پاورپوینت کامل باز باش ای باب رحمت تا ابد ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل باز باش ای باب رحمت تا ابد ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل باز باش ای باب رحمت تا ابد ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل باز باش ای باب رحمت تا ابد ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۸

مسلم است که باشناخت های معمولی هرگز نمی توان شخصیت علی بن ابیطالب (ع) را دریافت . به ویژه اگر پژوهشگر در مواردی
جویای عناصر و فعالیت های روحی آن بزگوار باشد .

به عبارتی دیگر، حباب نمی تواند تمام مفهوم دریا باشد . حباب کجا و آن عظمت ژرف و شگفت انگیز کجا!؟

به راستی پدیده های ترکیبی و مفاهیم عالی انسان درون شخصیت ها بانظر به عظمت رشدی که دارند، بسیار پیچیده تر و ظریف تر
از آن است که در انسان های معمولی به وجود آید .

آمیزه ای از عدالت و محبت با وابستگی به خداوند متعال، از علی بن ابیطالب (ع) شخصیتی ساخته است که در نادره دوران است .
در جنگ صفین، لشکریان معاویه آب فرات را به روی لشکریان علی (ع) می بندند و آنان را در معرض هلاکت قرار می دهند . با
فرمان علی (ع) فرات به دست لشکریان علی بن ابیطالب (ع) می افتد و یاران علی می خواهند در مقابل تخلف لشکریان معاویه از
قانون، آب را به روی لشکریان او ببندند .

علی (ع) فرات را در اختیار آنان می گذارد و از بستن آب به روی لشکریان معاویه جلوگیری می کند، همان، «معاویه » ای که دشمن
دیرین و خونخوار اوست . در جای دیگر همین رفتار را با قاتل خود می کند . در تمام لحظات زندگی اش چنین شخصیت خاصی دارد
.

به این قیاس، انسان از دیدگاه شخصیت علی (ع) موضوعی است که در مجرای سه پدیده متنوع مطرح است: محبوبیت، مشمول
بودن به عدالت، وابستگی به خدا .

براساس تحقیقات همه جانبه ای که از آغاز ظهور اسلام تاکنون درباره شخصیت علی بن ابیطالب (ع) چه به وسیله مشاهده
کنندگان معاصر او و چه بعدها توسط متفکران صاحب نظر اسلامی و دیگر ملل صورت گرفته است، این حقیقت پذیرفته شده که:
«شخصیت علی (ع) چنان که در قلمرو و مکتب های الاهی (غیر از نبوت) در ردیف پیامبرانی مانند ابراهیم (ع)، موسی (ع)،
عیسی (ع) و محمد (ص) (صاحبان رسالت کلی) قرار دارد، در قلمرو و پیشتازان کاروانیان انسانی که تکامل در انسانیت را
هدف گیری نموده اند، در صف اول جا گرفته است . علی (ع) پیامبر نیست و خضوع و تسلیمش در برابر پیامبر اسلام و ایمان
راستین او به خاتم پیامبران (ص) چیزی نیست که قابل کمترین تردید باشد .»

شایستگی علی (ع) برای مقام نمایندگی رسالت های کلی نه تنها از سوی صاحب نظران جهان تشیع، بلکه از طرف همه فرقه ها و
مذاهب اسلامی و غیر اسلامی بدون کمترین ابهامی ابراز شده است .

۱ . شبلی شمیل که از پیشتازان مکتب مادیگری بود، می نویسد:

«پیشوا علی بن ابیطالب بزرگ بزرگان، یگانه نسخه ای است که نه شرق و نه غرب، نه در گذشته و نه در امروز، صورتی مطابق این
نسخه ندیده است .» (۱)

۲ . جبران خلیل جبران یکی دیگر از نویسندگان و متفکران انسان مسیحی عرب می نویسد:

من معتقدم که فرزند ابیطالب نخستین عرب بود که با روح کلی رابطه بر قرار نمود . او اولین شخصیت از عرب بود که لبانش
نغمه روح کلی را در گوش مردمی طنین اندازد نمود که پیش از او آن را نشنیده بودند … او از این دنیا رخت بربست، در حالی که
رسالت خود را به جهانیان نرسانده بود . او چشم از این جهان پوشید مانند پیامبرانی که در جوامع بشری مبعوث می شدند که
گنجایش آن پیامبران را نداشتند و به مردمی وارد می شدند که شایسته آن پیامبران نبودند و در زمانی ظهور می کردند که زمان
آنان نبود . خدا را در این کار حکمتی است که خود داناتر است .» (۲)

۳ . میخائیل نعیمه نویسنده، صاحب نظر و متفکر انسانی مسیحی عرب می نویسد:

«هیچ مورخ و نویسنده ای هر اندازه هم که از امتیاز نبوغ و رادمردی برخوردار باشد، نمی تواند از انسان بزرگی مانند پیشوا علی
(ع) یک چهره کلی در مجموعه ای که حتی هزار صفحه هم باشد، ترسیم نماید و دورانی پر از رویدادهای بزرگ مانند دوران او را
توضیح دهد . تفکرات و اندیشه های آن ابرمرد عربی و گفتار و کرداری را که او میان خود و پروردگارش انجام داده است، نه گوشی
شنیده و نه چشمی دیده است . تفکرات ایده ها، گفتارها و کردار او خیلی بیش از آن بوده است که بادست و زبان و قلم وی بروز
کرده و در تاریخ ثبت شده باشد .» (۳)

۴ . ایلیا پاولیچ پروشفسکی استاد تاریخ دانشگاه لنینگراد (سن پطرزبورگ) می نویسد:

«علی پرورده محمد (ص) و عمیقا به وی و امر اسلام وفادار بود . علی تا سر حد شور و عشق پایبند دین بود . صادق و درستکار بود .
در امور اخلاقی بسیار خرده گیر بود و از نام جویی و مال پرستی به دور، و بی تردید هم مردی سلحشور بود و هم شاعر، و تمام
صفات لازمه اولیاء الله در وجودش جمع بود .» (۴)

۵ . جرج جرداق از برترین نویسندگان انسانی مسیحی عرب می نویسد:

«آیا انسان بزرگی مانند علی را می شناسی که حقیقت انسانی را به عقول و مشاعر بشری آشنا سازد؟ آن حقیقت انسانی که
سرگذشتی چون ازل و آینده باقی چون ابدیت و ژرفایی بس عمیق دارد که هر یک از صاحبان عقول و نفوس بزرگ مطابق روش و
طبع خود، آن را درک می کند و دیگر انسان های عادی بدون این که خود بدانند در سایه آنان زندگی می کنند … آن حقیقت انسانی
که اساس همه فلسفه های مثبت است در مقابل فلسفه های منفی . منظورم از آن فلسفه ها کاوش از مطلق است که عامل اساسی
ثبات و پایداری انسانیت در موجود انسان است . کاوشی که اگر تا اعمال مطلق ادامه یابد، به یکی از چهره های حقیقت خواهد رسید
. در این بحث و پیگیری، اندیشه و عقل و خیال و سایر فعالیت های ناشی از آن ها دست به دست هم می دهند، سپس بر موقعیت ها و
عوامل و عموم تمایلات با داشتن معانی مختلف تطبیق می یابند . علی این مطلق را به طور مخصوص دریافته، سپس باعقل و
قلبش درک کرده است که بالاترین قدرت ها از پایداری و مقاومت روی آن مطلق ناشی می گردد . علی بدینسان تجسم یافته آن
قدرت شگفت انگیز است که او را در پیروزی ها و شکست ها یکسان نشان می دهد; زیرا عامل ملاک او در پیروزی ها و شکست ها
همان قدرت است که در میدان جنگ چه باچهره پیروزمند بیرون آید و چه با شکست روبه رو شود و همچنین در میدان سیاست و
هر میدان دیگری که برای تکاپوی زندگی تصور شود، یکسان است .» (۵)

۶ . ابن سینا می نویسد:

«… به این دلیل بود که شریف ترین انسان و عزیزترین انبیاء و خاتم رسولان (ع) به مرکز حکمت و فلک حقیقت و خزانه عقل
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: (ای علی، چون مردمان در تکثر عبادت رنج برند، تو در ادراک معقول رنج ببر تا بر همه سبقت بگیری). و
این چنین خطاب جز در مورد او چون بزرگی راست نیامدی که او در میان خلق چنان بود که معقول در میان محسوس . لاجرم
چون با دیده بصیرت عقل، مدرک اسرار گشت، همه حقایق را دریافت و به دیدن حکم داد و برای این بود که گفت: اگر پرده برداشته
شود، بر یقین من افزوده نگردد . هیچ دولت آدمی را زیادت از ادراک معقول نیست، بهشتی که به حقیقت آراسته باشد به انواع
زنجبیل و سلسبیل، ادراک معقول است و دوزخ باعقاب و اشغال، متابعت اشغال جسمانی اس تکه مردم دربند هوا افتند و در
جحیم خیال بمانند .» (۶)

۷ . حسن بن یسار بصری که از مشهورترین علما و دانشمندان قرن اول هجری است، می نویسد:

«علی بن ابیطالب ربانی امت اسلامی و دارای عظمت و سابقه منحصر به فرد و نزدیکی با پیامبر اکرم . او هرگز از امر الاهی غفلت
نورزید و در راه دین هیچ ملامتی در او تاثیر نداشت .» (۷)

۸ . ابن ابی الحدید شارح نهج البلاغه که از مطلع ترین علمای تسنن و متفکر در فلسفه و کلام و صاحب نظر در تاریخ اسلام است،
می نویسد:

«امتیازات انسان علی (ع) از لحاظ عظمت و جلال و شهرت در آن حد اعلا است که شرح کردن و بحث و تفصیل دادن آن ها ناروا و
بیهوده است .

… من چه بگویم در حق مردی که دشمنانش نتوانستند عظمت ها و فضایل او را منکر شوند و همه آنان به برتری شخصیت او
اعتراف کردند .

… من چه بگویم درباره مردی که همه فضیلت ها به او منتهی می شود و هر مکتب و هر گروهی خود را به او منسوب می سازند . آری
او است رئیس همه فضیلت ها .» (۸)

۹ .