پاورپوینت کامل فرهنگ قرآن; انسانی یا عربستانی؟ ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرهنگ قرآن; انسانی یا عربستانی؟ ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرهنگ قرآن; انسانی یا عربستانی؟ ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرهنگ قرآن; انسانی یا عربستانی؟ ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

اگر قرآن برای همه زمان ها و مکان ها است، چرا از اصطلاحات و فرهنگ رایج عربستان استفاده کرده است؟

زهرا شاکری/الکترونیک

این سؤال از مهم ترین سؤالاتی است که در مقولات دینی و معارف قرآنی مطرح می شود . برای پاسخ توجه به سه نکته اساسی که
مقدمه پرسش به شمار می آید، ضرورت دارد:

۱ . خاتمیت دین

آن که چنین پرسشی مطرح می کند شنیده یا پذیرفته که اسلام خاتم ادیان است و تامین نیازهای معرفتی و دستوری مورد نیاز
انسان را تا روز قیامت به عهده دارد .

۲ . جامعیت دین

دو نیاز اصلی بشر یعنی کمال و سعادت، بیان مصادیق و راه های تحقق این دو خواست فطری و عمومی بشر با توجه به معبری که
زندگی فردی و خانوادگی و اجتماعی هر یک از انسان ها از آن می گذرد در واپسین برنامه وحی که در قرآن و سنت متجلی است،
ارائه شده است . بشر انتظار دارد ناگفته ای دراین میان نباشد و راهی روشن کمال و سعادت در تمام مراحل حیات و با تمام
بساطت و ترکیبی که زندگی انسان به خود می گیرد، در قرآن و سنت ارائه شده باشد . از سوی دیگر، لازم است دین توانایی ها و
ظرفیت های فردی و جمعی بشر را به کارگیرد و باهدایت و راهنمایی کاستی هایش را جبران کند .

۳ . زبان قرآن

«انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا; (۱) ما انسان را به راه هدایت کردیم یا شکر کننده است یا ناسپاس » .

«ان علیناللهدی; (۲) وظیفه ما هدایت است » .

زبان هدایت عمومیت و گستردگی را اقتضا می کند . کتاب هدایت باید برای ارتباط با تمام فرهنگ ها ظرفیت داشته باشد و در
حصار تنگ فرهنگ یک دوره محصور نگردد; به عبارت دیگر، لازمه ایمان و وابستگی به قرآن و معارف آن نباید به گرفتار آمدن در
فرهنگ عربی – عربستانی معاصر پیامبر انجامد .

اصرار بر پذیرش فرهنگ عربی – عربستانی عرب معاصر ظهور قرآن حتی برای عرب امروز نیز قابل پذیرش نیست . از جمع بندی
این سه نکته نتیجه گرفته می شود که قرآن برای همه انسان ها و همه زمان ها است; نمایاننده واپسین دین و جامع ترین آن ها است و
به یک فرهنگ و قوم اختصاص ندارد . در سایه قرآن، همه افراد و اقوام با هر درجه ای از رشد و توان، پاسخ سؤالات خود را در راه
تحصیل کمال و سعادت حقیقی می یابند .

چرا فرهنگ و اصطلاحات عربستان در قرآن جلوه گر شده است؟!

در پاسخ به این پرسش باید یادآور شد، استفاده از فرهنگ و اصطلاحات مخاطبان مستقیم برای هدایت ضرورت دارد . لازمه
هدایتگری ارتباط با مجموعه باورها و رفتار فرد و جامعه و نقادی آن ها است . در سایه همین ارتباط است که برخی از باورها و
رفتارها تایید، پاره ای تصحیح و تکمیل و برخی مردود اعلام می شود . هم زبان به کار رفته در ارتباط و هم غالب مسائلی که به
آسیب شناسی اندیشه و رفتار مربوط می شود، نتیجه طبیعی چنین ارتباطی است . قرآن کریم در این خصوص می فرماید: «نزل به
الروح الامین، علی قلبک لتکون من المنذرین . بلسان عربی مبین; (۳) و این قرآن به حقیقت از جانب خدا نازل شده، جبرئیل آن را
نازل گردانید و آن را بر قلب تو فرود آورد تا از جمله اعلام خطر کنندگان باشی با زبان عربی و فصیح و آشکار .»

با بهره گیری از زبان عربی در قرآن، فهم و سنجش و راه تعقل قوم پیامبر باز و نیز پرورش روح تقوا و خود نگهداری آن ها ممکن
می شود: «انا انزلناه قرآنا عربیا لعلکم تعقلون; (۴) ما آن را به صورت قرآن عربی نازل کردیم شاید تعقل کنید .»

«قرانا عربیا غیر ذی عوج لعلهم یتقون; (۵) قرآن عربی است که در آن هیچ ناراستی و حکم ناصواب نیست، باشد که مردم پرهیزگار
شوند .»

مسائلی چون «زنده به گور کردن دختران » (۶) ، «نسی » (۷) – به تاخیر انداختن ماه های حرام برای ادامه جنگ – ، «ظهار» (۸) – حرام
شدن همسر با عبارت پشت تو چون پشت مادرم می نماید – و «ورود به خانه از پشت خانه » (۹) در میان عرب جاهلی و معاصر پیامبر
اتفاق می افتاد و قرآن که وظیفه خود را هدایت می دانست باید موضع خود را در مورد آن اعلام می کرد . ورود فرهنگ و اصطلاحات
خاص عربستان به قرآن در همین راستا توجیه می شود .

همین هدف تربیتی و ظرفیت قوم معاصر در درک و پذیرش آیات الاهی سبب شد قرآن با مکث و درنگ نازل شود . نزول تدریجی
قرآن در طول ۲۳ سال رسالت حضرت پیامبر اکرم (ص) نشان می دهد که قرآن مترصد نوآمدهایی در وضع فردی و اجتماعی عرب
بود تا در فرصت پیش آمده وظیفه «هدایت » را به انجام رساند: «و قرانا فرقناه لتقراه علی الناس علی مکث و نزلنا تنزیلا; (۱۰) و قرآنی
را جزء جزء بر تو فرستادیم که تو نیز بر امت به تدریج قرائت کنی . این از تنزیلات بزرگ ما است » .

استفاده از تمام ظرفیت های کلامی، باورها، دغدغه ها و دلواپسی ها، علائق، استعاره، تشبیهات و کنایه های عرب معاصر نزول قرآن،
از لوازم «هدایت » است; چنانکه خود قرآن بر این مهم تاکید می ورزد: «و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه لیبین لهم; (۱۱) و ما هیچ
رسولی در میان قومی نفرستادیم مگر به زبان آن قوم تا بر آن ها معارف و احکام را بیان کند» .

بنابراین، اگر در قرآن مجموعه ای از اصطلاحات، واژه ها، مسائل فکری و رفتاری عربستان ظهور کند، مقتضای طبیعت هدایت و
تربیت است و شگفت انگیز نیست .

راهی به آینده

اگر رسالت قرآن به عرب معاصر پیامبر محدود بود، هیچ سستی و فتوری در انجام این وظیفه و ابلاغ پیام هدایت و تربیت صورت
نگرفته است; اما مساله رسالت جهانی و همیشگی قرآن چطور؟

جهان شمولی و عمومیت مخاطبان قرآن از آیات قرآن استفاده می شود; چنان که می فرماید:

۱ . «و ما ارسلناک الاکافه للناس بشیرا و نذیرا; (۱۲) و ما تو را جز برای این که عموم بشر را بشارت دهی و آن ها را از خطرهای پیش
روی بترسانی نفرستادیم; ولی اکثر مردم آگاه نیستند .»

۲ . قل لا اسئلکم علیه اجرا ان هو الا ذکری للعالمین; (۱۳) بگو تقاضای پاداشی بر رسالت از شما ندارم . قرآن نیست مگر تذکری برای
جهانیان .

۳ . «و ما تسئلهم علیه من اجر ان هو الا ذکر للعالمین; (۱۴) و ما تقاضایی بر این رسالت نکردیم . قرآن نیست مگر آن که تذکری برای
جهانیان باشد .»

۴ . «و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین; (۱۵) ما تو را به رسالت نفرستادیم مگر آن که رحمت برای جهانیان .»

۵ . «تبارک الذی نزل الفرقان علی عبده لیکون للعالمین نذیرا; (۱۶) با برکت و بزرگوار آن پاک خداوندی است که قرآن را بر بنده
خاص خود نازل فرمود تا برای اهل عالم اعلام خطر و هشدار باشد .»

۶ . «و ما هو الا ذکر للعالمین; (۱۷) قرآن جز تذکری برای جهانیان نیست .»

۷ . «فاین تذهبون ان هو الا ذکر للعالمین; (۱۸) پس به کجا می روید قرآن جز تذکری برای عالمیان نیست .»

۸ . «و ما هی الاذکری للبشر; (۱۹) و این آیات نیست مگر تذکری برای بشر .»

۹ . «نذیرا للبشر; (۲۰) قرآن اعلام خطر به بشریت می کند .»

۱۰ . «هو الذی بعث فی الامیین رسولا منهم یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه و ان کانوا من قبل لفی ضلال
مبین و آخرین منهم لما یلحقوا بهم و هو السمیع العلیم; (۲۱) او خدایی است که در میان قومی امی و دارای فرهنگ مادری رسولی از
خود آن ها فرستاد تا آیاتش را بر آن ها بخواند و آن ها را تزکیه کند و کتاب و حکمت بیاموزد ; هر چند قبل از آن در گمراهی آشکار
بودند و همچنین دیگرانی را که هنوز به آن ها (قوم امی) ملحق نشده اند; و خداوند شنوا و دانا است .»

۱۱ . «و اوحی الی هذا القرآن لانذکرکم به و من بلغ; (۲۲) (پیامبر) و به من این قرآن وحی شد تا شما را اعلام خطر کنم به وسیله آن و
نیز هر کس را که این پیام به او برسد .»

پس در رسالت جهانی و عمومی قرآن هیچ تردیدی نیست . پیامبر همان گونه که بامردم عصر خویش سخن می گفت، با دیگر مردم
جهان نیز که پس از آن ها خواهند آمد، سخن می گوید .

این جا است که مساله مهم چگونگی سخن گفتن قرآن با آیندگان مطرح می شود .

راه های گذر از فرهنگ عربستانی به فرهنگ انسانی

فرهنگ قرآنی فرهنگ انسانی است که در یک زمان و یک زبان شکل می گیرد; اما در آن محدودنمی ماند . قرآن با فرهنگ و
اصطلاحات رایج در عربستان آغازید; اما به آن بسنده نک