پاورپوینت کامل به کدامین اسلام منتسب هستیم؟ ; گپی با مستبصر مغربی، صلاح الفاضلی ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل به کدامین اسلام منتسب هستیم؟ ; گپی با مستبصر مغربی، صلاح الفاضلی ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل به کدامین اسلام منتسب هستیم؟ ; گپی با مستبصر مغربی، صلاح الفاضلی ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل به کدامین اسلام منتسب هستیم؟ ; گپی با مستبصر مغربی، صلاح الفاضلی ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

۲

نام و نام خانوادگی: صلاح الفاضلی

کشور: مغرب (مراکش)

تحصیلات: دیپلم روان شناسی و مشغول به تحصیل در مرکز جهانی علوم اسلامی قم

فعالیت ها: فعالیت های سیاسی و فرهنگی در انجمن های متعدد و روزنامه نگاری در یکی از هفته نامه های فرانسوی

پرسمان: از وضعیت تشیع در کشور مغرب برایمان توضیح دهید.

در کشور ما مغرب، زمینه هایی وجود دارد که بستر و قابلیت گسترش تشیع را به وجود آورده است. در فرهنگ عمومی و
گفتاری و در داستان های باستانی و ضرب المثل های مغرب، شخصیت حضرت علی علیه السلام، شخصیتی محوری است. شجاعت
و قهرمانی های او زبانزد مردم مغرب است. در مدایح و قصیده ها، این محبت، نمودار است. در کنار درها، تصویر کف دست
وجود دارد که نماد پنج تن آل عباست و پسران دوقلو را معمولاً حسن و حسین می نامند.

پرسمان: این محبت چه زمینه های تاریخی دارد؟

اولین دولت تشکیل شده در مغرب، دولت ادریسیان بود که توسط مولی ادریس تأسیس شد. او بعد از فاجعه فخ در سال
۱۲۷ق. به مغرب آمد و به علت این که جزء فرزندان رسول خدا صلی الله علیه وآله بود، قبایل بربر ساکن در مغرب، دور وی جمع شدند و
توانستند حکومتی شیعی را تشکیل دهند. حکومت شیعی دیگری در مغرب، توسط ابوعبیدالله شیعی، تقریباً در قرن دوم
هجری تشکیل شد. این تجربه ها، محبت اهل بیت علیهم السلام را در مغرب ریشه دار کرده است. همچنین حرکت تصوف نیز در مغرب
وجود دارد که به مسئله قطب عالم امکان که حضرت علی علیه السلام است، اهمیت زیادی می دهد.

پرسمان: آیا از دوران قبل از تشیعتان، خاطراتی دارید؟

فضای فرهنگ عمومی و محبت اهل بیت علیهم السلام از همان دوران کودکی در من تأثیر بسیار داشت و حضرت علی علیه السلام، را بسیار
دوست می داشتم.

یادم می آید که در دوران دبستان، وقتی به نماز جمعه می رفتم، امام جمعه معمولاً به نقل از ابی زناد اعرج از ابوهریره این
حدیث را می خواند: «اگر به دوستت گفتی گوش بده، حرف لغوی زدی» و می گفت: در حدیث دیگری آمده که «هر کس در نماز
جمعه حرف لغو بزند، نمازش باطل است» و به این وسیله، شرکت کنندگان را به سکوت و شنیدن خطبه ها دعوت می کرد.
عجیب بود که از همان دوران کودکی، وقتی نام هایی مثل ابی زناد اعرج و ابوهریره را می شنیدم، اصلاً به دلم نمی نشست و
علاقه ای نسبت به آنها در خودم احساس نمی کردم؛ ولی حضرت علی علیه السلام را خیلی دوست می داشتم؛ البته خدای نکرده قصد
اهانت به صحابه را ندارم و معتقدم نباید به مقدسات هیچ گروهی اهانت بشود؛ ولی حالت قلبی من این گونه بود.

پرسمان: انقلاب اسلامی ایران در این تحول روحی و فکری، چه نقشی را بازی کرد؟

یادم می آید که بعد از سقوط حکومت پهلوی، شاه ابتدا به مغرب آمد. تظاهرات دانشجویی و دانش آموزی و مردمی زیادی
علیه شاه انجام شد. مردم به حضور او در مغرب اعتراض داشتند و خواهان خروج شاه بودند. با همان زبان محلی و زبان
فرانسوی، شعارهای ساده ای می دادند که معنایش این بود: شاه باید کشته شود. شاه برو پی کارت. ما نیازی به تو نداریم و بر
اثر همین اعتراض های مردمی و سیاسی، شاه از مغرب بیرون رفت.

ویژگی های شخصی امام خمینی و هیبت ایمانی او و انقلاب بزرگی که به رهبری وی جهان را به لرزه انداخت، در سطح جهان
بسیار تأثیرگذار بود. من هم بسیار به انقلاب و حضرت امام علاقمند بودم؛ به ویژه این که انقلاب اسلامی در دوره شکل گیری
آگاهی های سیاسی من اتفاق افتاد. در دهه هفتاد و هشتاد میلادی، گرایش انقلابی در مغرب فعال بود و بسیاری از جنبش های
سیاسی مغرب هم در این دو دهه شکل گرفتند.

پرسمان: این گرایش انقلابی، تا چه حد متأثر از انقلاب اسلامی ایران بود؟

گرایش های انقلابی در مرحله نخست، به اصل اسلام گرایی بازگشت داشت. ما در آیینه انقلاب اسلامی، نمونه کامل این
گرایش را دیدیم و پیروزی انقلاب باعث ایجاد انگیزه و قدرت معنوی بالایی در اسلام گرایان مغربی شد و ایستادگی و حتی
ویژگی های معنوی چهره امام، باعث پشتیبانی معنوی ما می شد. ما انقلاب را یک تحول بنیادین جهانی در مبارزه با استکبار
جهانی و دفاع از مظلومان می دیدیم و حتی در ابتدا، با این که با سیره جهادی، علمی و … امام آشنا نبودیم، اما همان هیبت و
چهره آسمانی وی، ما را شیفته خود کرده بود.

پرسمان: تبلیغات رسمی جهان عرب نسبت به انقلاب چگونه بود و آیا از انقلاب، حمایت می شد یا به دنبال تخریب شخصیت حضرت امام بودند؟

در مرحله پیش از پیروزی انقلاب و دوران اوج تظاهرات و مبارزات و دوران تبعید حضرت امام به نوفل لوشاتو، مثل تمامی
جهان، در کشورهای عربی هم خبرهای انقلاب منتشر می شد؛ اما با گذشت مدتی و با شروع صف کشی منافقان در برابر
انقلاب و به ویژه بعد از تسخیر سفارت آمریکا، تبلیغات جهانی از طرف آمریکا برضد ایران شروع شد و جهان عرب، به ویژه
تبلیغات رسمی در این کشورها هم حلقه ای از این تبلیغات جهانی بود. بعد از حمله صدام به ایران، به شکل روشن، تبلیغات به
سمت براندازی انقلاب اسلامی سمت و سو گرفت؛ البته با تحلیل هایی که از حضرت امام به ما می رسید و این که فرموده بود:
دست صدام از آستین آمریکا بیرون آمده، برای ما هدف و مسیر این جنگ روشن بود. در این مرحله، حتی نگهداری عکس های
امام خمینی در مغرب ممنوع شده بود.

پرسمان: این گرایش در سطح جنبش ها و حرکت های دانشجویی چگونه بود؟

در دهه هفتاد و هشتاد، جریان حاکم دانشجویی، جریان مارکسیستی و چپ بود و گروه های سیاسی، از نظرگاه اعتقادی
خودشان درباره انقلاب موضع می گرفتند و حتی برخی از حرکت های اسلامی هم با انقلاب مخالفت کردند؛ مثلاً بعد از کشتار
حجاج در مراسم برائت از مشرکان در حج، تبلیغات منفی بر ضد جمهوری اسلامی شعله ور شد و دامنه این تبلیغات به بعضی
گروه های اسلامی هم کشیده شد ومقاله هایی حتی برضد شخصیت امام نوشتند. با وجود تمامی این مسائل، باز هم جمعی از
دانشجویان در سطح سیاسی به انقلاب و حضرت امام علاقمند بودند؛ ولی از نظر اعتقادی، هنوز تفکر شیعی، حضور قوی
پیدا نکرده بود؛ البته می شنیدیم که گروه های فکری شیعه در گوشه و کنار، جلساتی برگزار می کنند. به هر حال، هیچ کس
منکر قوت بخشی معنوی انقلاب برای اسلام گرایان نبود و حتی می توان ادعا کرد که بیداری اسلامی، یکی از نمودهای انقلاب
اسلامی بوده است. ما تجربه اخوان المسلمین و سایر جنبش ها را دیدیم. آنها بعد از گذشت مدتی، دچار رخوت و فقر فکری
شده بودند؛ ولی بعد از پیروزی انقلاب، این جنبش ها بار دیگر بازسازی شدند و بار دیگر تکیه بر اسلام و انتشار اسلام گرایی،
در میان مردم قوت گرفت. از سوی دیگر، انقلاب، مفاهیم جدیدی را در سطح مبارزات سیاسی مطرح کرد. یکی از این مفاهیم،
مبارزه مستضعفان و نیروهای حق با استکبار جهانی، در صحنه گفتمان سیاسی جدید بود.

پرسمان: از فعالیت سیاسی خودتان در دفاع از انقلاب، خاطراتی را به یاد دارید؟

به خاطر دارم که جلساتی به نام انجمن اندیشه و گفت وگو برگزار می شد. این جلسات به شکل دوره ای در پایتخت های
کشورهای عربی تشکیل می شد. در این جلسات، روشنفکران عرب شرکت می کردند. در سال ۱۹۴۸م. این همایش در مغرب
برگزار شد و عنوان همایش این بود: «جامعه عرب، به کدامین سو»؟ در روز افتتاحیه، نمایندگان گروه های شرکت کننده از
کشورهای مختلف، سخنرانی می کردند؛ وقتی نوبت به نماینده حزب سوسیالیست بعث رسید، سخنران به ایران و انقلاب
حمله کرد. ما در آن جلسه، در دفاع از انقلاب و بر ضد صدام شعار دادیم. مسئولان جلسه، تلاش کردند معترضان را ساکت
کنند؛ ولی شعارها از گوشه و کنار مجلس بلند شد. کنترل جلسه از دست آنان خارج شد و سرانجام سخنران گفت: شما همگی
ترسو هستید و مجبور شد سخنرانی اش را تمام کند.

پرسمان: چطور از موضع دوستدار سیاسی انقلاب، به موضع اعتقادی تشیع منتقل شدید؟

علاقمندی به انقلاب باعث شده بود که تمامی وق