مدیریتی، سیاسی و اقتصادی هستند که قرن ها منبع مطالعه و تدریس و سرمایه تمدن غربی بوده است. غربی ها خود بدین امر اعتراف دارند که غرب در توحش قرون وسطی به سر می برد و با رنسانس به مدت ۴ قرن از تمدن اسلام و دانش مسلمین بهره گرفتند و تمدن غربی را ساختند، هر چند از بعد انسانی و اخلاقی بهره نگرفتند و چالش تمدن غرب در همین جاست.

در عصری که تمدن های برآمده از مکاتب غربی و شرقی ناتوانی خود را از مدیریت جهان اثبات کرده اند، مسلمانان باید بدانند که می توانند در پرتو فرهنگ گرانسنگ اسلام تمدن بزرگ اسلامی را احیا کنند. تجربه انقلاب اسلامی ایران نشان داد که می توان در عصر جنگ فرهنگ ها به سوی تمدن بزرگ اسلامی ره سپرد. این را دشمنان اسلام فهمیده اند و نگران نفوذ اندیشه اسلامی در غرب هستند، اندیشه ای که رشد و تعالی و تمدن و فرهنگ را با معنویت در آمیخته و راه نوینی را فرا روی ملت ها نهاده است. تمدنی که با تمدن غربی سکولار و منفعت گرا و استعمارگر تفاوت بسیار دارد.

غربی ها قرن ها و سال های طولانی است که فرهنگ اسلامی را هدف گرفته و تلاش کرده اند زندگی مسلمانان را به سبک و سیاق موردنظر خود بسازند. غربی ها به مدد تکنولوژی و سیطره بر دانش نوین، فرهنگ غربی را آوردند تا فرهنگ مسلمین را استحاله کنند و نخبگان و جوامع اسلامی نتوانستند تکنولوژی و فرهنگ را از یکدیگر تفکیک کنند و منورالفکرها و غرب زدگان عصر نیز پیام رسان فرهنگ غربی شدند که دیدیم.

غربی ها هیچ وقت صنایع مادر را به مسلمانان ندادند، بلکه برای خود در کشورها بازار مصرف فراهم کردند و جامعه ها را مصرفی و غیرمولد به بار آوردند تا ملت ها دست نیازشان همواره به سوی غرب دراز باشد و سرمایه های ملی خود و ذخایر و ثروت هایشان را بدهند و کالاهای لوکس را وارد کنند. کشتی های غول پیکر نفت به سوی غرب سرازیر و به ازای آنها لوازم آرایش و اسباب بازی وارد شدند.

استعمار فرهنگی

تغییر فرهنگ جهان اسلام از آغاز موردنظر غربی ها بود و در سال های اخیر با پیشرفت تکنولوژی رسانه ای شدت گرفت. آمریکایی ها در دور جدید سلطه فرهنگی، تغییر فرهنگ خاورمیانه را دنبال کردند و میلیاردها دلار به این پروژه اختصاص دادند. یکی از این اقدامات این بود که گروهی از زنان عرب را به آمریکا بردند و آنها را تحت آموزش های موردنظر خود قرار دادند. در این طرح، توجه ویژه به دانش آموزان دختر بود. اخیراً یکی از نظریه پردازان آمریکایی گفته: «به جای ا نداختن بمب، دامن کوتاه را برای مسلمانان بفرستید» هر چند این سیاست جدیدی نیست و ده ها سال است که به اجرا درمی آید.

غرب در اجرای سیاست فرهنگ زدایی اسلامی، انواع ابزارها و ترفندها، از ابزارهای هنری و فیلم های هالیوودی، انیمیشن ضداخلاق، عروسک و اسباب بازی، مواد مخدر، مد و لباس و لوازم آرایش، ماهواره، اینترنت و فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و… را به کار گرفت. هدف نهایی غرب استحاله تدریجی فرهنگ های بومی به ویژه اسلامی، معنویت زدایی، ترویج اباحی گری جنسی، کور کردن استعدادها با میگساری و مواد مخدر و دیگر ابزارها و سرگرم کردن جوانان و غارت سرمایه های مادی و معنوی ملت هاست؛ سیاستی که سردمداران استکبار جهانی و لابی صهیونیستی مسیحی برای دیگر کشورها به ویژه مسلمانان پیش گرفته اند.

هنر و سبک اسلامی

در فرایند فرهنگ سازی و انتقال فرهنگ و تغییر نگرش ها و رفتارها، هنر نقش کم نظیری دارد، تا بدانجا که برخی کشورها سه عنصر علم و اخلاق و هنر را زیربنای تمدن و فرهنگ می خوانند. هنر با عواطف و احساسات انسان ها بازی می کند و عاطفه و احساس در بسیاری از عرصه های زندگی و پرورش ارزش های متعالی و نظم اجتماعی نقش تعیین کننده دارد. تجلی هنر را در ادبیات، شعر، آهنگ و صدا، موسیقی، نمایش، نقاشی، معماری، میراث فرهنگی ملموس و ناملموس، صنایع دستی، خطاطی و حماسه های ملی و رزمی که در سازندگی نوع اخلاق و رفتار انسان ایفای نقش می کنند، می توان مشاهده کرد.

هنر می تواند ابزار هدایت به سوی خوبی ها یا بد ی ها باشد. آن چیزی که هنر را ارزشی یا ضدارزشی می کند، زیربنای فکری، اعتقادی و هدف گیری هنرمند است. به عبارت دیگر، هنر تجلی روح هنرمند است و اندیشه و آرمان او را بازمی گوید. بنابراین نمی توان گفت هنر ارزشی و ضدارزشی معنا ندارد. اگر زیربنای هنر نیت پاک و کلمه طیبه ایمان باشد، ثمره پاک می دهد و اگر کلمه خبیثه و نیت ناپاک باشد، ثمر ناپاک می دهد « ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَهً طَیِّبَهً کَشَجَرَهٍ طَیِّبَهٍ أَصلُها ثابِتٌ وَفَرعُها فِی السَّماءِ تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا. .. وَمَثلُ کَلِمَهٍ خَبِیثَهٍ کَشَجَرَهٍ خَبِیثَهٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَار…».[۱]

در فرهنگ و تمدن اسلامی، هنر با چهره های گوناگونش سابقه دیرین دارد و هم اکنون با تنوع کارهای هنری می تواند نقش آفرین باشد.

حضرت امام، هنر مورد قبول اسلام را این گونه توصیف می کند: «هنر در عرفان اسلامی ترسیم کننده روش عدالت و شرافت و انصاف و ترسیم کننده تلخکامی گرسنگان مغضوب قدرت و پول است.» و نیز می فرماید: «تنها هنری مقبول قرآن است که صیقل دهنده اسلام ناب محمدی«ص»، اسلام ائمه اطهار «ع»، اسلام فقرای دردمند، اسلام پابرهنگان و اسلام تازیانه خوردگان تاریخ تلخ و شرم آور محرومیت ها باشد.»

هنرمندان و متولیان امور هنری باید از ابزارهای هنری در جهت منافع ملی و تحکیم مبانی فرهنگ و اخلاق اسلامی بهره گیرند و سبک زندگی خود را براساس این اصول ترویج کنند.

حضرت امام رسانه های گروهی را موظف می کردند که روش زندگی شرافتمندان را با هنرها و نمایشنامه ها به ملت بیاموزند و رهبر معظم نیز در مورد فیلم و نمایش گفتند: «عرصه فرهنگ، عرصه جهاد است. کاری کنید که ارتباطات عشقی بدآموز در فیلم ها نباشد.»

متأسفانه در فیلم ها و جشنواره ها و تئاتر و سینما به این مسئولیت در حد انتظار توجه نمی شود. برخی فیلم هایی که به بازار می آیند که اباحیگری و زندگی غربی و لیبرالیسم جنسی و… را ترویج می کنند. چه بسا هزینه های میلیاردی که از جیب ملت بابت فیلم هایی پرداخته می شوند که دستاوردی برای مردم ندارند، مانند فیلم مسابقه رانندگی و سریال کلاه پهلوی که از مصادیق اسرافکاری و تجمل گرایی به نام فرهنگ است.

حضرت امام«ره» تأکید می ورزد که رسانه های گروهی به ویژه صدا و سیما باید زندگی شرافتمندانه و آزادمنشانه را با هنرها و نمایشنامه ها به ملت بیاموزند.

زیبایی به سبک اسلامی

یکی از مظاهر آفرینش، جمال و زیبایی است. از دیدگاه موحد، زیبایی عالم تجلی، زیبایی خالق است. در ادعیه ما است: « اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ جَمالِکَ بِاَجْمَلِهِ وَکُلُّ جَمالِکَ جَمیل» و هم اوست که زیبایی را دوست دارد: « اِنَّ اللَّهَ جَمیلٌ یُحِبُّ الْجَمال.»

حافظ گوید:

حسن روی تو به یک جلوه که در آینه کرد

این همه نقش در آیینه اوهام افتاد

این همه نقش می و رنگ مخالف که نمود

یک فروغ رخ ساقی است که در جام افتاد

جمال و زیبایی را مراتبی است. زیبایی طبیعت، زیبایی نباتات و اشجار و گل ها، زیبایی جانداران و بالاخره زیبایی معنوی و الهی و انسانی و اخلاقی که سرآمد انواع جمال و همه زیبایی هاست.

حقیقت زیباشناسی این است که به همه مراتب زیبایی بنگرد، جایگاه هریک را بشناسد و به زیبایی به نحو شایسته دل بسپارد و یا برای تحصیل آن بکوشد.

انسان با حس زیباشناسی خاص خود می تواند همه زیبایی ها را احساس کند، اما مهم این است که کدامیک را چگونه برگزیند. همه زیبایی های این جهان پایدار نیستند و هر یک عمر موقت و به خصوصی دارند. گل های رنگارنگ زیبا چند روزی بیش نپایند و رنگ و بوی آنها می پرید و از آنها جز اوراق خشک بر باد رفته چیزی باقی نمی ماند. سیما و چهره انسان هم با همه زیبایی هایش، رنگ می بازد و پژمرده می شود. البته زیبایی های ماندگار دیگری هست که انسان باید در پی کشف آنها باشد.

قرآن کریم در آیات بسیاری به ترسیم زیبایی های این جهان در زندگی انسان می پردازد و در عین آنکه به استفاده از زیور و زیبایی در جهت حیات واقعی و بهره برداری در معنویات و کمالات انسانی توصیه می کند مانند این آیه: « یَا بَنِی آدَمَ خُذُواْ زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِد…»؛[۲] از شیفتگی در برابر زیبایی ها و زرق و برق مادی این جهان هشدار می دهد و آن را ناپایدار و عامل غرور و فریب می داند مانند این آیه: « زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَهِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّهِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَهِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآب».[۳]

امیال نفسانی همچون زن، فرزند، گنجینه های طلا و نقره و مرکب سواری رهوار، چهارپایان و کشت و زرع برای مردم زیبا و فریبنده اند، حال آنکه اینها کالای زندگی دنیا هستند، اما سرانجام نیک نزد خداست. قرآن پایان این زیبایی های مادی را به سبزه زاری مانند می کند که روزی پژمرده و خشک می شوند و در طوفان حوادث ناپدید می گردند: « اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیَاهُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَهٌ وَتَفَاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَتَکَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ کَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَبَاتُ