پاورپوینت کامل جوانه ای که هرگز چاپ نشد! ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جوانه ای که هرگز چاپ نشد! ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جوانه ای که هرگز چاپ نشد! ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جوانه ای که هرگز چاپ نشد! ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

۲۷

یک پنجشنبه تابستانی، ساعت ۳۰/۸ دقیقه صبح

نشسته ام تا برای شما جوانه ای بنویسم . عادت کرده ام در آغاز هر جوانه خدا را به گونه ای خاص یاد کنم . نمی دانم چرا، ولی این بار
نوشته ام: «خوش عطابخش و خطاپوش خدایی داریم .»

مدتی است می خواهم موضوع این شماره را به رشته تحریر درآورم . خیلی پیرامون آن فکر کرده ام و یادداشت هایی هم تهیه
نموده ام، اما نمی دانم چرا دست و دلم برای نوشتنش می لرزد؟

موضوع حساسی است . مرز بین خوب و بد آن نه مثل دیوار چین مشخص و آشکار، که مثل مرز اخلاص و ریا پنهان رمزآلود است .
از آن دست موضوعاتی است که هر کس می تواند از آن برداشتی خاص داشته باشد . . . ترس دارم . ترس از آن که نکند خواننده ام
جز آن چه من قصد کرده ام، از این مطلب بفهمد .

وقایع مختلفی است که باید با هم تلفیق کنم و از آن نتیجه بگیرم . مخاطبم جوانها! قشری حساس، نکته سنج و خرده گیر!
باسلیقه هایی کاملا متفاوت و زبانی فوق العاده ویژه .

آدمهای این ماجرا اهالی دو شهر از شهرهای کشورمان . اگر نامی از این شهرها بیاورم، ممکن است به مذاق برخی از ساکنان آن ها
خوش نیاید، و اگر نام نیاورم، به مقصدی که می خواهم نمی رسم! بالاخره شروع می کنم به نوشتن هر چه باداباد! در این ماجرا
حرف از بیرونی و اندرونی در خانه های قدیم است . دوست دارم اطلاعات بیشتری از این فضا به خوانندگانم بدهم . از جا بر
می خیزم و کتابهایی را که احتمال می دهم در باب این مطلب حرفی برای گفتن دارند، تورقی می کنم .

پیشتر می روم، باید از قول یکی از شخصیت های این ماجرا مطلبی بگویم . نمی دانم در نشر محاوره ای «کم و بیش » می نویسند یا
«کمابیش » درست است! کتاب «غلط ننویسیم » ابوالحسن نجفی را بر می دارم و با وسواس به دنبال این واژه می گردم نکند کلمه
اشتباهی را در ذهن مخاطب خود حک کنم .

. . . ادامه می دهم . یاد شعری می افتم . اینجا جای آن است . حرف ندارد!

حور از بهشت بیرون، ناید تو از کجایی . . .

مصراع دیگرش را فراموش کرده اند . «امثال و حکم » دهخدا را می بینم . متاسفانه در آن نیست . به یکی از دوستانم که استاد
ادبیات فارسی در دانشگاه است زنگ می زنم، این شعر را نشنیده، ولی قول می دهد بپرسد و کمکم کند . . . اما من که وقت ندارم
بخواهم منتظر جواب او شوم .

بالاخره یاد یکی از خویشانم می افتم . اهل شعر و ادب است . با او تماس می گیرم . خودش گوشی را بر می دارد . خوشبختانه این
شعر را به خاطر دارد . از سعدی است . مصراع دوم را می گوید و می نویسم:

. . . مه بر زمین نباشد، تو ماهرخ کدامی

چه دردسرتان بدهم; اذان ظهر را که مؤذن می گوید این جوانه هم بر درخت زندگی می نشیند! نماز را می خوانم و متن را دوباره
مرور می کنم . عجیب است . چرا به دلم نمی نشیند؟ ! تاکنون کمتر این گونه اتفاق اتفاده است . بار دیگر متن را می خوانم . نه! اصلا
دلنشین نیست . وقتی نوشته ای برای خودم جذاب نیست، چطور خواننده ام آن را بپسندد؟

برای اطمینان خاطر یک بار هم جوانه نورسته را برای همسرم که از جهت سنی به شما نزدیک تر و اغلب نخستین شنونده آثار من
است، می خوانم . او نیز با من هم عقیده است . این جوانه زیبا نیست . موضوع آن چندان با نسل جوان ارتباطی ندارد . مرز بندی ها
ر