پاورپوینت کامل (قسمت پایانی); من چه نوع حافظه ای دارم؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل (قسمت پایانی); من چه نوع حافظه ای دارم؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل (قسمت پایانی); من چه نوع حافظه ای دارم؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل (قسمت پایانی); من چه نوع حافظه ای دارم؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

درآمد:

حافظه به صورت قدرتی فوق العاده در تمام پدیده های هستی وجود دارد و قوی ترین نوع آن در انسان نهفته است; ولی در همه
افراد یکسان نیست . به طور کلی افراد در یادگیری، مطالعه و نگهداشت مطالب به ۴ دسته که در حقیقت نماینده ۴ نوع حافظه اند
تقسیم می شوند: حافظه های شنیداری (سمعی)، دیداری (بصری)، نوشتاری (یدی) و حسابگرانه (آماری) . در شماره پیش از
حافظه شنیداری یاد شده و سه حافظه دیگر را در این شماره توضیح می دهیم .

۲- حافظه دیداری (بصری)

افرادی که از راه دیدن و تمرکز روی صفحه و تصویر برداری از مطالب بهتر می آموزند، نگه می دارند، یادآوری می کنند و مطالب را
دوباره به صحنه فعال ذهن خود می آورند، از این حافظه برخوردارند . امروزه عقیده بر این است که بیش از ۷۰ درصد آموخته ها و
تجارب از طریق چشم به دست می آید .

این دسته از افراد جهان را به صورت تصاویر ادراک می کنند (۱) و حتی آدرس ها را بر مبنای نشان های فیزیکی می آموزند; برای
مثال به یاری نشانه های ذهنی ای که از اماکن اطراف، تابلوها، مغازه ها و ادارات می سازند، مکانی خاص را به خاطر می سپارند .

این افراد در کودکی نیز قابل تشخیص اند; یعنی وقتی تازه زبان می گشایند، هنگام گفت وگو با بزرگ ترها در چشمان طرف مقابل
زل می زنند . جالب این که وقتی طرف صحبتشان به چشم و چهره آن ها نمی نگرد، با دستان کوچکشان چهره اش را سمت خویش
می گردانند و می گویند: ببین، ببین! و تا مخاطب نگاهشان نکند، سخن نمی گویند . این گروه در دوران تحصیل به چهره استاد
بسیار می نگرند و حتی گاه مطالب درس را با حرکات استاد کد گذاری می کنند و به حافظه می سپارند .

این حافظه به راحتی قابل توسعه است . می توان بیش تر مطالب درسی را به یاری تصویر به یاد سپرد و هر صفحه را به صورت
تصویری در حافظه نگهداری کرد .

بارها اتفاق افتاده است، هنگام برون آمدن از جلسه امتحان، دیده ایم دوستان ما درباره خاستگاه پرسشی خاص گفت وگو می کنند;
برای مثال رضا به علی می گوید: سئوال ۵ از کجا آمد؟ علی نیز اظهار بی اطلاعی می کند; ولی سعید می گوید: صفحه ۸۰ . آن ها به
صفحه ۸۰ مراجعه می کنند و پرسش و پاسخ را دقیقا می یابند . شاید خود سعید نیز نداند حافظه بصری یا دیداری فوق العاده دارد
و اگر آن را تربیت و تقویت کند، در یاد سپاری مطالب توفیق فزون تر می یابد .

گروهی از افراد – بی آن که بدانند – از این نوع حافظه سود فراوان می برند و فکر خود را خسته نمی کنند . یکی از نویسندگان
درباره حافظه ابوعلی سینا چنین نگاشته است: وقتی ابن سینا به اصفهان پناه آورد، عالمان از او خواستند نسخه ای از کتاب قانون
به آن ها دهد . شیخ گفت: آن کتاب را نیاورده ام; ولی صفحه صفحه اش را به خاطر دارم . (۲) آنگاه قانون را برای علاقه مندان باز گفت
و آنان به نوشتن پرداختند .

نشانگان رفتاری

افرادی که حافظه دیداری دارند، از ویژگی های زیر بهره می برند:

۱ . وقتی صدایی می شنوند، به طرف بالا نگاه می کنند .

۲ . با سرعت سخن می گویند و آهنگ صداشان بلند است .

۳ . هنگام صحبت دست ها را حرکت می دهند و به طرف بالا می گیرند .

۴ . به سرعت نفس می کشند . (۳)

۵ . اصطلاحا تصویری صحبت می کنند .

۶ . در به کار بردن تشبیه، تمثیل، تخیل و صحنه پردازی مهارت فوق العاده دارند .

آن ها علاوه بر این که خود را در صحنه می یابند، چنان سخن می گویند که دیگران نیز خود را در صحنه مورد نظر احساس می کنند
. اگر داستان می گویند، شنونده را در کوچه پس کوچه های داستان راه می برند .

۷ . در نوشتن انشا، نامه، خاطره و . . . به انعکاس صحنه ها، شفاف ساختن فضا و تصویر کردن بسیار گرایش دارند .

۸ . در چهره شناسی بسیار موفقند و گاه فردی را بعد از سال ها از طریق چهره می شناسند; بی آن که نامش را به خاطر آورند .

تکیه های کلامی

این گروه در جملات خویش از واژه های زیر بسیار بهره می برند:

دیدن، نگاه کردن، منعکس کردن، چشم انداز، هدف، درخشان، شفاف، تصور، ترسیم، انعکاس، عکس، تصویر، مثل، مانند، نور و
تابش .

شیوه های استفاده بهتر از حافظه دیداری

۱ . تمرکز نگاه بر جملات و پاراگراف ها و سپس بستن چشم ها و انعکاس مطالب عمده به ذهن و نگاه مجدد به آن

۲ . تلفیق مطالب با تصویرها، شکل ها، نمودارها، جدول، نشانه ها و شماره های صفحات

۳ . علامت گذاری معنا دار از خط کشی ساده زیر کلمات تا علائم ابتکاری مانند × و . . .

۴ . مطالعه و تلاش در احضار صفحه ای و پاراگرافی مطالب مطالعه شده بعد از هر پانزده دقیقه

در آموزش این افراد نیز باید از کتاب های دارای نمودار و تصویر و جدول، و نیز اپک، ویدئو، CD و فیلم های آموزشی استفاده شود
.