پاورپوینت کامل انتخابات و مردم سالاری دینی ; بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با استادان و دانشجویان قزوین ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انتخابات و مردم سالاری دینی ; بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با استادان و دانشجویان قزوین ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انتخابات و مردم سالاری دینی ; بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با استادان و دانشجویان قزوین ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انتخابات و مردم سالاری دینی ; بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با استادان و دانشجویان قزوین ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۳

تفکر لیبرالیسم

دمکراسی غربی یعنی دمکراسی متکی بر لیبرالیسم، برای خودش منطقی دارد . آن منطق، پایه مشروعیت حکومت ها و نظام ها را
رای اکثریت می داند . مبنای این فکر، همان اندیشه لیبرالی است; اندیشه آزادی فردی که هیچ قید و بند اخلاقی ندارد; مگر حد و
مرز ضرر رساندن به آزادی دیگران . تفکر لیبرالیسم غربی این است: آزادی شخصی و فردی مطلق انسان در همه زمینه ها و در همه
عرصه ها که تجلی گاه آن در تشکیل نظام سیاسی کشور خواهد شد . چون در جامعه، اقلیت و اکثریتی هستند، چاره ای نیست جز
این که اقلیت از اکثریت پیروی کند . این پایه دمکراسی غربی است . اگر نظامی این را داشت، این نظام از نظر دمکراسی لیبرالی
مشروع است; اگر نظامی این را نداشت، نامشروع است . این، تئوری دمکراسی لیبرالیسمی است; در حالی که به کلی عمل
دمکراسی های غربی با این تئوری متفاوت است و آن چه امروز در عرصه عمل در دمکراسی های غربی مشاهده می شود، این نیست .
اگر پایه مشروعیت، عبارت از رای اکثریت مردم است; یعنی کسانی که صاحبان رای هستند، پس حکومت امریکا و همین
رئیس جمهور امریکا، نامشروع است; چون اکثریت ندارد . ۳۵، ۳۸ یا ۴۰ درصد از صاحبان حق رای در انتخابات شرکت کرده اند که
از آن تعداد هم مثلا ۲۱ درصد به ایشان رای داده اند که این طور هم نبود; می دانید ایشان ناپلئونی به کاخ سفید رفتند; به حکم
قاضی و به زور هلش دادند به کاخ سفید! اگر فرض کنیم همین رای هم برای مشروعیت او کافی است، بنابراین حکومت فعلی
امریکا مشروع نیست . ما برای عدم مشروعیت حکومت امریکا، دلیل های بیشتری داریم; حالا با منطق خود آنها بحث می کنیم که
این منطق، مخصوص آن حکومت هم نیست . بسیاری از همین دمکراسی های رایج دنیای غرب، در انتخابات های گوناگونشان، این
رقم ۶۵ تا ۷۰ درصدی که شما در جمهوری اسلامی ایران ملاحظه می کنید، ندارند و رقم آنها، خیلی کم تر از اینهاست; البته بعضی
از اوقات رقم آنها همین ۳۰ درصد است; اما غالبا ۳۸، ۴۰ یا ۵۰ درصد است .

مشروعیت نظام سیاسی در اسلام

در اسلام، مردم یک رکن مشروعیتند; نه همه پایه مشروعیت . نظام سیاسی در اسلام، علاوه بر رای و خواست مردم، بر پایه
اساسی دیگری هم که تقوا و عدالت می باشد، استوار است . اگر کسی که برای حکومت انتخاب می شود، از تقوا و عدالت برخوردار
نبود، همه مردم هم که بر او اتفاق کنند، از نظر اسلام این حکومت، حکومت نامشروعی است . وقتی که امام حسین ( علیه السلام)
را – در نامه ای که جزو سندهای ماندگار تاریخ اسلام است – به کوفه دعوت کردند، این طور می نویسند: «ولعمری ما الامام الا
الحاکم القائم بالقسط » ; حاکم در جامعه اسلامی و حکومت در جامعه اسلامی نیست; مگر آن که عامل به قسط باشد; حکم به
قسط و عدالت کند . اگر حکم به عدالت نکرد، هر کس که او را نصب کرده و هر کس که او را انتخاب کرده، نامشروع است . این
موضوع در همه رده های حکومت صدق می کند و فقط مخصوص رهبری در نظام جمهوری اسلامی نیست . البته تکلیف رهبری
سنگین تر است و عدالت و تقوایی که در رهبری لازم است، در نماینده مجلس لازم نیست; اما این، معنایش این نیست که نماینده
مجلس بدون داشتن تقوا و عدالت، می تواند به مجلس برود . او هم تقوا و عدالت لازم دارد . چرا؟ چون او هم حاکم است و جزو
دستگاه قدرت است; همان طور که دولت و قوه قضائیه هم حاکم هستند; چون اینها بر جان و مال جامعه تحت قدرت خودشان
حکومت می کنند . «الحاکم القائم بالقسط، الدائن بدین الله » ، باید راه دین خدا را بپیماید . در خطاب خداوند متعال به ابراهیم این
نکته بسیار مهم آمده است که خداوند بعد از امتحان های فراوانی که از ابراهیم کرد و ایشان از کوره آزمایش های گوناگون بیرون
آمد و خالص و خالص تر شد، گفت: «انی جاعلک للناس اماما» ; من تو را پیشوای مردم قرار دادم . امام فقط به معنای پیشوای دینی
[در] مسئله طهارت، غسل، وضو، نماز نیست; امام یعنی پیشوای دین و دنیا; راهبر مردم به سوی صلاح . این معنای امام در منطق
شرایع دینی از اول تا امروز است . ابراهیم عرض کرد: «و من ذریتی » ; اولاد و ذریه من هم در این امامت نصیبی دارند؟ «قال لا ینال
عهدی الظالمین » ; فرمان و دستور و حکم امامت از سوی من به ستم گران و ظالمان نمی رسد; باید عادل باشد . امیرالمؤمنین،
امام دادگران عالم، مظهر تقوا و عدالت، وقتی بعد از قتل عثمان در خانه اش ریختند تا ایشان را به صحنه خلافت بیاورند، فرمودند:
«لولا حضورالحاضر و قیام الحجه بوجود الناصر و ما اخذ الله علی العلماء الا یقاروا علی کظه ظالم و لا سغب مظلوم لالقیت حبلها
علی غاربها» ; اگر وظیفه من با توجه، [به] قبول، بیعت و خواست مردم بر من مسجل و منجز نمی شد که در مقابل ظلم بایستم و با
تبعیض مبارزه و از مظلوم دفاع کنم، باز هم قبول نمی کردم . بنابراین، پا