پاورپوینت کامل یوم الله ?? فروردین روز تجلی انوار الهی ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یوم الله ?? فروردین روز تجلی انوار الهی ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یوم الله ?? فروردین روز تجلی انوار الهی ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یوم الله ?? فروردین روز تجلی انوار الهی ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

ایامی که به خداوند تعلق دارند

برخی ایام و روزهای سال از ویژگی والایی برخوردارند. اگرچه در تمامی لحظات و در مسیر تاریخ حیات انسان ها، پیوسته لطف و عنایت الهی جاری و ساری است، ولی گویا در زمان های خاص، ظهور مشیت الهی و تجلی جنبه های رحمت و فضل پروردگار افزون تر و بهتر و بیشتر از اوقات دیگر قابل درک و لمس و مشاهده است. این فرازهای فروزان تاریخی را با الهام از قرآن و روایات می توان به «ایام الله» تعبیر کرد. واژه ای که حاوی بار محتوایی وسیعی است، نویدهای نورانی را به همراه دارد و روزنه هایی از امید و نشاط را به روی بندگان شایسته می گشاید، ضمن اینکه برای تبهکاران، جفاکاران و جرثومه های فساد و زمامداران خودسر با نقمت، تلخی، ذلت و حقارت توأم است.

ایام الله، روزهای بزرگ، سرنوشت ساز و حیات آفرینی هستند که برای امت ها رقم زده می شوند. در این روزها حتی اگر شاهد ناگواری های نگران کننده ای هم باشیم، باید بدانیم که خداوند می خواهد از پس سختی ها و استقامت ها و مقاومت ها و از لابه لای سنگلاخ های به ظاهر خشن، جویبارهایی از نعمت های خود را به سوی دشت های تشنه انسان ها جاری نماید. به روزهایی که در آنها ملتی از یأس، ظلمت، فساد و ستم نجات می یابد و دریچه هایی از عدالت، شکوفایی معنوی و فرهنگی، رشد و تعالی انسانی و رهایی از یوغ اسارت های گوناگون به رویش گشوده می گردد، یوم الله گفته می شود.

یوم الله از جهتی عبرت آموز نیز هست، زیرا خودکامگان، جباران و ستمگران در این اوقات به هلاکت می رسند و روزگار شقاوت و شرارت آنان خاتمه می یابد. این هلاکت و زبونی و خفت و خواری می تواند درس آموز و پنددهنده و بیدارکننده باشد. در واقع هریک از ایام الله نسیمی از کوی جانان است که روان های مقاوم، مبارز و مؤمن را نوازش می دهد یا آنکه توفانی است از مبدأ قهاریت الهی که به همه هشدار می دهد و اقشار گوناگون را متنبه می کند.

یادآوران این لحظات پرشکوه متکی به سنن الهی هستند. فرستادگان خداوند، انبیای بزرگ و اولیای حضرت حق تعالی موظفند مردم را متوجه ایام الله کنند. خداوند متعال، به حضرت موسی«ع» را امر می فرماید: « وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّهِ؛[۱] این قوم را متوجه ایام الله بنما (روزهای خداوند را به یادشان بیاور).

حضرت علی«ع» فرموده اند: «خداوند بندگانی دارد که در گوش جانشان زمزمه می کند و در درون عقل شان با آنان سخن می گوید. آنان چراغ هدایت را با نور بیداری در گوش ها و دیده ها و دل ها برمی افروزند. و روزهای خدایی را به یاد می آورند (یَذکُرونَ بِأَیَّامِ اللَّه) و مردم را از عظمت خداوند بیم می دهند.»[۲]

آن امام همام در نامه ای به میثم بن عباس کارگزار مکه می نویسد: «اما بعد فأقم للناس الحج و ذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّه؛[۳] بعد از یاد خدا و درود، برای مردم حج را برپای دار و روزهای خداوند را به یاد آنان بیاور»، زیرا اگر این تذکرات و هشدارها صورت نگیرند، چه بسا قوای شیطانی، هواهای نفسانی و غرایز حیوانی بر سرشت و خرد آدمی یورش آورند و انسان را از درجه ملکوتی به سوی باتلاق فساد و خلاف سقوط دهند و زمینه های وزیدن گردبادی بزرگ و عذابی آسمانی را فراهم نمایند.

ابن ابی الحدید، شارح نهج البلاغه می نویسد: ایام الله شامل اوقاتی است که نعمت های الهی به سوی جامعه سرازیر می گردد و نیز مربوط به روزهایی است که خداوند می خواهد از گردنکشان و زالوصفتان انتقام بگیرد. بنابراین ایام الله همه جنبه تشویقی و رغبت آمیز دارد و هم می تواند افراد را از طغیان گری برحذر دارد و نوعی هراس و خوف در اشخاصی به وجود آورد که می خواهند حریم الهی را درنظر نگیرند.[۴]

علامه سیدمحمدحسین طباطبایی«ره»، حکیم معاصر، مفسر قرآن، نیز ذیل تفسیر آیاتی که ایام الله و یوم الله اختصاص دارد، مرقوم نموده است: «منحصر نمودن روزهایی به این عناوین بدان جهت است که در این ایام فرمان الهی و امر خداوند چنان هویداست که دیگر برای فرامین غیرخدایی مجال ظهور و عرض اندامی باقی نمی ماند. ایام الله، زمان ها و شرایط و موقعیت هایی است که نشانه های قدرت و عظمت خداوند کاملاً آشکار می گردند. در این روزها اسباب های دیگر از کار می افتند. هنگامی که اقوام گناهکاری چون قوم نوح، عاد و ثمود دچار عذاب الهی و هلاک شدند، قهاریت و قدرت الهی ظاهر گردید و مشخص کرد که عزت و سربلندی به خداوند تعلق دارد. روزی که حضرت نوح و اصحابش با عنایت خداوند از آن توفان سهمگین نجات یافتند و از کربی عظیم عبور کردند یا حضرت ابراهیم خلیل«ع» از گزند آتش و حریقی که نمرودیان برافروخته بودند رهایی یافت، ایام تجلی نعمت های الهی بود. در احادیث هم آمده است ایام الله یعنی هنگامی که موهبت های حضرت باری تعالی بروز می یابد.[۵]

قله های انقلاب از طلوع تا تابش

از زمانی که نهضت اسلامی ایران به رهبری امام خمینی آغاز شد، یعنی مهرماه سال تا بهمن که این خیزش دینی به پیروزی شکوهمندی نایل گشت، این حرکت مقدس بحران ها، فرازها و فرودهایی را طی کرد و هر بار که گزندی متوجه آن می گردید، به لطف خداوند، تدبیر خردمندانه، صادقانه و هوشمندانه امام خمینی، فداکاری انسان های مؤمن و مبارز خنثی گردید. به همین دلایل بود که امت مسلمان موفق شد تحت هدایت و رهبری مردی از سلاله خاندان عصمت و طهارت، از ظلمت هایی که طاغوت و اعوان و انصارش به وجود آورده بودند به سلامت عبور کنند و به رغم تحمل زجرهای شدید، شکنجه های طاقت فرسا، حبس های آزاردهنده و فشارهای سیاسی فرهنگی ناشی از اختناق رژیم ستم شاهی؛ به وادی نور و رحمت گام نهد.

بدیهی است اطاعت مردم از تعالیم و رهنمودهای حیات بخش رهبر کبیر انقلاب در صحنه های خون و شرافت و عرصه های حماسه و مقاومت، موجب گردید زمینه برای ظهور روزهایی ویژه یا ایام الله در روند این حرکت سترگ فراهم شود و روزها و مناسبت های حرکت آفرینی چون خرداد ، دی ، شهریور ، بهمن و سرانجام بهمن به وجود آیند. این روزها قله هایی هستند که بر صلابت و اقتدار و قداست انقلاب اسلامی می افزایند..

با پایداری، ایثار، بصیرت و معرفت مردم و روشنگری های امام خمینی و مقام معظم رهبری، ایام مبارک دیگری نیز پدید آمدند. امام خمینی در فرازی از بیانات خود در جمع روحانیان تبریز در شهریور فرمودند: « خرداد هم از ایام الله بود که یک ملت ایستاد در مقابل یک قدرت و کاری کرد که پنج ماه تقریباً حکومت نظامی شد. همان جا مبدأ پیروزی ملت است. شهریور هم از ایام خدایی بود که یک ملت، زن و مردش، جوان و غیرجوانش ایستادند و خون دادند برای احقاق حق. روز خداست شهریور. باید متذکر باشید این ایام الله را ـ چنان که کردید ـ برای اینکه آدمسازند. این ایام الهی است که ملت ما را بیدار می کند. آن روزی که این خبیث (محمدرضا پهلوی) فرار کرد از ایام الله است که یک ملتی که هیچ نداشت یک قدرت را شکست، به طوری که نتوانست بماند. یکی از ایام بزرگ خدای تبارک و تعالی آن شبی بود که کودتا کردند، اعلام حکومت نظامی شد که روز هم کسی بیرون نیاید. آن شب بنا داشتند تمام سران قوم را بکشند و تصفیه کنند تا تمام بشود کار. خدا نخواست. آن قیام نورانی ملت متعهد الهی بود و ایام الله بود. این را از یاد نبرید که تمام چیزها را جمع کردند و تمام کیدها را درست کردند برای اینکه در یک شب بریزند و کودتا کنند. خدا نخواست. این یکی از ایام الله بود که شما ملت شریف نورانی با قلب های پر از ایمان نترسیدید و آن روز ریختید به خیابان ها و خنثی شد آن چیزی که آنها می خواستند. خدای تبارک و تعالی به داد این ملت رسید و آن روز یکی از ایام الله بزرگ است.»[۶]

امام در سخنانی دیگر یادآور گردیدند: «شما (افسران نیروی هوایی) که از نظامی ها بودید، این ارزش را بیش از دیگران عرضه کردید که از طاغوت بریدید و با اسلام پیوند کردید. آن روز را هم باید یوم الله حساب کنیم. روزی که خدای تبارک و تعالی شما برادران و شما نیروی عظیم انسانی را در آن روز بسیج کرد و شما اطاعت کردید از خدای تبارک و تعالی و به آغوش اسلام آمدید. قدر آن روز را همه می دانیم…».[۷]

امام از روز دوازده فروردین نیز چنین یاد کردند: «صبحگاه فروردین که روز نخستین حکومت الله است از بزرگ ترین اعیاد مذهبی و ملی ماست. ملت ما باید این روز را عید بگیرند و زنده نگه دارند. روزی که کنگره های قصر ساله حکومت طاغوتی فرو ریخت و سلطه شیطانی برای همیشه رخت بربست و حکومت مستضعفین که حکومت خداست به جای آن نشست. ای ملت عزیز که با خون جوانان خود حق خود را به دست آوردید، این حق را عزیز بشمرید و از آن پاسداری کنید.»[۸]

روز تثبیت نظام اسلامی

روز دوازدهم فروردین زمان بروز شخصیت واقعی مردم مسلمان ایران، روز بعثت انقلاب اسلامی و به ثمر نشستن خون هزاران شهیدی است که زمینه ساز برقراری نظامی دینی و مردمی در ایران بودند. این یوم الله سرآغاز حیات واقعی نهضتی اسلامی به رهبری امام خمینی و نخستین گام در راه استقرار جمهوری اسلامی متکی بر آزادی واقعی مردم بود. در این روز فرخنده، حامیان راستین خیزش اسلامی و معاندین آن معرفی شدند. انقلابیون و مرفهین بی درد و فروخفتگان در بستر غفلت و جهالت و جمود، در چنین روزی از یکدیگر تفکیک گردیدند.

امام خمینی فرمودند: «مبارک باد بر شما چنین حکومتی که در آن اختلاف نژاد، سیاه و سفید و ترک و فارس و کرد و بلوچ مطرح نیست. همه برابرند و فقط کرامت در پناه تقوا و برتری به اخلاق فاضله و اعمال صالحه است و تفاوتی بین زن و مرد و بین اقلیت های مذهبی و دیگران در اجرای عدالت نیست. طاغوت دفن شد و طغیان و سرکشی به دنبال او دفن می شود و کشور از چنگال دشمن های داخلی و خارجی و چپاولگران و غارت پیشگان نجات می یابد. اینک شما ملت شجاع، پاسداران جمهوری اسلامی هستید. باید این ارث الهی را با قدرت و قاطعیت حفظ کنید و باید مقدرات خود را به دست گیرید و مجال به فرصت طلبان ندهید و به قدرت الهی که مظهر آن جماعت است، قدم های بعدی را بردارید.»[۹]

همه پرسی فروردین و حضور اکثریت قریب به اتفاق مردم (متجاوز از درصد) در تعیین سرنوشت خویش که منجر به برقراری نظام نوین جمهوری اسلامی ایران ـ نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد ـ گردید، در واقع مهم ترین تحول در تاریخ معاصر ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن به شمار می رود. با تثبیت نظام اسلامی در این روز سیرصعودی نفوذ و گسترش انقلاب اسلامی شتاب افزون تری به خود گرفت.

امروزه کمتر کسی است که به نقش تعیین کننده این نهضت اسلامی در جهان اسلام واقف نباشد و نداند که این حرکت تا چه حد در رشد و شکوفایی خیزش های جوامع بشری سهیم است و تا چه میزان ملت ها را برای مبارزه با استبداد و تجاوز و سلطه، بیدار و هوشیار می کند. این خورشید درخشان و تابنده که در بهمن از افق ایمان و معنویت هویدا شد و در بهمن پرتوافشان گردید و باعث باروری و شکوفایی بوستان های فضیلت و کرامت انسانی گشت و به آنان رهایی از تاریکی جهل و جور را نوید داد، در روند پدیدار شدن جلوه های توحیدی و استقرار حاکمیت ارزش های الهی بر ایران و گسترش روزافزون آن نقش مؤثری را ایفا کرد و قلمروهای افتخارآفرینی را پیش روی امت مسلمان روشن ساخت، به نحوی که استکبار جهانی را دچار حیرت و شگفتی ساخت.

سرکردگان کفر و الحاد و زمامداران جفاگستر جهانی که پیوسته در بوق های تبلیغاتی خود دمیده بودند که هیچ ملتی قادر نخواهد بود و نباید بتواند سرنوشت خود را دراختیار گیرد و بدون تکیه به ابرقدرت های شیطانی پا به عرصه حیات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی نهد، با تلاش های مذبوحانه و حیله های گسترده کوشیدند از استقرار این نظام نوپای اسلامی جلوگیری به عمل آورند، غافل از اینکه این خیزش از عالم قدس و ملکوت حمایت شد و میراثی از بعثت نبوی، خروش علوی، حماسه حسینی و معارف و مکارم جعفری را با خود