پاورپوینت کامل ما موفق بوده ایم ; گفت و گوی ما با وزیر علوم! ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ما موفق بوده ایم ; گفت و گوی ما با وزیر علوم! ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ما موفق بوده ایم ; گفت و گوی ما با وزیر علوم! ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ما موفق بوده ایم ; گفت و گوی ما با وزیر علوم! ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

با سپاس فراوان از سرکار خانم دکتر بروجردی، مدیر کل روابط عمومی وزارت علوم

وقت گرفتن از آقای وزیر علوم برای انجام مصاحبه، همان قدر سخت است که به حرف آوردن او درباره موضوعاتی که نمی خواهد درباره شان
حرفی بزند. دکتر توفیقی اکنون بر بالاترین مسند آموزشی کشور تکیه زده و همین کافی است تا بتوان به خوبی حساسیت این جایگاه را فهمید؛
اما آقای وزیر مثل همه اکثر وزیران، کمتر پاسخ می دهد و بیشتر هر آن چه را که مایل باشد، می گوید.

، درباره موضوع از پیش تعیین شده «عبور از مرزهای دانش» بود؛ اما به فراخور بحث، گریزی هم به مشکلات
آموزشی موجود در دانشگاه ها زدیم که البته آقای وزیر، اصلاً خوششان نیامد؛ مثل همان سوءالی که درباره اشتغال جوانان تحصیل کرده در
کارهای غیر مرتبط با رشته تحصیلی شان پرسیدیم و بالاخره نفهمیدیم چرا و چه باید کرد؟ تازه به آماری هم در این باره دست نیافتیم؛ البته
گفته دکتر توفیقی، آماری که مطالعه شده و دقیق باشد، نداریم؛ بلکه در این باره فقط اظهار نظرهای جسته و گریخته ای مطرح می شود که در قابل
اعتنا نیست.

این موضوع وقتی جالب تر می شود که بدانید آقای وزیر از آن دسته مسئولانی است که حساب وجب به وجب خاک دانشگاه ها، مراکز علمی،
پارک های تحقیقاتی تازه ساخته شده، تعداد دانشجویان، استادان و خلاصه همه آمارهای کمّی را دارد؛ ولی وقتی بحث کیفیت که پیش می آید،
آماری ارائه نمی دهد. شاید این را هم نتوان نقص سیستم آموزشی به حساب آورد!

مصاحبه ما را با وزیر علوم بخوانید و دعا کنید که باز هم بتوانیم از او وقت بگیریم و سوءالات دیگرمان را بپرسیم؛ مطمئن باشید که اگر موفق
شدیم، حاصلش را حتماً برایتان چاپ می کنیم.

پرسمان: جناب دکتر توفیقی! نه در جایگاه وزیر علوم، بلکه در جایگاه یک تحصیل کرده دانشگاهی صاحب نظر، تعریف شما از توسعه علمی

چیست؟

دکتر توفیقی: به نظر من، توسعه علمی یک سری شاخص ها و مظاهر کمّی دارد و یک سری کارکردهای کیفی و محتوایی. در
ابعاد کمّی، شاخص های توسعه علمی در چند محور قابل طرح است: اول نهادهای علمی، شامل مراکز آموزشی، پژوهشی،
پارک های علوم و تحقیقات، شهرک های علمی و…. محور دوم، نیروی انسانی است که شامل محقق، مدرس، دانشمند، خلاق
مبتکر و در مجموع همه کسانی است که در این عرصه فعالیت می کنند. رکن دیگر، امکاناتی است که در نظام علمی کشور
سرمایه گذاری می شود و در کشور ما هم روبه گسترش است؛ مثل آزمایشگاه ها، کارگاه ها، شبکه های اطلاع رسانی،
کتابخانه ها، مجلات و نشریات علمی و تخصصی. رکن چهارم به توسعه مدیریت در نظام علمی بر می گردد؛ یعنی کیفیت
مدیران، آشنایی آنان با علم مدیریت دانشگاه ها و تربیت و آموزش مدیران. شاخص دیگر «دانشجو» است که هر چه با دقت
بیشتری انتخاب شود و با انگیزه بیشتری فعالیت کند و از استعداد، خلاقیت و نوآوری بیشتری برخوردار باشد، طبیعتاً نظام
علمی کشور تقویت می شود. اینها در مجموع بخشی از کمیت های مطرح در توسعه علمی است.

پرسمان:… و محتوا که گویی مهمتر از کمیت است!

دکتر توفیقی: بله، کارکرد و محتوا رکن دیگر توسعه علمی است که به نظر من در نهایت هم رشد آن را بر اساس این شاخص
می سنجند و آن، توانایی و قابلیت تولید علم است. این که بالاخره کشور بعد از استقرار نظام علمی چقدر موفق است که برای
رفع نیازهای خود و برای رقابت و حضور در تحولات علمی جهان و مشارکت در تولید علم جهانی، علم تولید کند؛ اینکه چقدر
دانشمندان و محققان ایرانی در مجامع علمی بین المللی حضور دارند و چقدر یافته های علمی آنان مورد ارجاع دانشمندان
بین المللی قرار می گیرد و به عبارت دیگر اینکه کشور چقدر قادر است دانش مورد نیاز خود را تولید کند، آن هم دانشی که هم
از نظر کمیت اهمیت دارد و هم از نظر کیفیت؛ کمیت از این نظر که نظام علمی باید پاسخگوی تمام برنامه های توسعه ملی در
ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و… باشد و کیفیت از این نظر که دانشی که در نظام علمی تولید می شود، باید به روز، قابل
استفاده و حلال مشکلات باشد و به نیازها پاسخ گوید. به این مقولات، باید فضا، شرایط و محیطی را که در آن علم و توسعه
علمی قادر به عمل کردن باشد نیز اضافه کرد. فرهنگ توسعه علمی، زیربنایی ترین عامل توسعه ملی است. اگر توسعه علمی،
هم در سطح عالی ترین مدیران کشور و هم در سطح برنامه های توسعه، به یک عزم و اراده ملی در کشور تبدیل شود، بستر
توسعه علمی فراهم می شود؛ وگرنه تلاش ها در این عرصه چندان به ثمر نخواهد نشست.

پرسمان: با توجه به این تعریف که البته جامع و مفصل هم بود، وضعیت علمی کشور را پس از انقلاب و پس از دوره حساس انقلاب فرهنگی

چطور توصیف می کنید؟

دکتر توفیقی: به نظر من، توسعه علمی بعد از انقلاب، به یک جهش علمی شباهت دارد و با توجه به سابقه بسیار کمی که ما بعد
از انقلاب در توجه به این موضوعات داریم، شاخص ها بسیار خوشحال کننده و امیدبخش است. من به استناد همان محورها
که عرض کردم، باید بگویم تعداد مراکز علمی در کشور ما پس از انقلاب، دهها برابر شده است. مراکزعلمی، اعم از آموزشی،
پژوهشی و مراکز رشد، پارک های علوم و تحقیقات، در حال حاضر از ۱۵۰۰ مرکز علمی فراتر رفته است که البته بخش عمده
آن، پس از انقلاب تأسیس شده است.

تعداد مراکز پژوهشی پیش از انقلاب، از تعداد انگشتان دست تجاوز نمی کرد؛ اما اکنون به صدها مرکز پژوهشی افزایش یافته
است که از این تعداد، فقط ۱۰۰۰ مرکز، مرتبط با صنعت فعالیت می کنند.

از نظر نیروی انسانی هم ما الان متجاوز از ۵۰ هزار نفر عضو هیئت علمی، محقق و نیروهایی داریم که در مراکز علمی
مشغول به کار و تحقیق هستند که این آمار، رسمی است و به جرأت می توان گفت که هزاران محقق و اندیشمند خلاق، خارج از
نظام رسمی استخدامی، در حال فعالیت هستند.

از نظر منابع و امکانات، فضا سازی هایی که پس از انقلاب شده، شایان توجه است و شاید صدهزار متر مربع فضای آموزشی
پس از انقلاب ساخته شده و نزدیک به سه میلیون متر مربع فضای آموزشی ساماندهی شده است. این آمار، فقط در بخش
دولتی است و بیش از این هم در بخش های غیر دولتی هستند. کتابخانه ها و مراکز اطلاع رسانی ما برای اولین بار به شبکه
اینترنت و اینترانت متصل شده و از سرویس های علمی این شبکه بهره مند می شوند.

هر سال خرید کتاب ها و مجلات علمی خارجی با قوت بیشتری ادامه دارد و اعضای مراکز علمی و دانشجویان تحصیلات
تکمیلی ما، بدون استثنا به شبکه های اطلاع رسانی دسترسی دارند.

در سال های اخیر، حدود ۲۰۰ میلیون دلار هزینه صرف خرید تجهیزات آزمایشگاهی در کشور شده که یک باز سازی و
نوسازی تلقی می شود. برای اولین بار در کشور، مراکز رشد و پارک های علوم و فن آوری تأسیس شدند که جهشی به سمت
ارتباط دانشگاه و صنعت خواهد بود. متجاوز از ۵۰ مرکز رشد و پارک علمی و فن آوری در کشور داریم که منشأ
نوآوری های بسیاری شده اند و همکاری های علمی، صنعتی و اقتصادی بسیار خوبی در بخش های مختلف اقتصادی انجام
می گیرد که به تولید منجر شده است.

در طی سال های اخیر، بر تجاری سازی نتایج تحقیقات تأکید زیادی کرده ایم و معتقدیم که فعالیت های تحقیقاتی حتماً باید
منجر به تولید دانش فنی شود. در ایران هم، باید این اتفاق بیفتد و دانش فنی منجر به تولید کالا، خدمات و ورود به بازارهای
صادرات کالا و خدمات شود که پارک های ما در این زمینه، موفقیت های خوبی داشته اند.

از نظر بُعد فرهنگ عمومی هم، پیشرفت های ما بسیار چشمگیر است؛ ما امروز شاهدیم که برنامه چهارم توسعه که مهم ترین
سند توسعه کشور است، «توسعه مبتنی بر دانایی» نام گرفته است و این امر نشان می دهد که بستر فرهنگی برای توسعه
علمی کشور فراهم است؛ به خصوص این که این سند، در بالاترین مراجع مدیریتی کشور به تصویب رسیده، همه به آن
اهتمام داشته اند و متفق القول بوده اند که توسعه علوم و فناوری، باید محور توسعه ملی قرار بگیرد.

پرسمان: اگر بپذیریم که تعداد مراکز علمی افزایش یافته و نیروی انسانی زیادی هم تربیت شده است، من نمی پذیرم که همه این افراد که تحصیل

کرده اند یا به نحوی با دانش پیوند بر قرار کرده اند، بعد از تحصیل، امکان تولید و ارائه علم را داشته باشند؛ یعنی حداقل می توان گفت که درصد
خیلی خیلی کمی از این افراد، پس از تحصیل در رشته تخصصی خودشان، موفق به تولید علم شده اند.

دکتر توفیقی: انتقاد شما درست است؛ امّا درباره درصدها باید با دقت بیشتری صحبت کرد. توسعه علمی، یک سری بسترهای
عمومی دارد که همین کمیات هستند؛ مثلاً ببینید الآن در کشور، دو میلیون و ۲۰۰ هزار دانشجو داریم که بیش از ۱۰۰ هزار نفر
آنان در مقطع تحصیلات تکمیلی (کارشناسی ارشد و دکتری) مشغول به تحصیل هستند و اساساً با فعالیت های پژوهشی
سر و کار دارند؛ یعنی پتانسیل های پژوهش در کشور هستند. بنابراین، بخشی از توضیحات به این برمی گردد که بستر
عمومی برای توسعه علمی در کشور فراهم شده و سرمایه گذاری ها انجام گرفته است. من تأکید می کنم که اینها شرط لازم
توسعه علمی هستند؛ نه شرط کافی و در واقع، این حق برای شما و دیگران هست که بپرسند، خوب بعد از این، چه به دست
آمده است؟ بنده هم اشاره کردم که در توسعه علمی، مظاهر کمّی، کارکردها و دستاورد مهم است و این گونه نیست که تمام
عناصری که در میدان فعالیت های علمی هستند، حتماً آدم های نوآور و خلاقی باشند و تولید علمی داشته باشند. در هیچ
کجای دنیا هم چنین نیست؛ بلکه همیشه بسترهای عمومی فراهم می شود و درصدی از مردم به این کار اهتمام می کنند، ولی
فقط تعدادی ازاین افراد به فعالیت های خلاقانه و نوآورانه و فعالیت هایی که منجر به تولید علم می شود، روی می آورند.

پرسمان: یعنی می توان این امر را یک نقص در نظام علمی کشور دانست؟

دکتر توفیقی:نه، اصلاً این گونه نیست که هر کس تولید علم می کند، حتماً نوآوری هم داشته باشد. ما دوره های کاردانی علمی
کاربردی را مخصوص تربیت بنیه های اشتغال جوانان طراحی کرده ایم که ویژه تقویت اقتصاد کشور است.

این افراد برای شور و حال دادن به کار و فعالیت تربیت شده اند و اینها اصلاً به دنبال نوآوری هستند. هدف از تربیت این افراد،
تولید علم و فناوری نیست؛ هدف انجام یک بخشی از وظایف، در نظام علمی و اقتصادی کشور است.

پرسمان: اما غیر از شعب دانشگاه های جامع علمی کاربردی، در دیگر رشته های دانشگاهی، افرادی که تربیت می شوند، اغلب نه قابلیت تولید علم

را دارند و نه حتی در موضوع مرتبط با رشته خود، به کار گماشته می شوند و گاهی حتی مسیر خود را عوض می کنند.

دکتر توفیقی: در اعلام درصدها و انتخاب واژه ها، باید احتیاط کرد. به نظر من، بخش کوچکی به این مسیر می روند. در بحث
بیکاری و اشتغال در کشور، در بین دانش آموختگان آموزش عالی، حدود ۱۳ تا۱۴ درصد بیکارند و این امر، به این معناست
که ۸۷ یا ۸۸ درصد مشغول به کارند و ارائه چنین آماری صحیح نیست.

پرسمان:آماری در این باره ندارید؟

دکتر توفیقی: آمار! ببینید آماری که از تحقیقات به دست آمده باشد، نداریم و اظهارنظرهای جسته و گریخته ای هم که شده،
قابل اعتماد نیست؛ چون به طور معمول انتظار این است که به هر حال کسی در رشته ای که درس خوانده، مشغول شود. من
می خواهم این نکته را بگویم که هر جامعه ای تنگناها و مشکلاتی دارد که نباید آنها را تعمیم داد؛ بلکه باید مشکل را شناسایی
کرد. بحث اشتغال، یکی از دغدغه های جدی ماست و صحبت شما در مورد تطبیق کار با مدرک، یکی از نکات مهم مورد نظر
ماست. اینها را در صدد هستیم که درصدش را کم کنیم و این تطبیق را ایجاد کنیم.

پرسمان: شما مدت زیادی از وزارتتان نمی گذرد

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.