پاورپوینت کامل دانشجو مغز متفکر این مملکت است! ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دانشجو مغز متفکر این مملکت است! ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دانشجو مغز متفکر این مملکت است! ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دانشجو مغز متفکر این مملکت است! ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۷

وقتی مدیر خوابگاه کلی از خوابگاه تعریف کرد و گفت: خوابگاه این دانشگاه، یکی از بهترین خوابگاه های ایران و حتی
خاورمیانه است، قند توی دل من و همه دانشجویان جدید آب شد. پیش خودم گفتم که وقتی این خوابگاه بهترین خوابگاه در
خاورمیانه باشد، حتماً منظورشان این است که به هر دانشجو یک سوئیت مجهز می دهند که در فضای بیرونی اش کلی درخت
و گل و چمن روییده و گنجشک ها، بلبل ها و پروانه های رنگارنگ لابه لای شاخه ها و بوته ها لانه کرده اند و در جوی های آن،
شیر و عسل… .

با صدای والسلام علیکم مدیر خوابگاه ها از فکرهای خوشم بیرون آمدم و دیگر وقت نکردم از جوی های شیر و عسل بنوشم.

***

با این همه، روزی که رفتیم خوابگاه را تحویل بگیریم، دیدم که فضای باز آن، چنگی به دل نمی زند. اتاق های آن را هم که سر
زدیم، دیدیم هر اتاق فضای کوچکی است که چهار تخت در آن است. دیوارها پر از پونز، عکس، امضا و شعر و تخت ها مثل
تخت های زندان و کف پوش آن یک تکه موکت پاره پوره و سیاه سوخته بود. وقتی پیش مدیر خوابگاه دانشکده رفتیم، با
شنیدن اسممان ابرو در هم کشید و گفت: این خوابگاه پر شده!

– یعنی چه پر شده؟

– یعنی این که برای شما جا نیست.

گفتم: ببخشید! منظورتان این نیست که ما باید در پیاده رو بخوابیم؟

لبش را گاز گرفت و گفت: استغفر اللّه ! دانشجو مغز متفکر مملکت است.

یکی از دانشجویان گفت: پولش را بدهید برویم در هتل بخوابیم.

باز هم لبش را گاز گرفت و گفت: مگر ما مرده باشیم که دانشجویان ما در هتل بخوابند.

– پس می فرمایید چه کار کنیم؟ نمی شود که شب ها در نمازخانه بخوابیم.

– ما برای شما ساختمان جداگانه ای یا در نظر گرفته ایم؛ البته این ساختمان، خوابگاه نیست؛ ولی ما آن را به صورت خوابگاه
در آورده ایم تا شما با خیال راحت در آن زندگی کنید و درس بخوانید؛ جای بدی هم نیست؛ فقط نسبت به این جا کمی قدیمی تر
است. برق از چشممان پرید. در دلم گفتم: خدا به دادمان برسد؛ ولی چاره ای نبود.

***

یک ساختمان قدیمی که چهار تا اتاق داشت و قرار شد در هر اتاق هشت نفر به طرز بسیار برادرانه بخوابند. ما بدون این که از
حوادث آینده اطلاعی داشته باشیم، ناچار شدیم همان جا اتراق کنیم.

روز اول

یکی از بچه ها: آی… دستم.

– چی شد؟

– کی موشش را انداخته توی ساک من؟ دستم را گاز گرفت.

شب اول

– آهای! نصفه شبی چرا پاچه شلوارم را می کشی؟

– ببخشید! زیر شلواری ات رنگ متکای من است؛ می خواستم بکشم بگذارم زیر سرم