پاورپوینت کامل بهاری شویم ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بهاری شویم ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بهاری شویم ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بهاری شویم ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

۵

می خواهیم کمتر از گل و گیاه و عقب تر از زمین و درخت نباشیم .

می خواهیم خود را برویانیم، جوانه زنیم، رشد کنیم، ثمر دهیم و کمتر از «بهار» نباشیم .

ولی چگونه؟ … بذرمان چیست؟ ریشه مان در کجاست؟ از کجا سیراب و تغذیه می شویم؟

از کدام منبع، نور و حرارت می گیریم؟ در کدام زمین و زمینه قرار گرفته ایم؟ باغمان و میرابمان کیست؟

رویش و پژمردگی، شکفتن و خشک شدن و حیات و مرگمان چیست و ثمر وجودمان برای جامعه کدام است؟

این ها سؤالات ساده و کم اهمیتی نیست .

می خواهیم مثل بهار، بروییم و شاداب شویم و سایه و ثمر داشته باشیم .

از طبیعت باید درس بگیریم .

همان طور که گاهی باغ و بوستان را خزان می زند، ما هم ممکن است دچار خزان زدگی شویم .

آنگونه که خرمنی آتش می گیرد، یا بذری فاسد می شود، یا محصولی راآفت می گیرد، یا میوه ای دچار کرم زدگی و خرابی می گردد،
یا مزرعه ای را سیلاب می برد، یا انبار غله ای در شعله های آتش می سوزد و خاکستر می شود یا محصولاتی مسموم و زیانبار می شود،
در «مزرعه وجود» و در «زراعت زندگی » ما نیز چنین آفات و سمومی ممکن است دیده شود .

در زراعت وجودی خود، نباید از یافتن بستر و زمینه مناسب و بذر افشانی به موقع و حفاظت و حراست از عمر و روح و اندیشه و
عمل و اخلاق، غافل بود .

«این جهان مزرعه آخرت است …» و ما باغبانی هستیم که مسؤلیت بارورسازی باغ زندگی مان را به ما سپرده اند و همه امکانات،
تسهیلات و توانایی ها را هم در اختیارمان گذاشته اند .

«عمل » ما بذری است که می کاریم .

رابطه عمل و جزا، رابطه «کشت » و «برداشت » است .

«گندم ندهد بار، چو جو می کاری » ! و حدیث شریف «الدنیا مزرعه الآخره » نیز اشاره به همین بذر افشانی و زراعت وجودی است .
خوبی و بدی های ما نیز، دیر یا زود، در این دنیا یا در سرای آخرت ثمر می دهد .

آب و زمین دهر به دست تو داده اند

تخمی چنان بکار، که بتوانی اش درود

مگر می توان در بهار، از کشت و کار و زراعت و محصول، سخن نگفت؟

فرموده حضرت علی علیه السلام در غررالحکم چنین است:

«من زرع شیئا حصده » ، هر کس چیزی بکارد، همان را درو می کند .

و حافظ چه زیبا سروده است:

دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسر

کای نور چشم من، بجز از کشته، ندروی

رابطه عمل و جزا را فراموش نکنیم، آنکه «تخم بدی » می کارد، نباید چشم انتظار «رویش نیکی » باشد . خواجه عبدالله انصاری
گوید: هر چه کاری در بهاران، تیر مان بدروی .

به ما گفته اند: گندم از گندم بروید، جو ز جو . و این را تمثیلی برای «مکافات عمل » آورده اند، تا بدانیم که نمی توان از درخت بید،
میوه خورد و از بوریا شکر . نه می توان از سپیدار، کافور گرفت و نه از درخت خار، رطب آبدار و نه سنبل از شوره زار .

باری … بهار است و فصل رویش و حیات مجدد طبیعت .

وقتی دانه می روید، چرا انسان نروید؟

به برگ و بار نشستن نهال وجودمان با رسیدن به کمالات اخلاقی و رشد فضایل است . اگر در باغبانی، آبیاری و حراست لازم است .
اینجا هم محاسبه و مراقبه ضروری است . محاسبه نیات و رفتار و کردار و مراقب از حالات روحی و درونی خویش و خدا را مراقب
دیدن و از فرشتگان «رقیب » و «عتید» ، حساب بردن و از آفت گرفتگی جان هراس