پاورپوینت کامل در گفت وگویی با دکتر حسن بلخاری ; مدگرایی و مدسازی ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در گفت وگویی با دکتر حسن بلخاری ; مدگرایی و مدسازی ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در گفت وگویی با دکتر حسن بلخاری ; مدگرایی و مدسازی ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در گفت وگویی با دکتر حسن بلخاری ; مدگرایی و مدسازی ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

۴

چند دقیقه ای زودتر از موعد مقرر رسیدیم و فرصتی فراهم شد تا با محیط دل نشین دفتر کار دکتر حسن بلخاری خو بگیریم .
انتخاب وسایل و نوع دکوراسیون اتاق ها، نشان از حسن سلیقه و در عین حال حکایت از نو بودن و تجدد داشت . تجددی که زیرکانه
توانسته بود در کنار فضای سنتی آن جا، جایی برای خود باز کند .

برایم جالب بود که محل کار دکتر، همچون خانه ای زیبا، کوچک و مهربان، پذیرای همکاران و میهمانان بود و به این ترتیب،
احساس غربت، جای خود را به حس زیبای آشنایی داد و توانستیم خیلی راحت با آن فضا دوست شویم .

ما که رفته بودیم تا با دکتر بلخاری – محقق و صاحب نظر در غرب شناسی، ارتباطات و رسانه های جمعی – درباره پدیده «مد» و
علل گرایش به آن از سوی جوانان صحبت کنیم، بنا به ظرفیت و ضرورت موضوع و نیاز جامعه، به جایگاه نیروهای فکری تاثیر
گذار پرداختیم که وظیفه مدسازی و الگوپردازی را در جامعه بر عهده دارند . وظیفه ای که به قول استاد، مدت مدیدی است جای
خود را به انزوا و دوری از زمانه داده است .

آقای دکتر! در کوچه و خیابان، هر روز آدم هایی را می بینیم که با روزهای قبل، فرق دارند; چه از نظر شکل ظاهری مثل آرایش
صورت، مو و نوع لباس و چه از لحاظ نوع رفتار، این پدیده را که کم کم دارد عادی می شود و به تدریج به جزئی از فرهنگ تبدیل
می شود، چگونه تعریف و ارزیابی می کنید؟

این امر که اغلب تحت عنوان «مد» در جامعه از آن یاد می شود، پدیده رایجی است که نه فقط اپیدمی جامعه ما، بلکه گریبان گیر
جامعه مصرف محور جهانی است و در مورد آن، دیدگاه های متفاوتی وجود دارد . گرایش به مد، بیان گر نوعی تجدید نظرطلبی یا
تلاش در جهت نو کردن و تغییر در مسائل مختلف ظاهری زندگی است . به عبارت دیگر، گرایش وسیع به تغییر و تنوع، بیان گر
حرص و نیاز شدید انسان نسبت به ورود به مفاهیم و قلمروهای جدید است . نیازی که جزئی از فطرت انسان ها را شکل می دهد .

این میل به تغییر، به هر صورت، از یک نیاز فطری پرده بر می دارد و در نفس خود، از یک مبنای معرفت شناسی سرچشمه
می گیرد و چندان قابل طرد و نفی نیست .

انسان حقیقتا به دنبال تغییر قالب ها و فرار از کلیشه هاست . بنابراین معنا، «مد» فی نفسه قابلیت رد و طرد پیدا نمی کند; بلکه
آنچه باید مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد، صورت یا مفاهیم یا بسترهایی است که «مد» پیدا می کند و متناسب با این جهات، باید
مورد استقبال یا نفی قرار بگیرد .

امروزه شاهد رشد یا به نوعی بروز بیش از پیش مدگرایی هستیم; تحلیل شما از منشا و سیر صعودی این گرایش چیست؟

جهان امروز، دچار یک موج گسترده و قوی اقتصادی شده که محوریت جهان را در دست گرفته و قدرت را به خود اختصاص داده
است . ما پیش از ظهور پدیده ای به نام «گلوبالیزیشن » یا جهانی شدن – پیش از دهه ۱۹۸۰ – جهان را به سه بخش – جهان اول، دوم
و سوم – تقسیم می کردیم ومحور و معیار تقسیم جهان، مدرنیته یا مدرنیزاسیون بود; یعنی هر کشوری که به معیارهای مدرنیته
نزدیک تر می شد، در واقع به جهان دوم یا اول نزدیک می شد . جوهر مدرنیته، عقل گرایی و توسعه انسانی بود .

بعد از اوج گیری جهانی شدن، به ویژه در قلمرو اقتصاد، تقسیم بندی قبلی چندان اعتباری ندارد و جهان به دو قطب شمال، یعنی
قطب ثروت و قدرت و جنوب، یعنی قطب فقر و ضعف تقسیم شده است . به این ترتیب ما وارد فضای جدیدی شده ایم که معیار
عمل آن، ثروت و قدرت است .

وقتی بنای تقسیم جهان، ثروت و قدرت شد، کسانی که پرونده این فضای قدرت و ثروتند، به دنبال سلطه بر تمام عواملی هستند
که می تواند بر افکار عمومی تاثیر بگذارد; یعنی این قدرت و ثروت، هنگامی پا بر جا می ماند که با سلطه بر عواملی، تحت کنترل
قرار بگیرد و تضمین شود .

این تسلط، ابعاد مختلفی را شامل می شود . در بعد سیاسی، دموکراسی و مسئله مبارزه با تروریسم را مطرح می کند; مسئله نفت
را پیش می کشد; رسانه ها را تقویت و یا سانسور می کند و … و به این ترتیب، ما دچار نوعی تحول مفهومی در معیارهایمان شده ایم و
این ما را به فضای جدیدی سوق می دهد که معیارهای قبلی در آن حضور جدی ندارند . در نتیجه فضای زندگی انسان، تبدیل به
فضایی مصرف زده، سطحی و کاملا صوری می شود .

در این فضای جدید، دیگر انسان ها به دنبال تعالی نیستند . این جامعه، برای آن که به جهان اول برسد، به دنبال این نیست که
منابع توسعه انسانی خود را رشد بدهد، دانشگاه های خود را تقویت کند و … ; بلکه به دنبال این است که شکل ظاهری خود را
تغییر دهد و چون این تغییر زود او را دلزده می کند، به سرعت به دنبال اشکال ظاهری جدید می رود و اگر این ظواهر جدید را به او
ندهیم یا آنها را خلق می کند و یا از دیگران می گیرد . در واقع رشدی که شما به آن اشاره کردید، ناشی از این تغییر مدل جامعه
است که به خصوص در طی ۲۵ سال گذشته چنین بوده است .

این پدیده بیشتر در چه طیفی از افراد جامعه متمرکز است؟

گرایش به تنوع و تغییر خاص، بیشتر در افراد زیر ۳۵ سال جامعه است; زیرا افراد بالای ۳۵ سال، معمولا از لحاظ خصوصیات
روانشناختی و ویژگی های خاص سنی، رویکرد چندانی به مد ندارد . سن میان سالی، سن محافظه کاری و سن تثبیت است . سن
نهادینه شدن مفاهیمی است که فرد پیش از این آموخته است; چه این مفاهیم مثبت باشند و چه منفی و در بحث ما جای
نمی گیرد; در حالی که جوانی، سن تغییر و تحول است . محال است شما جوانی را ببینید که در طول هفته یک لباس بپوشد; ولی
یک میان سال را به راحتی از لباس هایش می توان تشخیص داد .

در جامعه ما نزدیک به ۴۰% از افراد را ۱۵ تا ۳۰ ساله ها تشکیل می دهند; یعنی جمعیتی معادل ۲۵ میلیون نفر . این جوانی جمعیت
نشان می دهد که جامعه ما ذاتا به دنبال تحول و تنوع است . جامعه ای که عنوان دومین کشور جوان جهان را بر دوش می کشد و
این مسئله، بار مسئولیت ما را سنگین تر می کند و نباید آن را از یاد برد .

با توجه به صحبت هایتان، شما مد را صددرصد نفی و طرد نمی کنید; ولی آیا صددرصد تایید می کنید؟

متاسفانه در جهان معاصر، مراجع سنتی که قابلیت ایجاد تحول رفتاری در زندگی انسان را داشته اند، – به ویژه در کارکردشان در
مورد جوان و نوجوان، – دچار نوعی کاهش اقتدار شده اند و جای آن ها را مراجع دیگری گرفته اند که در جهت دادن به زندگی و
مفهوم آن از دیدگاه خود، به شدت مشغول فعالیت می باشند . با توجه به شناختی که ما از این مراجع مدرن – مثل رسانه ها،
موسیقی، تصویر، فیلم و … – داریم و این که این مراجع بر زندگی جوان ما مستولی است و با توجه به مصداق هایی که «مد» را در
جامعه، معرفی و عرضه می کند، به نحوی مدگرایی را یک خطر در زندگی انسان معاصر قلمداد می کنم .

منظور از مراجع، همان نیروهای فکری تاثیرگذار بر انسان است که می تواند یک معلم یا یک استاد دانشگاه یا یک خانواده و یا یک
دولت باشد . هر کسی که به نحوی بتواند بر رفتار انسان تاثیر بگذارد، یک مرجع فکری محسوب می شود و چون رفتار، محصول
تفکر است، پس این مرجع قبل از آن که بتواند بر کردار تاثیر بگذارد، باید بر افکار آدمی تاثیر گذارده باشد .

پیش از این، نیروهای فکری تاثیرگذار اقتدار داشتند و مردم نیز نسبت به این نیروها، احساس نیاز می کردند . از این رو جامعه
طلب راهکار می کرد و آنان هم راهکار ارائه می کردند; اما امروزه نقش این مراجع فکری ، به شدت کاهش یافته و مراجع جدید
جای آنها را گرفته اند .

چرا؟

یکی از دلایل، تغییر فضا و سرمایه زده شدن یا به عبارت دیگر اقتصادزده شدن جهان است و دلیل دیگر، کمرنگ شدن حضور جدی
این مراجع در جامعه می باشد . در جامعه متحول امروز، باید پابه پای زمان و تحولات سریع آن پیش رفت; اما مراجع سنتی از این
پیشرفت زمانه، عقب مانده اند .

در واقع شما علت را از دو جنبه بررسی کردید; یکی از درون جامعه که مربوط به ثروت گرایی و اقتصاد محوری است و دیگری از
جنبه خود مراجع که باید مؤثرتر از این عمل می کردند و چون این گونه نبوده، کنار زده شده و در حاشیه نشسته اند .

بله، کاملا صحیح است . مصرف زدگی، به دنبال تغییر ظواهر زندگی است . وقتی گفته می شود که ما وارد یک جهان نو شده ایم،
یعنی وارد جهانی با معیارهای جدید شده ایم; پس باید با توجه به این معیارها، به جوان الگو بدهیم .

متاسفانه مراجع سنتی ما نتوانسته اند فضاهای جدید را بپذیرند . معیارهای جدید، عوامل و ابزار جدید را می طلبد . مراجع باید
آنها را بشناسند و در جهت ترویج و تبلیغ مبانی مورد تایید خودشان، از آنها استفاده می کنند; اما گویا مراجع فکری سنتی از زمان
عقب مانده اند و نتیجه این شده که نوجوان و جوان ما که به دنبال الگو می گردد، به سراغ الگوهای جهانی می رود . به طور قطع، او
فضای زندگی خود را عریان و تهی نمی گذارد و به هر حال آن را پر می کند . در این صورت شما از یک طرف، نبود الگوی متناسب با
زمان و فرهنگ را در نظر بگیرید و از طرف دیگر یک فضای خالی و مستعد برای پذیرش الگوهای جهانی را – با قدرت و عزم جدی
رسانه های غربی – کنار آن بگذارید و ببینید چه پیش می آید . رسانه های غربی فقط به دنبال پر کردن اوقات فراغت جوانان
نیستند و شبکه های مختلف ماهواره ای و فیلم های هالیوود، کاملا هدفمند عمل می کنند . فیلم هایی که ما به اسم ماچوئزیم
می شناسیم، قبضه زندگی نوجوان و جوان را در دست گرفته اند . فیلم هایی که یک قهرمان افسانه ای – سوپر من – را تداعی می کند
و آن قدر، قدرت دارد که می تواند بر محدودیت های پیرامون خود غلبه کند . نفس این قدرت نمایی، از آرمان های جدی انسان
معاصر است . نمونه بارز این فیلم ها، مجموعه فیلم های هری پاتر است که به محض ورود به کشور ما، به سرعت در سراسر کشور
پخش شد و در دسترس نوجوانان و جوانان قرار گرفت . هری پاتر، پدیده قرن ۲۱ است که تمام آرمان های یک نوجوان را برای یک
زندگی متعالی در خود دارد . به وضوح می بینیم که این الگو دادن ها، با تمام مبانی رواشناسی مدرن منطبق است و مبتنی بر
کشفیات باطن انسان و روان اوست . الگو دهنده، راه های نفوذی را دقیقا می شناسد و به این ترتیب، بر تمام جهان تاثیر می گذارد .
حال این قدرت تاثیرگذاری را در کنار کاهش قدرت مراجع سنتی بررسی کنید; نتیجه این می شود که گرایش، بیش از پیش به
سمت مدهای وارداتی است .

ریشه های روانشناختی و جامعه شناختی این پدیده چیست؟

تعریف یک زندگی خوب در جهان امروز، این است که شما یک شغل خوب داشته باشید; یک ماشین خوب داشته باشید و بتوانید
حداکثر بهره مادی را از زندگی ببرید . در این تعریف، معیارها کاملا صوری وظاهری است; نه باطنی و معنوی و چون انسان تجربه
تمام پدیده های لذت گرا را به دست می آورد، بعد از مدتی، زندگی اش به یک مدار بسته تسلسل و تکرار تبدیل می شود و بنای
زندگی اش بر این قرار می گیرد که فقط به نیازهای غریزی اش، در جهت کسب لذت بیشتر پاسخ دهد و چون بسترهای ارضای
غریزه محدود است، پس از مدتی دست به تنوعاتی می زند که گاه انحراف آمیز است و نتیجه تاسف بارش، انواع رابطه سکس در
غرب امروز است که آمار وحشتناکی است . چرا؟ چون ذات انسان به دنبال تنوع و تکثر است . جهانی که همه چیزش در حال تکرار
است، دلزدگی و ملامت را در روح انسان پدید می آورد . بنابراین، انسان امروز، انسانی است کم حوصله تر، خسته تر، پژمرده تر،
افسرده تر و دلزده تر از دیروز .

گویا آدم های امروز وقت کم می آورند .

بله، همین طور است . به طور کلی پروسه قدرت و ثروت، چون پروس