پاورپوینت کامل پرسشی بزرگ، او را آرام نمی گذاشت ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرسشی بزرگ، او را آرام نمی گذاشت ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرسشی بزرگ، او را آرام نمی گذاشت ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرسشی بزرگ، او را آرام نمی گذاشت ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

آسمان گسترده تر از همیشه به تماشای او نشسته بود . حسی غریب، اندیشه ای پریشان . . . سپس نفسی عمیق . آسمان عجیب
برای پرواز مناسب و مهیا بود .

و او سالیانی می گذشت که در کوچه های قرآن عبور می کرد و در سایه های حدیث قدم می نهاد . اما اکنون، اکنون پرسشی بزرگ،
حس جست وجوگرش را آرام نمی گذاشت . امروز آمده بود تا زیر آسمان تاریخ، بلندترین و اساسی ترین پرسش آفرینش را در آغوش
پاسخ جای دهد . آمده بود تا از لب های ملیح مولایش، فلسفه هستی، حکمت انسان و مرز پرهیزکاری و مدار پرهیزکاران را جویا
شود . آمده بود تا . . . .

و اینک مقابل علی (ع) ایستاده بود . چشمان پرسشگرش را در نگاه آرام علی (ع) خلاصه کرد و لب گشود: مولا! با من سخن بگو، با
من حرف بزن، به من بگو پرهیزکاران کدامند، جاده های رستگاری را بنمایان . لبخندی پرمحتوا، چشمان حیدری را به درخشش
نشاند: ای همام، از خدا بپرهیز و به خاطر او نیکی کن، زیرا خود فرموده است: خدا یار کسانی است که پرهیزکار و نیکو روش
باشند .

حرکت لب های امام بود و صدای تپش های مشدد سینه همام . امام سخن گفته و همام را تشنه تر کرده بود . پلک بر هم نهاد و با
نفسی عمیق تر از ایمانش به استغاثه افتاد: مولاجان، به رسول الله، به قرآن و به زهرا (س) سوگندت می دهم . . . !

نه، گویا پای از قلمرو خویش فراتر نهاده بود . امام دستی بر شانه اش نهاد و با تبسمی شیرین فرمود: آرام باش همام، من به راه های
آسمان از جاده های زمین آشناترم; بپرس، «سلونی قبل ان تفقدونی » .

و این کلام هماره علی (ع) بود . کلامی که همام فضایش را می دانست و مالک رازش را می فهمید . همام به التماسی عجیب نشست;
چونان کودکی در دامان مادر: علی جان، به پروردگار مشترکمان سوگندت می دهم، پرهیزگاران را بیش از این و گسترده تر از
همیشه توصیف کن، نشانه هاشان را بر شمار .

آسمان، خود را برای ثبت بیان علی (ع) مهیا کرده بود . سکوت ملائک، زمین را برای بلیغ ترین بلوغ تکلم آماده ساخته بود . صدایی
در هستی پیچید: . . . سخن درست می گویند . لباس های متناسب می پوشند و فروتنانه راه می روند . چشم های خود را از محرمات
می پوشند . تنها به سخن سودمند گوش می دهند . در بلا و نعمت شکیبایند . از شوق ثواب و ترس عذاب، هر لحظه در جان دادنند .

بوی حضور ملائک مشام مجلس را سرشار کرده بود . همام میان بود و نبود معلق ماند و صدای مولا در انتشار فضا جاری: خدا
چنان در نظرشان تجلی دارد که جز او نمی بینند . قلب هاشان برای مردم اندوهگین است و مهربانند . بدن هایی لاغر و
خواسته هایی اندک دارند . افرادی عفیف و پاک . . . دنیایی کوتاه را صبر می کنند تا در آسایش طولانی قرار گیرند . دنیا به آن ها
روی می آورد; ولی اینان روی می گردانند .

دنیا، چه واژه کوچکی! همام به حسی وسیع دست یافته بود . می رفت تا جاده های بازتر یقین را در تماشای علی (ع) جست وجو کند
.

شب ها ایستاده نماز می خوانند و قرآن را با ترتیل . با خواندن آن اندوهگین می شوند و از تاثیر آن شادمان . وقتی به آیه ای می رسند
که مژده بهشت دارد، صبر می کنند و آن را آرزو . نفسی عمیق می کشند و گمان دارند بهشت در برابرشان آماده است . چون به آیه
عذاب می رسند، گوش دل را انذار می دهند و گمان می کنند جهنم و آتش کنار آنان است . . . .

شانه های همام به لرزه ای عجیب افتاده است و پاهایش در انجمادی شگفت . ملائک همچنان تکلم علی (ع) را بر بال های عروج
خویش حک می کنند: خود را به زحمت انداخته، بر پیشانی، دست ها و پاها فشار می آورند و از خدا فقط آزادی از آتش را خواستارند
. هر کس آنان را می بیند، بیمارشان می پندارد . ولی بیمار نیستند . گمان می کنند عقل از دست داده اند، در حالی که حادثه ب