پاورپوینت کامل بهار عشق ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بهار عشق ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بهار عشق ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بهار عشق ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

با وجود نگاه سردت، همان اولین نگاه کافی بود تا به تو دل ببندم. آن روز وقتی استاد از تو خواست تا مدل طراحی دیگران
شوی، انگشتانم شروع به لرزیدن کردند. باورم نمی شد که می توانم بدون واهمه از نگاه سرد و شماتت بارت، به راحتی چشم
به تو بدوزم و چهره ای را که آن قدر دست نیافتنی به نظر می رسید، برای همیشه از آن خود کنم. همه نگاه ها خیره به تو بود. از
نگاه دخترها، چیز زیادی نمی شد فهمید؛ اما در نگاه پسرها تحسین و برق خاصی بود که مرا به وحشت می انداخت. سعی
کردم به هیچ چیز جز تو نیندیشم؛ دست به کار شدم. اول طرح کلی اندام تو را نشسته بر روی سه پایه کشیدم و بعد به جزئیات
پرداختم. عجله داشتم تا هر چه زودتر، صورتت را کامل کنم. برای اولین بار بود که تناسب اجزا را مو به مو رعایت می کردم.
دلم می خواست تمام اجزای صورت تو در جای واقعی خود قرار بگیرند. لبان کوچک و خوش فرمت را همان گونه که بودند، با
همان ظرافت کشیدم و بینی و ابروان را و چشم هایت را؛ همان چشم های درشتی که مژگان بلندت از آن حفاظت می کرد تا من
یا دیگری نتوانیم از مردمک سیاه چشمانت، به قلب تو نفوذ کنیم.

استاد، قدم زنان از کنارمان می گذشت و من سنگینی نگاهش را هنگامی که به من رسید، حس کردم؛ اما بر عکس همیشه،
بی توجه به حضور او، به کارم ادامه دادم. استاد پس از مدتی مکث، سری به علامت تأیید تکان داد و از کنارم گذشت. من نفس
آسوده ای کشیدم؛ زیرا دوست داشتم هنگامی که خود را در چشمان تو غرق می کنم، کسی شاهدم نباشد.

دخترها به تو مثل دیگر مدل هایی که استاد برایشان می گذاشت، نگاه می کردند؛ آنها طرح اندام تو را مانند کشیدن یک کوزه
باریک و راحت می پنداشتند و پسرها هنوز در طرح کلی اندامت مانده بودند و من به سایه و روشن هایت رسیده بودم و تو آرام
و خاموش، بی آن که حرکتی کنی، بر روی سه پایه نشسته بودی. دلم می خواست بدانم به چه می اندیشی. نامت بهار بود؛ ولی
خلق و خویت زمستانی. کاش می توانستم راهی برای آب کردن یخ های وجودت پیدا کنم. جادوی چشمان سیاهت، مرا به خلسه
برده بود که صدای استاد همه را متوجه من کرد.

«آقای… مثل این که کار شما تمام شده، ما می توانیم آن را ببینیم»؟ همه منتظر بودند تا طرح را ببینند؛ حتی تو. من کمی از کارم
فاصله گرفتم. استاد و بچه ها دور من جمع شدند و تو همچنان بی حرکت در جایت نشسته بودی و من بی توجه به حضور آنها،
تنها تو را می دیدم.

بهزاد دستی بر شانه ام زد و گفت:

«عالیه، پسر بهتر از این نمی شود».

بعد رو به استاد کرد و گفت:

«هیچ اشکالی نمی شود از این طرح گرفت؛ درست می گویم استاد»؟

استاد در حالی که دستی به روی ریش های جوگندمی اش می کشید، لبخندی زد و گفت:

«این نشان می دهد که آقای… تمرین زیادی داشته و به قول معروف، فوت کوزه گری را آموخته».

شهرزاد رو به تو کرد و گفت:

«بهار! من جای تو باشم، این طرح را از آقای… می گیرم و قاب می کنم».

من مثل برق گرفته ها، خودم را به طرح نزدیک کردم و در حالی که اضطراب در کلامم موج می زد، گفتم:

«راستش من خودم همین قصد را دارم؛ فکر کنم بهار خانم این اجازه را به من بدهد که این طرح را برای خودم نگه دارم».

همه نگاه ها به تو دوخته شد؛ تو آهسته از جای خود بلند شدی و کنار من ایستادی و نگاهت را به طرح دوختی و بعد با یک
لبخند شیرین رو به من کردی و گفتی:

«این نتیجه زحمت شماست؛ پس لزومی ندارد برای داشتنش از من اجازه بگیرید؛ ولی این طرح، از بهاری که من هر روز در
آیینه می بینم، زیباتر و مهربان تر به نظر می آید.