پاورپوینت کامل نوجویی یا مدگرایی ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نوجویی یا مدگرایی ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نوجویی یا مدگرایی ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نوجویی یا مدگرایی ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

امروزه تاثیر شگرف فرهنگ های غربی بر پوشش و رفتار افراد، در قالب مدهای روز به روز غیر قابل انکار است . تنها سودبران
مدهای رایج در کشورهایی چون ایران، تولیدکنندگان و سرمایه داران غربی اند که با بهره گیری از ابزارهای گوناگون اجتماعی
مانند رسانه های تصویری، ماهواره و مجلات و … و رسوخ در فرهنگ پوشش و مصرف اجتماعی، نه تنها سعی در ترویج فرهنگ
متزلزل غربی دارند که با تحت پوشش قرار دادن تمام نقاط زمین، کشورهای دنیا و از همه بیشتر، کشورهای اسلامی را در سیطره
بازار مصرف خویش می گیرند .

این که مدگرایی چیست؟ خوب است یا بد؟ و چند پرسش دیگر از دست، موضوع گفت وگوی ماست با استادان

– دکتر حسن احدی، دکترای روان شناسی از فرانسه، استاد پایه ۲۵ دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه آزاد اسلامی

– سرکار خانم میرزاجانی، کارشناس شخصیت شناسی از شاخه های رشته روان شناسی و معاونت اداری دانشکده روان شناسی

– و آقای بلیاد، قائم مقام گروه روان شناسی .

از علل مدگرایی نوجوانان بفرمایید . آیا این گرایش پدیده است یا غریزه؟

احدی: برای بررسی علل مدگرایی نوجوانان، نخست بایستی تغییرات خاص و مشخص این دوران را به درستی شناخت . در این
دوران (۱۳ تا ۲۲ سالگی) چهار گونه تغییر در افراد رخ می نماید:

۱ . تغییرات فیزیولوژیکی یا جسمانی: این مورد قابل رؤیت است و همه پدر و مادرها شاهد آن اند و با آن آشنایند . این تغییرات
نوجوان را وارد مرحله ای بحرانی می کند . او یک سری تغییرات تقریبا ثابت در نگرش ها، علایق و روابط با اطراف خودش پیدا
می کند و از این روی بایستی آمادگی داشته باشد که پس از این تغییرات خود را با موقعیتی جدیدتر سازگار کند;

۲ . تغییرات اجتماعی (رفتاری): در این تغییرات بایستی به عواملی توجه شود از جمله: الف . نقش نوجوانان; ب . تندیس نوجوان
(برداشت نوجوان از خودش یا احساس هویت او) ; ج . دیدگاهی که افراد دیگر نسبت به نوجوان دارند یا همان مسئله پذیرش
نوجوان از سوی افراد دیگر . پس اگر نوجوان حتی احساس کند که از سوی بزرگ ترها پذیرفته نشده، یا احترام و ارزشی که لازمه
مراحل جدیدتر تغییرات سنی اوست به وی داده نمی شود، باز هم بحران ایجاد می شود;

۳ . تغییرات شناختی (عقلانی): نوجوان پس از تغییرات جسمانی، از نظر عقلانی و قدرت تفکر نیز رشد خواهد کرد; بنابراین، اگر
پدر و مادر یا بزرگ ترهای جامعه در برابر استدلال های عقلی و تفکرات رشد یافته و تغییر یافته او بایستند و او را بچه فرض کنند و
به تفکرات و رشد عقلانی او بها ندهند، او را در بحران قرار خواهند داد; یعنی به جای اینکه در انجام کارهایش او را به بزرگ شدن و
عاقل شدن ترغیب کنیم و به او یادآور شویم که این اعمال را به دلایلی نبایستی انجام دهی، به عکس عمل می کنیم و به او
می گوییم که تو هنوز بچه ای، خامی و … . این موضوع او را در کشاکش با خودش و تغییراتش قرار می دهد و مشکل ساز خواهد شد .

۴ . تغییرات روانی (عاطفی) .

این چهار گونه تغییر در دوران نوجوانی رخ می دهد و با توجه به این باید بگویم که من کلمه و اصطلاح «مدگرایی » را صحیح
نمی دانم و به نظر من باید این گرایش را «نوجویی » نامید که در زمینه های گوناگون بروز می کند; از قبیل نوجویی در گزینش
لباس، نوجویی در الگو برداشتن، و نوجویی در گفتار و رفتار .

میرزا جانی: بله، نوجوان فریباست و زیبایی را دوست دارد و یکی از جنبه های او این است که می خواهد خود را مطرح کند; یا پیرو
باشد و یا دستور دهنده . این حالات از جامعه و خانواده رخ می نماید . او می خواهد خود را مطرح کند و من بودنش را به دیگران
ابلاغ کند . این من گفتن نوجوان با من گفتنی که در ۳ یا ۴ سالگی برای عروسک و اسباب بازی خودش به کار می برد، بسیار
متفاوت است . در مرحله بعد، نوجوان و جوان سعی می کند با گروه همسال خود رقابت کند; چه از طریق درس، چه ورزش و چه
پوشش و … که این نیز در اصل به نمایش گذاشتن تغییرات کلی اوست که با روش های گوناگون این خصوصیات و تغییرات را به
نمایش می گذارد; مثلا با نوع لباس پوشیدن یا آراستن خود و یا رفتار دیگرگونه ای که نشان می دهد . که ما آن را «مد» می نامیم .
بنابر این به نظر من مدگرایی نوعی خودآرایی و خودنمایی است که در روحیه هر نوجوانی نهفته است .

بلیاد: بحث نوجویی را که آقای دکتر احدی مطرح فرمودند، یک نیاز خدادادی است در انسان . به گونه ای که هر انسانی بایستی
این خصلت نوجویی را دارا باشد . زمانی که بحث مدگرایی را مطرح می کنیم، باید بررسی شود از چه دیدی آن را مورد توجه قرار
می دهیم; رفتاری است، یا پوششی یا گفتاری یا فکری و یا حتی از جنبه شناختن است . گفتنی است جزوه ای را آقای دکتر احدی
ارائه داده اند که من توصیه می کنم حتما آن را مطالعه کنید . این جزوه که درباره بحث شناخت و فراشناخت است و نیازهای
شناختی نوجوانان و جوانان را به موضوعات گوناگون بررسی می کند; برای مثال، اگر نوجوان یا جوان نتواند شناخت اولیه فکری
خود را با مسائل گوناگون و با موضوعات مقتضی سنین بالاتر تطبیق دهد، قطعا دچار مشکلات رفتاری و روانی خواهد شد .
مدگرایی از دیدگاه من، یعنی «گرایش به پدیده های جدید در جامعه » که شامل همه افراد در سنین مختلف می شود .

با توجه به این تعاریف که همه دارای نقطه مشترکی بودند و آن نوگرایی است . این نوگرایی می تواند خطر فرهنگی بسیاری را در
پی داشته باشد و باید چاره ای اندیشید و برای هدایت این گرایش گامی برداشت . در این زمینه چه کارهایی باید کرد؟ راه های
هدایت کدام اند؟

احدی: بله کاملا درست است و وظیفه ماست که این گرایش را هدایت کنیم . اگر ما مثلا در گزینش لباس جدید بتوانیم به
نوجوان کمک کنیم، حتما او لباس مناسب و شایسته را برخواهد گزید; و گرنه به سوی موارد دیگری، که در حقیقت برای او
ناشناخته است، کشیده خواهد شد . و اگر چنین حالتی پیش آید نوجوان مقصر نیست; ما معلمان و مسئولان آموزشی، فرهنگی و .
.. مقصریم; چون الگوی مناسب را به او نشناسانده ایم و او را به مسیر درست هدایت نکرده ایم . برای بازداشتن نوجوانان و جوانان،
تنها بایستی ویژگی ها و ماهیت موارد پیش روی آن ها را برایشان مشخص و آشکار کنیم; آن گاه می بینیم که نیازی به منع و اجبار
نیست، بلکه او خود در برابر محرکات بیرونی مختلف، منع کننده خودش خواهد شد . چون با پیشرفت های سرسام آور فن آوری و
وابستگی تجهیزات علمی و پژوهشی به یکدیگر، این کار ناممکن است; ولی اگر شناخت را بالا ببریم، منع درونی ایجاد می شود و
جوان به بیراهه نخواهد رفت . بایستی روی اخلاقیات باطنی بیش تر کار کنیم .

میرزا جانی: در این برهه حساس، اگر مسئولان امر (خانواده، مدرسه، جامعه) به روش مناسب و قابل فهم او را هدایت نکنند،
قطعا تاثیرپذیری، او را به راه های نامعقول ابراز شخصیت خواهد کشاند . باید با برنامه ریزی دقیق