پاورپوینت کامل پشت دیوار سنگی ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پشت دیوار سنگی ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پشت دیوار سنگی ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پشت دیوار سنگی ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

ز نگ را برای بار دوّم فشرد. باز هم کسی جواب نداد. عقب رفت. دو طبقه نوساز از سنگ
سفید. دیوارها در شاخه های پیچک و یاس پوشیده بود. تمام خانه های کوچه نو و برّاق
و سبز بودند. پشت در بیشتر این خانه ها انتظار کشیده بود. «کاش به جای ایستادن پشت
در، الان در یکی از این خانه ها روی مبلی لمیده بود». هر بار این آرزوی کوچک سراغش
آمده بود.

امّا امشب حتی حوصله آرزوهایش را هم نداشت. حیاط بزرگی خانه را از کوچه دور می کرد. نور چراغ طبقه دوم روی سر درخت ها افتاده بود. طبقه اول تاریک بود. از حیاط
موسیقی کلاسیک ملایمی شنیده می شد. دوباره آدرس را نگاه کرد: پلاک ۱۸ طبقه اول.

نمی دانست برگردد یا باز هم صبر کند. امشب برای هیچ تصمیمی عجله نداشت. به تنه
اقاقیای بلند و پر شاخه کنار جوی تکیه کرد. برگ های بالای سرش در تاریکی، آهسته می جنبیدند. سایه شاخه ها روی پیاده رو می لرزید. رگه های مهتاب از لای چتر بزرگ
اقاقیا روی بدنش می ریختند. اگر با رؤیا دعوا نکرده بود، حتماً این شب شاعرانه،
دلش را می لرزاند. شاید زیر لب سوت می زد، شاید ترانه ای زمزمه می کرد، ولی
حالا نه! طعم گس زبانش حوصله هر کاری را از او می گرفت. تصویر صورت خیس رؤیا از
صبح تا حالا آزارش داده بود.

ـ جنایت کردم یا دزدی که این همه الم شنگه راه انداختی؟ این قدر هم من توی این خونه
حق ندارم. خونه ای که یک ساله دارم توش جون می کنم. خودت صبح تا نصف شب بیرونی؛
من باید بنشینم و در و دیوارها را نگاه کنم. بعد از یک سال چهار تا از دوست های
مدرسه ام رو دعوت کردم، انگار گناه کبیره کردم.

– بله، باید هم حاتم طایی بشی و مرتّب مهمانی راه بندازی. خودت که نمی ری صبح ها
کف مغازه بشوری از غروب تا نصف شب هم توی این دود و دم خیابان ها بچرخی. پول از
آسمان می ریزه کف دستت.

ـ بی انصاف! این اولین باره که من اصلاً اسم دوستامو می آرم. کی من بریز و بپاش
کردم! ( بغض صدایش را لرزانده بود) خودم یک غذای کم خرج درست می کنم، تو رو خدا
آبروی منو جلو دوست هام نبر.

مرد یکی از شاخه های بالای سرش را خم کرد و شکست. خودش هم خوب می دانست، موضوع
خرج فقط بهانه است.

پس چرا این مهمانی ساده این همه آزارش داده بود؟ شاخه را پرت کرد توی جوی. آب
نتوانست شاخه به آن بزرگی را ببرد. شاخه همان جا به کناره های جوی گیر کرد. آب از
رو و اطرافش گذشت. ساعتش را نگاه کرد. دوست های رؤیا لابد الان همه رسیده اند و
سخت گرم حرف و خنده اند. طبقه اوّل هنوز تاریک بود. جلو رفت تا زنگ بالایی را
بزند. کنار دیوار که رسید، صدای موزیک یک دفعه قطع شد. صدای آهسته یک مرد جای آن را
گرفت.

ـ دلم پوسید. چرا خانه را این جوری تاریک کردی؟

ـ دارم «آرامش» می گیرم. می دانی که باید توی تاریکی باشه. داشتم به یک حس خوب می رسیدم. جناب عالی خرابش کردی.

_ ببخشید که ما شب ها مجبوریم بیاییم خونه، شام داریم؟

ـ نه، پیتزا سفارش دادم.

ـ این جا توی حیاط با این صدای نوار که زنگ را نمی شنوی.

صدای گفت و گوها دور شد. آمد زنگ را بزند. که فریاد همان زن دستش را روی زنگ
خشکاند.

ـ تو هیچ کاری نمی تونی بکنی. بلیت گرفتیم. هتل هم رزرو کردیم. قبلاً این بحث را
با هم کردیم. دوباره شروع نکن.

– نمی گم نرو. خوب بیا با بچه با هم بریم.

ـ فقط همینم مونده. می خوام برم اون جا، یک نفسی بکشم. نه حوصله چشم غرّه های تو
را دارم، نه حوصله نق نق کردن های اونو. می خواهیم مثل همون قدیم ها با افسانه
بریم خوش باشیم. برای خودت راحت تر که نیایی.

ـ آره می دونم. داستان های سفر پارسالتونو از گوشه کنار شنیدم. پس بچه چی؟

ـ اگه می خواهی خودت همین جا نگهش دار. اگر هم حوصله نداری ببر خانه مامان!
بیخودی هم اخم نکن. یادت باشه من همان اول بهت گفتم. تو نمی توانی آزادی و فردیّت
منو بگیری.

(چند ثانیه ای سکوت می شود). «باور کن وقتی برگردم زندگیمون گرم تر می شه! چون
دلمون