پاورپوینت کامل از کجا تا به کجا؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از کجا تا به کجا؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از کجا تا به کجا؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از کجا تا به کجا؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

چرا . . . ؟ ! و چرا . . . ؟ ! و چرا . . . ؟ ! اگر پاسخ سه پرسش را جستی به همای رحمت دست یافتی و اگر آن را به تاق نسیان سپردی،
در قعر عذاب ماندی و در ولوله گاه دلت لولیدی و از سعادت دو سرا بازایستادی . به راستی; از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود به کجا
می روم آخر ننمایی وطنم «رحم الله امرء علم من این و فی این و الی این; رحمت خدا بر انسانی باد که بداند از کجا آمده و در کجا
مسکن گزیده است و به کجا ره می سپارد .»

دل شیفته و قلب پوینده را سه پرسش مشغول کرده است:

الف) چه بوده ایم و از کجا آمده ایم؟ این پرسش اساسی خود دامنی از پرسش دارد; مانند:

۱ . حقیقت روح و نفس انسان چیست؟

۲ . چه رابطه ای میان روح و فرشتگان وجود داردو قران چه می فرماید؟

ب) چه گشته ایم و در کجا مسکن گزیده ایم؟ این پرسش اساسی نیز در دل خود پرسش های دیگری دارد; مانند:

۱ . آیا در تنزل روح به دنیا همه چیزمان را از کف نهاده ایم؟

۲ . آیا این تنزل با مراتب ذات نفس ارتباط دارد؟

۳ . تعریف و تعداد و جایگاه حجاب های ظلمانی و نورانی در این تنزل چیست؟

ج) چه می توانیم باشیم و یا کدامین راه را باید بپیماییم؟ این پرسش نیز سؤالات دیگری در پی دارد; مانند:

۱ . نخستین حجابی که باید از آن خارج شد، کدام است و قرآن چه می فرماید؟

۲ . آیا با ریاضت های سلیقه ای می شود از حجاب های ظلمانی خارج شد؟

۳ . آیا مشاهدات و مکاشفات نشان دهنده حقانیت راه و رهرو است؟

تبیین مبانی نظری تزکیه عهده دار، پاسخ به پرسش های یاد شده است، حقیقت ا نسان همان روح او است که اکنون در قفس ماده
زندانی شده است . روح، پیش از تعلقش به این بدن مادی، حقیقتی لطیف تر داشت و در عالمی فراتر از مکان و زمان به سر می برد .
نوعی تلازم و اتحاد، آن هم به صورت اصل و فرع و باطن و ظاهر و متجلی و جلوه بین روح و ملائکه وجود دارد و نزول و عروج
ملائکه وارسال آن ها بدون نزول و عروج و ارسال روح تحقق نمی یابد . «تنزل الملائکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر; ملائکه و
روح به اذن پروردگار خود در شب قدر برای هر امری که حامل آن هستند، فرود می آیند .» (۱) این آیه همراهی روح و ملائکه را در
تنزل در «لیله القدر» بیان می کند . در آیه چهارم سوره معارج می خوانیم: «و الروح الیه; در قیامت، ملائکه و روح به سوی خدا عروج
می کنند .» در این جا همراهی روح و ملائکه در عروج روز قیامت بیان گردیده است . در آیه دوم سوره نحل آمده است: «ینزل
الملائکه بالروح من امره علی من یشاء من عباده; خدای متعال ملائکه را با روح به سوی بندگان مخصوص خودمی فرستد .» نکته
دقیق در این آیه شریف آن است که تنزیل و ارسال خدای متعال در اصل متوجه روح است و سپس متوجه ملائکه; و ملائکه جناح ها
و جلوات آن روح شمرده می شوند . حرف «باء» درکلمه «بالروح » نشان دهنده نوعی سببیت میان تنزیل ملائکه و تنزیل «روح » است
و رابطه علی و معلولی این دو تنزیل یا روح و ملائکه را می نماید . این روح که بر ملائکه احاطه و اشراف دارد، همان، حقیقت انسان
است که در مرتبه عالی و تنزل نایافته، مسجود ملائکه بوده و هست و خواهد بود .

هنگامی که این روح تنزل یافت و به بدن انسان تعلق گرفت، به گونه ای در حجاب های متعلق به ماده محدود و محجوب گشت که
گویا با صورت اصلی و مرتبه عالی اش بیگانه بیگانه است . تنزل، در اصطلاح قرآن و فلسفه و عرفان، به معنای از کف نهادن صورت
اصلی و پذیرش صورت نازل نیست; تنزل یک موجودیا یک حقیقت یعنی تجلی آن در مرتبه یا مراتب نازل بی آن که مرتبه اصلی اش
را از دست دهد . در حقیقت صورت تنزل، جلوه ای از همان صورت اصلی است . صورت اصلی در مقام تنزل و تجلی، محجوب به
حجاب یا حجاب ها می گردد و از آن سعه و شدت و قوت وجودی قبلی برخوردار نیست . در واپسین تنزل روح و حقیقت انسان که
همان منزل بدن است، از چهره اصلی اش چندان خبری نیست . البته روح مؤمن پیوستگی با صورت اولیه اش را، با کنار زدن
حجاب ها، حفظ کرده است و یا بعد از مدتی دوباره باز می یابد . امام صادق – علیه السلام – می فرماید: «و ان روح المؤمن اشد اتصالا
بروح الله من اتصال شعاع الشمس بها; و حقیقت این است که اتصال و ارتباط روح مؤمن به روح خدا از اتصال شعاع خورشید به
خورشید بیش تر و شدیدتر است .»

پیوستگی روح مؤمن با روح خدا یعنی نداشتن حجاب های هجران و گسستگی و در نتیجه محجوب نبودن مؤمن واقعی از حقیقت
و فطرت خود . تنزل روح و حقیقت انسان همان حرکت «خود» عالی انسان به سمت «خود» نازل وتاریک است . آن آسمانی این
زمینی شده است . از این رو، نجات یافتن از «خود» نازل شرط رسیدن به «خود» بالاتر است; به تعبیر دیگر، «خود» نازل حجاب
«خود» بالاتر است . تنزل روح و حقیقت انسان به لحاظ طولی از حجاب های نورانی شروع و به حجاب های ظلمانی ختم می گردد .

حجاب های نورانی حجاب هایی هستند که قبل از منزل اخیر روح یعنی بدن مادی، در منازل و مراتب پیشین، روی چهره اصلی
انسان می آیند .

حجاب های ظلمانی یعنی حجاب هایی که به مقتضای منزل اخیر روح بر چهره اصلی انسان فرو می افتد . حجاب تعلق به بدن
مادی، حجاب کفر، حجاب شرک، حجاب عناد با حق و آیات حق، حجاب عقاید و افکار باطل، حجاب اخلاق و اوصاف پست، حجاب
عادات، حجاب اوهام و تخیلات و حجاب محبت و بغض غیر الاهی در شمار حجاب های ظلمانی اند .

وقتی از این سو به آن سو بنگریم، حجاب های ظلمانی قبل از حجاب های نورانی است; یعنی یک سالک و مهذب نفس، در سفر الی
الحق، اول با حجاب های ظلمانی رو به رو می شود و سپس، با کنار زدن آن ها، به حجاب های نورانی می رسد . در سلوک الی الله
سخت ترین گردنه حجاب های ظلمانی، به ویژه حجاب بدن، است که بعد از خروج از همه حجاب های ظلمانی دیگر تحقق می یابد .
اگر تهذیب کننده نفس از واپسین و مشکل ترین حجاب ظلمانی یعنی بدن بگذرد، شاهد وجه الله می گردد; ولی این مشهود در
مجالی ومظاهر نوری است که همانند آینه های صاف به اندازه قابلیت و ظرفیت خود، وجه حق را نشان می دهند . در حقیقت
مجالی و مظاهر نوری درعین این که جلوه گاه وجه الله اند، خود حجاب شهود بی پرده وجه الله شمرده می شوند . اگر روح از التفات
به این مجالی و مظاهر نوری گرفته شود و این حجب نوری را نیز خرق کند، شهود وجه الله به نحو اکمل واتم و بی پرده حاصل
می گردد . در این مرتبه است که نیل به عز قدس حق و لحوق به نور عز او و فنا در وجه الله تحقق می یابد و سالک به منزل و موطن
اصلی خود می رسد . البته:

این وطن مصر و عراق و شام نیست

این وطن جایی است که آن را نام نیست

حدیث قدسی معروف، به همین مرتبه اشاره دارد: «لم یسعنی سمائی و لا ارضی و وسعنی قلب عبدی المؤمن; آسمان من و زمین
من هیچ کدام گنجایش تجلی وجه مرا ندارند; ولی قلب بنده مؤمن من از این گنجایش بهره مند است .»

قرآن کریم هم به سخت ترین گردنه راه دست گذاشته و به ظلمات و نجات از آن اهمیت خاص داده است; زیرا آنچه مهم و خطرناک
می نماید و خسران و هلاکت و عذاب الیم در بر دارد، همان حجب ظلمانی است . «یخرجهم من الظلمات الی النور;