پاورپوینت کامل آهای پسر بیا بشین سرجات! ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آهای پسر بیا بشین سرجات! ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آهای پسر بیا بشین سرجات! ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آهای پسر بیا بشین سرجات! ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

معمول بود که برای دانشجویان دکتری، در ترم دوم تحصیلشان، تدریس می گذاشتند . آن روز هم روز اول تدریس من بود .

در همان حال و هوای دانشجویی، بدون آن که بخواهم ژست استادی بگیرم و لباس استاد مآبانه بپوشم، با کیف زوار در رفته خود
به کلاس رفتم . هنوز دو سه نفری بیش تر نیامده بودند . کیف را باز کرده، کتابی درآوردم و مشغول مطالعه شدم .

کمی بعد، از سروصدا و شوخی های هنجار و ناهنجار دانشجویان، فهمیدم کلاس تقریبا تکمیل شده است . کیفم را برداشتم و
پشت تریبون قرار گرفتم . اما انگار نه انگار هیچ کس به من توجهی نداشت . چند تقه به تریبون زدم .

دانشجویان به قیافه من که ماشاءالله هزار ماشاءالله – بزنم به تخته – در آن زمان هنوز جوان مانده و کم تر از سن و سالم نشان
می داد، نگاه کردند و تا چند لحظه سخن نگفتند . اما پس از آن، یکی از دانشجویان که بفهمی نفهمی مقداری چاق بود و صورت
تپل مپلی داشت، با صدای زمخت خود گفت: «آهای پسر، فرمایش!»

من که تا آن زمان دانشجویی به آن چاقی ندیده بودم، کمی جا خوردم و با لکنت گفتم: می می خواهم درس بدهم .

این جا بود که شلیک خنده کلاس را منفجر کرد . عده ای شروع به تحسین می کردند که: «خیلی باحالی، شوخی بامزه ای بود .»

من که کمی اعتماد به نفس پیدا کرده بودم، با صدای محکم تری گفتم: «دوستان عزیز! من استاد این درس . . .»

هنوز جمله ام تمام نشده بود که بار دیگر خنده کلاس را فراگرفت .

دانشجویان در حال خنده مرتب به هم می گفتند: «بچه ها می گه من استادم » . آخه استاد با این قیافه و کت و شلوار باستانی و کیف
سلمانی؟ !

اما من سماجت کرده، بار دیگر تکرار کردم: «من استادم » .

این بار خنده ها کم تر و پرخاش ها بیش تر شد . یکی می گفت: شوخی نکن . دیگری می گفت: حال ما را گرفتی، بس است . سومی
می گفت: بله