پاورپوینت کامل نگاهی به زندگانی استاد جلال الدین همایی ; کز گردش سپهر نیاسوده ام دمی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به زندگانی استاد جلال الدین همایی ; کز گردش سپهر نیاسوده ام دمی ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به زندگانی استاد جلال الدین همایی ; کز گردش سپهر نیاسوده ام دمی ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به زندگانی استاد جلال الدین همایی ; کز گردش سپهر نیاسوده ام دمی ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

یک نگاه

استاد جلال الدین همایی در سال ۱۳۱۷ق . در اصفهان دیده به جهان گشود . پدرش میرزا ابوالقاسم محمد نصیر (۱۲۷۵- ۱۳۳۰ق) .
متخلص به «طرب » ، فرزند محمدرضا قلیخان (معروف به همای شیرازی) بود () . پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در مکتب خانه،
در سال ۱۳۲۶ ق . به مدرسه جدید راه یافت; در مدرسه حقایق و مدرسه قدسیه اصفهان تجوید قرآن، صرف، نحو، خط نسخ و
نستعلیق، حساب، هندسه، تاریخ، جغرافیا و فارسی را فرا گرفت .

در سال ۱۳۲۸ ق . جاذبه معنوی علامه سید محمد باقر درچه ای او را به مدرسه نیماورد کشاند و تا سال ۱۳۴۸ ق . در این مدرسه و
مدرسه صدر بازار ماندگار ساخت . همایی ضمن تحصیل به تدریس نیز می پرداخت و آموخته های خودرا به سطوح پایین تر منتقل
می کرد . (۲) وی از بزرگانی است که حتی یک ساعت از عمرش را بیهوده سپری نکرد و روزهای تعطیل نزد سید علی حباب هیئت،
ریاضی جدید، اسطرلاب و استخراج تقویم آموخت .

استاد جلال الدین همایی در سال ۱۳۰۷ رسما به استخدام اداره فرهنگ در آمد و در سال ۱۳۴۵ به تقاضای خود بازنشسته شد . (۳)
او در مدارس «دارالفنون » ، «شرف مظفری » ، دبیرستان نظام، دانشکده افسری و دانشسرای عالی، متون فارسی، تاریخ ادبیات و
صناعات ادبی، عروض، فلسفه، کلام و مصطلحات علوم تدریس کرد; در دانشکده حقوق، ۱۲ سال بدون حق التدریس، فقه درس
داد; و در دانشکده ادبیات، در دوره های لیسانس و دکتری، صناعات ادبی تدریس کرد .

پس از بازنشستگی استاد ممتاز شناخته شد; در تدریسش وقفه ای پدید نیامد و برای دانشجویان کارشناسی ارشد و دانشجویان
خارجی، تاریخ علوم و معارف اسلامی تدریس کرد . استاد همایی در این باره می گوید: «من حدود پنجاه سال تدریس کردم و ۹ نسل
از شاگردانم استادان دانشگاه هستند» (۴) . در مدت تدریس در دانشگاه دو بار به خارج از کشور سفر کرد . بار اول، برای تاسیس
کرسی ادبیات فارسی در بیروت، همراه تنی چند از صاحب نظران به لبنان شتافت; و بار دوم برای تاسیس کرسی ادبیات فارسی
در دانشگاه لاهور رهسپار پاکستان شد . مرحوم همایی آثاری گرانبها پیرامون موضوعات مختلف مانند تاریخ اصفهان، معانی بیان،
فقه، دستور زبان فارسی، فلسفه، نجوم، تصوف، شعوبیه، صناعات ادبی و شرح حال شعرا و ادبا به یادگار گذارد . از این مجموعه
گرانقدر، ۳۶ کتاب چاپ شده و حدود ۱۷ اثر به صورت دست نویس باقی مانده است . (۵) سرانجام این استاد بزرگ و فرهیخته در
شب یکشنبه ۲۹ تیرماه ۱۳۵۹ برابر با هفتم رمضان ۱۴۰۰ق . در تهران خاکیان را بدرود گفت . پیکر پاکش به اصفهان منتقل و در
تکیه لسان الارض (گلستان شهدا) به خاک سپرده شد . (۶)

همایی و یگانه بی همتا

بزرگ ترین ویژگی اخلاقی استاد محبت خداوند بود . او، مانند واصلان راه کمال، وجودش از عشق به حضرت احدیت لبریز می نمود .
تجلی این عشق الاهی در آثارش به روشنی دیده می شود . هر کس با رجوع به مقدمه کتاب های وی مشاهده می کند که او با نام
خدا و مناجات سخن می آغازد; در بسیاری از موارد، از نیایش های معصومان (ع) و ابیاتی از مثنوی مولانا بهره می برد; برای مثال
کتاب مولوی نامه را این گونه آغاز می کند:

«به نام خداوند یگانه بی همتا»

ای دهنده عقل ها فریادرس

تانخواهی تو نخواهد هیچ کس

هم طلب از تست و هم آن نیکویی

ما که ایم اول تویی آخر تویی

هم بگو تو هم تو بشنو هم تو باش

ما همه لاشیم با چندین تلاش

همایی و شریعت محمدی (ص)

استاد سخت پایبند شریعت بود; جهال صوفیه را که به بهانه وصول به حقیقت شریعت را رها می کنند، سخت تخطئه می کرد و
می گفت: «به اعتقاد من اگر حقیقت امر را بخواهید، رسیدن به مرحله طریقت و حقیقت، جز از راه شریعت و التزام به عبادات و
مقررات احکام و رعایت حلال و حرام شرعی اصلا و ابدا ممکن و میسر نیست . کدام ریاضت معقول، بالاتر و نتیجه بخش تر از
مواظبت بر فرائض و اجتناب از محظورات و محرمات مذهبی است .» (۷)

استاد بسیار مراقب تکالیف دینی خود بود و حتی مستحبات را ترک نمی گفت . به نماز شب عشق می ورزید; به گونه ای که
اعت سه بعد از نیمه شب از خواب بر می خاست; نافله شب به جا می آورد و به دعا و نیایش می پرداخت .

راز ستاره از من شب زنده دار پرس

کز گردش سپهر نیاسوده ام دمی

این حالت عبودیت و بندگی از آغاز جوانی در استاد وجود داشت . گاه ماه ها روزه می گرفت و به عبادت و بندگی خدا می پرداخت .
در دوران پیری نیز نه نماز شب را ترک گفت و نه روزه هایش را . استاد به تکالیف دینی فرزندانش نیز توجه بسیار داشت و همواره
مراقب بود مبادا آن ها دچار غفلت شده، تکالیف شرعی خود را زیر پا بگذارند . دامادش می گوید: «قبل از این که دخترانش بخواهند
از خانه بیرون بروند آن ها را می خواست تا ببیند با چه وضعی بیرون می روند .» (۸)

همایی و عنقای امت

وجودش آکنده از ولایت اهل بیت (ع) بود و بهترین شعرهایش رابه آن بزرگان اختصاص می داد . در میان ائمه (ع) به علی بن ابی
طالب (ع) و حسین بن علی (ع) ارادت خاص داشت و در ستایش آن ها اشعار بسیار سرود . او در وصف شاه ولایت چنین می گوید:

صبحدم چون آفتاب از کوه خاور سر زند

بوسه اول بار بر خاک در حیدر زند

خسرو سیارگان چون سایه افتد پیش پای

سجده تا بر خاک پای خواجه قنبر زند

همایی و دانشجویان

کلاس درسش همواره گرم و دلپذیر بود . صمیمیت خاصی که استاد با دانشجویان داشت، عامل مهمی برای رشد آن ها بود . همواره
دانشجویان را به کسب علم و فضیلت تشویق می کرد و به راهنمایی آن ها می پرداخت . در برابر سؤالات بسیار دانشجویان هیچ گاه
خسته نمی شد و با صبر و حوصله به پاسخگویی می پرداخت . دکتر شاه حسینی می گوید: «نسبت به شاگردها و طلاب علم کمال
شکیبایی و بردباری را داشت . به کرات از او درباره مساله ای سؤال می کردم، استاد جواب می داد و وقتی می دید جواب کافی نیست،
بعد از مدتی دو مرتبه صدا می زد و می گفت: جواب کامل این است، اگر خواستی به دانشجوهایت بگویی چنین بگو . تلفن هایی که
درباره یک مساله از بیرون می شد تا مدت زیادی مشغول جواب بود و تا باور نمی کرد که طرف قانع شده است، دست از جواب
برنمی داشت .» (۹)

آقای منوچهر قدسی، از شاگردان و یاران استاد، نیز می نویسد:

«همایی اخلاقا مردی متواضع و گرمخوی و مهربان و دارای روحی قابل انعطاف بود; با دانشجویان روابط پدر و فرزندی و بسیار
صمیمانه داشت . در آن روزگار که کبریای استادان خود فصلی مفصل بود و دیدن آنان به جز در سر کلاس و مرتبط شدن با ایشان
امری دشوار و گاه ناممکن می نمود