پاورپوینت کامل رسیدن به یک زندگی شاد ; آیا دینداری با زندگی شاد منافات دارد؟! ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رسیدن به یک زندگی شاد ; آیا دینداری با زندگی شاد منافات دارد؟! ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رسیدن به یک زندگی شاد ; آیا دینداری با زندگی شاد منافات دارد؟! ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رسیدن به یک زندگی شاد ; آیا دینداری با زندگی شاد منافات دارد؟! ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

بسیاری از مردم و به خصوص جوانان، چنین می پندارند که دینداری با زندگی شاد منافات دارد و کسانی که دیندارترند، از
شادی کمتر در زندگی برخوردارند و کسانی که به احکام و آموزه های دین کمتر پایبندند، در بهره برداری از لذت ها و
شادی های زندگی، آزادی بیشتری دارند. آیا این پندار، صحیح است و اساساً این پندار از کجا شکل گرفته است و منشأ آن
چیست؟

ریشه یابی

ریشه این پندار را می توان در امور زیر خلاصه کرد:

۱. نوع اخلاق و معاشرت برخی دینداران که برخلاف دستورات و آموزه های اخلاقی اسلام، چهره ای عبوس و گرفته دارند و
نیز با گلایه و نارضایتی، با همه مسائل برخورد می کنند؛ به گونه ای که گویی هیچ شادی و نشاطی در وجود آنان یافت
نمی شود.

۲. مراسم و برنامه هایی که در جامعه ما در ایام سوگواری برای پیشوایان و بزرگان دین برگزار می شود، نمود و گستره آن
نسبت به مراسم شادی و سرور برای آن بزرگواران به مراتب بیشتر است؛ مثلاً برای عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین
علیه السلام معمولاً در دو ماه محرم و صفر، مراسم برگزار می شود؛ ولی به مناسبت میلاد مسعود آن حضرت، تنها یک روز مراسم
جشن و سرور مختصری برپا می شود.

۳. برخی احکام دین، محدودیت هایی را ایجاد کرده، شادی ها را محدود می سازند؛ مثلاً حرمت لهو و لعب، ممنوع بودن
موسیقی حرام، ممنوعیت اختلاط زن و مرد نامحرم و … . این احکام، بخشی از شادی ها و مراسم تفریحی را که در میان غیر
متدینین رایج و معمول است، ممنوع می سازد و خود به خود، زندگی شاد را از دینداران سلب می کند. همچنین احکام و
دستوراتی که مانع درآمدهای حرام و یا اسراف و تبذیر است، خود زمینه های زندگی شاد را محدود می سازند.

۴. برخی توصیه ها و دستورات دینی نیز شادی را مذمت کرده و اندوه و غم را مورد ستایش قرار داده است. مفاهیمی همچون
گریه، ترس، عزاداری، ذکر مصیبت، اندوهگین بودن، و … در فضای دینداری، ارزش و تقدس یافته و خنده، قهقهه، پایکوبی،
دست زدن و … مفاهیمی مذموم و بد تلقی شده است. این موارد، زمینه و منشأ این برداشت شده است که دینداری با زندگی
شاد، منافات دارد و بنابراین، برای داشتن زندگی شاد، نمی توان دیندار بود.

برای تبیین موضوع، باید ببینیم تعریف ما از دینداری و زندگی شاد چیست؟

دینداری

معنی صحیح و درست دینداری، باور به آموزه های اعتقادی دین و پایبندی به مقررات، احکام و ارزش های دینی است. منظور
ما از دین، اسلام ناب و حقیقی است؛ نه هر چه که به عنوان دین شناخته می شود. هر فرد یا جامعه ای که باور عمیق تر و
جدی تری به مبانی اعتقادی اسلام داشته باشد و در عمل و رفتار هم چارچوب اسلامی را بیشتر و دقیق تر عمل کند، دیندارتر
شمرده می شود. از آن جا که دین حق، یعنی اسلام ناب محمدی صلی الله علیه وآله موجب تأمین سعادت انسان و نشان دهنده راه
خوشبختی حقیقی است و سعادت و خوشبختی است که شادی حقیقی و ماندگار را برای ما به وجود می آورد. بنابراین،
دینداری درست نمی تواند با شادی حقیقی، ناسازگار و متضاد باشد. رفتارهای ناشایست کسانی که ادعای دینداری می کنند
و آداب و رسوم غلطی که به نام دین در جوامع دینی جاری است، نباید به حساب دین گذاشته شوند. دین به ما توصیه می کند
که در مواجهه با یکدیگر، چهره ای بشاش و شاد داشته باشیم و حتی اگر اندوه و غصه ای هم در درون ما وجود دارد، آن را به
رخ دیگران نکشیم و کام دیگران را تلخ نکنیم.۱ بی توجهی به این دستورات، موجب برداشت غلط از دینداری شده است. در
مورد مراسم عزاداری و سوگواری نیز تنها برای جریان کربلا و حماسه عاشوراست که توصیه های فراوانی برای گریه و
عزاداری شده است که در این موضوع، علاوه بر ریشه های عاطفی این مسئله، زنده ماندن درس های زندگی ساز عاشورا
مورد توجه بوده است. در کنار این توصیه ها، دستورات فراوانی هم برای شادی و سرور در مناسبت های شاد ارائه شده
است. امامان ما فرموده اند که شیعیان ما یعنی دینداران حقیقی، در شادی و سرور ما، شادمانند۲ و در حزن و اندوه ما،
اندوهگین. حالا اگر در جامعه ما تعادل رعایت نمی گردد و به شادی و سرور به اندازه مراسم عزادارای و گریه اهمیت داده
نمی شود، ناشی از برداشت ناقص و عادت غلط دینداران است؛ نه این که دینداری صحیح و حقیقی آن را ایجاب نمی کند.

به هر حال، دینداری به معنی صحیح و جامع آن، منافاتی با زندگی شاد به معنی درست و عمیق آن ندارد؛ ولی نگاه و تعریف
ما از زندگی شاد هم باید روشن شود تا پاسخ این پرسش کامل گردد.

زندگی شاد

شادی، همان حال خوش، انبساط خاطر و احساس مثبت و خوبی است که هر کسی آن را تجربه کرده است. شنیدن خبری
مسرت بخش، به دست آوردن موفقیتی برجسته، قرار گرفتن در موقعیتی لذت بخش، مشاهده صحنه ای غرور آفرین، همه و
همه، موجب خوشحالی و شادی خاطر انسان می گردد؛ اما همه شادی ها به یک اندازه برای ما مهم و مطلوب نیست. دانشجویی
که برای به دست آوردن موفقیتی علمی در حال پژوهش و مطالعه است، به راحتی از بسیاری خوشی ها و شادی های گذرا
چشم می پوشد تا به خوشحالی و شادی ناشی از آن موفقیت علمی دست یابد. کارگر یا کارمندی که برای تأمین معاش خود و
فراهم کردن زندگی راحت و شاد، تلاش فشرده و خسته کننده ای را انجام می دهد، در این راه از بسیاری از لذت ها و شادی های
زودگذر چشم می پوشد و حتی سختی ها و رنج هایی را تحمل می کند. بنابراین، بدیهی است که «برای به دست آوردن لذت های
بزرگ تر و شادی های ماندگارتر، باید از لذت ها و خوشی های کوچک تر و پست تر، صرف نظر کرد». اگر اندکی روی همین
قاعده تأمل و درنگ داشته باشیم، به راحتی در می یابیم که انواع و اقسام شادی ها را باید طبقه بندی کرد و سپس برای زندگی
شاد، به تعریفی مناسب و صحیح دست یافت.

اقسام شادی ها

شادی ها گاهی گذرا هستند و گاهی ماندگار؛ گاهی کاذبند و گاهی حقیقی؛ گاهی شخصی اند و گاهی خانوادگی و یا ملی و
نوعی؛ گاهی سطحی اند و گاهی عمیق؛ گاهی مادی اند و گاهی معنوی و البته به دست آوردن هر شادی، نیاز به تلاش دارد و
هزینه خاص خود را می طلبد. این هزینه، گاهی مادی است و گاهی معنوی و گاهی هم مادی است و هم معنوی. شادی هایی در
زندگی یافت می شوند که بسیار پرهزینه اند و هیچ فرد عاقلی حاضر نیست هزینه های آن شادی ها را تحمل کند؛ ولی برخی
شادی ها کم هزینه اند یا ارزش آن را دارند که برای به دست آوردن آنها، هزینه های فراوان تحمل شود. کسانی هستند که
شادی شخصی خودشان برایشان مهم تر از هر چیز دیگری است و رنج و زیان دیگران، برای آنان در ازای به دست آوردن آن
شادی، هیچ اهمیتی ندارد. کسی که با سرقت اموال یا تجاوز به ناموس دیگران، برای خود شادی فراهم می سازد، آیا
نمی اندیشد که هزینه شادی او را دیگران باید تحمل کنند؟ اکنون این سوال را باید مطرح کرد که منظور از زندگی شاد چیست؟
به نظر می رسد که اغلب به ابعاد و اعماق زندگی شاد، توجه نمی شود و با معیارهای ناقص و سطحی، زندگی شاد تعریف
می شود. در سطح خرد می بینیم که بسیاری از افراد، شادی های گذرا و مادی خود را ب